*KEYİFLİ OKUMALAR🖤*
Masadan aldığı diğer kağıdı bana uzatmak yerine bu sefer kendisi okumuştu.
"Hissediyorum, hissediyorum...
Karmanın canı çok yanmış,
En çok sevdiği acıtmış.
Ama gücünü bu vermiş,
Zavallı küçük karma,
Daha neler gelecek başına..
Önce al altı elementin canını
Oluştur bir çember onlarla
Tam ortasına karmayı oturttur,
Kalbine küçük bir kazık sapla
Kanı akarken kalbinden ,bir tane de karnına sapla
Çığlıklar atsın acı çeksin
Sakın öldürme ama
Her kurbandan aldığın kanı içir karmaya
Şu sözleri söyle sonra sırayla
Ocl zneru amug ıtototh crisutm!
Ocl zneru amug ıtototh crisutm!
Tüm renkleriyle parlamaya başladığında
Gözlerinin altına da çizik at
Damlasın kanı göz yaşı gibi
Nereden damlıyorsa kanı
Al, kendinde de sür oraya
Son kez tekrarla
Ocl zneru amug ıtototh crisutm!
Sök kazıkları, aksın kanı
Bırak boğulsun kendi kanında
Zalimce davrandın ona
Ölürken şefkat göster son anlarında
Saçını okşa güzel sözler fısılda
Denge lazım çocuğum unutma
Olmadıysa bir şeyler sonunda
Şansını dene bir sonraki karmayla
Ben bir elçiyim yalnızca
Söylerim görülerim ne diyorsa bana
Affet beni karma
Bu aciz kahini bağışla
Kadının son sözleri bunlardı.Kısa süre sonra da ölmüş zaten. "
Odaya derin bir sesizlik çökerken artık beni şaşırtabilecek bir şey olmadığını düşünmemin ne kadar komik olduğunu düşünüyordum.Aklıma gelen şeyle gözyaşlarım akmaya başlamıştı.
" D -Dax ? "
Duyacağım cevaptan ölümüne korkuyordum.
Herkes gözlerini kaçırınca cevabımı almış oldum. Tanrım neden hep iyi insanları almak zorundasın neden ?!
"Altı tane farklı element sahibi kaybolunca anladık. Ama farkettiğimizde çok geçti. Gittiğimiz depo tamamen boştu. Sadece yerdeki kan izleri vardı."
Başımı önüme eğip ağlamaya devam ettim. Onu öldürmüştü hem de olabilecek en kötü şekilde işkence ederek öldürmüştü. Dax 'i neden kamptan son ana kadar çıkarmadığını anlamıştım. Kehanette en çok acıtanın sevdiği kişi olduğu söylüyordu. O da bundan emin olmaya çalışmıştı.
" Sevdiğim değer verdiğim herkes o adamın yanında buna izin veremem ! "
Owen buruk bir gülümsemeyle bana baktı. " Merak etme Carmen hepsini oradan çıkarttık. Birkaç saat içinde burada olmuş olurlar.Sana az önce hakkındaki kehaneti seni vahşice öldürmek isteyen bir adam olduğunu anlattım. Ama sen hala arkadaşlarını düşünüyorsun. Sorduğun ilk şey de Dax oldu. "
Bu sefer burukça gülümseme sırası bendeydi.
" Sevdiğim insanlar olmadan ben de bir hiçim çünkü. Beni ben yapan yaşama isteğimi canlı tutan şey onlar. Onlar arkadaşım değil ailem.Bir daha asla hiçbirine en ufak bir zarar gelmesine izin vermeyeceğim. Tekrar olmaz ..."
Gözüm istemsizce Helios 'a kaymıştı. O da bana bakıyordu zaten.
" Carmen gerçekten çok büyük bir kalbin var. Aileni böyle önemsemen çok güzel. Ama olayın ciddiyetinin farkına varmanı istiyorum. Anlaşılan Dax 'ten de gücünü çalamamışlar. Üçüncü ve son karma sensin. Doğal olarak hedef de sensin. Arnold sana ulaşmak için her şeyi yapacaktır. Bunu bildiğimiz için tüm arkadaşlarını buraya getiriyoruz. Seni almak için ilk başvuracağı yol buydu.
