Γέλασα ειρωνικα. Δεν γύρισα καν να τον κοιτάξω, κατάλαβα την βαρια φωνή του.
- Δεν νομίζω να έχουμε τίποτα να πούμε
Είπα και σηκώθηκα να φύγω. Με τράβηξε πίσω και ξανά κάθισα στο μαρμάρινο παγκάκι. Γελώντας ειρωνικά. Τι νόημα είχε βρισιδι θα έτρωγε.
-Εγώ έχω και σε εμένα κάνεις δεν φέρνει αντιρρήσεις.
-Γιατί ρε θα βάλεις τα λεφτά σου να με κάνουν ντα;
Είπα ειρωνικά κοιτώντας τον στα μάτια. Θεε μου ποσο ελκυστικός και αποθιτικος ταυτόχρονα. Πήρε το πρόσωπο μου και το πιεσε στα χέρια του. Προσπάθησα να απομακρυνθω Αλλά μάταια.
-Εγώ έχω να πω
Είπε ψυθιριστα Αλλά γεμάτος νεύρα
-Άντε λεγε να σε γράψω να τελειωνουμε.
Είπα, ποτέ δεν ήμουν αγενείς με κανένα Αλλά με αυτή την συμπεριφορα δεν μπορούσα να το συγκρατήσω.
- Δεν καταλαβαίνω γιατί θύμωσες οταν σε είπα αναγωγή αφού είσαι.
Σκάβεις το λακό σου.
- Δεν με ξέρεις και με κρίνεις, δεν με έχεις δει ποτέ και με προσβάλλεις. Είσαι πιο αναγωγος και κατώτερος όπως λες εσύ. Οπότε Μην με ξανά πιάσεις στο στόμα σου. Γιατί στα σχολεία που εσύ πήγαινες από ότι φαίνεται ξέχασαν ένα πολύ σημαντικό μαθημα το οποίο εγώ το πήρα με τον χειρότερο τρόπο και αυτό είναι σεβασμός. Με πιο δικαίωμα με απέλυσες ε;! Με ποιο! Με πιο δικαίωμα έρχεσαι και μου μιλάς, με ποιο δικαίωμα επεμβαινεις στην ζωή μου! Απλά μην με ξανά ενοχλήσεις!
Με κοιτούσε άφωνος, είχα σχεδόν βουρκωσει. Πήρα το χέρι του από πάνω μου και πήγα μέσα. Μόλις με είδε ο χάρη έτρεξε δίπλα μου.
-Ανν; τι έγινε ;!
Με φίλησε στο μέτωπο και με πήρε αγκαλιά. Ήρθε η παρέα μου δίπλα μου και με ρωτούσαν. Δεν ήθελα να συζητήσω με κανένα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και ζήτησα από τον Χάρη να παμε κάπου πιο ήσυχα. Με πήρε από το χέρι και καταλήξαμε στις τουαλέτες. Εγώ φρεσκαριστικα λίγο και συνήλθα.
-Είσαι καλά Ανν;
- Ναι Ευχαριστώ Χαρη απλά είναι πολλά
- Τι εγινε;
- Δεν θέλω να το συζητήσω σε παρακαλώ...
-Όπως θες
Εφυγα εξω από το μπάνιο και τον αναγνώρισα μέσα και το πλήθος. Απλά μιλούσα με τους καλεσμένους μου προσπαθώντας να ξεχάσω κάθε συμβάν. Αλλά πια μου ήταν αδύνατο. Γιατί να κάνει κάτι τετοιο. Ήθελα εξηγήσεις. Ξανά χόρεψα με τις φίλες μου και ξεχάστηκα. Ήπιαμε πολύ και άρχισα να ζαλίζομαι. Βγήκα έξω να πάρω αέρα. Σηκώθηκα να πάω μέσα Αλλά ζαλιστηκα και έπεσα κάτω. Μετά όλα μαύρισαν.
