Leaf's POV -
Dumantay narin ako sa ulo nya at hinigpitan ko na ang pagkakahawak ko sa kamay nya, "Walang anuman 'yun, magpahinga ka na lang kaylangan mo 'yan dahil ilang araw na lang busy na ang schedule natin para sa kasal."
Alam kong hindi na namin mapipigilan pa ang kasal na magaganap, ang tanging magagawa na lang namin ay pumayag at gawin ang role namin bilang mag-asawa, kahit 'yun lang mapasaya ko ang Daddy ko at alam kong ganun din si Pierce. I don't want to end my life with him, hindi sa ayaw ko sa kanya pero alam ko namang hindi magiging madali ang lahat sa amin.
Tiningnan ko naman sya at himbing na himbing sa pag tulog, nahilik na nga eh. Siguro sobra syang napagod sa paghila ko sa kanya. Hahahahaha! Napaka pasaway nya kasi eh pero kahit ganun, masaya din pala siya kasama.
"Hmmp! Hindi ko tuloy lubos maisip na pumayag akong magpakasal sayo, hahaha---" biglang sapok, "Aray ko naman!"
"Huwag mong isiping ikaw lang ang nag-iisip ng ganyan, dahil pati ako di ko rin alam kung paano mo 'ko napapayag magpakasal sayo!" Ngayon hindi na sya nakadantay sa 'kin, kung hindi nakatingin na sa akin.
"Hssshhh, teka gising ka?"
"Oo, masasapok ba kita kung tulog ako. Hays! Paganahin mo nga kahit minsan yang utak mo, lagi na lang tulog."
"Oo na! Oo na! Ikaw ng matalino. Aish sakit nun huh!"
"Tsk! Ayan tuloy nawala na yung pagka-antok ko, hindi tuloy ako makapag pahinga."
"So anong ibig mong sabihin? Na sinira ko ang pagpapahinga mo hah?"
"Oo ano pa ba? Eh ikaw lang naman ang laging sumisira sa pagpapahinga ko, itikom mo kaya minsan 'yang bibig mo lalo na't kapag nonsense naman yung mga sasabihin mo. Sinasayang mo ang laway na binigay sayo tsk!"
"OA mo naman, 3days pa lang tayong nagkakasama kaya huwag kang umasta dyan na parang matagal na tayong magkakilala."
"Diba sabe ko huwag ka ng uusap kapag wala namang ka kwenta kwenta ang mga sasabihin mo!"
"Oh anong gagawin mo?"
"Sasalakan ko ng bubuyog 'yang bunganga mo, makita mo!"
"Alam mo napaka initin nga po lagi ng ulo mo, buti't natitiis ka pa nila Tita no? Siguro yung mga naging girlfriend mo, hindi tumagal sa ugali mo kaya wala ka parin asawa hanggang ngayon."
Hindi na naman sya nakapag salita pa, bigla syang natahimik at naging seryoso ang mukha sa sinabe ko. Bakit may mali ba sa sinabe ko kaya sya nagkaganyan?
Bigla shang tumayo na para bang walang sakit, humiga sya sa kama at tsaka nagtalukbong ng kumot.
"Matutulog ka?" Ngunit wala itong tugon.
Hala! May nasabi yata akong hindi maganda, masyado na yatang personal ang mga sinabe ko kaya naman nagkaganyan sya. Hindi kaya, galit na sya sa 'kin? Hindi kaya nainis na sya at iniisip na puro nonsense ang mga sinasabe ko? Bakit tama naman ako ah, mukhang hindi sya magkaka-asawa dahil sa ugali nya.
Limang minuto na yata ang nakakalipas pero hindi parin sya nagsasalita, alam ko hindi sya tulog, may iniisip sya kaya di ko maiiwasang mag-isip na baka galit nga sya sa 'kin.
Eh bakit ba ako sobrang affected? Pakelam ko ba kung galit sya sa 'kin. I don't care! Pati sino sya para suyuin ko? Hindi ko pa sya asawa at kung magiging asawa ko 'man sya, 'yun ay sa papel lang.
Hay nako makatulog na nga lang, pero paano ako matutulog kung nakahiga sya sa kama ko? Tsk! Pag bigyan na nga, may sakit eh! Baka pag sa bangko ko na naman sya patulugan bigla siyang mag 50-50. Patay ako!
Dahan dahan akong umupo ng kama, dahan dahan kong inayos ang paghiga ko at dahan dahan akong tumalikod sa kanya.
Ramdam na ramdam ko sa likuran ko ang singaw ng init na nanggagaling sa kanya, hindi ko pa nga pala sya napupunasan ng basang bimpo.
Kukuhitin ko na sana sya pero bumabaliko ang daliri ko, pinipigilan ko ang sarili ko pero pinipigilan naman 'yun ng konsensya ko. Ano ba Leaf para 'kang timang!
"Ahh--- ahhh--- P---pier----"
"Kung sa tingin mo galit ako sayo, hindi hindi ako galit sayo. Huwag mo na akong alagaan kaya ko na ang sarili ko, ako na lang magpupunas mimiya pag gising ko."
"Ahh si---sige--- good night---"
"Magkwento ka."
