La Cuevas #3: Beautiful Scars

Chapter 24

Nagising ako sa pamilyar na kadiliman. Ang malambot kong kama at mainit na kumot ang sumalubong sa aking balat.

Agad akong bumangon at inabot ang lamp shade sa bedside table. Nang sumindi iyon, ay nailibot ko ang aking paningin sa aking kuwarto. Wala akong marinig. Masyadong tahimik at mabigat ang aking pakiramdam.

Nang makita ko ang cellphone ko sa kama, ay nakita ko ang oras. 8:16pm. Bigla kong naalala si daddy kaya mabilis akong umalis sa kama at lumabas ng kuwarto.

Doon na ako nabulabog ng ingay. Mula sa labas ay naririnig ko ang mga paparating na sasakiyan, sigawan ng mga tao, at pag click ng mga camera. Kumunot ang noo ko at agad na dinagungdong ng kaba.

Tumakbo ako patungo sa kuwarto ni daddy na nakasara. May mga naka unipormeng nurses at ang ilan ay naka scrub pa. May mga apparatus sa labas at pinapanatili nila iyong malinis. Why are they here?

Nasaan si kuya Sage? Nang makakita ako ng pamilyar na mukha, ay agad ko siyang nilapitan.

"I want to go inside." Sabi ko kay Kyo.

Nilingon niya naman ako, nakasuot siya ng kaswal na damit at mas matangkad siya sa akin. "Nasa loob ka na ng bahay, e." Pilosopong sagot niya. Sinamaan ko siya ng tingin pero hindi siya natinag. Umiling lamang siya ng bahagya at inginuso ang baba. "Sabi ni doc pag-gising mo kumain ka." Sabi niya kaya nagtagis ang mga ngipin ko.

Lumapit pa ako lalo sa kaniya at lalo pang nanlisik ang mga mata ko. "Anong nangyayari sa loob? Sino'ng nandoon? Kamusta ang papa ko?" Sunod sunod na tanong ko.

Nagkamot siya ng batok at hirap na tumingin sa akin. "Paano ko malalaman, e nasa labas din ako?" Sa inis ko ay kinuwelyuhan ko siya. "Tsk." Reklamo niya habang nakahawak sa palapulsuhan ko.

Tinanguan niya ang mga nurses na nagulat sa ginawa ko at nginitian. Nang magbaling siya ng tingin sa akin ay bigla siyang sumeryoso. Dahan-dahan niyang inalis ang pagkakakapit ko sa kuwelyo niya at ibinaba ang kamay ko.

"Hindi mamamatay ang tatay mo kung hahayaan mong makapag-focus ang kuya mo sa loob. Kumain ka na." Sabi niya at hinila ako palayo roon.

Nagugulohan akong sumunod dahil hawak niya ang palapulsuhan ko. Bumaba kami ng hagdan kaya mas lalo kong narinig ang ingay na nagmumula sa labas. Sa kuryoso ko ay pilit kong binawi ang kamay ko sakaniya kaya natigil kami sa paglalakad. Nilingon niya ako nang nakataas ang kilay pero hindi ko na siya pinansin.

Narinig ko rin ang pag-ring ng cellphone niya kaya hindi niya na ako sinundan. "Ate.." iyon lang ang huling narinig ko nang sagutin niya ang tawag bago ako tuluyang nakalabas ng mansiyon.

"Miss Azalea! Totoo po bang patay na ang papa ninyo?"

Agad akong sinilaban ng galit. Tila nag-pantig ang tenga ko sa aking narinig. Naroon si Lea at kabababa lamang ng sasakiyan. Nakasuot siya ng pulang tight dress na pinatungan ng itim na mahabang coat sa kaniyang balikat. Hindi ko rin alam kung para saan ang suot niyang itim na shades sa gabi. Kagaya ko, ay natigilan din siya sa tanong ng babaeng reporter.

Inaalalayan ni Gavin ang bewang niya at iginigiyang maglakad, ngunit wala na itong nagawa nang lingunin ni Lea ang babaeng reporter. Dahil sa taas ng heels niya, ay naging  mas matangkad siya sa babae. Dahan-dahan niyang inalis ang kaniyang shades at doon naging malinaw ang galit at irita sa kaniyang mga mata.

"Kanino mo narinig 'yan?" She asked seriously while looking down at the female reporter.

Tila naestatwa naman ang babae at hindi alam kung saan ibabaling ang tingin. "M-may babae pong nagsabi noon kaninang tanghali—"