22.BÖLÜM - Aferin, elbirliğiyle güzelce delirtin beni!

152K 1.8K 236
                                    

Yorum yapan herkese çok çok çok teşekkür ederim :) Voteleyenlere de çok teşekkürler :) Yorumlarınız daha fazla yazma isteğiyle dolmamı sağlıyor. Bu yüzden de zaman ayırdığınız için tekrardan teşekkür ederim ;) Size bütün okuyucularımın istisanasız sorduğu soruyla veda ediyorum. 'Kerem gerçekten gay mi??'  :D Öpüldünüz.. :*

Bu bölümü İrem'e ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin İremcim :)

İstanbul’a dönüşümüzün ertesi gününü iş yerinden izinli olduğum için dinlenerek ve bavullardaki eşyaları yerleştirerek geçiriyorum. Yani sıkıcı, sıkıcı ve sıkıcı.. Akşam iş çıkışı arkadaşlarım eve doluşunca biraz olsun eğlenebiliyorum nihayet.

“Vay be! Yani Cihan Amca onay verdi öyle mi?”

Melis gözlerini bana dikmiş, kocaman açarak şaşkınlıkla soruyor. Ben ve Kerem ise birbirimize bakıp gülüyoruz.

“Yani..” diyorum gözlerimi tavana dikerek. “Biraz zor oldu ama.. Kabullenebildi.”

“İnanmıyorum!” diyor Yağmur da gözlerini pörtleterek. “Cihan Amca’ya bak sen!”

“Valla bu durumda Kerem’i tebrik etmek lazım.” diyorum gülümseyerek Kerem’i işaret ederken. “Babama katlanabilen bir canlı türü kendisi..”

“Abartma Turşu.” diyor Kerem kendini beğenmiş bir sırıtışla bana bakarken. “Tipik kız babası gibi davrandı sadece.”

“Aman da aman, mütevazılık de yaparmış.” diyorum Kerem’in yanaklarını bebek severmiş gibi sıkarken. Bana gözlerini deviriyor.

“Turşu esprilerinde gram ilerleme yok.”

“Böö!” diyorum dil çıkartarak, Kerem’e yüzümü buruştururken. Resmen çocukluğuma döndüm. Yok, yok! Bursa bana yaramadı!

“Ee siz ne yaptınız?” diye soruyor Kerem konuyu ikimizden uzaklaştırarak taze çiftimiz Barış ve Melis’e dönerken. İkisi de birbirlerine bakıp, utangaç birer gülümseme gönderiyorlar.

 Ne yaptı lan bunlar biz yokken? Yoksa?! Yok canım. Melis yapmaz öyle şey!

“Şey.. Barış beni çok güzel bir yere götürdü. Birlikte harika bir yemek yedik.”

“Yaa..” diyorum gülümseyerek Melis’e bakarken. Ne kadar da mutlu görünüyor. Gözlerinin içi gülüyor canım arkadaşımın. Aşk böyle bir şey işte.. “Sonra?”

“Öyle işte..” diyor Melis utangaç bir ifadeyle omuzlarını silkerken. Daha sonra da Barış’a kaçamak bir bakış atıyor.

Bunlar kesin bi halt yedi ama.. Dur bakalım!

“Güzelmiş.” diyor Kerem gülümseyerek. “Desenize bu hafta sonu hepimiz için bir hayli romantik geçmiş.”

Kerem sözlerinden sonra pis pis sırıtarak bana dönerken, ona gözlerimi deviriyorum. Şakacı şey seni! Diğerleri ise kahkahalarla gülüyorlar.

“Haklısın aşkitoşkom.” diyorum Kerem’e doğru bakarken eski film karakterleri gibi abartılı bir biçimde gözlerimi kırpıştırarak. Bunun üzerine herkes yeniden kahkahalara boğuluyor.

“Aşkitoşkom ha?” diyor Barış tek kaşını kaldırıp sırıtırken. “İyiymiş.”

“Tabi canım.” diyorum hemen Barış’ı ciddi bir ifadeyle onaylayarak. “Ben Kerem’e ‘aşkitoşkom’ diyorum, o da bana ‘cicişkom’ diyor.”

NUMARA 12Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin