I'm in Love with a DOTA Player (Published with TV adaptation)

Chapter 47: Patay kang bata ka!

Chapter 47: Patay kang bata ka!

--

"sino ba kasing may sabi na papuntahin mo siya dun?!"

nakakatakot pala yung ate ni miggy.. parang tigre kung magalit.. ayoko naman sabihin na hindi ako yung may kasalanan, in the first place pinayagan ko din mag stay kagabi si miggy. Hays hindi ko lang alam na lalala yung sakit niya.

"sorry po.."

"may magagawa ba yang sorry mo?! mapapagaling ba nyan yung kapatid ko?!" ayoko na lang umimik, tama na lang siguro na manahimik na lang ako. "sa lahat ba naman kasi, ikaw pa napili ng kapatid ko!!" ouch >__< 

"michelle! sabi naman ng doctor kelangan na lang mag pahinga ni miggy eh, wag mo na pagalitan si tin.. tara na ihahatid na kita sa labas, may pupuntahan ka pa di ba?" sabi ni kevin. hays buti na lang dumating a kevin. Kung hindi baka nalamon na ko ng buhay dito ng ate ni miggy.

"Siguraduhin mong okey yang kapatid ko.. in the first place it's your fault. Babalik na lang ako once na ayos ko na yung business deal ko.."

"okey po.. ingat.."

Nung pagkasara ng pintuan, kinuha ko agad yung cake na binake ko para kay miggy. Kanina ko lang to ginawa.. Gift ko sakanya to ngayon valentines. Kaso mas lumalala pa yung sakit niya :-( hindi ko naman ginusto yun. Hello?! sino ba namang matinong girlfriend yung gusto na mapahamak yung boyfriend niya. Alam kong galit sakin si ate michelle pero sana wag siyang maging harsh sakin ng sobra.

"pudge..." nakita kong natutulog pa din si miggy. Lumapit lang ako sa tabi niya. "pudge im sorry... hindi ko naman gusto na lumalala pa yang sakit mo... kung pwede ko lang sana ibalik yung panahon.. hindi na sana ako pumunta kung eto naman yung kapalit..." feeling ko maiiyak na ko.

"tin..." hinawakan ni miggy yung kamay ko. Ang hina ng boses niya.

"miggy? may masakit ba sayo ha? ano? sabihin mo?" luh! naiiyak na talaga me T__T

"wag ka ngang umiyak! ang panget mo eh!" kung wala lang siyang sakit, baka sinuntok ko na siya sa pang aasar niya. Tinignan ko na lang siya ng masama. "hahaha!! joke lang nuh!"

"dapat lang! haha!! kainis ka kasi ang lampa mo! nag ka sakit ka pa!"

"asa! ako kaya si superman! kaso napapagod din pala si superman.."

"wushu! hindi napapagod yun, nanghihina lang yun sa kryptonite!" makipag talo daw ba sa may sakit tin? balilw lang?

"ehhh kaw kryptonite ko di ba? so ikaw may kasalanan! haha!" alam ko nag jojoke si miggy pero hindi ko maiwasang malungkot sa sinabi niya, totoo naman eh, ako may kasalanan neto.. Lagi na lang ako yung dahilan kung bakit nahihirapan si miggy... haysss.. "uy joke lang pudge ah! alam mo naman ikaw din yung lakas ko eh.." Luh? nahalata ata niya na malungkot ako.

"haha! ako malungkot? hindi nuh?" tumalikod na lang ako sakanya. Ayoko kasi na makita niya na malungkot talaga ko.

"pudge... pinagalitan ka ba ng ate ko?"

"ha? ahh... hindi ah..." ayoko sabihin.. baka mamaya mag away pa sila eh. Okey lang naman sakin yun..

"hay nako.. sinungaling..."

"Luh? hindi nga!" lumapit ulit ako sakanya tska ko siya nya niyakap para hindi mahalata, wahaha. "kotongan kaya kita! hindi ako sinungaling nuh!" tas nag behlat ako.