Vazgeçilmezim

12.Bölüm

''Aşktan kaçamazsın!''

Zeynep,

Kerem gözlerini dudaklarımdan ayırdı ve takrardan gözlerimin içine baktı.Ve tekrardan dudaklarıma.

Kerem yüzünü bana yaklaştırmaya başladığınında beni öpeceğini anladım ve gözlerimi kapattım.Nefesini dudaklarımın üzerinde hissediyordum.Dudakları dudaklarıma değecekti ki telefon çaldı.

Telefonun sesi ile kendime geldim ve hemen Kerem uzaklaşarak,''Artık eve gitsek iyi olucak.Bizi merak etmişlerdir.'' dedim.

''Peki,nasıl istersen.'' dedi.Hızlı adımlarla arabanın yanına giderek bindim.

Kerem,

Zeynep arabaya bindikten sonra bende gidip arabaya bindim.

Yol buyunca hiç birşey konuşmadık.Sanki konuşulacak birşey vardı da. 

Eve geldiğimizde ilk defa arabaya bindiğimizden beri Zeynepe baktım.Uyuyordu.

''Zeynep.'' diye fısıldadım.Ama uyanmadı.Arabadan indim ve Zeynepin kapısını açarak onu kucağıma aldım.Evin önüne geldiğimizde zile bastım.

Birkaç dakika bekledikten sonra Yağmur kapıyı açtı.''Nerede kaldınız ya?Sizi merak ettik!'' 

''Şşt,bağırma kızım Zeynep uyuyor.Onu odasına çıkartıp geleceğim yanınıza.'' Yağmurun yanınadan ayrıldım ve üst kata çıktım.Zeynepin odasına girerek onu yatağa yatırdım.

Odadan çıkmak üzere arkamı dönmüştüm ki Zeynep elimi tuttu.''Gitme.''

''Gitmiyorum güzelim,bak burdayım.Hadi sen uyu.'' diyerek Zeynepin baş ucuna çöktüm.

''Öyle..öyle masum uyuyorsun ki.Bir melek gibi,gökyüzünden düşmüş bir melek gibi.Sana bakmaya bile kıyamıyorum ben.Sürekli aklımdasın biliyor musun Zeynep?Her an,her saniye.Nerede olursam olayım,sürekli aklımdasın yani.Rüyalarımda bile beni rahat bırakmıyorsun.Tabii sen şimdi bu söylediklerimi duymuyorsun,biliyorum.Zaten sen şu anda uyuyor olmasaydın ben sana bunları söylemeye bile cesaret edemezdim.Farkındayım söylediklerim saçma gelecek belki ama Zeynep sanırım ben sana aşığım.Evet,evet saçma biliyorum ama öyle işte.Nasıl oldu,ne zaman oldu bilmiyorum.''

''Çok gürültü yapıyorsun ya uyuyamıyorum.'' diyerek bana döndü.Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

''Zeynep sen uyumuyor muydun?''

''Hayır.''

''Yani herşeyi duydun-'' 

''Duydum.Ve benimde sana söylemem gerek birşey var.Kerem bende sana aşığım.'' diyerek dudaklarıma yapıştı.

Tam o anda uyandım.Ne yani şimdi herşey bir rüya mıydı?Zaten Zeynepin odasında uyuya kalmıştım.Hemen ayağa kalkıp Zeynepin odasından çıktım ve kendi odama gidip duşa girdim.Hala o rüyanın etkisindeydim.Çok güzel bir rüyaydı,sanki gerçek gibiydi.

Zeynep,

Sabah gözlerimi açtığımda odamdaydım. Nasıl buraya gelmişti ki ben? Daha sonra aklıma dün Keremle olanlar geldi.

Ne saçmalıyorum ben ya birşey olmadı ki.Aslında olmuştu.Kerem beni öpecekti.Tabii benim buna bir itirazım varmıydı?Tabii ki yoktu.Acaba şimdi ne yapıcaktım?Keremin yüzüne nasıl bakıcaktım şimdi ben?Bunları düşünürken bile yüzüm domates gibi kızardığını hissedebiliyordum.

Acaba hiçbir şey olmamış gibi mi davransam?Evet,evet en iyisi bu bence hiçbir şey olmamış gibi davranmak.Zaten hiçbir şey olmamıştı ki sonuçta beni öpmedi değil mi?Of Zeynep yine başladın kendi kendine konuşmaya.