DAMA: The Princess Bitch

Chapter 4

I don't hate you. I'm just not necessarily excited about your existence.

--

Pilit pinatatahan ni Dani ang anak na kanina pa umiiyak sa kanya. Naaawa na sya rito pero kahit sya ay wala na ring magawa. Out of bounds na ang ugali ni Dama. She's bitchy even to the executives of the company. Wala na itong sinasanto and frankly--sobrang sumasakit na ang ulo nya sa panganay.

That's why napapayag siya ng asawa sa plano nito.

It's not as harsh naman as it sounds. She'll be well taken care of by Manang Pacing and Zelo. She'll be treated as one of the family. Para nga lang nagpapaka-independent si Dama.

Sure, she'll be rid off her things and name (for a while) pero para iyong lahat sa ikabubuti niya. Hindi na mapagsabihan si Dama ng mag-asawa. Kung hindi pa ito gagamitan ng dahas--like the cleaver scene--ay hindi pa ito makikinig... which is not healthy.

"Tahan na anak... it;s going to be alright soon. 'Wag ka na lang magreklamo pa para wala ng gulo."

"She's so unfair dad! Ganito ba dapat ang trato nya sa anak nya?"

Daniel sighed. Hinagod-hagod nya ang anak sa likod. "Don't worry. Your mom knows what she's doing. Magpakabait ka lang at kapag nakita nyang nagbago ka na--she'll take you back."

"I hate her dad. I so hate her!"

"Ssshh... don't say that..."

Pinahid ni Dani ang mga luha ng anak. Then he held her chin and smiled.

"I know you. You're strong. Hindi ka basta-bastang magpapatalo. If you would cry and give up this early... then you just proved to her na mahina ka. Na talunan ka. You wouldn't want that now, would you?"

Umiling si Dama at nagpahid ng luha.

"No. I'll show her dad. This won't break me."

--

Matapos makipag-usap ni Megan sa katulong na si Aling Pacing ay pinalabas na niya si Dama mula sa mansion. Nakaabang na din doon si Zelo, na tatayo bilang pinsan at guardian ni Dama.

Maya-maya'y lumabas ang dalaga na walang dala kahit ano. Nakasimangot ito at mukhang kaiiyak. Namumula din ang braso nito na malamang ay kinamot nito kanina dahil sa pangangati mula sa damit na suot.

Totoong nangangati si Dama sa mumurahing damit... but that's not because of allergy. Nag-iinarte lang talaga ito kase hindi sanay.

Pinalapit nya ito sa kanila.

"Dama... this is Zelo... he's going to be your cousin until you graduate. Zelo... paki-disiplina ng anak ko ha?"

"Tsk." Umirap si Dama sa ina.

"Be nice to him... sya ang maghahawak ng pera mo."

"What?! The eff naman ma! Can't I handle my own money?" Reklamo niya.

"Kung ikaw ang hahawak ng pera mo, malamang wala pang isang araw, ubos na yung weekly budget mo. He's going to handle your money and that's final." Sunod na inadress ni Meg si Manang Pacing. "Manang, 'wag mong itu-tolerate yang kaartehan ng anak ko ha? Kung ayaw nyang kumain, hayaan mo syang magutom. Patulungin mo rin sya sa gawaing bahay ng matuto."

Dama gaped at her mother. In her 18 years of existence, ni hindi pa sya nakakahawak ng walis tambo. Hindi pa sya nadidikitan ng alikabok.

Lalong-lalo na namang hindi pa sya nakakahawak ng maruming pinggan!

Isipin pa lang nyang gagawin nyang lahat yun--parang gusto na nyang mahimatay.

"Sige na, lumakad na kayo."