DAMA: The Princess Bitch

Chapter 39

"Are you sure your brain is not made in China?" --Chummy Kah

--

"Bakit kelangan pang naka-dress ako?" naiiritang tanong ni Lei. Dama made her wear a Gucci dress na umaabot lang sa kalahati ng hita nito. And also, there's the red Jimmy Choo shoes na ipinagpilitan pa nyang isuot sa paa nito kaya naman galit na galit ito sa kanya kanina.

"Oo nga. At bakit kelangan pang naka-necktie pa kami?" tanong naman ni Keeme na kanina pa hinihila pababa yung necktie nya.

"It's required," she answered while rolling her eyes. Nilapitan niya ito at inayos na muli ang tie nito. Saka nya nilingon ang kaibigang si Eli na kanina pa namomroblema kung paano gagawing bow yung bowtie nito. She grunted. "Hindi ganyan! Kase naman!"

"Bakit ba kase ganto pa dapat ang suot? May party ba sa school nyo?" kunot-noong tanong ni Eli na sinukuan na ang bowtie.

"I told you guys, pre-requisite sya. It's a way for us to differ ourselves from the scholars," paliwanag nya.

"Ano bang suot ng scholars?" tanong ni Eula na kanina pa nakatingin sa salamin, admiring her figure on a Chanel blouse and skirt.

"T-shirt and jeans," sagot niya.

--

After so much fuss, sumakay na ang barkada sa SUV ni Dama at nagpunta na sila sa school. The school was isolated from the rest of the rest of the buildings. May isang mahabang daan na papasok dito. Hindi kayang lakarin kaya lahat ng estudyante ay required na magsasakyan.

After all, mayayaman naman sila.

All of the scholars who are truly poor go to the school thru a shuttle.

Dalawang klase ng scholars ang meron sa school nila. Ang unang klase ay yung mga estudyante na can't afford ang tuition pero matatalino. They were dubbed as the nerdy scholars at trabaho nila na i-tutor o tulungan sa pag-aaral ang mga mayayamang estudyante ng academy.

Ang ikalawa ay yung mga estudyante na mayayaman naman pero hindi umabot sa quota o minimum salary requirement sa school. Pauso kase niya na dapat ay 50 million ang minimum na family income ng mga estudyante na papasok sa eskwelahan.

Once na hindi mo ma-reach yung minimum requirement, babagsak ka sa pagiging scholar. In short, magtatrabaho ka because you're a few million less valuable than the rest.

Napanganga ang magkakaibigan nang makarating sila sa tapat ng napakalapad na gate ng school. Halos pitong tao ang taas ng gate. May dalawa itong camera na nasa tigkabilang posts at fully automated ito. Walang guards na nakabantay.

Nagulat ang mga kabarkada niya ng bigla na lamang itong magbukas.

"Wow! Automatic?" manghang tanong ni Eli.

"Authorized kase 'tong sasakyan ko kaya makakalampas 'to agad. Only authorized cars can pass."

"Pano nalalaman na authorized?" tanong ni Lei.

"May scanner 'tong gate. It scans the license of the cars. Tapos gini-generate naman nya from the database para tingnan kung maa-identify yung license," paliwanag niya.

"Pano kapag hindi na-identify?"

"Eh di hindi makakapasok," she answered blandly.

"Pano kapag nagpumilit?"

She sighed. Mahabang paliwanagan pala 'to little heart. "Next time, ipapa-brief ko kayo sa security ng school. Don't ask me, okay?"

--