Unicode~
ရုံးပိတ်ရက်ဆိုပေမဲ့ Taehyungမှာ မအားမလပ်။ မနက်စောစော ကုန်တိုက်သို့ လမ်းလျှောက်သွားပြီး အထုပ်ကြီးအထုပ်ငယ်က လက်နှစ်ဖက်အပြည့်။
ရာသီဥတုအေးစိမ့်စိမ့်လေးဟာလည်း လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်ပြီးနောက် ချွေးတစို့စို့ဖြစ်စေလာသည်။
"ဒီလိုမှန်းသိရင် အပေါ်ထပ်မဝတ်ခဲ့ပါဘူး"
လမ်းပေါ် တစ်ယောက်တည်း ညည်းညည်းတွားတွား။ အသွားတုန်းက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဆိုသော်လည်း အပြန်ကျ လေးပင်လှစွာသော ပစ္စည်းပစ္စယများကို သယ်ပိုးရင်း နောက်ခြေတစ်လှမ်းပင် ဆက်မလှမ်းချင်လောက်သည်အထိ ပင်ပန်းလှသည်။
ကွန်ကရစ်ကြမ်းခင်း ခင်းထားသော သူတို့လမ်းလေးကို ဝင်လာစဥ် ရင်းနှီးနေကျအရိပ်လေးက အဆင်သင့်။ သည်နေ့ရော လာချော့ပြန်တာပဲလား။ အချော့ခံချင်ရင်တောင် သည်ကနေ့တော့ အချော့ခံဖို့ မအားနိုင်သေးတာ ခက်လှသည်။
ထောက်ရှားပင်ရုံအောက် ရပ်ထားသော ကားနက်ကြီးရယ်၊ ကားတံခါးကို မှီတွယ်ရပ်နေသူရယ်။ ရှောင်ချင်ရင်တောင် ရှောင်ဖို့ခက်ပါသည်။ တစ်ခါတလေ ခြေလှမ်းများက ဦးနှောက်၏အကြံဉာဏ်ကို ငြင်းပယ်ပါ၏။
"ခရိုင်မင်း.. ကိစ္စရှိလို့လား"
"မောင်လာတွေ့မယ်လို့ ပြောထားသားပဲ"
"မနက်ခင်းကြီးရောက်လာလိမ့်မယ်တော့ မထင်ထားတာအမှန်ပဲ။ အချိန်လည်း ကြိုမပြောထားဘူး မဟုတ်လား"
"မောင်လာတာ အနှောင့်အယှက်များ ဖြစ်သွားလို့လား။ ဧကန္တ.. စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား"
"ကျွန်တော်အဲဒီလို ကလေးကလားအလုပ်တွေ မလုပ်ဘူး"
လက်နှစ်ဖက်က အင်မတန်လေးလံပြီး ညောင်းညာလှပြီ။ သို့သော် ရုတ်တရက်ကြီး ဧည့်သည်ကို ချန်ထားခဲ့ရအောင်လည်း မဟုတ်တတ်ပေ။ အိမ်ထဲအလည်ခေါ်ရအောင်လည်း သင့်တော်ပါရဲ့လား။ တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယ ဖြစ်သလိုနေတတ်တဲ့ သူ့အိမ်လေးထဲ ခေါ်ရမည်က အားနာဖို့ကောင်းလှသည်။
YOU ARE READING
ℒ𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛 𝑡𝑜 𝑡ℎ𝑒 ℛ𝑎𝑑𝑖𝑜♪
FanfictionTennessee Radio Station ? Turn on 91.3 MHz. One fine evening let me hear your voice. Captivate my soul and from my heart, can't I let it flee. Since then, you stay on my mind rent free. Kookv JJK × KTH [Disclaimer : This is just a fiction and nothin...
