ထယ်ယောင်းတို့ရဲ့သမီးလေးနှစ်နှစ်ထဲရောက်တော့
သူ့ကိုကိုတွေနဲ့ဆော့ပြီမို့ ဂျောင်ကုအေးဆေးအလုပ်လုပ်ရပြီ~
အလုပ်ဆိုတာကလဲ ထမင်းဟင်းချက်
ထယ်ယောင်းတို့သားအဖရဲ့ဝေယျာဝစ္စတွေလုပ်ရတာပါ~
"ညေမရေး ရှူးပေါက်ရင်ထိုင်ရဘူး~"
"ဟုတ်တယ်မထိုင်ရဘူး မတ်တပ်ရပ်ပြီးပေါက်ရတာ
ကိုကြီးပြမယ်~ဒီလိုမျိုး~"
ထိုင်ရင်းဘောင်းဘီထဲရှူးပေါက်ချတဲ့သူတို့ညီမလေးကို
မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းကြတဲ့Taekookနဲ့taejuက
ဘောင်းဘီတွေပါချွတ်ပေးလိုက်ကြသေး~
"တိုတိုကြီး ညေမရေးမှာဒွေဥရှိတော့ဘူး
ဘူသူဖြုတ်သွားတာလဲ~"
"မားမားကိုသွားပြောရအောင် အရင်သွားငယ်ငယ်
ညီမလေးကိုကိုကိုပွေ့ခဲ့မယ်~"
"ဟုတ်~"
တစ်ယောက်ကိုအသက်နှစ်နှစ်စီတာကွာကြတဲ့
taekookတို့မောင်နှမတွေဟာ
တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက်ချစ်ကြပြီး
သုံးယောက်ပေါင်းလောင်းကျော်တွေ~
"မားမား!...မားမား!...မားမား!"
"ဘာလို့အဲ့လောက်အော်နေတာလဲသားငယ်လေး~"
"ညမရေးရဲ့ဒွေးဥကိုဘူသူယူသွားရဲ့သိဘူး
အရှိတော့ဘူး~"
"ဟမ်??"
"မားမား ညီမလေးကိုကြည့်ပေးလိုက်ဦး~"
"ဟဲ့ ဟဲ့ မနိုင်မနင်းနဲ့ပြုတ်ကျကုန်တော့မှာဘဲ~"
taekookပွေ့လာတဲ့သေးတွေစိုရွှဲနေတဲ့taebooလေးကို
ဂျောင်ကုအမြန်ပွေ့ယူလိုက်ပြီးဘောင်းဘီလဲပေးရတယ်။
"ကြည့် ညမရေးမှာဒွေးဥရှိတော့ဘူး~"
"ဘယ်အချိန်သူများဖြုတ်သွားတာလဲမားမား
မားမားမမြင်လိုက်ဘူးလား~"
"ဘယ်ကသာ သားတို့ရယ် ညီမလေးကမိန်းကလေးလေ
မွေးကတည်းကဂွေးဥမပါဘူး~"
"ဟင် ဟုတ်ရား အာ့ချိုဝယ်ပေးရိုက်ရေ~"
"ဟဟ..သားငယ်လေးရယ် အဲ့တာကဝယ်ပေးလို့မှမရတာ~"
"ဟုတ်တယ်ငယ်ငယ် ဒွေးဥကဝယ်လို့မရဘူး
သူ့ဖာသူပေါက်မှရတာ~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
