36.Bölüm

9.8K 223 7
                                    

 ''Annemler geliyor''

Zeynep,

Mert gittikten sonra bile ben hala şaşkın bir ifadeyle Kereme bakıyordum.Başına birşey mi düşmüştü bunun?

''Kerem,iyi misin?'' diye sordum.

''Evet ne var bunda bu kadar büyütülecek?'' diye sordu kaşlarını çatarak.''Neyse şimdi bunu boş verelim de sen beni affetin mi?''

''Hayır!'' diyerek ayağa kalktım ve Keremin yanından uzaklaştım.

Okul çıkışı eve tek başıma gitmek zorunda kaldım.Kızlar alışverişe gitmişti,Kerem ise ortalıkta görünmüyordu.Öküz işte,zoru görünce hemen pes etti.Klasik erkek işte,bende ne bekliyorsam?Söylene,söylene sonunda eve gelmiştim.Üzerimi değiştirip mutfağa girdim.Akşam için hazırlanıyordum.O sırada kapı çaldı.

Gidip kapıyı açtığımda karşımda Keremi gördüm.Elinde kırmızı güllerden oluşan bir buket vardı.Onu öyle görünce dayanamayıp gülümsedim.Romantik öküzüm benim!

''Güzelim ne olur beni affet.Ben senden uzak durmaya dayanamıyorum.'' Ay canım ben kıyamam sana ya.Zeynep kendine gel,hemen su koyvermek yok.Sonuna kadar süründüreceksin!Elinden gülleri gülümseyerek aldım.Ona gülümsedi.

''Affedildim mi?'' diye sordu umut ile.

''Hayır,'' dedi arkamı dönerek.''Gülleri de yazık olmasın diye kabul ettim.''

''Of Zeynep ya.''

''Hadi içeri,geçsene.Kapıyı da kapat.'' diye seslenerek mutfağa döndüm.Ellimde ki güllere bakıp gülümsedim.Daha sonra onları bir vazonun için koydum.

Tabii benim öküz hiç rahat durur mu?Hemen peşimden geldi ve bana yardım etmeye başladı.Her fırsatta bana yaklaşmaya çalışıyordu ama ben buna izin vermiyordum.Yani bir yere kadar.Ben salatayı hazırlarken ensemde Keremin nefesini hissetim.

Sevgilim bir rahat dur ya.Ona karşı döndüğüm de göz göze geldik.Aramızda mesafe de yoktu.Ellerini masanın iki tarafına dayamıştı.Gitmeme izin vermiyordu.

''Kerem bir izin verir misin?'' diyerek onu ittirmeye çalıştım.

''Hayır.Beni affedene kadar olmaz.Ya güzelim benim bir suçum yok valla bilerek kavgaya karışmadık.''

''Beni ilgilendirmez karıştın değil mi?Hem o kadar geç kalmayın dedik.''

''Saatin farkında değildik.Hem o kadar geç kalmadık.''

''Tabii canım zaten o kadarda geç değildi sadece birdi.Gecenin biri.Fazla geç bir saat değil.'' dedim ineleyici ses tonumla.

''Yeter ama!'' diye sitem etti.''Fazla naz aşık usandırır.'' 

Boynumdan tutarak beni kendine çekti ve dudaklarımızı birleştirdi.Onu ittirmeye çalıştım ama malesef ki başarısız olmuştum.Beni zorla öpmesinden nefret ediyordum.Bu bana Doruku hatırlatmıştı.Tabii birde daha önceden beni zorla öpmüştü.

İstemsizce yaşlar gözümden süzülmeye başladı.Kerem bunu fark etmiş olacak ki benden ayrılarak şaşkınca bana baktı.''Ben özür dilerim.Kendimi tutamadım.''

''Kerem bir daha bunu yapma.Beni zorla öpmen...Bana Doruku hatırlatıyor.'' diye mırıldandım.

''Özür dilerim,özür dilerim.'' diyerek gözyaşlarımı sildi.

''Tamam,sorun değil.'' 

''Zeynep,bak sana söz veriyorum bir daha geç gelmeyeceğim.Ama artık sende beni affet.''

VazgeçilmezimWhere stories live. Discover now