Just like a dream

☁️36

'Wat?' Ik kijk hem ongelovig aan. 'Dat is nog veel erger!'
'We weten ook niet of dat waar is hè,' probeert Matt mij gerust te stellen. 'anders hadden bepaalde mensen dat echt wel geweten.'
'Hoezo, die mensen gaan dat toch niet rondvertellen. Degenen die dat geprobeerd hebben, zijn daar waarschijnlijk zelf beland.' reageert Joey.
'Wie is Nina dan?' vraag ik voorzichtig.
Matt en Joey kijken elkaar aan, Matt schudt veel betekend zijn hoofd.
Ik begin steeds nieuwsgieriger te worden.
'Ik ben van plan mijn moeder te vinden, dus alle informatie is welkom.' voeg ik toe.
'Nina was de vriendin van Matt.' zegt Joey dan.
Matt kijkt hem kwaad aan. Waarom wil hij het niet vertellen?
'Ze kwam ongeveer een jaar geleden aan, behoorde tot de-'
'Thanks Jo, ik vertel het zelf wel.' snauwt Matt. 'Ze was een tulp, de groep die voor het geweten zorgt. Nadat ze erachter kwam hoe ze was overleden, belandde ze in een diepe put. Ze had haar zusje alleen achtergelaten, wat haar kapot maakte.'
'Hoe was ze overleden?' probeer ik.
'Ze werd vermoord. Zij en haar zusje moesten samen zien te overleven en kwamen zo in contact met de verkeerde mensen.'
'Jeetje...'
'Ik leerde haar kennen op de dag dat ze aankwam, toen er nog niks aan de hand was. Hoe langer ze hier was, hoe erger het werd. Ik kon niet meer tot haar doordringen. Op een dag was ze weg. We hebben nooit meer iets van haar gehoord. Een paar weken later ging het gerucht rond dat mensen haar hadden gezien, toen ze duidelijk tegen haar zin mee werd genomen.'
'Shit... Wat erg. Dat spijt me voor je.'
Matt knikt kort.
'Dus het zou kunnen, dat mijn moeder daar nu ook zit...'
Nu zie ik mijn moeder voor me, in een klein kamertje. Huilend, omdat ze haar man en kind heeft achtergelaten. Bovendien zijn haar andere twee kinderen dood.