Unicode~
သည်နေ့ထိတိုင် Taehyungမှာ ညာဘက်မျက်ခမ်းက ခပ်လှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေဆဲ။ အတိတ်နိမိတ်တဘောင်တွေ မယုံသော်ငြား နေရခက်လွန်းလှတာတော့ အမှန်ပင်။ မျက်လုံးကို ပွတ်သပ်ပြီးရင်း ပွတ်သပ်မိတော့ ညာဘက်မျက်သားဖြူဖြူတို့က အနီရောင်သန်းလုလု။ ဒါကို မောင်ကမြင်တာနဲ့ ပြာပြာသလဲ ထမေးတော့သည်။
"မျက်ခြယ် မျက်လုံးက ဘာဖြစ်တာလဲ..နီရဲနေတာပဲ"
"မျက်ခမ်းကလှုပ်နေတာ ဟိုတစ်ရက်ကတည်းကပဲ။ နေရခက်လို့ ပွတ်မိရင်းနဲ့ ခုလိုဖြစ်ကုန်တာ"
"ဘယ်လောက်နေရခက်ခက်သတိထားမှပေါ့ကွာ။ အရမ်းပွတ်မိရင် ပိုဆိုးကုန်လိမ့်မယ်"
"အင်းပါ။ ဘာမှလည်းမဖြစ်နေပါဘူး စိုးရိမ်မနေပါနဲ့။ အခု ဘယ်သွားကြမှာလဲ သွားမယ်လေ"
မင်္ဂလာပွဲရက်နီးလာသည်နှင့်အမျှ ပြင်ဆင်စရာတွေကလည်း များပြီးရင်း များလာသည်။ နဂိုကပင် ရုံးအလုပ်က မနည်းလှသည်ကြောင့် အချိန်ပင်လုနေရသည့်အဖြစ်။ သို့သော် မောင်က မျက်နှာကြီးသည်ကြောင့်ပဲထင်ပါရဲ့.. မဖြစ်မနေရက်တစ်ပိုင်းခွင့်ယူရသည့်ကိစ္စများကိုပင် မန်နေဂျာကြီးက ရစ်မနေတော့ပါ။ ဪ.. ရာထူးအာဏာဆိုသည်က တန်ခိုးကြီးလိုက်ပုံများပေါ့။
"ပန်းအလှပြင်တယ်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်ဆီ သွားစုံစမ်းမလို့လေ။ ဒီမြို့မှာတော့ သူက နာမည်အကြီးဆုံးဆိုလားပဲ။ ရက်ချိန်းတောင် တော်တော်ကြိုယူရမှာဆိုပဲ။ မျက်ခြယ်များ သူ့ကိုသိနေမလား"
"မသိလောက်ပါဘူး မောင်ရယ်။ ရုံးနဲ့အိမ်တင် အလုပ်များနေတာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပန်းအလှပြင်တဲ့သူကို သိနိုင်မှာလဲ"
"ဟုတ်လား။ မောင့်ဝန်ထမ်းတွေ အားလုံးက သူ့ကို သိပြီး ညွှန်းနေကြတော့လေ"
ပန်းအလှပြင်သည့်အမျိုးသမီး၏အိမ်က သူနေသည့်အိမ်နှင့် အတန်ငယ်အလှမ်းဝေး၏။ မြို့ထဲတွင်ဖြစ်ပါလျက် ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်ရောက်နေသည်။
မောင့်ကားလေးက တရွေ့ရွေ့ထွက်လာချိန် သူက ကားပြတင်းမှန်ကို အဆုံးထိချထားသည်။ ပြင်ပလေထုကို ခံစားရပါမှ ကားစီးရတာကို သူက သဘောကျနိုင်တာ။ လေနုတသင်းသင်းက နွေးထွေးစွာ တိုက်ခတ်သည်။ ကားပြတင်းမှ လက်ကိုအပြင်ထုတ်မိချိန် လက်ဖဝါးနုနုဆီ လေထုဖြတ်စီးသွားသည်အား ခံစားရသည်က သာယာကြည်နူးဖွယ်အတိ။
YOU ARE READING
ℒ𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛 𝑡𝑜 𝑡ℎ𝑒 ℛ𝑎𝑑𝑖𝑜♪
FanfictionTennessee Radio Station ? Turn on 91.3 MHz. One fine evening let me hear your voice. Captivate my soul and from my heart, can't I let it flee. Since then, you stay on my mind rent free. Kookv JJK × KTH [Disclaimer : This is just a fiction and nothin...
