"You Changed Me" (Voltooid✔️)

Deel 20

Pov Fay

Omg!! Omg omg omg!!!! Ik heb hem gewoon gevonden!!! Ik stond op en keek hem aan. Hij keek mij verbaasd aan. 'Nick?' Vroeg ik. 'Het is Alpha Nick voor jou' zei hij boos. 'Omg! Je bent het echt!' Riep ik.

Hij keek me nog verbaasder aan. 'Nick, ik ik ben zo blij dat ik je gevonden heb' zei ik met tranen in mijn ogen. 'Waarom moest je mij zoeken dan en wie ben jij?' Vroeg hij. 'Ik ben jouw zusje' zei ik. Hij lachte opeens.

Ik keek hem deze keer verbaasd aan. Hij stopte met lachen. 'En dat moet ik geloven? Mijn zusje is vermoord door Valor begrepen! En als je nog een keer over haar begint dood ik jou!' Riep hij opeens boos.

'Nick alsjeblieft geloof me! Mam en pap hebben mij gezegd dat ik jou moest vinden. Valor heeft mij niet vermoord maar mishandelt' zei ik wanhopig. Ik leek na te denken. 'Oke bewijs het maar' zei hij na een tijdje.

'Geloof me Nick, ik heb mijn mate verlaten om jou te vinden. Ik ben een maand naar je opzoek geweest! Ik was boos op mezelf dat ik niet wist dat ik een broer had! En pap en mam hebben me dit gegeven en met dit moest ik je opsoren...' zei ik en gaf hem een kleedje.

Dat kleedje heb ik altijd bij me gedragen. Hij was heel klein en paste in een klein kettinkje. Hij pakte hem aan en keek er naar. Er kwamen tranen in zijn ogen. 'D-dit had mama bij mijn roedel gelaten en een helft had ze bij zich gelaten' zei hij en de tranen waren over zijn wangen gestroomd.

Ik keek hem aan. Hij leek eigenlijk heel erg op mam. Dezelfde ogen en het zelfde kleurhaar. Ik glimlachte. 'Geloof je mij nu Nick?' Vroeg ik. Hij knikte stond op en knuffelde me. Ik knuffelde hem stevig terug.

'En hoe heet mijn mooie zusje?' Vroeg hij. 'Fay' zei ik. 'Oke kleintje, vertel me wat over jezelf' zei hij en liet me los. 'Ik ben 17 en over 2 weken word ik 18.' Zei ik. Eigenlijk wilde ik hem niks vertellen omdat ik niet wilde dat hij bezorgd was.

'En je zei dat je mishandelt werd?' Vroeg hij met woede in zijn stem. Ik knikte voorzichtig. 'Ik-ik werd eerst niet mishandelt want mam was altijd bij me. Toen bedacht Valor een idee. Hij zei tegen een paar rogue's dat ze mij moesten doden en dat ze daarna vrij waren' zei ik.

Hij knikte als een teken dat ik door moest gaan. 'Toen de rogue's mij wilde vermoorden kwam mam ertussen, ze werd vermoord en Valor wilde mij pijn zien lijden want hij zei dat het mijn schuld was. Wat ook zo was...' zei ik en er rolde een traan van mijn wang.

Ik durfde niet naar Nick te kijken. Ik wist dat hij vond dat het mijn schuld was. Ik keek naar de houten vloer. Nick tilde mijn kin op. 'Het is niet jouw schuld kleintje' zei hij en veegde mij tranen weg. 'Maar hoe ben je ontsnapt?' Vroeg hij.

Ik vertelde het hele verhaal, van toen Hely in mijn cel werd gezet tot dat ik weg ging bij Chase. 'Kleintje, je moet weer terug naar jouw mate' zei hij toen ik klaar was. Ik knikte bang. Ik wist dat ik ooit moest gaan maar ik was bang voor Chase.

'Uit welke roedel komt jouw mate?' Vroeg hij. 'Uit de Darker Blood pack' zei ik zacht. Hij hield zijn adem even in en knikte toen. 'Watvoor rang?' Vroeg hij. 'Alpha' zei ik nog zachter. Ik zag hem nadenken. 'Dus mijn kleintje word Luna he' zei hij na een tijdje.

Ik lachte. We gingen nog van alles bij praten. Ik vertelde Nick over mam pap en de maangodin. Hij zei dat hij me bewonderde. En zo gingen we verder tot dat mijn maag knorde. 'Zo zo, kleintje heeft zo te horen honger' zei hij lachend.

'Hey! Ik ben niet klein' zei ik nep boos. 'O echt wel' zei hij en aaide over mijn hoofd. 'Kom dan gaan we iets eten' zei hij. Ik knikte. Toen ik en Nick bij de keuken aankwamen stelde Nick mij aan iedereen voor. Ze waren blij dat ik terug was.

Na het eten kreeg ik nieuwe kleren en Nick moest wat Alpha zaken doen. Ik verkende met Alisha de roedel. Alisha ik net zo oud als mij en ik weet dat we goeie vriendinnen kunnen worden. Ze heeft haar mate helaas nog niet gevonden.

Toen we terug gingen was het slaaptijd. Ik liep naar Nick en knuffelde hem. 'Nick mag ik bij jou slapen?' Vroeg ik. 'Tuurlijk kleintje' zei hij en we gingen naar bed. Nick omhelsde mij en zo vielen me in slaap.

Pov Chase

De reis naar die roedel duurt een dag. We hebben Valor goed in de gaten want als het een val is gaat hij eraan. We waren er inmiddels al bijna. Ik huilde als wolf als teken dat we gingen rusten. Iedereen gehoorzaamde en ze veranderde in hun mensenvorm.

Na de rust gingen we verder. We kwamen uit op een open plek. Ik keek om me heen. Waar is de roedel? Ik ga ze verpletteren! Riep Blake in mijn hoofd. Ik ging achter een boom staan en veranderde.

Ik deed mijn broek aan en ging maar Valor. Hij was inmiddels ook al veranderd. 'Waar is het!?' Riep ik boos. Ik voelde dat Blake het had overgenomen. Mijn ogen waren nu zwart. 'We-we moeten wachten A-alpha' zei hij stotterend.

Ik zuchtte diep en nam de controle van Blake weer over. Opeens kwamen er wolven achter de struiken vandaan. Maar wij waren met een heel leger. Luke en een paar andere vielen hun aan. Ik linkte ze dat ik ze levend wilde.

Nadat ze veel geslagen werden beval ik ze om te veranderen. Ze gehoorzaamde en ging achter een boom veranderen. Luke en de mannen waren ook flink toegetakeld. Er kwamen 8 jongens en 4 meisjes achter de boom vandaan. 'Wat doen jullie op ons territorium?' Zei een meisjes.

Ik wilde net iets gaan zeggen maar hoorde iets grommen naast me. Of beter gezegd iemand. Het was Luke. Hij keek het meisje lang aan. 'Mate!' Gromde hij. Het meisje deed het zelfde en ze knuffelde elkaar. Ik rolde mijn ogen. 'Ja zijn we klaar met dit kleffe gedoe?' Vroeg ik ongeduldig.

Luke liet haar los en zette een paar stappen naar achter. 'Sorry Alpha' zei hij. Ik knikte. 'Nou ik wil jullie Alpha spreken, daarvoor zijn we er' zei ik verveeld. Jemig ik hoef haar niet te spreken ik wil die Alpha van hun gewoon vermoorden.