Thirty-second Chase
"Hello?" Sinagot ko yung phone ko at inipit sa tenga ko at balikat ko habang kumukuha ako ng tubig mula sa ref.
"Charm?"
"Duh, you called my number. Who else did you expect to answer it, si Santa Claus?"
Tumawa si Jasper. "Wala ka talagang kupas kahit kelan, Charm."
"Yeah, yeah, I'm awesome. Bilib ka na naman sa'kin. What else is new? Ano bang kailangan mo? Bakit ka ba tumawag?"
"Ah! Ready ka na ba sa super awesome first date natin?" First date? Kumuha ako ng baso at ipinatong sa lamesa katabi ng tubig.
"You mean, the one in your planner?"
"Aish! Hanggang kelan mo ba ko aasarin tungkol sa planner ko?" Medyo nagtatampo yung boses ni Jasper kaya napatawa ako.
"I don't know, maybe, forever." Tumawa ulit ako.
"Ibig sabihin forever ka ring nasa tabi ko para asarin ako? Okay ako dun."
Napatigil ako sa pagtawa at tumitig ako sa baso ko. Shete, kinilig ako dun. Kinikilig na ko kay Jasper, what the hell?
"Whatever. Okay, see you tomorrow."
"Ano? Ganun na lang kadali yun? Payag ka na? Di na kita kailangang kidnapin bukas?" Pabirong sabi ni Jasper. I rolled my eyes. "Iniirapan mo ko nooo?" Okay, ngumingiti na naman ako ng mag-isa na parang timang.
"Ayaw mo? E di wag."
"Uy, eto naman, joke lang! Susunduin kita bukas sa apartment niyo." May narinig akong tawa ng babae mula sa kabilang linya at pagtawag kay Jasper. It doesn't sound like Tiffany or their mother. Sino yun?
"Er, you're not at home?"
"Huh? Hindi, nasa bahay lang ako, Charm. Bakit?"
"Wala lang. I thought I heard unfamiliar voices. Akala ko nasa labas ka. So you have visitors?"
"Ah, wala. Si Grace lang. Dumalaw siya sa'min kasi kauuwi lang niya halos, di ba?" I heard more laughter sa part ni Jasper. I even hear Ella's voice loud and clear now na para bang katabi na lang siya ni Jasper. "I bought you shoes, Tita! Size 8, right? Tama ba yung pagkakatanda ko?" Narinig ko rin yung tawa nung mama ni Jasper at pagpapasalamat niya kay Ella.
Iniisip ko pa lang kung gaano kaclose si Ella sa pamilya ni Jasper. Ganito ba yung nararamdaman ni Tiffany nung una siyang dinala ni Zeke sa bahay nila? Maybe ten times worse since girlfriend siya ni Zeke at... well, Jasper and I---we're not like that. Nagiguilty tuloy ako lalo sa mga ginawa ko noon. Naiinsecure ako kay Ella, oo. But I won't go nuts this time, not like I did before with Zeke and TIffany. Dahil sa insecurity ko kaya nagkahiwalay kami ni Zeke noon. But I know better now so I won't repeat the same mistake with Jasper.
"Charm?"
"Huh? You were saying?"
"Sabi ko, susunduin kita bukas ng 6 am. Okay ba?"
"6 am? Bakit ang aga masyado?! San ba tayo pupunta?"
"Secret! Bye, Charm! See you tomorrow! Maexcite ka para sa date natin, okay?" Binabaan niya ko ng phone pero what the hell, naiwan pa rin akong nakangiti na parang baliw habang nakatitig sa cellphone ko.
"In love ka na ba kay Jasper?" Napatalon ako nung biglang nagsalita si Maggie. Nasa kusina rin pala yung babaeng 'to? Di ko man lang siya narinig na lumapit!
Tumawa ako. "In love agad? Hindi no."
"Eh bakit..."
"I don't know. Ako rin mismo nalilito. I like that he cares. Gusto ko yung lahat ng pag-eeffort na ginagawa niya. I like that he's always there. Maybe I'm starting to like him. But love? Hindi pa. Malayo pa ko 'dun."
"Okay. Pero Cha, sa pagkakataong 'to, don't hurt yourself okay?"
"I won't. And I won't hurt him too."
"Him?"
"Si Jasper. Hindi ko siya sasaktan. I'd hate myself if I do that."
Nagring ulit yung phone ko na hawak hawak ko kaya sinagot ko na lang agad dahil for sure si Jasper na naman 'to. Mangungulit na naman siguro. "Jasper, for the nth time, pupunta ako sa date natin bukas. Hindi kita iindiyanin, okay? Tigilan mo nga yang pangungulit m---"
"Charm." Napatigil ako.
