La Cuevas #3: Beautiful Scars

Chapter 25

"That idiot! May fiancé na pala, hindi man lang nagsasabi!" Bulalas ni Lea nang makapasok kami sa kuwarto ko.

Naroon na si Gavin sa kuwarto niya, at ayaw ni kuya Sage na magtabi sila kaya sa sariliniyang kuwarto siya matutulog. Hindi raw siya mapakali kaya rito na muna siya.

"Babalik pa raw ba siya rito? I need to interview him! Marami siyang iku-kuwento sa 'kin!" dagdag niya pa.

Tahimik lamang akong nag-iiwas ng tingin sa tuwing haharap siya sa akin. Masyadong mabigat ang pakiramdam ko para magsalita. Hindi ko alam ang gagawin. Namamara ang lalamunan ko sa pagpipigil ko ng hikbi. Kung wala lang si Lea rito ay baka kanina pa ako umiyak.

"Sadie?" Tawag niya kaya nilingon ko siya. "Tinatanong ko kung babalik pa ba siya rito? 'Di ba  dito raw siya matutulog?" Tanong niya pa at pabagsak na umupo sa kama ko. Nag-abot siya ng isang unan at ipinatong sa kaniyang hita.

"Hindi ko alam." Tipid na sagot ko.

Ngumiwi lamang siya. "Hmp, sabagay, kung naroon  ang fiancé niya ay malamang hindi na 'yun babalik dito. He needs to be with his girl, anyway. Oh! And did you see her piercings? I can't believe it! Ayaw na ayaw ni Luke noon sa babaeng may piercings, e. Kaya nga I already assumed na hindi kayo magkakasundo. Turned out, may piercings naman pala ang mapapangasawa niya! Ironic!" Humalakhak siya at niyakap ang unan ko na parang kinikilig pa siya.

Nag-iwas lamang ako ng tingin at matigas na lumunok. Nanghihina ang mga tuhod ko at gusto ko nang bumagsak sa sahig. Ang sakit.

Walang may alam tungkol sa relasyon namin bukod sa aming dalawa. At may relasyon nga ba talaga kami? Iyon ang mahirap. Wala akong naaalalang may label kami.

Napapikit ako at humugot ng malalim na hininga bago pilit na nagsalita. "Uh.. c-cr lang ako," paalam ko.

Hindi ko na hinintay ang sagot niya, at agad akong naglakad patungo sa cr ng kuwarto ko. And as soon as I closed the door, tears cam rushing out of my eyes. Nanginig ang labi ko sa pag-iyak. Malalalim na hininga ang hinugot ko upang pigilan ang pagkawala ng impit kong boses. Nasa kuwarto lamang si Lea, at kapag narinig niya ako ay magtataka iyon.

Ayokong malaman niya na umiiyak ako. Ayokong malaman niya na si Luke ang iniiyakan ko. Ayokong makarating kay kuya Sage na nahulog ako. Na hindi ko sinunod ang payo niya na huwag akong magkakagusto kay Luke. Ayokong magsisi na mali ang naging desisyon ko.

Binuksan ko ang gripo ng lababo bago ini-lock ang pinto at napasandal doon. Dahil sa panghihina ng mga tuhod ko, ay wala na akong nagawa nang kusa akong dumausdos pababa at mapaupo sa malamig na sahig. Napatakip ako sa aking bibig nang mas lalo pang lumala ang iyak ko.

I asked him not to hurt me. Nakiusap ako sakaniya na huwag akong sasaktan. Quotang-quota na 'ko sa sakit mula pa noong bata ako. Ngayon ko lang nararanasan 'yung totoong saya, bakit naman kailangang ganito? Dahil ba sa peklat ko? Nandiri rin ba siya? Palabas lang ba iyong paghalik niya rito para maloko ako?

Nagpapasalamat ako na ligtas si daddy, pero hindi ko ma timbang ang sakit na dulot ng panloloko sa akin. Ang mas masakit pa, ay wala akong mapag sabihan. Wala akong masandalan bukod sa pinto ng cr na ito. Wala akong makapitan kundi ang sarili kong gumuguho na.

Napahawak ako sa braso kong may benda. He was the one who did this. He made this tattoo remarkable in every special way he could. Sobra niya akong napasaya. Bakit kailangang sobra rin akong masaktan?

Tumingala ako sa kisame na wari'y kinakausap ang diyos ng mga tao. Bakit mo ito ginagawa sa'kin? Ano'ng kasalanan ko sa'yo para pahirapan ako ng ganito? Hindi ka ba naaawa? Wala ka bang awa?!