Jenn's POV
"JENN!" Nagulat ako nang yakapin agad ako ni Marvin pagkalapit ko sa kanya. Pero, lihim akong ngumiti. Gumana ang plano namin ni Kyle. Kanina kasi, dumaan ako sa pinto sa kabilang entrance ng homestay para makapunta sa room namin nang hindi nalalaman ni Marvin. Nagpalit agad ako ng damit. 'Buti na lang tulog na si Diane.
Nang pakawalan niya ako, ngumiti siya. I returned the smile. He held my right hand.
"Where are we going?" I asked. Nakatingin sa mga kamay naming magkahawak.
"You'll know when we arrived there, Hon," he simply said then pulled me.
Pero napatigil kami nang makita si Kyle kausap si Ms. Myrna. I tried to take away my hand but Marvin didn't let me.
"Thanks Myrna," Kyle said. Nakita kong medyo namula pa si Ms. Myrna. Kyle, and his charms. Na kahit kailan ay hindi naman ako tinablan. Ewan ko. I think mas malakas ang dating ni Marvin para sa'kin.
Ano ba 'tong iniisip ko?
Tumingin sa'min ang dalawa. Sinubukan ko ulit na hilahin ang kamay ko. But then again, he only tightened his grip.
"Sir, I'll go ahead," paalam ni Ms. Myrna. Ngumiti pa siya sa'min.
"Hi," panimula ni Kyle. "Care to introduce me to your husband?" tanong niya sa'kin pero kay Marvin nakatingin.
"Uhmm...Kyle this is my husband, Marvin. Marvin, siya si Kyle ang best friend ko," I formally said.
Kyle smiled. Pero si Marvin, tumango lang at hinila na ulit ako.
"Wait. Saan kayo papunta?"
Napapikit ako. Wrong move, Kyle. Hindi siya pinansin ni Marvin pero alam kong nainis siya kasi humigpit ang hawak niya sa'kin.
"Okay. Kung ayaw niyong sabihin. Can I come with you?"
Huminto si Marvin kaya napahinto rin ako. Lumingon siya kay Kyle. "Don't even try," cold na aniya.
Kyle arched his eyebrow. "Why? Gusto ko lang din naman makasama ang bestfriend ko."
I glared at Kyle to stop him. Baka tuluyan nang mapikon si Marvin. Tumalim ang titig ni Marvin kay Kyle. Bago pa siya magalit, pumagitna na ako. "Kyle, pwede next time na lang ang bonding natin? Kasi..."
'Sumunod ka sa'kin kung ayaw mong magalit si Marvin.' I said to him using my eyes.
"Fine." Kyle said. "Kenka!" He uttered without sound. Tumalikod na siya. (kenka- fighting)
"Sayonara," he waved his right hand as he walked away. (sayonara- goodbye)
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko kasi dinala ako ni Marvin sa kubong pinanggalingan namin ni Kyle kanina. Great! What a coincidence.
"You like it here?"
"Yes," I simply said. Umupo kami sa isang table kung saan kita ang dagat.
"Why can't I see any amusement in your eyes?"
Napatigil ako sa sinabi niya. Oo nga! Kasi naman, nakapunta na ako dito. Kanina.
"Uhmm...m-may ganito rin kasi sa probinsya namin." I stammered. Though totoo naman. Mas malaki nga lang ang kubong ito.
"Ohh, anyway. When I saw this place, I think about you first. Hon, naisip kong magugustuhan mo ang lugar na 'to," nakangiting aniya.
Awkward akong ngumiti. Ganyan din kasi ang sinabi ni Kyle. I sighed. Bakit ba pakiramdam ko, isa akong estudyanteng nag-cheat na takot na takot mahuli ng teacher niya?
"Sir, ano pong order niyo?"
"Two bowls of hot bulalo. Isang coke. Hon, anong gusto mong drinks?" tanong niya sa'kin. "Ah, kagaya na lang din ng sa'yo," sagot ko.
"Ma'am, nandine po ulit kayo. I'm sure na-enjoy niyo---" Napatigil ang waitress sa pagsasalita nang titigan ko siya. Akala ko ba kinausap na sila ni Kyle kanina?
Marvin's brows furrowed. He looked at me. His eyes sharpened. "What do you mean?" tanong niya rito.
Medyo nataranta ang waitress. I looked at her as if saying, 'ayusin mo ang trabaho mo.' Nakita kong pinagpawisan pa siya.
"Uhmm...I-ibig ko pong sabihin Sir, n-nandito po ulit si Ma'am s-sa h-homestay. Oo tama iyon nga po. Nakita ko po kasi siya last Monday akala ko po eh aalis na sila. K-kaya ako ho ay nagulat nang nandine pa rin siya," paliwanag ng waitress. I sighed. 'Buti nakaisip siya ng palusot.
"Okay, you may go," Marvin said. Uminom siya ng tubig. I looked away. Biglang kinabahan sa isiping hindi siya naniniwala sa waitress.
Nagulat ako nang biglang tumayo si Marvin. "Listen everyone, I'm Marvin Bautista, nephew of the owner of this resort and homestay." Napatingin ang lahat sa kanya. Bakit ba niya sinasabi iyan?
