My Psycho Girl [COMPLETED]

[18] Sudden Thought

[18] SUDDEN THOUGHT

LYZA'S POV

"Bakit ka nga ba nakipagbreak sa akin noon?"

Nasa gitna kami ng lunch nang bigla niya yung tinanong sa akin. Buti nalang, hindi ko siya nabugahan ng tubig sa mukha sa pagkabigla ko. Damn, why so sudden?

"B-bakit mo naman yan naitanong bigla?" I asked while gazing away from him. Pinagpatuloy ko ang pagkain ng niluto niyang sausage. Wala naman siyang alam lutuin bukod sa pre-cooked or ready to fry food.

"Wala lang. Naisip ko lang bigla. Hmmm..." Nakatitig lang siya sa akin kaya naconscious ako. Tinaasan ko siya ng kilay nang makita ko yung smirk niya. "Gusto ko talagang maayos ang lahat sa pagitan natin. Gustong-gusto ko."

Napalunok ako ng laway. Bakit biglang umiba ang ihip ng hangin sa kanya?

"Sinabi mo na walang ibang nakaangkin sayo bukod sa akin." He paused and looked to me in the eyes. Shit, bakit ang wrong timing naman ng interrogation namin? "Lyza, could you please tell me the truth? May nangyari ba sa inyo ni Jim?"

My heart suddenly felt aghast. I never saw that one coming. Bakit inuungkat niya pa ang nakaraan?

"This is non-sense." I was about to get up from the chair but he stopped me by the arm so I looked back to him again. "Derrick, ayokong pag-usapan ang mga walang kwentang bagay. Now, get off."

Napasimangot nalang ako nang sapilitan niya akong pinaupo. Humarap siya sa akin at tinitigan ako sa mga mata. I'm being fucking cornered!

"Derrick... Ano ba?!"

"What? Nagtatanong lang ako. Ba't ka nagagalit?" He asked innocently that made me shut my mouth. "Calm down, baby."

I rolled my eyes heavenwards. Baby mong mukha mo. 

"Ano na, Lyza? Nakipagbreak ka sa akin noon dahil sabi mo—" He gestured a quote and an unquote sign in the mid-air, "—Jim is better than you on bed."

Grabe. Parang gusto ko nang lumubog sa kinauupuan ko at magdisappear sa paningin niya instantly. Bakit pa ba niya yun naalala? He's got a sharp memory huh?

"What now? Sabihin mo lang sa akin ang totoo. Promise, hindi ako magagalit," he continued. Lumakas ang tibok ng puso ko nang makita yung assuring smile ni Derrick. Kinakabahan ako sa mga titig niya.

"Hindi naman na importante yun 'di ba?" I asked, trying to drop the question.

Umiling siya habang nakangiti pa rin. "Hindi. Pero gusto ko lang malaman. May butas kasi yung mga sinasabi mo sa akin nung nakaraan."

D-A-M-N! Para na akong kinakain ng nerbyos ko. Ayoko nang balikan yun, pero bakit pinipilit pa niya?

"Si Jim?" I asked and he nodded. Pinilit kong ipakita na confident ako. "He really was my boyfriend kahit tayo pa."

Sumeryoso ang mukha niya pero hindi pa rin nito inaalis ang tingin niya sa mga mata ko.

"Hindi ko naman siya gusto e. At wala ring nangyari sa amin. I swear, I never gave myself to anyone except you. Kung inaakala mo na kagaya ako ng ibang babae na mahilig sa one—"

"Sshhh..." He placed his forefinger on my lips to shut me off. Mas lalo tuloy kumabog ang pesteng puso ko. No, please. "Skip that. Bakit mo siya sinagot kung hindi mo naman pala siya gusto? Talaga bang nagsawa ka na sa akin?"

His voice... The way he looks at me... Nagpapaawa ba siya sa akin? Kasi kung oo, effective e. It felt like a stab in my chest just like what I felt ages ago.