"Zeke?" His voice is hoarse and he sounds tired. Sa harap ko, kumunot yung noo ni Maggie tapos nagtaas siya ng kilay sa'kin. I shrugged bago ako lumabas ng kusina at umupo sa sofa sa sala.
"Um, uh, akala mo si Jasper ako? May lakad pala kayo bukas?"
"Quit the small talk, Zeke. Get straight to the point. Bakit ka tumatawag sa'kin?"
"I-I don't know. Wala kasi si Dave at busy si Aaron and I'm losing my mind---" Zeke doesn't always lose his cool like this so there must be something wrong with him.
"Zeke, relax. Ano bang nagyayari sa'yo?"
"I don't know. I know this is really selfish of me. Pero nag-away na naman kami ni Tiffany---napapadalas na lalo yung pag-aaway namin. And I don't know, lagi kitang namimiss at naiisip sa tuwing nag-aaway kami because everything's easy with us, remember? And Charm---"
"Zeke, nababaliw ka na ba?! That's the reason you called me? You can't go looking for me everytime na mag-aaway kayo ni Tiffany! It's not my job to wipe your tears and comfort you when someting's not going right with your girlfriend! I'm your ex-girlfriend who's just starting to move on from you, for Pete's sake! I don't know what's wrong with you pero hindi ka naman ganyan kaselfish dati, Zeke!"
Narinig kong huminga ng malalim si Zeke sa kabilang linya, I know him so I know that he's frustrated. "But you were--are--my bestfriend too, right, Charm? Ikaw yung pinakamatagal kong kaibigan and you know me best and you're---"
Ako naman ngayon yung huminga ng malalim. "Zeke, utang na loob, tama na. Tama na, Zeke. Nahihirapan na ko. Hayaan mo naman na ko oh."
"Shit, I-I'm sorry, Charm. Ang gago ko lang. Di ko alam kung ano bang nangyayari sa'kin---"
"You're sad and you're upset, I understand that. Mahirap magsimula ng bagong relationship when you're so used to me, I understand that too. Yun yung mga sinabi mo sa'kin last time, di ba? But Zeke, you can't run to me again regarding things like these. I'm sorry. Bye, Zeke." Inend ko yung call at tinapon ko sa gilid yung phone ko. Nakita ko si Maggie na nakatayo sa harap ko at nakasimangot. "Bakit ba lagi na lang kaming wrong timing ni Zeke? Whether it's being together, being friends or being strangers, it just doesn't work for us. Nung naging kami, we broke up and broke our hearts. When we were trying to pretend we're strangers, pinaglalapit kami nung panahon, and when we're trying to be friends, shit happens. This is so stupid."
"Kung ganon babaguhin ko yung tanong ko. Cha, mahal mo pa ba si Zeke?"
Tinitigan ko yung phone ko and for the first time, I realized what the answer to that question is. "No. I mean, I don't think so. Hindi na yata." I just don't know what's wrong with him. Kung bakit bumabalik siya ulit sa buhay ko ngayon ng ganito. It was Zeke who wanted us to keep our distance. It was Zeke who wanted me to move on. He can't go running to me kapag nahihirapan siya sa relasyon nila ni Tiffany. This was his choice, after all.
"Then maybe it's better if you keep your distance from him." Siguro nga. Maybe that's for the best.
* * *
"Good morning! Coffee?" Bati sa'kin ni Jasper pagpunta ko sa sala pagkatapos ko mag-ayos. Inabot ko yung coffee na dala niya at ininom.
"Si Maggie?"
"Nauna na. May lakad daw sila ni Kuya Dave?"
"Ah." Pumasok ako sa kotse at nagsuot ng seatbelt habang iniinom pa rin yung kape na bigay ni Jasper.
Pinapanood ko siya habang nagdadrive at ang laki ng ngiti niya at sumisipol-sipol pa siya.
"Ang saya mo ah." I told him.
"Yep. Breakfast? May binili akong pancakes, nasa dashboard. O kaya marshmallows?" Inabutan niya ko ng isang malaking pack ng marshmallow. Tinaasan ko siya ng kilay at tumawa siya. "Kahit hindi ako nakatingin sa'yo, alam kong tinataasan mo ko ng kilay. Inaalok lang naman kita."
"Meron kang stock ng marshmallows sa kotse mo? Bakit hindi ko nakita 'to dati?"
"Tinatago ko kasi sa'yo. May stick-o din diyan." Tinuro niya yung glove compartment at nung binuksan ko, meron ngang stick-o dun.
"Ano 'to?"
Jasper smirked at me. "Wala, gusto ko lang kumakain habang nagdadrive."
"You're such a dork."
"Alam ko."
Tumingin ako sa labas ng bintana ko to hide my smile from him pero nagulat ako nung makita ko kung nasan na kami. "Teka, papuntang NLEX 'to ah? Hoy, san tayo pupunta?!"
