Chapter 9
Bad News
LOIS ENDER
After ng matindig balahibong scene namin ni Luke sa locker's room nila, bumalik na ako sa room kung saan natigil ang lahat sa kanilang ginagawa, walang miski isang gustong ibuka ang mga bibig at gustong-gusto kong tumawa dahil sa mga epic faces nila... takot na takot sila.
"It's like all of you seen a ghost?" Tinaasan ko sila ng kilay but instead na bumalik sila sa kanilang ginagawa, yung pinakatahimik na kaklase ko may tinuro sa likod ko.
Anong tinuturo niya? Don't tell me, may di kanais-nais na nilalang sa likod ko?
Mabilis akong humarap at di ko alam na isang malambot at mainit na bagay ang dumampi sa mga labi ko.
Isang halik...
Halik na galing kay manyak. Di pa ba siya nadala sa ginawa ko sa kanya sa locker room? Di na nahiya. Actually, bakit siya mahihiya eh sanay na siyang mangganyan ng mga babae. Kulang na lang mang-rape na siya.
"What was that for? Miss me so much?" pagtataray ko. Kapal ng apog, di porket sinabi ko yun, you can do whatever you want to. Sorry to tell you, there are a lot of limitations.
He smirk at me, "It's a kiss, my lady...." then, a grin formed in his face. Do you want me to drag you to hell?
"Tsk! Whatever." Pumunta na ako sa usual sit ko at sumunod siya. Dito ba klase niya? I can't remember him having in my classes.
Ayan na naman ang mga bubuyog, nagbubulungan na naman. Di ba nila kayang pumasok at mag-aral lang buong araw? Puro chismis lang kasi ang laman ng mga utak.
Sa school na 'to, pera ang nagpapatakbo dito. Kahit bobo, mangyan, tanga, lampa, duwag, may disabilities ka man kapag may pera ka, wala nang patumpik-tumpik pa! Pasok ka na! Pero di si tito ang sakim sa pera kundi ang mga board members ng organization.
Dahil si tito, kung ano ang sweldo niya... yun lang talaga. Walang labis, walang kulang. Saktong-sakto. Nagbabayad pa siya sa tamang taxes uh. He is my one idol in terms of living.
Napansin kong may nakatitig sa akin kaya nung pagtingin ko sa right ko, may isa na namang aso ang nakangiti sa akin. Wala nga dito si Aldrin, siya naman ang pumalit. Ano ba kasing ginagawa ko eh?
"Stop smiling, bulldog." bulong ko sa kanya. Tumawa lang siya ng mahina.
Umakbay pa ang loko. Kapal ng mukha talaga. So, feeling niya nagtagumpay na siya sa ginagawa niya? Mr Luke, di mo ako mapapaikot sa kamay mo... di mo alam, ikaw ang pinapaikot ko.
He thinks I fell from his trap but then again, he doesn't realize he has fallen in my trap.
Pumasok ang napakagaling kong teacher na si Sir Buendia. Isa pa 'to! Ngiting K9 naman. Siguro napansin niya na magkasama kami ni Luke ngayon. Nginitian ko na lang siya and gave him a look while mouthing, 'mag-uusap tayo mamaya'.
Late na dumating si Aldrin. Bakit pawis siya? Di ko naman siya nakitang nag-tryouts kanina. Ano kayang ginawang kababalaghan nito?
Nung nakalapit na siya sa amin, tinanguan niya lang si Luke then bignigyan niya ako na natatakot siya. I know acting niya lang yun. Siguro alam ang lugar niya sa akin kapag si Lois ako.
After matapos ng klase, nauna na si Luke kasi may IMPORTANT duty pa daw siya. Oo, sobrang importante kaya naka-caps lock pa. All I know, pupunta lang yun sa mga babae niya or sa mga barkada niya para sabihin ang nangyayari sa amin.
Kwento mo lang sa kanila ikaw ang nagtatagumpay.
Na ikaw ang tatabla sa isang Lois Ender.
Na pinapaikot mo na ako sa mga kamay mo.
Na nauuto mo na ang isang bitch na katulad ko sa campus.
Na sa tingin mo ako ang nagmumukhang tanga.
For the mean time, hahayaan kitang magsaya kasi sa huli, nasa akin pa rin ang huling halakhak.
