TAMAMLANDI. "Benim için Zafer'in kardeşinden başkası değilsin, Aysima." dedi. Kalbime bir bıçak saplamıştı sanki. Canım yandı. Nefes dahi alamadım. "Seni almaya geldim çünkü zor durumda olabileceğini akıl ettim. Azcık haber açıp izleyen herkes bunu akıl edebilir. Yerinde kim olsa gelirdim." "Biliyorum," dedim usulca. "Bilmekten de öte olmalısın, Aysima. Bundan başka hiçbir şey bilmemelisin hatta. Bilme ki aklını saçma sapan şeylerin karıştırmasına izin verme." Boğazıma oturan yumruyu yutkunarak itelemeye çalıştım. Tuğrul ise konuşmaya devam etmişti. "Sen ve ben... Biz diye bir şey hiçbir zaman olmayacak. Ben işimle evli bir adamım. Sana hiçbir zaman arkadaşımın kardeşinden öte bakmayacağım."