Άγγελος
Πραγματικά από την ημέρα που την γνώρισα δεν μπόρεσα να την βγάλω από το μυαλό μου. Ακόμα και όταν πήγα με την Ειρήνη για να την ξεχάσω αυτή σκεφτόμουν . Τρομερή αυτοπεποίθηση. Κανεις δεν μου αντιστέκεται. Σήμερα είναι το πάρτυ της Ελισάβετ. Βαριέμαι την ζωή μου Αλλά θα πάω. Έτσι ντύθηκα και έφυγα. Εγώ το είχα διοργανώσει Αλλά πριν είχε κλειστει από μια άλλη κοπέλα για κάτι γενέθλια. Πλήρωσα όσο οσο για να μας αφήσουν στην ησυχία μας Αλλά τίποτα. Κάποια στιγμή ήρθε μια κοπελα και μου ζήτησε να σβήσω τα φώτα για την εορτάζουσα. Με το δάκτυλο της μου έδειξε την πορτα. Όταν γύρισα να κοιτάξω την είδα. Εκθαμβωτική με αστραφτερό χαμόγελο. Έμεινα να κοιταω. Ένα μπλε φόρεμα που έδειχνε το καλιγραμο σώμα της. Ήταν κούκλα. Γύρισε να με κοιτάξει και η μάτια της άλλαξε, το βλέμμα της θολωσε και το χαμόγελο της έσβησε. Όπως και τα φώτα που ξαφνικά εγκατέλειψαν την αίθουσα. Όταν ξανά ήρθαν ένας φλώρος κρατούσε μια τούρτα. Τα μάτια της έλαμπαν. Πήγε και τον φίλησε. Εμένα τα χέριά μου ξαφνικά σφιχτηκαν κοίταξα αλλού προσπαθώντας να ξεχαστώ Αλλά ήταν αδύνατο. Όταν έσβησε τα κεράκια της πήγε μαζί με τον φλωρο στην πίστα να χορέψουν. Αυτόματα πήρα την Ελισαβετ από το χέρι και πήγα να ακούσω τι έλεγαν. Εμένα εκραζε και έβριζε. Όταν με αντίκρισε έφυγε και πήγε έξω. Την ακολούθησα θεε μου πιο όμορφο κορίτσι δεν έχω ξανά δει. Όταν της είπα ότι θέλω να μιλήσουμε φυσικά και με έβρισε. Και δεν περίμενα και κάτι αλλο. Είναι κατώτερης κοινωνικής τάξης Αλλά έχει κάτι το διαφορετικό. Μπήκα μέσα μετά από ώρα και όταν την ξανά είδα το μόνο που έκανε ήταν να πίνει. Δεν άντεξα το θέαμα και βγήκα έξω. Άκουσα βήματα και την είδα να παραπαταει. Όταν πήγε να ξανα σηκωθεί. Έπεσε και την επιασα στο τσακ. Τέλεια.
Ανν
Άνοιξα τα μάτια μου και από τον πονο τα ξανά έκλεισα αμέσως. Το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει. Φυσικά κυρά μου μετά από εκατό σφηνάκια. Όταν τα ξανά άνοιξα γύρισα δίπλα μου και στο κομοδίνο είδα ένα χάπι και λίγο νερό. Το πήρα αμέσως και μετά σηκώθηκα. Για μισο. Που είμαι!; αυτό δεν είναι το σπίτι μου! Είμαι σε ένα άγνωστο δωμάτιο. Ευτιχως φοράω ακόμα τα ρούχα μου. Έτρεξα έξω από την πόρτα και κατευθύνθηκα στους ατελείωτους διαδρόμους. Μέχρι που μετά από πολλούς κύκλους και αποτυχημένες προσπάθειες βρήκα την κουζίνα. Κοίταξα γύρο μου και τότε μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Τι κάνει αυτός εδώ.
-Γιατί είμαι εδω;!
Είπα σχεδόν έντρομη.
-Λέει ένα Καλημέρα ο κόσμος, κάτσε να φας
Είπε και γύρισε να με κοιτάξει
-Λεγε!
Φώναξα, κριση έπαθα για να μη πω κρισαρα
-Ήσουν πίτα, και οι φίλοι σου όπως και εσύ δεν είχαν τα κλειδιά του σπιτιού σου και από τα πολλά ποτά ούτε την διεύθυνση σου όποτε σε έφερα εδώ.
- Τι είναι εδώ!