Sen baygınken Helios 'a yaptığımız gibi senin için de bir video çektik. Bu yüzden çoğu kişi ölmüş olduğunu düşünecek ama Arnold buna inanmayacak kadar kurnaz. Sana ulaşmak için her şeyi yapacak. Ve biz de seni korumak için her şeyi yapacağız. Üstelik karma olduğun ortaya çıkarsa tek düşmanın Arnold da olmaz. Kehaneti bilen ve güce sahip olmak isteyen herkes peşinde olacaktır. Hiç kimseye tamamen güvenme Carmen. Güç hırsı insanlara neler yaptırır bilemezsin ."
Oturduğum koltukta doğrulup göz yaşlarımı sildim.
" Ne yani benden bir korkak gibi saklanıp kaçmamı mı istiyorsun ? "
"İstediğim şey tam olarak o evet. Ama bunu asla yapmayacağını biliyorum. O yüzden kafana göre hareket etmeyi bırakıp senin için yapacağımız şeylere izin vereceksin. "
Kaşlarım istemsizce havalanırken "Yapacağınız şey bana bir koruma vermek olacaksa üzgünüm ama istemiyorum.Kendimi koruyabilirim," dedim.
Bu sefer uzun zamandır sessiz olan Miguel konuşmuştu. " Ben de üzgünüm ama kabul etmek zorundasın. Bizim olduğu gibi onun da ajanları var. Kendini koruyabileceğini hepimiz biliyoruz. Özellikle de ben çok iyi biliyorum. Yine de bunu bir tedbir olarak düşünmeni istiyorum. Hem sürekli senden haberimiz olmalı güvende olduğuna emin olmalıyız. Hala istemiyorsan o zaman seni bir eve kapatmak da seçeneklerden biri. Madem yanında koruma istemiyorsun savaş bitene kadar bir evde tek başına yaşarsın. "
İkisini de istemiyordum ama üzerimde hissettiğim bakışlar birini seçmek zorunda olduğumu anlatıyordu. "Lütfen? "
Miguel " Hayır Carmen. Her zaman böyle inatçıydın ve dövüşmeyi öğrenirken çok işine yarıyordu. Ama bu sefer değil.Birini seçmek zorundasın. Seçmezsen ben seçeceğim ve tabi ki en güvenli olan evi seçerim," diye karşılık verdi.
Derin bir nefes alıp " Tamam korumayı seçiyorum, " dedim.
"Nihayet seçebildin. Ama hoşlanmayacağın birkaç detay var. Sürekli beraber gezmek zorundasınız, yemeğe antrenmana spora nereye gidersen git yanında olacak. Hatta aynı odada kalmalısınız. "
Tepkim sadece gülmek olmuştu. Ama kimsenin gülmediğini farkedince susmuştum.Kafamı iki yana sallamaya başladım." Asla olmaz. "
"Daha en güzel kısmını duymadın Carmen. Yeni korumanla tanış şu an tam karşında oturuyor . "
Ona bakıp tekrar Miguel 'e döndüm. " İstemiyorum ."
"O zaman evini hazırlatıyorum. Unuttuğum bir detay daha var. Şimdi aklıma geldi. Asla hiçbir arkadaşınla görüşemeyeceksin telefonla olsa bile. Yerini belli etme riskini alamayız. "
Gözlerimi sinirle yumup biraz bekledim."En azından başkası olsun lütfen "
Helios oturduğu yerden hızlıca kalkıp odadan çıktı. Aaron da arkasından çıkmıştı. Dediğim şeyle ileri gidip gitmediğini düşünmeden edemedim.
Owen da odadan çıkınca Miguel 'le yalnız kalmıştık.
"Çok değişmişsin Carmen. Karakter olarak hiç değişmemişsin ama. Hala sevdiğin insanları canın pahasına koruyorsun.Normalde karışmazdım ama Helios bunu haketmiyor.Defalarca kez Owen 'a sana söylememiz gerektiğini söyledi. Hatta sanırım evine gitmişsin.Karşına çıkmak için her şeyi yaptı ama izin vermedik.
Aaron da çoğu kez söylemek istedi ama yine biz izin vermedik. Kızılacak biri varsa o da ben ve Owen.
Bir plan yaptık ve bu planda Helios 'un ölmüş gibi gözükmesi gerekiyordu. Eğer sen Helios 'un öldüğü düşünmeseydin bu kadar güçlenemeyeceğini biliyorduk.Aslında biz biraz daha uzatmak istiyorduk ama Helios da Aaron da daha fazla acı çekmeni istemediler.Biz de bir plan yaptık ve seni kaçırdık.
