Time Spent Walking Through Memories [PSH x SJY]

열여섯

ဂျယ်ယွန်းနီးရဲ့ ဒိုင်ယာရီ (ᐡ- ﻌ •ᐡ)

အညိုရောင်သားရေပတ်လေးကိုဖယ်လိုက်တာနဲ့ အထဲမှာ မိုးပြာရောင်အဖုံးလေးနဲ့ ဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးက ထွက်လာတယ်။

စာရွက်သားတွေက ဝါကျင်ပြီး ဖတ်ပါများလွန်းလို့ လက်နဲ့စာအုပ်ရဲ့အဖုံးနှစ်ဖက်ဆီကို မကိုင်ထားဘဲ ဒီတိုင်းလေး စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ဖတ်လို့တောင်ရနေပြီ။၊

ဆောင်းဟွန်းက စာကြည့်စားပွဲရှေ့က လက်တင်လို့ရတဲ့ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတာဖြစ်တယ်။ ထိုင်ခုံက ကြီးလဲကြီး၊ ကျယ်လဲကျယ်၊ မှီလို့လဲရ၊ မြှင့်လို့လဲရ၊ နိမ့်လို့လဲရ၊ နောက်လှန်လို့လဲရပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိလှတယ်။

ဆောင်းဟွန်းပေါင်ပေါ်မှာတော့ အညိုရောင်ဂျယ်ယွန်းလုံးလေးက ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်နေတယ်။ အညိုရောင်ဆံနွယ်အုပ်အုပ်လေးနဲ့ဂျယ်ယွန်း၊ အညိုရောင်အင်္ကျီပွပွကြားမြုပ်နေတဲ့ ဂျယ်ယွန်းကလေး။ မောင့်ဂျယ်ယွန်းကလေး။

အဖြူရောင်ရှပ်လက်တိုဝတ်ထားတဲ့ ဆောင်းဟွန်းက သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဂျယ်ယွန်းအင်္ကျီအောက်ထဲထည့်လို့ ဗိုက်သားအိအိလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွပွေ့ဖက်ထားတယ်။

X

18 May 2012

Annyeonghaseyo! ပထမဆုံး ငါ့ကိုငါမိတ်ဆက်ပါရစေ။ ငါ့နာမည် ရှင်းဂျိတ်ခ်ပါ။ ဒီနေ့ ကိုရီးယားမှာ ကျောင်းအသစ်စတက်ရမယ့်နေ့။ အမှန်တိုင်း ငါဒီကိုပြောင်းလာချင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဖေဖေက မေမေ့ကိုပြောတယ်။ Seoulကို မလိုက်ခဲ့ချင်ရင် မင်းနဲ့ငါအခုချက်ချင်း ကွာရှင်းမယ်တဲ့။ မေမေက ဖေဖေနဲ့ဝေးရာမှာမနေနိုင်တဲ့သူလေ။ မေမေ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တော့ ငါလဲ ကိုရီးယားကို ပြောင်းလာရတယ်။

ကျောင်းအသစ်က အကျယ်ကြီး။ ဒီက ကလေးတွေက ငါ့လိုပဲ ဆံပင်အညို၊ မျက်လုံးအညိုရောင်ရှိတဲ့သူတွေများတယ်။ ဆံပင်နက်နက်၊ မျက်ဆံနက်နက်တွေက ပိုများပေမယ့်ပေါ့လေ။