မနားတမ်းတိုက်နေတဲ့စစ်ပွဲကြီးက
ပြီးဆုံးသွားတာမဟုတ်ဘေမဲ့
နှစ်ဘက်လုံးရိက္ခာပြတ်အားကုန်လူကုန်ဖြစ်နေပြီမို့
နှစ်ဘက်လုံးအလံဖြူပြကာညှိနှိုင်းဆွေးနွေးနေကြချိန်
ထယ်ယောင်းကမြောက်ပိုင်းခေါင်းဆောင်အနေနဲ့မြို့ထဲသွားလိုက်ရွာပြန်လိုက်~
"ဒီနေ့အရမ်းနောက်ကျတာဘဲမောင်ရယ်~"
"ဟုတ်တယ် အစည်းဝေးပြီးတော့
အစ်ကိုကြီးနဲ့စကားပြောနေလို့~"
"အင်းပါ အဝတ်စားလဲတော့ ပြီးရင်ထမင်းစား
အစ်ကိုပြင်ထားပေးမယ်~"
ထယ်ယောင်းတို့လင်လင်နှစ်ယောက်
စစ်ရှောင်ခဲ့ကြတာတစ်လတောင်ရှိပြီဆိုဘေမဲ့
တစ်ခါမှsexမလုပ်ဖြစ်ကြသေး~ဂျောင်ကုဘက်က
တောင်းဆိုချင်ဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းက
နေ့ဘက်တွေမှာအလုပ်ပန်းတော့ညဆိုအစောကြီးအိပ်ပြီးသူ့ကိုနမ်းရုံကလွဲအဆင့်မတက်ခဲ့~
"ဟင်းတွေထည့်စားမောင်~"
"ထည့်စားပါတယ် အစ်ကိုအသေးလေးရောစားပြီးပြီလား~"
"စားပြီးပြီ~"
"သားသားရော?"
"အွန်း အစ်ကိုစားရင်းခွံ့ထားတယ်~"
"သေချာဝအောင်ရောစားကြရဲ့လား
ထမင်းဟင်းတွေကအများကြီးဘဲ~"
"စားပါတယ်မောင်ရယ်~"
ဂျောင်ကုကထယ်ယောင်းထမင်းစားနေတဲ့အနားထိုင်ပြီး
ဟင်းတွေထည့်ပေးထမင်းခူးပေးလုပ်ပေးကာ
ထယ်ယောင်းစားပြီးချိန်မှာလဲ အနားမှာကပ်လျှက်~
"အဟင့်...မာမာ~"
"အိပ်ချင်ပြီလားသား~"
"ကလေးပေးလေအစ်ကိုအသေးလေး
မောင်ချော့သိပ်လိုက်မယ်~"
"အွန်း ချော့သိပ်လိုက်တော့
ပိုးတဘက်နဲ့ပိုးပေးမယ် သူ့ကိုယ်ကလေးလာပြီ~"
"ဟုတ်ပါပြီ~ပါးပါးသားလေးလာပါဗျာ~"
ခရီးကပြန်လာလို့ပင်ပန်းနေဘေမဲ့လဲ
taekookလေးကိုပိုးရင်းချော့သိပ်နေတဲ့ထယ်ယောင်းက
ပင်ပန်းတယ်လို့တစ်ခါမှမငြီး~
"အစ်ကိုအိပ်ယာပြင်ထားမယ်နော်မောင်
သားသားအိပ်ပျော်သွားရင်လာချ~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