Olabildiğince gerçekçi görünmesini istedik. Ama seni vurmak kesinlikle planımızda yoktu. Aaron 'un tüm gücüyle saldırmadığını da farketmiş olman lazım.
Neyse çok uzattım kısacası onların herhangi bir suçu yok. Yine de kendilerini çok kötü hissediyorlar. Sen de hiç yardımcı olmuyorsun.
Üstelik bir aydır senin koruman olabilmesi için onu eğitiyordum. Şüpheli durumlarda ne yapması gerektiğini dövüşmesi gerekirse neler yapması gerektiği gibi."
Söyledikleri kötü hissetmeme sebep olmuştu. Onları dinlememiş bencilce davranmıştım belki de. Ama ben de haklıydım bana böyle bir şeyi yapmaya hakları yoktu.
" Nerede kalacağım ben ? "
"Helios 'un odasına kalacaksın. Her şeyin hazır zaten. İki kat yukarıda kırk sekizinci oda. Kartın masada olması lazım. Owen sana verecekti ; burada işte al. İstersen sana yardım edebilirim. "
" Teşekkür ederim ama kendim gidebilirim ."Verdiği kartı alıp odadan çıktım. Koridorda yürürken bir yandan da düşünüyordum. O kadar çok şey öğrenmiştim ki tek seferde neyi düşüneceğimi bilmiyordum.
Asansöre binip yukarı çıktım. Binanın yapısı oradaki karargaha benziyordu. Ama şimdi aramızda devasa bir duvar vardı.
Kapı açılınca çıkıp yürümeye devam ettim. Oda numaralarına tek tek bakıp bir süre sonra odayı buldum. Kartla kapıyı açıp tereddütle içeri girdim. Ama odada değildi . Oda iki kişilikti ve dağınık olmayan tarafın benimki olduğunu anlamak kolay olmuştu.
Duvarındaki fotoğraflar dikkatimi çekince yaklaştım. Neredeyse hepsi benim fotoğrafımdı. Aralarda grupça olduğumuz fotoğraflar ve aile fotoğrafları da vardı.
Üstümdeki kan izlerinden kurtulmak istiyordum. Dolabı açınca içinin dolu olduğunu gördüm. Aaron aldığım tüm eşyaları buraya getirmişti.
İhtiyacım olanları alıp banyoya girdim. Uzun bir banyo yapıp üstümdeki tüm kirlerden tüm kötü düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.Ama banyodan çıktığımda hiçbir düşünceden kurtulamamıştım.
Kıyafetlerimi giyip saçlarımı kuruturken bugün öğrendiğim şeyleri tekrar düşünüyordum.Hakkımda bir kehanet vardı ve vahşice öldürülmemi anlatıyor sonunda benden özür diliyordu. Üstelik Dax 'i böyle öldürmüşlerdi ama işe yaramamıştı. Sıradaki hedef bendim ve beni öldürmek isteyen kişi öz amcamdı. Ama ona amca demek bile midemi bulandırıyordu. Aaron 'un arabadayken neden onu aileden saymadığını şimdi daha iyi anlıyordum.
Annemi babamı Dax 'i ve masum insanları öldürmüştü. Beni de öldürmeye çalışmıştı aslında ama ben o arabadan sağlam bir şekilde çıkmıştım. Bazen keşke çıkmasaymışım diye düşünüyordum. Keşke orada annem ve babamla ölseymişim.
Öfkemi yine kontrol edememeye başlamıştım. Ama bu sefer kendime zarar vermeyecektim. Kapıyı hızlıca açıp odaya geçtim. Beklemediğim şey ise Helios 'un yatağında uzanıyor olmasıydı. Bu görüntü kalbimin atışını sekteye uğratmıştı. Hala inanamıyordum.Tam kapıyı açıp çıkıyordum ki bana seslendi. " Nereye gidiyorsun ? "
Ona dönmeden " İlacımı alacağım,"diye karşılık verdim.
" Aldım ben ."
Arkama dönüp ona baktım. Elindeki ilaç kutusunu bana uzatıyordu. Elinden alıp yatağıma oturdum. Masada duran su şişesini açıp hapı yuttum ve yatağa uzandım.
İkimiz de sessizdik. Ben tavanı izliyordum ama onun beni izlediğini hissedebiliyordum.
Ne zaman uykuya daldığımı bile bilmiyordum muhtemelen ilaç yüzünden olmuştu. " Carmen ? "
Helios yanımda durmuş bana sesleniyordu. Gözlerimi açıp ona baktım. Tanrım ne kadar çok özlemişim !
