Η αγάπη τα γιατρεύει όλα

26. Βασιλικόν διάταγμα

21 Απριλίου, 1967.

Πρωί. Ησυχία. Το αεράκι φυσούσε ξέπνοα, με την όποια ορμή του να αναχαιτίζεται από τις πελώριες λεύκες δίπλα από το Σταμιρέικο. Τις λεύκες εκείνες που στέκονταν ακόμα εκεί, φρουροί και προστάτες. Μάρτυρες της ζωής τους, των καλών και των κακών στιγμών. Των όμορφων και των άσχημων. Πιο κάτω τ' αγέρι γινόταν όμως ερμητικό. Μια "φουρτουνιασμένη" θάλασσα από στάχυα αγκάλιαζε τον κάμπο που απλωνόταν μπροστά τους και χανόταν στον ορίζοντα. 

Το απαλό θρόισμα των φύλλων αντιχούσε σα μουσική στ' αυτιά της Λενιώς που ετοίμαζε τον πάγκο με τα τουρσιά της. Οι πρώτοι πελάτες της θα έφταναν από λεπτό σε λεπτό. Κάθε μέρα την έβρισκε με την ίδια χαρά. Τη χαρά της ικανοποίησης και της περηφάνιας που επιτέλους κατάφερε και ξεκίνησε τη δική της επειχείρηση με τουρσιά.  "ΛΕΥΚΑ Τουρσί", έτσι έγραφε η ετικέτα πάνω στο βάζο που κρατούσε. Καμάρωνε πολύ αυτό το επίτευγμα της. Όχι μόνο γιατί κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια της αφότου έχασε το βιος της με τις απάτες του Δούκα αλλά και επειδή μέσα από την επιχείρηση της αυτή βοηθούσε πολύ κόσμο να βγάλει το ψωμί του. Όποιος είχε ανάγκη πήγαινε κοντά της. Και ήταν πολύ χαρούμενη γι αυτό. 

Δεν έβλεπε όμως και την ώρα για το φετινό Πάσχα! Η οικογένεια της και πάλι ενωμένη, ίσως για πρώτη φορά μετά από χρόνια θα γιόρταζε τη μεγαλύτερη γιορτη της χριστιανοσύνης σε όλο της το μεγαλείο! Μάλιστα, ο Νικηφόρος με την Ασημίνα και το παιδί θα έρχονταν στο χωριό για και θα έμεναν κοντά τους. Θα στριμώχνονταν βέβαια, αλλά τους περίμενε και πώς τους περίμενε! Με μια πολύ ιδιαίτερη λαχτάρα. Φέτος είχε στόχο να αναβιώσουν όλα τα έθιμα όπως έπρεπε και να δώσουν ζωντάνια στο πολύπαθο σπίτι τους. Μόνο χαρές θα χουμε από δω και μπρος, έλεγε και ξανάλεγε. Αυτό κανέις και τίποτα δε θα μπορούσε να τους το χάλασει. Όχι πια... 

Εκείνο το πρωινό ήταν ασυνήθιστο. 

Η Δρόσω βγήκε από τη κάμαρα της γύρω στις έξι και τέταρτο και έπιασε να ετοιμάσει τους καφέδες τους. Αφού έβαλε το μπρίκι στη φωτιά, επιχείρησε να ανοίξει το ραδιοφωνάκι τους ώστε να ακούσουν τα πρώτα νέα της ημέρας. Μόνο που δε μπορούσε να πιάσει κανένα σταθμό.

- Τι έπαθε αυτό, χάλασε; Μυστήρια πράγματα.

- Καλημέρα, Δρόσω. Η Λενιώ;

- Βγήκε έξω να βάλει τα τουρσιά στον πάγκο. Καλήμερα!

- Τι συμβαινει; Δε δουλεύει αυτό;