Tumingin si Jasper sa'kin and he smirked. "Secret."
"Secret ka dyan?! Sapakin kaya kita?!"
"Hay nako, Charm. Surprise nga e. May surprise bang alam mo na agad?"
"Uuwi ba tayong Bulacan? Is that where you're taking me?"
"Nope."
"E di san tayo pupunta?!"
"Makikita mo pag nandun na tayo." Sinamaan ko siya ng tingin pero hindi siya nagpatinag kaya naggive up na lang ako at hinayaan ko na siya dun sa surprise niya.
"Pwede ko bang baguhin yung station nito?" Pinindot ko na yung radio sa kotse ni Jasper bago pa siya makasagot.
Ngumisi siya. "Tss, nagpaalam ka pa."
"I know. May good manners kasi ako." I told him at tumawa si Jasper. Tumigil ako nung may narinig akong pamilyar na kanta. "Yo, I tell you what I want, what I really really want! So tell me what you want, what you really want want!" Traffic kaya hininto ni Jasper yung kotse. Sumayaw sayaw pa ko habang kumakanta at nakangiti lang si Jasper habang nakatingin sa'kin. "Jasper, your turn!" Tinuro ko siya tapos tumawa siya at umiling.
Akala ko di niya gagawin pero kumanta pa rin siya kahit wala naman siya sa tono. "If you wanna be my lover you gotta get with my friends."
"Get with my frieeeends!"
"Make it last forever..."
"Friendship never ends!" Tumawa si Jasper at umandar na ulit yung kotse sa harap namin. "I wanna, I wanna, I wanna, I wanna, I wanna really really really wanna zigazig ha!"
"Woah. Alam mo yung part na yun? Si Ate hindi niya lagi makuha yun e."
"Tiffany likes Spice Girls too?"
"Oo, dumaan din siya sa mga panahong pinapatugtog niya yun ng malakas tapos sayaw siya ng sayaw sa paligid ng bahay. Lagi tuloy kaming nag-aaway noon."
"That explains why you know the lyrics. Nagdududa na kong hindi ka pala straight eh."
"Tss." Tumawa ako. Kumanta pa ko kasabay nung kanta habang sumasayaw sayaw na lang si Jasper.
I remember... Zeke never sang with me kapag nagpapatugtog ako ng girly songs. Sure, he didn't mind it kahit pa kumakanta ako pero pag pinapakanta ko siya ayaw niya. Ngingiti lang siya tapos sasabihin niyang hindi niya trip yung kanta at masyadong girly. Minsan nag-aaway pa kami dahil dun. But Jasper doesn't mind. I smiled because he's such a dork and I know that he's my dork. With Zeke, I always tried to act cool dahil nasanay na ko na ganun ako umakto pag kasama ko siya bago pa maging kami. But with Jasper... we can be dorks together. And I like it.
* * *
"Clark Freeport, Angeles City, Pampanga." Binasa ko yung nadaanan sign. 7:30 am na kami nakarating dito. At nung tumingin ako sa kabilang side, napanganga ako. Naglalakihang hot air balloons at yung mga malilit na eroplano na hindi ko alam kung anong tawag yung bumungad sa'kin.
"This is..."
"Philiipine International Hot Air Ballon Festival." Ngumisi si Jasper at napanganga na lang ako habang pumapasok siya sa parkin lot ng PIHABF. "Sabi sa'kin ni Maggie, matagal mo nang gustong makaattend dito kaya naisip ko, bakit hindi na lang natin dito gawin yung first date natin?"
"Woah." Napatingala ako sa makukulay na designs ng hot air balloons at sa mga maliliit na eroplano (ultra-light aircraft daw sabi ni Jasper) na nagliliparan sa taas. Kulang na lang lumusot na ko sa bintana ng kotse ni Jasper dahil sobrang excited ako na makisama na sa event sa labas. "Hindi ba mahal yung ticket dito?"
"Nope. 200 lang kada tao. Nagulat nga rin ako eh."
"Really? Mas mahal pa yung sine. But this is so much better. No, this is the best! I honestly thought na simpleng date lang sa mall yung sinasabi mo noon na date but this? This is amazing. It's unbelievable."
Manghang-mangha ako sa paligid ko nung makapasok na kami sa loob ng event. Tinuro ni Jasper yung mga planes sa taas. Sabi sa schedules ng event, ultra light aircraft formation flying daw yun. Susunod ang skydiving exhibition. Shiz, kung pwede lang na pati ako magtry na magskydive! But someday, I swear. Nangangawit na yung batok ko sa kakatingala but I didn't mind. Masyado akong nag-eenjoy sa bawat exhibitions at events na nagaganap sa mga ulap. I've never been afraid of heights, I've always thought that it was liberating. Nung bata ako, I used to imagine that I was a bird flying through the clouds.
"Nagustuhan mo ba?"