" Carmen duyuyor musun ? "Yatakta doğrulup tekrar ona döndüm.
" Gelmişler. Aşağıda bir odada bekletiyorlarmış. Açıklama yapma işini bize bıraktılar ."
Yataktan hızlıca kalktım fazla hızlı olacak ki takılıp düşüyordum. Ama kolumdan yakalamış düşmemi engellemişti.
Beraber asansöre binip alt kata indik .Hangi odada olduklarını anlamak zor değildi çünkü içeriden bağırma sesleri geliyordu.
Helios 'u bırakıp koşarak içeri girdim. Benim tutulduğum odada elleri bağlı bir şekilde oturuyorlardı. Hepsinin de ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu.
Liam beni görünce ağzı açık kalmıştı .
" Carmen ? "
" Sen -"
" Ölmemişsin !"
Ben sırayla hepsinin ellerini çözerken gerçek değilmişim gibi bana bakıyorlardı. Hepsi de bana sıkıca sarılıp ağlamıştı. Ama en çok da Liam hıçkırıklara boğulmuştu.
"Sakin ol Liam ağlama artık,"deyip yavaşça sırtını sıvazladım.
" Nasıl ağlamayayım Carmen ? Senin de öldürüldüğünü gördüm tıpkı Helios 'a olduğu gibi senin de öldüğünü sandım. "
" O zaman beni gördüğüne de bu kadar sevinirsin ."
Helios kapıda durmuş doğrudan Liam 'a bakıyordu.
Liam da diğerleri gibi bakakalmıştı. Ağzını birkaç kez açtı ama bir şey söyleyemedi. Sonra beni itip koşarak Helios 'un üstüne atladı.
" Yaşıyorsun ! Yaşıyorsunuz Helios ! Tanrım teşekkür ederim ! Teşekkür ederim ! "
Onlar sıkıca sarılırken Doris de şaşkınlıkla ikimize bakıyordu. İnanamıyormuş gibi duruyordu . O da hızlıca ayağa kalkıp onlara sarıldı. Loran da en son kendine gelebilmiş hepsine birden sarılmıştı.
Lily ise göz yaşları içinde bana sarılmış onları izliyordu. " Çok korktum biliyor musun Carmen. Kız kardeşimi kaybettim diye çok korktum ."
" Buradayım merak etme ," deyip kollarımı etrafına sıkıca sardım.
" Daniel nerede ? "
Kapıdan bir ses yükselince oraya döndüm.
" Buradayım. " Aaron' la beraber odaya girmişlerdi.
Sesimdeki kırgınlığa engel olamayarak " Sen de mi biliyordun ? "diye sordum.
" Üzgünüm Carmen ben de saldırıdan hemen önce öğrendim. "
Liam Helios 'tan ayrılıp hepimize en kötü bakışlarıyla bakmaya başladı. Gözleri ve burnu kıpkırmızıydı.
"Biri artık burada neler döndüğünü açıklayabilir mi lütfen ? "
"Bence bu odada konuşmayalım pek uygun değil . Helios senin odana gitsek ?"
" Evet daha iyi olur ."
Hepimiz tekrar odaya çıktık. Aaron Daniel ve Helios sırayla olanları anlatmıştı. Loran 'ın ne tepki vereceğini bilmediğim için yanına oturmuştum.
Her şeyi anlattıklarında susup tepkileri izlediler. Liam bile suskundu. Zaten insan diyecek bir şey bulamıyordu.
" Kısacası başta Carmen olmak üzere hepimiz tehlike altındayız.Bizim üzerimizden Carmen ' e ulaşmalarını engellemek için hepimiz gizli bir evde kalmak zorundayız ."
Doris hemen karşı çıkmıştı. " Carmen 'i yalnız mı bırakacağız yani Daniel ? Üstelik kalbine kazık saplamayı bekleyen katiller varken ? "
Loran hızla yerinden kalktı. Bunun onun için ne kadar zor olduğunu biliyordum .Ben de hemen arkasından kalkıp kolundan tuttum.
Bir şekilde ne yapmam gerektiğini biliyordum . Gözlerim parlamaya başlarken gözlerinin içine baktım. " Loran gözlerimin içine bak olur mu ? "
Tereddüte düşse de başıyla onaylayıp gözlerime baktı.
" Şimdi yavaşça otur ."
İkimiz yere otururken artık kimseyi duymuyordum. Sadece Loran 'a ve yapacağım şeye odaklanmıştım.
