Vazgeçilmezim

32.Bölüm

''Benim ilacım sensin''

Zeynep,

Biz Keremle sarılmaya devam ederken aniden kapı açıldı.Keremden hızla ayrıldım ve kapıya baktım.

Kapıyı Melis ve Yağmur açmıştı.İkiside uykulu gözler ile bize bakıyorlardı.

''Zeynep,Kerem sizin bu haliniz ne?'' diye sordu Melis.

''Kızım asıl sizin telefonlarınız neden kapalı?Hem madem evdesiniz kapıyı neden açmıyorsunuz o kadar çaldık!'' iye sitem ettim.

''Kusura bakmayın uyuyorduk hiç duymamışım.'' diye açıkladı Yağmur.

''Benim de telefonumun şarjı bitmişti.'' dedi Melis.

''Kızlar isterseniz kapının önünde değildi içeriye geçip konuşalım.Zaten yeterince ıslandık.''

''Geçin,geçin.'' diyerek kapının önünde çekildi Melis.

Eve girdiğimzde ben merdivenlere yöneldim.''Kızlar ben odama çıkıp sıcak bir duş alacağım.''

Keremde benim peşimden geliyordu.Odama girdiğimde üstümdekilerden kurtuldum ve duşa girdim.Sıcak su iyi gelmişti.En azından artık üşümüyordum.

10 dakikalık bir duşun ardından odamda üstümü giymiş saçlarımı kurutuyordum.Odamın kapısı aniden açıldı ve içeriye Kerem girdi.

Beni görünce pis pis sırıttı.Yine ne oluyor ya? 

Saçlarımı kurutmayı bırakarak Kerem döndüm.O ise kendini yatağımın üzerine bırakmıştı.Hayvan!

Dik dik Kereme bakarak ''Ne yapıyorsun?'' diye sordum.

''Islak olunca ayrı bir seksi oluyo-'' derken sözünü kestim.

''Sakın!Sakın o şeyin devamını getirme!'' diye çıkıştım.Ve şimdiden utanmıştım.

İnanamıyorum ya!Gerçekten inanamıyorum.Beni tek bir cümlesi ile utandırıyordu.Ve bundan zevk alıyordu pislik.

''Ama gerçekleri söylüyorum.'' dedi sırıtarak.

''Sus ya!'' 

Başımı önüme eğerek saçlarımı kurutmaya devam ettim.Yine kızarmıştım ve bunu görmesini istemiyordum.

Saçlarımı kuruttuktan sonra yine Kereme bakmadan banyoya gittim ve saç kurutma makinesi yerine bıraktım.Odaya geri döndüğümde Kerem hala yatağıma serilmiş bir vaziyeteydi.Ve beni izliyordu.Sapık!

''Gel hadi.'' diyerek kollarını açtı.

''İstemiyorum.'' 

''Hadi ama.Bak eğer sen gelmezsen ben geleceğim.'' 

''GEL-ME-YE-CE-ĞİM!'' diyerek heceledim.Bu söylediğimde kararlıydım.

Keremin aniden ayağa kalkması ile heycanla bir çığlık attım.Kaçacak bir yerim yoktu.Ki zaten Kerem kaçmama izin vermeden belimden kavrayarak beni kendine çekti.Aramızda mesafe bile bıramamıştı.Kalp atışlarım hızladı.Ve bana yaklaştığında aynısı oluyordu.Ellerim sert dövdesini bulmuştu.Nefesi ise yüzüme çarpıyordu.

Boynuma eğilerek küçük ama tahrik edici öpücükler bırakmaya başladı.Boynumdan omuzuma indi.Eli ile pijamanın omuzunu sıyırdı ve sol omuzumu açıkta bıraktı.

O öpücükleri ile devam edereken ben feci bir şekilde tahrik olmuştum.Kendimi kaybetmiştim.Kendimi tamamen Kereme bırakmıştım.Ama buna bir dur demem gerekiyordu.