Unicode~
နွေဦး၏ နေသာသော နေ့တစ်နေ့..။
ထောက်ရှားပန်းတို့က ပွင့်အာစပြုလို့နေပြီ။ အအေးဓါတ်ကို တွန်းဖယ်ပြီး နေရာဝင်ယူစပြုလာသော အနွေးဓါတ်ကို ထောက်ရှားပန်းတို့က ကြိုက်ဟန်တူပါ၏။
သာယာကြည်လင်သော နေအလင်းရောင်ကို အားကိုးတကြီးဖြင့် ကုန်တိုက်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ပိတ်ရက်ဖြင့်လင့်ကစား မြို့နယ်အရေးပေါ်အစည်းအဝေးများကြောင့် မောင်က ရောက်မလာနိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့်ပင် သည်တစ်နေ့တော့ ကုန်တိုက်ဈေးတန်းများကြား တစ်ယောက်တည်း ယောင်ချာချာနှင့် လမ်းပျောက်ရပါရော..။
"ဒိန်ချဥ်၊ ပေါင်မုန့်၊ အချိုရည်.. ဘာဝယ်ရင် ကောင်းမလဲ"
သူတစ်ယောက်တည်း အမေးရှိလိုက်၊ အဖြေရှိလိုက်။ အိမ်မှာ မည်သည့်ပစ္စည်းကုန်၍ မည်သည့်ပစ္စည်းတို့ ပိုလျှံနေသည်အား သူမစဥ်းစားနိုင်။ မနက်စောစောထမိသည်နှင့် ပိတ်ရက်က တိုက်ဆိုင်နေတော့ ရုတ်ခြည်းထွက်လာခဲ့တာနှင့် ဘာကိုမှ စာရင်းအတိအကျ မပြုစုဖြစ်ခဲ့ပါ။
"ဪ.. ဘယ်သူများလဲလို့။ မတွေ့တာကြာပြီနော် Kim Taehyung"
"Drew.."
မင်္ဂလာရှိသော နေ့အဆက်ဆက်ကို ကြုံခဲ့ရပါလျက် Drewကို မြင်လိုက်စဥ်မှာ မင်္ဂလာရက်စွဲတို့က အလိုလိုညှိုးနွမ်းရသည်။ ယောင်လို့ပင် မတွေ့ချင်ဘူးဆိုကာမှ ကုန်တိုက်အထိ လာဆုံနေရတယ်လို့။ မြို့ပြင်ဘက်က St. Johnမှာနေသော Drewက ဘာကြောင့်များ သည်အထိ ဈေးလာ၀ယ်နေရတာတဲ့လဲ။
"မှတ်မိသေးတယ်ပေါ့ ကိုယ့်နာမည်ကိုလေ။ Taehyungက စိမ်းကားလွန်းတော့ မေ့သွားပြီထင်နေတာ"
"ငါသွားတော့မယ်"
"နေပါဦး။ ဟိုတစ်ခါ ဘုရားကျောင်းမှာ တွေ့တည်းက ကိုယ်တို့မဆုံဖြစ်ကြသေးဘူးမလား။ လာပါ.. ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် သွားထိုင်ကြရအောင်"
လက်မောင်းသေးသေးကို Drewက လက်ကြမ်းကြီးများနှင့် ဆွဲထားပါ၏။ အလုပ်ကြမ်းမလုပ်ရပါဘဲ ကြမ်းထော်နေသော လက်ဖဝါးများဟာ Drew၏ စိတ်ဓါတ်နှင့် တိုက်ရိုက်အချိုးကျနေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ရှိသမျှအားကုန်သုံးပြီး ရုန်းလိုက်ကာ Drewကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူငယ်ငယ်က သည်လိုပင် မကြည့်ရဲခဲ့။ ဤအကြည့်ထဲ မခန့်လေးစားအငွေ့အသက်များ၊ ချိုးနှိမ်စွာ အထင်သေးသော အရိပ်များ တန်းစီလို့ ပါနေလိမ့်မည်။ ထင်ချင်သလို ထင်စမ်းပါစေ.. Drewကို အသားချင်းထိမိတာတင် ရွံလွန်းလို့..။
YOU ARE READING
ℒ𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛 𝑡𝑜 𝑡ℎ𝑒 ℛ𝑎𝑑𝑖𝑜♪
FanfictionTennessee Radio Station ? Turn on 91.3 MHz. One fine evening let me hear your voice. Captivate my soul and from my heart, can't I let it flee. Since then, you stay on my mind rent free. Kookv JJK × KTH [Disclaimer : This is just a fiction and nothin...
