( Yazar'dan )
( 2 ay sonra )
Ömer odasında oturmuş harıl harıl çalışıyorken Defne içeri elinde bir bardak kahve ile girdi. Ömer ona anlık bir bakış atıp işine geri döndü. Defne bardağı Ömerin yanına koyup ellerini omuzlarına koyup ovuşturdu.
D: Hayatım yorulmadın mı artık?
Ö: Şunları okumam lazım Defnem. Acil bir şey.
D: Ama geç oldu aşkım. Çocuklar uyudu. Hadi sende kalk artık şurdan popon acımadı mı?
Ömer gülüp kağıtları bıraktı ve Defneye doğru döndü.
Ö: Çıkar ağızında ki baklayı.
D: Ne baklası canım? Benim azımda bakla makla yok.
Ömer tekrar gülüp önüne döndü.
D: Ömer.
Ö: Hhhhh?
D: Ömeeeeeeer.
Ö: Hıııııııııııııııı?
D: Hamileyim.
***
( 2 ay önce Flashback )
Defne ile Ömer salonda oturuyorlardı.
Ö: Gidicez mi?
D: Gidelim. