#ម៉ោង៨យប់
Chouninត្រឡប់មកផ្ទះវិញជាមួយនឹងថង់សម្លៀកបំពាក់ជាច្រើនថង់យួរព្នាក់ដៃ។
«ទើបមកពីណាK'chou?»Jiminសួរទៅកាន់
ប្អូនខណៈគេរត់ទៅទទួលព្រោះឃើញនាងយួរ
អីវ៉ាន់ច្រើន
«មកពីShoppingហាសហាស៎»នាងតូចសើច
ស្ញេញដាក់Jiminឱ្យកក្អឹក ប៉ុន្តែក៏ជ្រួញចិញ្ចើម
ចូលគ្នាមួយរំពេចពេលក្រឡេកឃើញJiminធ្វើ
មុខស្អុយ
«ស្មានតែរបស់ញ៉ាំ!»Jiminដើរទៅអង្គុយប៉ុក
លើសាឡុងទាញទូរស័ព្ទមកចុចរួចក៏សួរនាងបន្ត
«ទៅជាមួយអ្នកណា?បងឃើញគេឈប់ឡាន
មុខផ្ទះមិញ»អ្នកជាបងសម្លក់ភ្នែកដាក់ប្អូន
«អរ៎...គឺ...គឺ...»Chouninមិនដឹងថាគួរឆ្លើយបែបណាឱ្យត្រូវ ព្រោះនាងទើបតែស្គាល់
ជុងហ្គុកថ្មីថ្មោង ពេលនោះJiminក៏បន្ថែមពីលើ
«កុំប្រាប់ណាថាឯងទៅត្រូវរ៉ូវជាមួយអាប្រុស
អ្នកមានមុខដូចស្វានោះ!!!»គេនិយាយផងខាំមាត់ខាំកសម្លក់នាងផង ចំណែកChouninក៏
យកថង់អីវ៉ាន់ដាក់ទៅលើតុរួចដាក់ខ្លួនអង្គុយលើ
កៅអី ភ្នែកសម្លឹងមើលមកJiminទាំងខ្នើសចិត្ត
«មានហេតុផលអីឱ្យខ្ញុំទៅរកគេវិញទៅបងប្រុស?ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែឆ្ងល់ថាហេតុអីគេចេះតែមកតាមរំខានរករឿងខ្ញុំមិនឈប់មិនឈរសោះអញ្ជឹង? ហឹស!!!គួរឱ្យធុញៗៗ»
Chouninពោលរអ៊ូប៉ាច់ៗ រៀបរាប់ប្រាប់ជីមីន
តាមអារម្មណ៍ដែលនាងកំពុងធុញថប់។
នាងនិយាយចប់ភ្លាម ក៏មិនឮមាត់Jimin
តបមកវិញស្រាប់តែក្រឡេកទៅ ក៏ប្រទះនឹងJiminកំពុងតែសម្លឹងមុខនាងភ្លឹះៗ ហាក់ដូចជាសង្ស័យនឹងរឿងអ្វី....
«Chouបងសួរឯងរឿងមួយបានទេ?»
Jiminក៏ចាប់ផ្តើមសួរទាំងមុខស្មើធេង
«សួររឿងអីទៅបងប្រុស?»Chouninយកកែង
ដៃច្រត់ទៅលើតុដោយប្រើប្រអប់ដៃមកទ្រចង្កា
ហើយសួរទៅកាន់បងប្រុសទាំងឆ្ងល់
«ឯងប្រាប់បងតាមត្រង់ហាមកុហកអោយសោះ
ណា...ឯងនៅមានចិត្តស្រលាញ់អាថេឬអត់?»
មួយសំនួរនេះ នាំឱ្យស្រីតូចអង្គុយភ្លឹក គាំងសម្តី
និយាយលែងចេញ នាងកំពុងសួរខ្លួនឯងថានៅ
ស្រលាញ់គេឬអត់?
នាងក៏មិនយល់ខ្លួនឯងដែរឱ្យតែរំលឹកដល់គេ អារម្មណ៍ស្រលាញ់នឹងអារម្មណ៍ដែលស្អប់វាបាន
កើតឡើងមកតំណាលគ្នា...ឬមួយនាងមិនទាន់
ភ្លេចគេនៅឡើយទេ!!!
ផាំង~~~ជីមីនដើរទៅគោះតុហើយហៅប្អូន
«K'Chou!!!រវល់ភ្លឹកដល់ណា ឯងមានឮបងសួរ
មុននេះទេ?»