Kami na lang ni Sir Buendia at Aldrin ang natira sa loob ng room. Pansin ko ang pagkalito ni Sir Buendia kung bakit nandito pa si Aldrin at katabi ko pa.
Buti na lang at sound proof ang mga rooms dito, walang makakarinig ng pinag-uusapan namin sa loob, kulang na lang kung bukas ang pinto for sure, maririnig nila. Bago kami mag-umpisa, we make sure na naka-lock ang pinto.
"Confused eh? Don't worry, he knows not everything."
"So, the Amazing Aldrin Heusso... matalino, mabait, pangalawang anak ng may-ari ng Heusso Corporation, major stockholder of Cisco Incorporation, artista, host, model, inaanak ni Henry Sy... ano pa ba?" Wow! Ginagamit na naman niya ang mga connections na niya to know some people's lives.
"Idagdag mo na yung best friend ni Cam at mahal ni Cam. Okay?" okay pa sana yung best friend pero yung mahal? Manigas ka! Mahal na talaga ang bawang ngayon. May pagkamalandi rin 'tong hayup na 'to eh.
"Yuck? So gay..." pang-aasar ko pero okay lang naman siguro sa kanya, I should keep my character dapat.
"So what's the plan, Ms. Ender? I can see you're doing well with Luke."
"I have many plans but this time, I'll make sure nasa akin ang huling halakhak. Di ko ako tanga para magkagusto sa kanya. Kilala mo naman ako, Harold."
"Are sure about that? Di mo kilala ang kinakalaban mo."
"I know who I'm dealing with and I'll make sure he will be crying in the end." Confident kong sabi. Walang sinuman ang pwedeng tumapak sa akin pababa. Napagdaanan ko na yun and this time, sila ang nasa baba.
"Pero Luke is the so---" I cut him off. Bakit di na lang niya ako suportahan? And I don't really care kung kaninong anak man siya, mapapresidente man o hari... wala akong paki!
"Friendly reminder lang, be careful and face any consequences." Kung ano man ang kayang gawin ng Luke na yun, kaya ko din. Sa panahon ngayon, kung ano ang kayang gawin ng mga lalaki ay kaya na din ng mga babae. Hindi palaging kami ang under.
"Oh sure, my dear Harold. Matapang ako kayang-kaya ko na 'to."
Lumabas na ako ng room at kita ko ang mga chismosang estudyante na malapit sa room na nilabasan ko. Nung makalabas ako, naglakad kaagad ako para di nila mapansin na nandoon din si Aldrin. Iba na kapag nahuli.
Ginagamit ni Aldrin ang acting skills niya, umiiyak siya habang kino-comfort ni Sir Buendia. Para naman magmukhang may mahalaga silang pinag-uusapan, parang pinapagalitan siya kunwari.
Siguro naghihintay na naman sila ng mangyayari. Pagod ako, wala ako sa mood magbigay ng show sa kanila.
Sinabi ko bang pagod ako?
Nakita ko si baboy na nakipagtalakan sa akin kahapon sa pond. Akala mo kung sinong maganda?!
Nung makita niya ako, tumungo siya. Tama yan, matakot ka kasi di mo kilala ang kinakalaban mo. And sorry to say, you messed up with the wrong girl.
"What's up piggy?" bati ko sa kanya pero nakatungo pa rin siya. Bastos 'to uh! Di ako kinakausap. "Speak piggy, I'm talking to you."
"A-Ano p-po y-y-un?" nanginginig siya sa takot sa akin. Wala pa nga akong ginagawa eh, natatakot na siya pero ang lakas niyang awayin ako kahapon.
"I want you to go the pond and swim like a frog." Simple as that. Masyado bang masama na?
Nanlaki ang mata niya nung sinabi ko yun pero napalitan kaagad ng takot kasi nakataas ang isang kilay sa kanya. Ano pa bang hinihintay niya, pasko? Nakakaubos siya ng pasensya.
"What the hell are you waiting for?! Are you going to do it or say goodbye to your plastic friends?" she is plummeting my patience. I tap my tip of my foot on the ground, waiting for her response.
Wala pa sa alas kwatro na tumakbo siya padiretso ng park kung nasaan yung pond. Good girl piggy.