-Καλοσωρισες στο σπίτι μου, λέει ένα Ευχαριστώ ο κόσμος
-Ευχαριστώ.... Δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου, είσαι ότι χειρότερο μου έχει συμβεί Καλημέρα και φεύγω
Είπα ειρωνικά. Γύρισε θυμωμενος προς το μέρος μου και μου επιασε τα χέρια. Προσπάθησα να απελευθερωθω από την λαβή του αλλά μάταια.
Έβγαζε αφρούς πραγματικά φοβήθηκα
-Άσε με!
-Εμένα δεν μου μιλάει κανείς έτσι!
Ούρλιαξε σχεδόν
- Και εμένα κάνεις δεν μου καταστρέφει την ζωή
Με ένα γρήγορο τράβηγμα απελευθέρωσα την λαβή μου και έτρεξα στην είσοδο. Με ακολούθησε τον άκουγα Αλλά για καλή μου τύχη όταν βγήκα ηταν σταμτημενο ένα ταξί απεξω και έτσι μπήκα τρέχοντας. Έδωσα την διεύθυνση και χαλάρωσα. Σκεπτική για το τι είχε γίνει. Οι αναμνήσεις μου είχαν επανέλθει πλήρως. Ένταξη βοήθησε Αλλά δεν θα τον συχγωρουσα που έκανε κάτι τέτοιο.Νε ποιο δικαίωμα με πηρε;
Από τις σκέψεις με έβγαλε το κινητό μου.
-Έλα Ιζαμπελα
-Ωχ ολόκληρο όνομα είσαι τσαντισμένη;
Πουλιά στον αέρα πιάνει!
-Όχι γιατί να είμαι γιατί με άφησες με τον καφρο;! Με δουλευεις;!
-Συγγνώμη κοριτσάκι μου αλλά για να καταλάβεις πόσο τυφλά ήμουν ακόμη δεν θυμάμαι τι έγινε εχθές...
Είπε μετανιωμενη. Τώρα να το βράσω!
-Ο χαρη;
-Εμ Ναι.... Δεν....Δεν ξέρω
Γουρλωσα τα μάτια, καλά τι περνει;!
- Τι λες κορίτσι μου ;!
- Μην φωνάζεις ρε Ανν δεν θυμάμαι τίποτα από εχθές!
Γιατί μπλέκω πάντα με ηλιθιες;
Το ταξί σταμάτησε και βγήκα έξω.
-Ε-εσυ τι έκανες το βράδυ;
- Θες να τα ακούσεις τωρα;!
Είπα και της το έκλεισα απότομα. Κάποια στιγμή θα την σκοτώσω. Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο και αφού έβαλα τις πιτζάμες μου ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Πήρα πάνω από είκοσι φορές τον Χάρη και δεν το σήκωνε, άρχισα να ανησυχώ. Τελικά με πήρε ο ύπνος περιμένοντας. Είχα ανήσυχο ύπνο. Λογικό! Όταν ξύπνησα ήταν απόγευμα. Άνοιξα το κινητό μου και ευτιχως είχα μήνυμα από τον Χάρη "9:00 στα ρολις" έγραφε το μήνυμα. Ωραία θα φάω σε εστιατόριο σήμερα. Ήταν είδη 7 όταν ξύπνησα όποτε ντύθηκα. Έβαλα ένα τζιν παντελόνι και μια σατέν άσπρη μπλούζα από μέσα και τις άσπρα μου σταρακια. Έκανα βόλτες με την μηχανή μου περιμένοντας να περάσει η ώρα για να πάω στο εστιατόριο. Τελικά η ώρα έφτασε και σταμάτησα έξω από το εστιατόριο. Μπηκα μέσα και είδα τον χάρη με έναν.....φίλο του; Ήταν ένας μελαχρινός με κάστανα μάτια, πολύ γοητευτικός. Πήγα κοντά τους και έκανα χειραψία με τον φίλο του.
-Τι εγινε Χαρούλη έφερες φίλο για να μην ακούσεις τον εξαψαλμο;
Είπα με ένα χαμόγελο και με μια γλυκιά φωνή. Ο φίλος του έσκασε τα γέλια. Ο χάρη με κοιτούσε με δολοφονικό ύφος.