«បងប្រុស...ខ្ញុំ...»Chouninធ្វើមុខឡេងឡង់
មិនហ៊ានសម្លឹងមុខJiminចំ ហើយនាងក៏មិន
បានឆ្លើយនឹងសំណួរគេដែរ នាងបែរជាទាញ
ថង់ខោអាវរត់សំដៅទៅបន្ទប់បាត់ទុកឱ្យJimin
ឈរក្រវីក្បាលហួសចិត្ត ហើយក៏បារម្ភខ្លាចនាង
ទៅរកថេយ៉ុងវិញ គេមិនបានបំបិទសិទ្ធនាងទេ គ្រាន់តែគេមិនចង់ឃើញប្អូនសម្រក់ទឹកភ្នែក
ស្រែកប្រាប់គេថាឈឺ ទឹកចិត្តជាបងប្រុសពេល
ឃើញប្អូនក្លាយទៅជាបែបនោះគេអត់បន្ទោស
ខ្លួនឯងមិនបាន ដែលការពារប្អូនមិនបានល្អ។
____
#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
Chouninសម្រូតចុះពីលើផ្ទះតាំងៗ សំដៅ
ទៅមុខទ្វាផ្ទះ ចាប់កាន់ធុងមួយដែលមានទឹក
ពេញយកមកស្រោចផ្កា នាងតូចធ្វើកិច្ចការ
នេះជាមួយនឹងស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់បំព្រង
«ត្រូវតែតស៊ូររស់ណា!!!ព្រោះយើងខំតាំងចិត្ត
យកទឹកមកស្រោចឱ្យឯងហើយ»នាងឈរ
ស្រោចបណ្តើរនិយាយជាមួយផ្កាបណ្តើរ
«ហាសហាស!!!បងខ្ពើមឯងណាស់ក'ជូអើយ»
Jiminមកឃើញភ្លាមក៏សើចចម្អកឱ្យនាងខ្លាំងៗ
«យី!!!លែងម៉ាធុងទឹកអាលូវហ្នឹង!!!»ស្រីច្រម៉ក់
ក្តាប់មាត់យារធុងទឹកតម្រង់មុខជីមីន ប៉ុន្តែគេនៅ
តែឈរសើចមិនឈប់ មិនដឹងជាស្អីគាត់ទេ!!!
«បងវាចម្លែក ព្រោះមិនដែរឃើញឯងមកស្រោចផ្កា រាល់ដងដេកទ្រម៉ក់ចំទិតគូថមិនងាយក្រោក!!!»Jiminបញ្ជោះសម្តីដាក់នាង
ដោយលូកដៃជ្រែងហៅប៉ៅខោធ្វើឬកហំ ដាក់រាងតូចដែលមកឧស្សាហ៍ខុសទំនង កាលមុនសូម្បីតែនាងមកពីសាលាខឹងមិត្តភក្តិមកពីណា របស់ដែលនាងកម្ទេចមុនគេគឺគុម្ពផ្កាដ៏សង្វិតនេះហើយ
«គេចេះកែខ្លួនហើយ ឱ្យដឹងផងទៅ»
Chounin តបទៅអ្នកកម្លោះវិញ រួចក៏ទម្លាក់ធុងទៅលើដីមួយទំហឹង ហើយនិយាយបន្ត
«តែអាលូវនឹងខ្ញុំវារមាស់ដៃ មានអារម្មណ៍ថាចង់
វ៉ៃមនុស្សមិចៗទេនៀក៎»នាងឈរកាច់ដៃធ្វើមុខ
ឌឺ Jiminក្រឡេកឃើញភ្លាមក៏ដាក់មេប្រូចចូលក្នុងផ្ទះវិញបាត់។
ទឹងៗ~~~សម្លេងកន្តឹងមុខផ្ទះស្រាប់តែបន្លឺឡើង
រាងតូចរត់ទៅបើកទ្វារបងយ៉ាងប្រញាប់
«Chou»គ្រាន់តែនាងបើកទ្វាភ្លាមក៏ឃើញ
ថេយ៉ុងឈរត្រឹងនៅនឹងមុខភ្លាម គេក៏ហៅនាង
ដោយសម្លេងរាបស្មើ ទឹកមុខរាងកំសត់បន្តិច
«មានការអី?បើមិនមានអីសំខាន់ទេត្រឡប់ទៅវិញទៅ!!!»ថាហើយChouninក៏