Sumunod lang ako sa kanya hanggang sa makarating kami doon. And I thought nung makarating na ako dun, may makikita na akong baboy na mukhang palaka doon sa pond pero tumayo lang siya sa harap nito, pinagmamasdan yung pond.
"What are you waiting for piggy?! Swim like a frog. NOW!!!" After I said the word 'now', agad siyang tumalon na nakakuha ng atensyon ng karamihan.
Padami ng padami ang mga estudyante sa may pond. Ikaw ba naman makakita ng baboy na mukhang palaka sa pond, sinong di mapapatingin.
Laugh.
Music to my ears...
Lumalangoy nga siya na parang palaka and take note, magaling siya mag-floating sa kabila ng kabigatan niya. Tawanan pa rin ang naririnig ko sa paligid pero may mga bulungan pa din akong naririnig.
"Now piggy, pwede ka nang umahon... ng mag-isa, WALANG TUTULONG SA KANYANG UMAHON!!!" Akala nila tapos na akong magsalita. Hawak na kasi ng iba si piggy paakyat sana kaso binitawan nila ulit kasi nga sabi ko na walang tutulong.
It should be a lesson for everybody.
Nakaakyat naman si piggy kaagad. Magaling gumapang 'to, parang centipede lang. Iba-iba ang lahi niya, may mammal, amphibian at insect pa. Umiiyak siya habang nakaupo pa rin sa damuhan. Lumapit ang mga fake friends niya.
"Simple lang naman ang school na 'to. Once you bully a person, there is someone who will bullies you too. I'm not pertaining to Ms. Cam Sola, it's for everyone who is bullied by bullies. To have a better life here in this school, live peacefully. Don't judge people by its looks, you don't know their story." Ang mga tanga naman, todo nakikinig sa mga sinasabi ko.
"Kaya wala kayong karapatan na itrato ang ibang estudyante ng iba. And as for me, I don't really exist if persons like this girl exist. Estudyante lang din ako dito kaya alam ko ang nararamdaman ng masaktan ng di mo kilalang tao." Dagdag ko pa para naman dama nila yung sinasabi ko.
I know maraming nagtataka kung bakit sa akin pa nagmumula ang mga ganung salita.
Tao din naman ako, nasasaktan.
"I'm not hoping na susundin niyo ang mga sinasabi ko pero one thing's for sure, I will be all watching every move of everyone. Good luck!"
Akala nila kampante na sila na pwede na silang mambully ng mga estudyante sa school pero nagkakamali sila, binigyan ko pa rin sila ng takot sa akin para naman ayusin nila ang mga walang kwenta nilang buhay. Ano pang sense na nag-aral kayo dito?
Papasok na dapat ako ng kotse nang mag-ring ang phone ko.
Tumatawag si tito.
"Yes? Pauwi na po ako."
"I saw what you did to Ms. Fernandez." Ano naman kung nakita niya? For sure di naman siya natutuwa sa mga ginagawa ko.
"Next time na lang ang consequence ko? I'm tired."
"We'll talk about that next time, for the mean time I'm very happy you gave them an advice to fix their lives." So natutuwa siya sa pag-speech ko na ganun? Wala eh, isa akong hot bitch kaya napakaimposible na magsalita ako ng mga ganun. Somehow...
"And so? It's not a big deal for me; I have better plans now..." It's sounds boring pero kailangan ko muna bawasan ang mga pang-aaway ko sa mga estudyante na nambubully sa akin, I need to get attach to Luke pero di ako totally na mawawala.
"Buti naman at na-realize mo na yan. By the way, aalis na parents mo tomorrow afternoon." Aalis na sila? Napangiti ako sa sinabi ni tito sa akin. Buti naman at makakapag-isa na ako sa mansion kong pagmamay-ari ko.
"Well that's good news for me. Masosolo ko na ulit ang bahay. Let's have a party this Saturday night."
"Ehem! Partly of 'aalis na ang parents mo' ay good news, the bad news is they are leaving with you." Teka? Nabibingi na ba ako? Parang ayaw pumasok sa utak ko yung sinabi ng tito ko.
After one minute, tsaka ko na-realize na hindi pala dapat magdiwang!
"WHAT?!"
To be continue...