DAMA: The Princess Bitch

Chapter 42

I'm no angel. I'm just me but I will love you endlessly.

--

"Say ahhh na kase!" Pagpupumilit ng dalaga sa binata. Pareho silang kapapaligo at kasalukuyang nakaupo sa couch habang nakikinig sa TV. Nakikinig lang sila dahil hindi naman sila nanunuod. Yung takeouts kase na binili ni Zelo, dun nila binanatang kainin sa couch.

Mabuti na nga lamang at nasa malalim na takeout box ang pagkain nila. Sobrang likot kase ng dalaga at pinipillit nyang subuan ang binata kahit ayaw nito.

"Wag na nga!" Pinalis ng binata ang kamay nya. Tumilapon ang kutsara na naglalaman ng fried rice at isang tipak ng lechong kawali.

Her gaze followed the spoon and then she looked back at him. Her face contorted in anger.

"Ang arte mo!"

Tumayo ang dalaga at padabog na naglakad palayo. Zelo caught her arm though. That stopped her from walking away.

Napabuntong-hininga ang binata. "Pwede namang kumain na lang basta, di ba?" malumanay nitong tanong sa kanya.

"Nilalambing ka na nga, ayaw mo pa. Namiss lang kita," sagot niya dito. "Apparently, you don't feel the same. Sige, matutulog na lang ako." Hinatak niya ang braso mula sa binata. But he tugged it back.

"Kumain ka muna," halos ay nakikiusap nitong sabi sa kanya.

"Ayoko. Wala na 'kong gana."

Muli niyang hinatak ang braso mula sa binata. Pero hinatak ulit nito iyon pabalik. Sa lakas ng pagkakahatak nito sa kanya ay napaupo siya sa may kandungan nito. Dama blushed in an instant.

She was sitting sideways to him. Nagkatinginan silang dalawa.

"Kumain ka muna," pag-uulit nito.

Hindi kaagad siya nakasagot. Malumanay na kase ito. Hindi tulad kanina.

"Sorry," dagdag ng binata. Napayuko ito.

"Sorry din," she said to him.

"Kumain ka na," pag-uulit ulit ng binata.

Tumingin siya sa mukha nito, her eyes questioning. "Namiss mo ba 'ko?"

Nakatitig lamang sa kanya ang binata. Hindi ito nagsasalita.

"Zelo, sumagot ka naman!" eksasperado niyang pakiusap dito.

"Oo na," mahina nitong sabi.

"Lakasan mo!" she demanded.

"OO NA!" pasigaw nitong sabi.

Napangiti ang dalaga. "Yan! I missed you too!" she said. Dinampian niya ng halik sa pisngi ang binata at nagtatakbo papuntang kusina para kumuha ng bagong kutsara. Agad siyang bumalik sa dati niyang pwesto at nagsimulang kumaing muli. Naiiling na lamang na nagpatuloy ng pagkain ang binata.

"Oh..." udyok niya sa binata. Inilapit niya sa bibig nito ang isang kutsara ng kanin at ulam.

Tumingin ito ng masama sa kanya na ginantihan naman niya.

"Hindi ba pwedeng kumain ka na lang?" tanong ng binata.

"Hindi. Eat this," pamimilit niya dito.

Zelo sighed and ate the food.

"Ako naman," utos ng dalaga.

Zelo rolled his eyes at her. But he still did what she asked for her sake. Alam naman kase nitong mag-aaway lang sila kapag hindi niya pinagbigyan ang dalaga sa gusto nito.