ទាញទ្វាបិទវិញ ទាំងដែលរាងក្រាស់មិនទាន់
និយាយអ្វីផង
«ចូលចិត្តតែគេចមុខ...»ថេយ៉ុងទប់ទ្វាជាប់មិនឱ្យនាងបិទបាន
«លោកចង់យ៉ាងមិចទៀត?»Chouninដក
ដង្ហើមធំសួរគេ ហើយក៏មិនបានមើលមុខគេដែរ នាងឱបដៃបែរមុខទៅម្ខាងធ្វើហី
«បងមានរបស់យកមកឱ្យអូន...»ថ្ងៃនេះគេបែប
ស្លូតៗសុភាពៗ តែអ្នកណាទៅមើលមិនដឹងនោះ
គ្រាន់តែឃើញទឹកមុខក៏ដឹងថាគេសម្តែងដែរ។
តាមពិតគេសម្តែងពិតមែន ហាហា៎
«របស់អ្វី?»នាងតូចក៏មិនចង់ប្រកាន់ខ្លួនច្រើន
ព្រោះឃើញគេមកស្ងាត់ៗមិនសូវហ៊ានមាត់
«ចាំបន្តិចណា៎...»ចប់សម្តីភ្លាម រាងសង្ហារក៏ដើរ
សំដៅទៅរកឡានរួចក៏ត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងកូនឆ្កែសំណព្វរបស់នាងគឺSusu
«Susu!!!»Chouninត្រកអរហើយញញឹមឈោងយកឆ្កែពីដៃគេ តែក៏ត្រូវគេបដិសេដ
«អេ៎...កុំទាន់អាល..»Taehyungងើបមើលមុខ
រាងតូចហើយក៏ឱនថើបឆ្កែជាមួយនឹងប្រយោគ
«Susuហា៎...ទៅនៅជាមួយម្ចាស់ឯងចុះណា
ព្រោះម្ចាស់ឯងគេលែងនៅផ្ទះយើងទៀតហើយ គេមានសង្សាថ្មីគេភ្លេចយើងហើយ...កូនឆ្កែឆ្លាត...ពីមុនយើងស្អប់ឯង តែ
ពេលនេះយើងស្រលាញ់ឯងខ្លាំងណាស់ដឹងទេ
បើសិនជាអាច ត្រឡប់មករកយើងវិញមកណា»
និយាយចុះនិយាយឡើងដូចមិនមែនផ្តាំឆ្កែទេស្តាប់យូរៗដូចជាចង់ប្រាប់មនុស្សទៅវិញChouninឈរច្រត់ចង្កេះសម្លឹងមុខគេទាំងគ្រឺតមួម៉ៅ ហើយក៏ស្រែកសម្លុតសួរឡើងភ្លាម
«ផ្តែផ្តាំឆ្កែ ឬក៏មកផ្តែផ្តាំម្ចាស់ឆ្កែ?»
«បងនិយាយជាមួយឆ្កែតាស៎ មិនបាននិយាយជាមួយអូនទេ»ស្របសម្តីគេក៏ហុចSusuដែលបក់កន្ទុយចាំរវិចៗទៅឱ្យនាងChouninទទួលដល់ដៃហើយក៏បែរតម្រង់ចូលផ្ទះវិញទាំងមិននិយាយអ្វី ព្រោះខឹងខ្ជិលចង់ជ្រលក់
«Chouឈប់សិន...»
«...???»Chouninងាកមកធ្វើមុខឆ្ងល់
«បងស្រលាញ់Susu..»Chouninឮហើយរឹតតែក្តៅក្រហាយចិត្តហើយដើរចូលក្នុងទាំងគ្មានតាំងចិត្តថានឹងងាក
«អូយ៎...អាមាត់ចង្រៃ...មិចបានជាដូរពីChou ទៅជាSusuទៅវិញ»Taehyungយកដៃវាយមាត់ខ្លួនឯងផ្លាច់ជាការដាក់ទោស តាមពិតមុននឹងគេប្រុងនិយាយថាស្រលាញ់ChouninតែបែរជាទៅចេញSusuទៅវិញលោកអើយ ខំដាក់ទុនយកអាSusuមកឱ្យគេ ព្រោះចង់ជួបមុខ ចង់និយាយជាមួយគេ តែឥលូវនេះផែនការត្រូវរលាយដូចអំបិលត្រូវទឹក សង្ស័យតែខឹងដាច់ក្បាលដាច់កន្ទុយទៀតហើយ។