ကလေးငိုလို့တစ်ညလုံးကောင်းကောင်းမအိပ်ရတဲ့
ဂျောင်ကုဟာပင်ပန်းနွမ်းနယ်စွာနဲ့မီးဖိုအလုပ်ကူတော့
စိတ်မပါလက်မပါ~
"ပင်ပန်းနေရင်နားလေဂျောင်ကု~"
"ရတယ်အဒေါ်ကြီး ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်~"
"ကလေးငယ်နဲ့ဆိုတော့ အဲ့လိုပါဘဲ
ပင်ပန်းတယ်မဟုတ်လား~"
"သားသားကအရင်နေ့ညကမငိုဘူး မနေ့ညကမှ
အရမ်းငိုနေတာ~"
"အေး ငါတို့လဲကြားတယ် ကလေးက
နေ့နဲ့ညမှားနေတာလားမသိဘူး နေ့ဘက်အိပ်တဲ့အခါ
ဘေးမှာမီးထွန်းထားပေးလိုက်ပါလား~"
"ဟုတ်ကဲ့ လုပ်လိုက်ပါ့မယ်~"
ဂျောင်ကုက ကလေးအပူမိ
ထယ်ယောင်းကအခန်းထဲမှာတစ်ယောက်တည်း
သေလုမြောပါးဖြစ်နဲ့ ဘယ်သူမှအဆင်ပြေမနေကြ~
"ရှင်သေတော့မလို့လား မသေနဲ့ဦးနော်
လုပ်စရာအလုပ်တွေအများကြီးကျန်သေးတယ်~"
"..............."
"ဟာ့~စကားတောင်မပြောနိုင်တော့ဘူးလား
ဒီမှာအကိုက်ခဲပျောက်ဆေး အဲ့တာသောက်ပြီး
အသက်ရှင်နေ~"
Wakanaက အကိုက်ခဲပျောက်ဆေးဗူးလိုက်ကို
ထယ်ယောင်းဘေးချထားပြီးထွက်သွားတော့ထယ်ယောင်းလဲ
အားတင်းကာဆေးဘူးကိုယူဆေးသောက်ရတယ်။
*ငါသေလို့မဖြစ်သေးဘူး ဆက်ပြီးရှင်သန်ရမယ်~*
"အကျင့်ပုပ်လေးရေနိုးပြီလား ရေချိုးကြမယ်နော်~"
အိပ်ယာနိုးလာတဲ့သားဖြစ်သူကိုဂျောင်ကုက
ရေချိုးပေးပြီးနို့တိုက်တော့ မကြာပါဘူးပြန်အိပ်ပျော်သွားပြီမို့
ပိုးတဘက်နဲ့ချည်ပိုးထားရပြီ~
"အဒေါ်ကြီး ကျွန်တော်စျေးထဲသွားဦးမယ်နော်~"
"ဘာသွားလုပ်မလို့လဲကွဲ့~"
"သားသားကိုအင်္ကျီသွားဝယ်မလို့ အခုသားသားက
လက်တွေကိုအနှီးနဲ့အထုပ်မခံတော့လို့လေ~"
"အော် အေအေ ပိုက်ဆံရောရှိရဲ့လား
မရှိရင်လာယူနော်~"
"ရှိတယ်အဒေါ်ကြီး အဖွားထားခဲ့တာကို~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