- Δεν φταίω εγώ ήμουν τυφλά!
- Δεν δικαιολόγησε με τίποτα, ήταν στα γενέθλια μου και καταστράφηκαν επειδή τα δύο τζιμανια που έχω για κολλητούς με άφησαν να πάω με τον κοπανο!
Είπα συνχισμενη. Ο φίλος του δεν σταμάτησε να γελάει. Ωραίο χαμόγελο.
-Τι;!
Είπε ο χάρη. Α καλά τώρα ξυπνησε αυτός.
-Θυαμασαι αυτόν που σου έλεγα; που με απέλυσε;
Μου έγνεψε καταφατικά.
-Ε σε αυτόν με άφησες.
Γουρλωσε τα μάτια και με κοιτούσε. Του χαμογέλασα ειρωνικά. Στην συζήτηση δεν ξανά πήρε μέρος ο Χάρη,μιλούσα εγώ με τον Γιάννη έτσι τον έλεγαν. Πολύ εντυπωσιακός τύπος.
- Και τι σπουδασες;
-Σκηνογραφία
-Κατι πολύ δύσκολο στις μέρες μας
-Σίγουρα και ειναι κουραστικο να ψάχνω για κάτι τέτοιο Αλλά το αγαπώ
-Έχεις γυρίσει τίποτα;
- Ναι έχω πάρει και βραβείο
-Αλήθεια;!
- Ναι την ταινία "Το τουρ της ζωής μου"
-Εσυ το γύρισες αυτο;
- Ναι
Είπα και με κοίταξε ενθουσιασμένος
-Γιάννη....είσαι καλα;
-Α-αυτή η ταινία είναι από τις αγαπημένες μου
-Χερομαι που σου άρεσε
-Έχεις και άλλες τέτοιες ιδεες;
-Πολλές...
- Και τότε γιατί δεν τις κάνεις ταινια ο κόσμος θα σε λατρέψει
- Δεν υπάρχει κεφάλαιο η χορήγηση Γιάννη εδώ παλευω να βρω τώρα δουλειά γιατί...ένας αχριος με απέλυσε
Έφερα στον μυαλό μου τα μούτρα του και νευριασα.
Φάγαμε και μετά από καμία ώρα εγωωειχα κουραστεί.
-Ήταν ένα υπέροχο βράδυ αγόρια. Όμως είμαι κουρασμένη καλύτερα να πηγαινω.
Είπα και χαμόγελασα γλυκά
- Θα σε συνόδευσω μέχρι έξω
Είπε ο Γιάννης και σηκώθηκε. Του χάρισα ένα χαμόγελο και αφού αποχαιρέτησα τον Χάρη βγήκαμε έξω. Κατευθύνθηκα προς την μηχανή μου.
- Με τι θα πας;
Είπε και με ακολούθησε απορημένος
- Με την μηχανή μου
Είπα και χαμόγελασα. Γουρλωσε τα μάτια. Καλά τι έχει πάθει.
-Οδηγας μηχανή;
Τι του φαίνεται τρακτερ; α καλά του τα βγάζω πανω του εξαιτίας του ήλιθιου, ακόμα και στο μυαλό μου επεμβαίνει
-Είναι ένα πάθος που δεν κόβεται
Ακόμα με κοιτούσε.......Ναι.....αμήχανο
-Καλή νύχτα Γιάννη Ευχαριστώ για την παρέα.
Είπα και πήγα να αναιβω στην μηχανή όταν με έπιασε από το χέρι και με γύρισε στο μέρος του. Πριν το καταλάβω γευομουν τα χείλια του. Ωραίο το φιλί του δεν μπορώ να πω. Παρακαλούσε για ένα χορό με την γλώσσα μου αλλά είναι πολύ νωρίς. Τον έσπρωξα πίσω και αφού του χαμογέλασα ανέβηκα στην μηχανή.
-Καληνύχτα όμορφη.
Είπε και εγώ έφυγα. Τι ήταν τώρα αυτό. Μετα απο λίγο έφτασα σπίτι μου. Μεγάλη μέρα Ανν πολύ μεγάλη. Κοιμήθηκα αρκετά γρηγορα ....Και ίσως με τα ρουχα;