"Nagbibiro ka ba? Nagustuhan? No, I loved it!"
"Kung ganon, anong una mong gustong gawin, sasakay ba muna tayo ng hot air balloon, o tandem paragliding o skydiving?"
Napanganga ako. "Pwede nating gawin lahat 'yun?"
Ngumiti si Jasper. "Yes, Charm."
"Hot air balloon!"
Hinawakan ni Jasper yung kamay ko at hinila niya ko papunta dun sa pila para sa pagsakay ng hot air balloons. Halos tumatalon talon na ko sa sobrang excitement habang nakapila kami kaya pinagtatawanan ako ni Jasper. I didn't mind though because I've having the time of my life right now. This is my idea of a perfect date. And Jasper made everything possible.
"Next!"
"Tayo na!" Excited kong sabi kay Jasper.
Ngumiti siya ng malaki."Talaga, tayo na? Wala nang bawian yan ah? Kung alam ko lang na kailangan lang pala kitang dalhin dito para sagutin mo ko at maging tayo..."
"Huh?"
"Huh?"
"Baliw ka ba? Sipain kita, gusto mo?"
"Joke lang, ang brutal mo."
Palibot libot yung tingin ko habang unti-unting umaangat sa ere yung hot air balloon na sinasakyan namin. Hawak hawak ni Jasper yung kamay ko and my face is cold because of the wind pero yung kamay ko na hawak ni Jasper ay mainit.
"I've always dreamt of doing things like this." sabi ko kay Jasper.
"Alam ko. Kaya kita dinala dito."
"Jasper?"
"Hm?"
"Thank you." I whispered to him tapos hinalikan ko siya sa pisngi.
"Sabi ko naman sa'yo, di ba? My pleasure, Charm."
* * *
"Wow." Sabi ko habang pinapanood namin yung night glow ng mga hot air balloon kung saan pinapailaw yung mga hot air balloons pero hindi sila pinapalipad, nakatali lang sila sa lupa. Ang ending tuloy ay para silang mga dambuhala at naggagandahang lanterns sa gabing 'to. Ang ganda nung mga naglalakihan nilang designs sa dilim ng gabi. "Mission accomplished." This is one of the best days of my life. Halos kalahati nung araw na 'to ay naglilibot libot kami ni Jasper para itry yung iba't ibang flying activities. Favorite ko yung paragliding.
"Huh?"
"Yung plano mo. This is a super awesome first date."
Ngumiti si Jasper. "Well, I try."
Sinapak ko siya sa braso. "Yabang!"
"Anong number na nga ba ako?"
"Anong 'anong number'?"
"Yung nine reasons."
"Eight. Ang pagkakatanda ko, yung seven is I'm being stupid."
Sumimangot si Jasper. "Sorry, hindi ko dapat sinabi yun. Nafufrustrate lang kasi ako nun... but not an excuse, I know. I hope you know that I didn't mean it---I mean---"
"Okay lang. Tama naman yung sinabi mo eh. I really needed that para magising na ko sa katotohanan."
"Charm, number eight is because I'm in love with you." Katulad ng unang beses na sinabi yun ni Jasper, para parin akong matutunaw at di ko mapigilan yung ngiti ko nung sinabi niya ulit yun ngayon. Yumuko na lang ako para hindi niya makita yung ngiti ko. "And number nine, I hope you can move on from him so you could give me, us a chance."
"Ah." Tumango tango ako tapos humarap ako sa mga hot air balloons.
"So... um... panalo ba ko?"
"Panalo? Saan?"
"We had a bet, remember? Kung nakumbinsi kita, you'll go out with me."
"Well..." Tumango ako ng dahan-dahan. "Naaalala ko nga 'yun."
"So," mukhang kinakabahan si Jasper. "Nakumbinsi ba kita o kailangan na ba kitang tulungan sa mga plano mong mabawi si Kuya Zeke?" Pinilit niyang ngumiti sa dulo pero hindi naman umabot sa mga mata niya yung ngiti niya tulad ng dati.
"I don't have any plans on doing that. Not that I want to, you know... na mabawi pa si Zeke."
"Then..."
"Then?"
"Um."
"Ngayon ka pa ba nahiya, Jasper Velasco?"
Tumawa siya. "Hindi ako nahihiya. Natatakot ako sa isasagot mo. But Charm, will you go out with me?"
=============================================
Wait HAHAHAHAHAHA. bangag na bangag na ko HAHAHA. Hindi ko alam kung bakit parang usap sila ng usap or something sa chapter na to hahaha. Inaantok na ko ng bongga pero dahil sabi ko sa facebook tatapusin ko 'to ngayong araw (sort of) ayan ipopost ko 'to XD Ewan ko kung matino ba to or what pero ichecheck ko na lang bukas hahaha. THANK YOU!