Etrafımızda sırayla toprak su ve hava oluşturmuştum. Üçü yavaşça etrafımızda dönerken her geçen saniye rahatladığımı hissediyordum. Üstelik Loran 'ın da rahatladığını hissedebiliyordum.
Öfke nefret ve üzüntü yavaş yavaş bizi terkediyordu. Loran 'ın gözleri de parlamaya başlayınca bağlantı kurduğumuzu anlamıştım.
İkimiz de birbirimizin hislerini duygularını hissedebiliyorduk. Ne kadar öfkeli, üzgün ve ihanete uğramış hissettiğini , ölmediğimiz için ne kadar mutlu olduğunu ; Lily 'e duyduğu saf ve büyük aşkını hissediyordum.Onun da benimkileri hissettiğini biliyordum.
Elementlere değil de onların içindeki enerjilere odaklandım. Artık çevremdekileri enerjiler olarak görüyordum.
Suyun enerjisini aldığım anda su kütlesi yere düşmüştü. Toprak da zemine saçılmış hava ise odadaki havaya karışmıştı. Enerjiler iplikler halinde etrafımda duruyordu. Yavaş yavaş Loran 'a yöneldim.
İçinde beyaz enerjiyle karışmış sarı enerjiler vardı. Bunun elektrik olduğunu anlamak zor olmamıştı. Aldığım enerjileri yavaşça Loran 'a yönlendirip ona karışmasına izin verdim.
Gözlerimi kapatıp tekrar açtığımda bağlantıyı da koparmış oldum. Loran 'a bakıp kocaman gülümsemiştim. Aynı şekilde karşılık verip sarılmıştı.
Ondan nefret ettiğimi babası yüzünden ona olan sevgimizin azalacağını düşünmüştü. Ama öyle olmadığını aksine onu ne kadar çok sevdiğimi ve ne kadar çok endişelendiğimi göstermiştim.
" Teşekkür ederim ."
"Bir daha böyle şeyler düşünürsen çok kötü olur bilmiş ol." Geri çekilip saçlarını elimle dağıttım. Elimdeki bandaj işleri zorlaştırıyordu gerçi.
Liam oturduğu yerden kalkıp ikimizin karşısına oturmuştu. Bir elini bana bir elini de Loran 'a uzatıp dokundu.
" Az önce neler olduğunu anlatmak ister misiniz sevgili dostlarım ? Çünkü hepimiz sizi izlerken büyülendik ! "
"Ben de emin değilim Carmen bir şekilde aramızda bir bağ kurdu. Tüm duygularını hissedebildim o da benimkileri. Ve elementleri kullanarak daha iyi hissetmemi sağladı. "
Liam 'ın yüzü şaşkınlıkla kaplanırken "Kötü hissetmeni gerektiren hiçbir şey yoktu ki Loran. Hiçbirimiz seni baban yüzünden yargılayacak değiliz. Özellikle de Carmen 'in böyle bir şey yapmayacağını nasıl bilmezsin," dedi.
" Bilmiyorum Liam sonuçta o adam benim babam. Onunla zaman geçerdim yemek yiyip sohbet ettim. Ama böyle biri olduğunu bilmiyordum. Carmen 'e ve Aaron 'a yaptıklarını bilmiyordum.
Kim olsa kötü hissederdi. Ama Carmen bana öyle olmadığını gösterdi. Belki söylese inanmazdım ama az önce hissettiği her şeyi hissettim ve inanıyorum artık."
Liam kollarını etrafımıza sıkıca dolayıp sarıldı. Kısa süre sonra üçümüzde geri çekilip eski yerlemize oturduk .
" En son kaldığımız yere dönelim bence. Eğer herhangi birimiz alıkoyulursa Carmen 'in buradan uçarak da olsa çıkıp geleceğini biliyoruz. İşte tam bu yüzden güvenli bir yerde kalmak zorundasınız.
Henüz eğitimlerinizi tamamlayamadınız. Bu yüzden hem eğitimlerinize devam edip olası bir savaşa hazırlanmış olacağız. Artık hepimiz doğru tarafın hangi taraf olduğunu biliyoruz.
Ailelerinize hiçbir zarar gelmeyecek merak etmeyin gerekli korumayı sağladık. Ama onlarla bir süre görüşemeyeceksiniz üzgünüm. Bu onların iyiliği için gerekli.