"No one inside this place ang magsasabi kahit kanino na magkasama kami ni Jennifer. Kahit sino pang magtanong. I don’t care. But the moment somebody knew our date tonight, hahanapin ko kung sinong nagpakalat. Kahit sino pa siya. So, everyone shut your mouth," mahaba niyang litanya. Tumango ang lahat sa sinabi niya. No one dares to mess with Marvin.
My jaw dropped. Nang kausapin ni Kyle ang manager at mga nakakita sa'min kanina, pareho lang sila ng sinabi ni Marvin. Bakit parang nauulit lang ang mga bagay? Or it's just me, natataranta lang.
Bumalik na sa upuan niya si Marvin. Nakatulala pa rin akong pinagmamasdan siya. Nang tumingin siya, yumuko ako. I'm starting to feel guilty about lying to him.
"Hon, are you okay?"
I just nodded. 'Hon, I'm sorry.' I whispered in my mind.
Kumain muna kami ng bulalo. Tahimik lang kaming dalawa. Gumaan ang pakiramdam ko matapos makakain. Sabi na eh, pagkain lang ang katapat para mawala ang kaba ko.
Masaya pa akong kumakain nang punasan ni Marvin ang pisngi ko gamit ang right thumb niya.
Dug...dug...dug...dug...
"S-salamat," wika ko. Nakakahiya! Bakit kasi ang kalat kong kumain.
"You're always welcome Hon," nakangiting aniya. Napainom tuloy ako ng tubig dahil doon.
Kasasabi ko lang kanina na nawala na ang kaba ko, tapos ngayon, dahil lang sa ginawa niya, parang may tambol na naman sa dibdib ko.
Huminga ako nang malalim. You need to calm down Jenn.
"Salamat po," saad ko sa manager at mga staff. Katatapos lang naming kumain nang mag-decide si Marvin na lumipat kami ng puwesto. At nakakatawa, kasi pumunta kami sa parehong pwesto kung saan kami nag-usap ni Kyle kanina.
Magkatabi kami ni Marvin ngayon. Nakatitig lang siya sa may dagat habang ako naman, pinagmamasdan siya.
Ang gwapo rin pala niya kahit naka-side view. Lalong nadepina ang tangos ng ilong niya at ng jawline niya. Nililipad din ng hangin ang ilang buhok niya kaya natatakpan ang mapupungay niyang mga mata.
"Quit staring Hon. Baka matunaw ako." He looked at me. Our eyes met.
I looked away. "Hindi ah. Conceited." He just chuckled.
'You should ask him about Elisse. Jenni, mas maganda kung sa kanya mo malalaman ang sagot sa mga tanong mo.'
Biglang pumasok sa isip ko ang sinabi ni Kyle. Tama siya. I should ask Marvin. And I should do it now.
Lumunok ako. "Uhm...Hon, may I ask you something?"
"You're already asking, Hon."
Ngumisi pa siya. Tumaas ang kanang kilay ko. "Kidding aside. Oo naman Hon. You can ask me anything."
"Uhh...m-may babae k-ka bang client na nandito?" I asked. Kahit nauutal.
His brows furrowed. "Yeah. Bakit, Hon?"
"Ahh...k-kilala rin ni Sir I mean Tito Calvin?"
"Yup. What do you want to say? Hon, I can't understand," he said. Hindi man lang siya kinakabahan. Samantalang ako, kanina pang sobrang lakas ng tibok ng puso. Gusto na yatang lumabas sa dibdib ko.
Lumunok ulit ako. "I-I mean, uhh...close ba kayo?"
He paused. Amused of what I said. "Are you jealous?"
Umiling agad ako. "C-curious lang ako." He chuckled.
"Okay, if you say so. Yes, we're close."
That hit me. "Pwede ko ba siyang makilala?" I didn't know where did I get my confidence to say that.
"Why? She's not important. Besides, we're just talking about business," sagot niya. Siguro nga tama si Marvin. They only met for business matters. Nothing more than that. Tumango ako. He smiled.
"Hon, do you want to take a rest or we can take a walk first?"
"Hindi pa naman ako inaantok. Maglakad-lakad muna tayo," saad ko.
Marvin held my hand. Naglakad kami malapit sa dalampasigan. I stared at the bright moon above us. Ang ganda. Lalo na nang mapatingin ako sa repleksyon nito sa dagat. What a refreshing scene.
Nang tumigil ako para pagmasdan lalo ang buwan, pumunta sa likod ko si Marvin. Niyakap niya ako. Feeling ko tumalon ang puso ko sa ginawa niya. He's hugging me from my back! Again.
"Hon, no matter what happen please, just trust me," he whispered to my ear. Medyo nakiliti pa ako. Ang init ng hininga niya. Or sadyang malamig lang dito sa labas.
After our late dinner tonight and our conversation about Elisse, I realized something about my feelings.
Kyle is right. I'm not just admiring Marvin. I really like him...a lot. I feel like I'm falling...in love with him.
"Yes I trust you Hon, always," I said and hugged his arms. His warm embrace made me feel comfortable and secured. This is the feeling I'll never forget.
Pakiramdam ko, kapag kasama ko si Marvin, nothing else matters. Ako at siya lang. Walang iba.