Kung ika'y titingnan,
Normal lang ang iyong paggalaw.
Sa umaga ang iyong pagsikat ay kay gandang pagmasdan.
Buong kagalakang puso ko ay nag-uumapaw.
Kahalagahan mo'y hindi mabilang-bilang.
Sinag mo'y sadyang nakakatunaw.
Ang ibang tao'y naiilang,
Sa apo'y mong nakakalusaw.
Paano ang halaman kung wala ka?
Sobrang lamig naman kung wala ang iyong ilaw.
Paano pa kaming taong araw-araw ika'y nakikita?
Kung tuluyan ka ng sumabog sa mundong ibabaw.