"Hah?"
"Ang sabe ko mag kwento ka, sinira mo ang pagpapahinga ko kanina kaya dapat 'kang bumawi."
"Hah!? Ayoko nga!"
"Ayaw mo!?" Napa-upo siya sa kama at tsaka ako tiningnan ng masama, "Papatayin kita!"
"Hah?! Gago ka ba?! Bakit mo 'ko papatayin?" Pero pinanlilisikan lang nya ako ng tingin, "Oo na eto na."
"Nonsense."
"Tsk! Eh ano 'bang gusto mong ikwento ko?"
"Kahit ano, kahit tungkol sa buhay mo basta ma entertain lang ako."
Bigla naman akong nanlumo na parang binuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ko, parang nakaramdam ako ng sakit sa puro ko at paninikip ng dibdib ko. Parang gusto ng bumagsak ng mga luha sa mga mata ko.
"Bakit ka natahimik dyan? Kung ayaw mong magkwento, okay lang naman sa 'kin."
"Hin---hindi, magkukwento ako sayo."
"Ikaw bahala." Umupo kaming dalawa ng naka indian seat.
"Huwag mo 'ko pagtatawanan!"
"Hindi ako tumatawa sa simpleng bagay lang, puro nonsense ang sinasabe mo kaya wala dapat pag tawanan." Hindi nya ako pagtatawanan pero siguro'y manaliitin ako nito tsk!
"Tatlong taon narin ang nakakalipas simula ng magkahiwalay kami, simula pagkabata iba na ang nararamdaman ko para sa kanya kaya naman hindi ako nagmahal pa ng iba bukod sa kanya. Talagang hinintay ko syang umuwi galing states para umasang may chance para sa 'min, 14 years ko rin itinago ang nararamdaman ko sa kanya at sa mahabang panahong paghihintay 'kong 'yun, nasuklian yun dahil naging kame. Dalawang taon kaming nagsama, sa bawat araw na magkasama kami ginagawa ko yung napaka espesyal para sa 'min kasi minsan lang sya umuwi dito sa Pilipinas. Isang araw, second anniversary namin alam ko parang ako pa yung lalake kasi balak ko nung magpropose ng kasal sa kanya, siguro sa sobrang pagmamahal ko sa kanya kaya ko nagagawa 'yun. Gusto ko syang isurprise on our especial day pero kinabukasan, ako ang nasurpresa, nalaman ko na lang that she's dating with someone else and it broke my heart into pieces. Sobra akong nasaktan ng mga oras na 'yun, halos gumuho na yata ang buong mundo ko sa mga nangyare. Hindi ko kinaya ang pagka depress hanggang sa nagawa ko ng patayin ang sarili ko at dahil dun, napag kasunduan ng magulang ko na dalhin ako sa Europe para makapag bakasyon at makalimutan ang mga nangyare at dun ko nga nakilala si Tita Eliza, sya ang nagturo sa 'kin para makalimutan ko sya para hindi ko na ulit magawang pagtangkaang patayin ang sarili ko. Dinisiplina nya ako at tinuruan na mas pahalagahan ang sarili ko kaysa sa ibang tao, kaya naman nagkaroon na 'ko ng takot na mamatay kasi mahirap. Malaki ang naitulong sa 'kin ng pamilya mo, kaya naman nung nasabi nya sa 'kin na naghahanap sya ng babaeng pupwedeng pakasalan ng nag-iisa nyang apo, hindi ako nagdalawang isip na mag volunteer na ako ang mapangasawa mo."
Pierce POV -
".... kaya kahit anong ayaw kong mapangasawa ka, I have no choice. Malaking bayad narin 'to para makabawi ako sa mga ginawa ng Lola mo para maging maayos ang buhay ko."
Ah now I know kung bakit napaka desperada nyang maikasal sa 'kin, yun pala ang dahilan. Sa bagay hindi ko naman sya masisisi kung gagawin nya ang bagay na 'to kahit labag sa kalooban nya, kasi parehas na parehas kami ng sitwasyon ngayon at parehas na parehas din kami ng pinagdaanan kaya siguro ang gaan gaan ng loob ko sa kanya. Kasi alam ko yung pakiramdam ng iniwan.
"Hindi ko naman alam na ganyan pala kasama ang pag-uugali mo, tsk! Mukhang mas okay pa yung mga step brother mo kaysa sayo base sa mga kwento ni Tita Eliza eh." Psh! Ibang iba ako sa mga kapatid ko, "Ikaw? Bakit nga pala nung sinabe ko yung mga bagay na yun kanina, bigla 'kang nag walk-out? May masakit na karanasan ka rin ba?"
Si Soney lang ang nag-iisang may-alam ng buong pangyayare tungkol sa nakaraan ko, pero siguro dapat ko narin 'tong sabihin kay Leaf kasi parehas naman kami ng pinagdaraanan kaya maiintindihan naman nya siguro ako, "Oo naranasan ko narin magmahal at masaktan ng sobra katulad mo."
"Talaga?"
"Oo."
"Kwento mo naman." Ang matamlay na reaksyon ay napaltan ng pagka giliw, bigla syang na excite.
