Maliit man siya kung maituturing,
Huwag lang ninyong maliitin,
Dahil baka sa inyo mabaling,
Ang kagat niyang di niyo kakayanin.
Wala ba kayong alam?
O konting nalalaman,
Sa buhay nilang mga munting langgam,
Na araw-araw iniisip ang kasipagan?
Sa mga tamad diyan,
Huwag kayong panghinaan.
Sundan niyo at sila'y titigan,
Silang mga langgam dahil marami kayong matututunan.
Alam kong masakit kapag tayo'y kanilang kinagat.Pero huwag lang natin kalimutan ang kanilang gawaing matapat,Upang magbigay aral sa ating lahat.Kaya't tularan natin silang mga langgam at maging tapat.
