My Psycho Girl [COMPLETED]

[16] Affected, Aren't We?

[16] AFFECTED, AREN'T YOU?

DERRICK'S POV

Whatever happened last night left a big impact on me. May mga na-realize akong bagay. Una, iyon ay ang pagiging tarantado ko. I am married man and yet, I am still living like a bachelor. Siguro hindi nga kami romantically involved ni Lyza pero kasal pa rin kami at anak ko ang dinadala niya. Another thing is Lyza's rants last night made me realize how precious she is. Okay, I won't put aside the thing called lust but the way she talked to me last night hit my sensitive spot. Hindi man niya sinasabi ng direkta pero sigurado akong she's trying her best to make our relationship work.

"Okay na siguro 'to," sambit ko habang nilalagay sa lamesa ang mga niluto kong pagkain. Prito lang naman ang specialty ko. Hindi ako marunong magluto pero willing naman akong matuto. Kasalanan ito ni Mama eh! Hindi niya man lang ako tinuruan magluto noon. 

Hotdogs, bacons, fried eggs, tocino and fresh orange juice for breakfast... 

"Parang may kulang?" Inilagay ko ang aking forefinger sa baba ko habang pinagmamasdan ang mga nakahain sa lamesa. At dun ko lang napagtanto na... "Walang rice!"

Nagmamadali akong nagsaing ng kanin. Syempre, marunong naman akong magsaing. Sana maluto agad ito habang hindi pa nagigising si Lyza. Anak ng! Sa lahat ng makakalimutan, bakit kanin pa?

Napalingon ako nang marinig ang pagbagsak ng pinto. Habang hinuhugasan ko ang bigas, nakita ko si Lyza na bumababa ng hagdan. Teka, bakit naka-casual attire siya ngayon?

"Aalis ako..." sabi niya, mukhang nabasa ang pagtataka sa reaction ko.

My brows creased. "Ha? Saan ka pupunta?"

"Mall lang," tipid niyang sagot at naglakad na papuntang pinto. Dali-dali naman akong nagpunas ng kamay at nilapitan siya.

"Lyza, bakit ka—"

Natigilan ako nang tumingin siya sa akin ng nakataas ang isang kilay. "Hindi mo ako papayagan?"

Bakit ang taray ng napangasawa ko? 

"P...Papayagan naman," napakamot ako sa kilay ko. Para akong naa-under dito ah! "Kumain ka muna. Nagluto ako ng brunch."

"Hindi na. Ikaw nalang ang kumain niyan. Hinihintay na ako ng kaibigan ko sa mall," sabi niya at mabilis na lumabas ng pinto. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatulala sa pinto. Seryoso? Galit pa rin ba siya matapos nang mainit na nangyari sa amin kagabi?

***

"I can't believe her, dude. She was so sweet not until this morning!" Tuloy-tuloy lang ang paglantak ko sa niluto kong mga pagkain. Nakakasama talaga ng loob! Si Wayne ang tinawagan ko para makisalo sa akin tutal naman, magkalapit-unit lang kami at not to mention, malakas 'yang makikain sa amin. Tamad kasing magluto.

"Ganun daw talaga 'pag buntis, napaka-moody," sagot niya sa akin. "Be considerate nalang, dude. Karma mo yan."

Naibagsak ko tuloy ang hawak kong tinidor. "Nakikisama ako sa kanya. Ang bait-bait ko na nga eh. Oo, nagloko ako kagabi, pero kung makikita mo lang, dude! Halos magmakaawa na ako sa kanya para 'wag nang umuwi. Takte, Wayne! Ako si Derrick Monteverde, nagmamakaawa sa isang babae?! Tsk! Nahihibang na yata ako eh!"

"Gago, baka bumabalik lang ang nararamdaman mo sa kanya," natatawang sabi niya kaya kaagad ko siyang binato ng table napkin sa mukha. "Malay mo, hindi natin masasabi, Derrick. First love mo siya eh!"