"Kagaya mo mahabang panahon narin ang lumipas, nagmahal ako sa isang babaeng simula't sapul alam kong hindi magiging akin kasi alam ko at ramdam kong hindi niya ako mahal. Pero sa sobrang pagmamahal ko sa kanya, lahat ng sakit tinitiis ko, maraming beses narin nya akong sinaktan, nakikipag date sya kung kani kanino, every night she go to different bar and flirting with other guys but at the end of the day, palagi nyang pinapakita na may pagkukulang ako kaya nya ginagawa 'yun at sinasabe nyang libangan lang nya 'yun, halos lahat 'yun tiniis ko para sa kanya kaya siguro ganun na lang ang galit nila Lola sa kanya."
"Parehas lang pala tayo ng pinagdaanan, kawawa naman pala natin."
"Oh naiyak ka?" Napansin ko lang kasi na nag-iba ang tono ng boses nya
"Sorry huh? Nadala lang ako ng emosyon, sakit kasi ng kwento mo." Napangiti naman ako sa sinabe nya, kaya ginulo ko ang buhok nya.
"Okay lang 'yan, natural naman sa tao ang magmahal at masaktan kaso lang ang pinagtataka ko, bakit ka nagmamahal at umiiyak, tao ka ba?"
Tiningnan naman niya ako ng masama, "Ikaw bakit ka ngumingiti ngiti dyan? Akala ko ba hindi ka basta basta napapangiti sa simpleng bagay at nonsense na sinasabe ko?" Mukha namang pikon na sya.
"Ayos ka rin pala kapag nagagalit noh? Nag-iiba ang hulma ng itsura mo."
"Ah ganun huh---" Itinulak nya ang kaliwang braso ko, na out of balance naman ako dahil wala akong lakas ngayon kasi di pa ganun ka-ayos ang pakiramdam ko at tamang tama namang nadala sya sa pagkakatulak nya sa 'kin kaya naman nakadagan sya ngayon sa akin.
Kahit madilim, kitang kita ko na ang ganda ng mga mata nya at pati na rin ang lungkot at sobrang sakit na nararamdaman nito sa mga mata nya. Siguro sobra sobra talaga syang nasaktan sa mga nangyare sa nakaraan nya.
"Alam mo, he's not deserving for your love. He's not deserving for everything that you have. So don't waste your time hurting yourself it's because he cheated on you. I know, god has a plan for everyone. There was a right person who is deserving than him. Move on, don't let the pain from the past lead you."
Nginitian ko naman sya at ngumiti rin naman sya sa 'kin, ayokong ayoko talagang nakakakita ng babaeng umiiyak ng dahil lang sa isang lalake dahil ang pakiramdam ko may kasalanan din ako kung bakit sila umiiyak kasi lalaki din ako at pag-iyak ng babae ang isa sa kahinaan ko.
Sa gitna ng pag-iisip ko, nabigla ako sa mga sumunod na pangyayare. She kissed me on my chick and said, "Thank you for comforting me."
Ginulo ka naman ulit ang buhok nya at dahan dahan syang itinayo, "Tama na 'to."
"Oo na po." Ngumiti pa sya ng malawak, lumolobo tuloy yung cheek bone nito.
"Tsk!"
"Hay! Ayan ka na naman, bumabalik na naman yung pagiging masungit mo. Dapat ang itawag sayo Pierce Ville Sunget!"
"Nonsense!"
"Okay, I'll zipp my mouth."
Kahit papaano masaya rin pala syang kasama, nakakalimot ng problema yung pagiging makulit nya at tsaka nakaka alis ng lungkot yung mga ka abnormalang ginagawa nya. Masaya at masarap syang kasama, kaya nga I never realized na nagawa pa syang lokohin ng ex nya.
Tama nga siguro ang kasabihan na, kung sino pa yung mga taong totoong magmahal sila pa yung mga niloloko, iniiwan at sinasaktan.
"Oh sya matulog na nga tayo dinalaw na 'ko ng antok eh."
"Ako nga din eh, hay! Waaaaaaahhhhhh--- good night Pierce."
"Good night."
"Thankyou sa date."
"Date?"
"Oo kahit lugaw at lasagna lang ang dinner natin, para sa 'kin date na ang maitatawag ko dito kasi first time kong may makasama na kumain na ibang lalake na kami lang dalawa habang nagsasabihan ng mga saloobin para sa isa't isa kaya para sa 'kin this is my first date ever with my boyfriend and this is our first date. Good night na!" (~O~)zZZ
Anong sabi nya? Date? Our first date? Her first date ever with her boyfriend? So it means, she's already my girlfriend? Pero di ko pa nga sya nililigawan eh kaya bakit ko sya magiging girlfriend.
Nakita ko yung wedding picture nila Lola at Lola malapit sa table ni Lola na katapat lang ng kama. Napatingin naman ako sa natutulog 'kong katabi, "Ikakasal na nga pala tayo kaya di na kita girlfriend, fiancee na kita, tsk! Ano ba 'yan, ni hindi nga kita niligawan at hindi ako nag propose sayo pero fiancee na agad kita? Hay what a fixed marriage!"