Chapter 2: At my house

865 41 5
                                    

Claire Pov's

I know, na nasusupladahan kayo sa akin but, I don't care. Hindi pa pala ako nagpapakilala sa inyo. I'm MARY CLAIRE DRILON, 16 years old. Lumaki ako sa mayamang pamilya. I'm a spoiled brat sometimes, akalain nyo noh? at my young aged I have a lovelife? it's impossible right? First year palang ako.

Andito ako ngayon sa tindahan para bumili ng pagkain nang bigla akong tinawag nina Anna and Marie the twin sisters sila pero, magkaibang-magkaiba sila ng ugali.

"Mary Claire?" Anna said "Yes? kayo pala anong kailangan niyo?". Sagot ko kay Anna.

"Ahmmm, may gusto nga palang magpakilala sayo kaibigan namin , I'm sure magugustuhan mo siya." Sagot ni Anna. Kung titignan mo silang dalawa hindi mo malalaman kung sino si Anna at sino si Marie.

"Anong amin? Ikaw lang ang kaibigan niya hindi ako." pagtatama ni Marie.

 "Huh?" Yan Ang naging reaksyon ko.

"Seriously, huh lang isasagot mo samin?" Marie said.

At nagulat ako ng Hinila ako ni Anna, kaya walang nagawa si Marie kundi ang sumunod sa amin. Alam ko naman ang dahilan kung bakit nagtataray si Marie kasi mas boto siya kay Troy, pero mas kawawa ako sa babaeng' to kung makahila akalasa akin akala mo maliit na bata ang hinihila eh noh?

"Ano ba Anna! pwede ba wag mo kong hilain may mga paa ako oh?!" sabay turo ko sa mga paa ko. "So it means, kaya Kong maglakad mag-isa!" Ayan lumalabas na naman ang ugali ko, dahil sa dalawang ito.

"Oh, narinig mo ang sinabi niya. Bitawan mo daw siya at wag kakaladkarin". Inis na sabi ni Marie. Halatang mas gusto niya si Troy hahaha.

"Alam mo palibhasa mas gusto mo si Troy, eh Hindi naman kagwapuhan yun eh' atsaka, bakit Hindi na lang ikaw? total naman sa ating tatlo, ikaw ang malandi diba?" Diritsahang sinabi ni Anna. Ay dahil dito nagbabangayan na naman silang dalawa. Bakit ko nga ba sila naging kaibigan?

 "Ano ba pwede magsitigil kayong dalawa! wala naman kayong mapapala kung mag-aaway lang kayo eh'. Mabuti pa uuwi na ako." Awat ko sa kanila at nagmamadaling lumayo sa kanila.

Sa pagmamadali kong makalayo sa kambal na yun. May nabangga akong kabayo, ayyy estie gwapong kabayo. Chinito siya pero, dahil wala ako sa mood di ako tatablan ng charm niya.

"Ouch! excuse me. Pwede wag kang humarang sa dinadaanan ko?" reklamo kong sabi. 
"Sorry di ko sinasadya."  Paliwanag niya habang nakangiti. Model ba to ng mga toothpaste, ang puputi ng mga ngipin.

"Anong di mo sinasadya? Eh gago ka pala eh". pasigaw kong sabi, aapela pa kasi ee' di na lang aminin.

 "Look ms, liked what I've said earlier I'm sorry, Hindi ko sinasadya." Paliwanag niya. "Cheeeeeee!"  Yan na lang ang nasabi ko at nag walkout na ako. Baka mamaya masapak kp siya ng wala sa oras.

Maybe Not Now, But Someday by: nikayzxs (COMPLETED)Where stories live. Discover now