Biglang kumabog ang dibdib ko nang tumawag si freen at sinabing nasa Hospital sila ni Lisa..
Anong nangyari sa kanila?? Jusko sana naman okay lang sila..
Agad akong nagtungo sa Hospital kasama ni mama.. nangangatog ako sa sobrang kaba.. Hindi ko kakayanin kapag may nangyaring masama kay freen..
Pagdating namin sa Hospital ay nadatnan namin silang nakaupo ni Lisa sa labas ng room.
"Love.." tawag ko sa kanya kaya agad silang napalingon ni Lisa. Tumakbo ako papunta kay freen at niyakap ko sya ng mahigpit.
"What happened? Are you okay?" Natatarantang tanong ko habang chinecheck ko ang katawan nya kung may gasgas o sugat..
"Im okay.." sagot nya sakin sabay halik sa noo ko.. nagmano sya kay mama..
"Ano ba ang nangyari? Mukhang okay naman kayong dalawa.." sabi ni mama sa kanya.
"Yung real mother nya po yunh nasa loob.." sabi ni Lisa..
"She's not my mother!" Sigaw ni freen kay Lisa..
"Its not the right time para magtalo.. Bakit sya nasa loob? Is she okay?" Tanong ni mama.
"Hindi pa po namin alam ang lagay nya.. hindi pa lumalabas yung doktor.." sagot ni freen kay mama.
"Mauna na po ako.." paalam naman ni Lisa saka sya umalis..
Nang makaalis na sya ay naupo naman kami..
Pagkaupo namin ay lumabas naman ang doktor kaya naman agad kaming tumayo..
Ang sabi ng doktor ay kailangan pang i-CT-Scan ng pasyente. Pero nang malaman ng pasyente ang tungkol dito ay hindi ito pumayag.
Habang nasa labas kami ng pintuan.. kinausap ni mama si Freen tungkol dito..
"Anong ang balak mo?" Tanong ni mama.
"Saan po?" Tanong ni freen.
"Sa totoong nanay mo.. hindi mo naman pwedeng pabayaan nalang ang nanay mo.. ikaw nalang ang pamilya nya.." sabi ni mama..
"Pero hindi na sya ang pamilya ko.." sabi naman ni freen.
"Baligtarin mo man ang mundo, sya parin ang nanay mo.. magkadugo kayo.. kahit puno ng galit ang puso mo, alam kong alam mo ang dapat mong gawin ngayon.." sabi ni mama kay freen na para bang kilalang kilala nya ito.
"Honestly, I know what to do.. But I dont that think I can do it.. I hate her so much.. I dont wanna see her.." sabi ni freen..
"Wag mong hayaan na mawala sya bago mo marealize na mahalaga sya sayo.." sabi ni mama sa kanya sabay tapik sa braso ni freen bago ito pumasok sa loob ng room.
Hinawakan ko ang kamay ni freen at dumantay ako sa balikat nya..
Kinagabihan.. pagkahatid namin kay mama, dumiretso kami sa bahay ni Freen.. kasama ang totoo nyang nanay.
"Anak, salamat at hinayaan mo akong matulog dito at makasama ka.." sabi ni aling marie.
"As if naman na gusto kong nandito ka.." pagtataray ni freen sabay akyat sa kwarto..
Ngumiti nalang sakin si aling marie para maipakita na hindu sya nasaktan sa sinabi ni freen.
"Pagpasensyahan mona po si Freen.." sabi ko kay aling marie kaya naman ngumiti sya sakin.
"Sa lahat ng kalupitan na ginawa ko sa kanya noon, kulang ang isang araw para iparamdam nya sakin na hindi ako kamahal mahal bilang isang ina.." sabi ni aling marie..