Helios ve Carmen burada kalacak. Geriye kalanlarla beraber güvenli bir eve gideceğiz. Ben ve Aaron eğitimlerinize devam etmenize yardım edeceğiz. Şu an başkasına güvenmek gibi bir seçeceğimiz yok.
Carmen sen ateş hariç hepsini çok iyi kullanabiliyorsun. Ama ateşte iyi olmadığını biliyoruz. Bunun için de Helios sana yardım edecek ."
Daniel 'e üzgün gözlerle bakıp " Sizi hiç göremeyecek miyim ? "diye sordum.
"Bir süreliğine görüşemeyeceğiz maalesef. "
Hepsine tek tek bakıp " Ne zaman gideceksiniz ?" diye sordum.
"Aslında çoktan yola çıkmış olmalıydık . O yüzden şimdi diyebiliriz. "
Herkes birbiriyle vedalaşmaya başlarken en yakınımdaki Loran 'a sıkıca sarılmıştım.
"Asla kendini suçlamayacak, diğerlerinden uzaklaşmayacaksın söz ver."
" Söz veriyorum Carmen . Sen de kendine dikkat edeceğine söz ver ."
" Elimden geleni yapacağım Loran."
Lily 'e bakıp Helios'la vedalaştığını görünce hızlıca kulağına yaklaşıp fısıldadım." O da seni seviyor . "
Gözleri kocaman açılırken şaşkınlıkla ve sevinçle
" Gerçekten mi ? "diye sordu.
Gülümsemem yüzüme yayılırken " Evet ilk fırsatta söyle ona. Daha fazla erteleme Loran ne zaman ne olacağını bilemiyorsun, "dedim.
Lily yanımıza gelince ikimiz de susmuştuk.O da sıkıca sarılmıştı bana." Carmen hiç gitmek istemiyorum . O kehanet hala tüylerimi ürpertiyor . "
"Merak etme Lily iyi olacağım; iyi olacağız.Birbirinize dikkat edin en kısa zamanda tekrar görüşeceğiz."
O da yanımdan ayrıldığında bu sefer Doris gelip sarılmıştı. Başımın üstüne şefkatli bir öpücük bıraktı.
" Seni çok seviyorum Car sana bir şey olmasına asla izin vermeyeceğim. O videoyu izlediğimde neler yaşadığımı tahmin edemezsin. Sanki dünya durmuştu ve ben ölmüştüm.Ama Tanrı 'ya şükürler olsun ikiniz de hayattasınız. Bunu değiştirmeye çalışan kim olursa olsun karşısında beni bulacak."
Daniel de gelip kollarını etrafımıza dolamıştı." Ve beni bulacak."
Liam durur mu ? İkisini de itip kendi sarılmıştı. " Asıl beni bulacak. "
Üçüyle de vedalaşınca geriye bir tek Aaron kalmıştı. Aaron bana son kez bakıp diğerleri gibi kapıya yöneldi. Ama odadan çıkmadan ona sımsıkı sarılmıştım.Arkasını dönüp benim gibi sarılmıştı.
Gözlerinin içine bakıp konuşmaya başladım." Senden nefret etmiyorum Aaron. Seni çok seviyorum. Söylediklerim için özür dilerim. "
Saçlarımı okşarken sanki babam yanımda gibi hissetmiştim. Sanki o değil de babam saçlarımı okşuyordu.
" Söylediğin her şeyi haketmiştim Carmen . Senin acı çekmene izin verdim. Ama döktüğün her bir gözyaşı için kendimden nefret ettim bunu bil . "
" Geride kaldı artık abi. Evet hala kızgınım sana ama sana olan sevgimi hiç azaltmadı. Senden nefret ettiğimi söyledim ama öfkeyle söylediğim bir şeydi. Gerçek değildi. "
"Gerçek olmadığını duymak çok güzel gerçekten. Artık gitmem lazım Carmen kendine çok iyi bak kardeşim bir gözüm hala üstünde ona göre."
Beni bırakmadan önce kulağıma yaklaşıp " En suçsuzumuz belki de o Carmen. Daha fazla acı çektirme ona,"diye fısıldadı.
Kapıdan çıkıp gitmelerini izlemek üzücüydü. Benden uzakta ama güvende olacaklarını bilmek ise güzeldi.
Kapıyı kapatıp arkama döndüm. Helios yatağına oturmuş zemini izliyordu. Yavaşça yaklaşıp yanına oturdum.
((((((((((((((((((((((((((((((✨))))))))))))))))))))))))))))))
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen:)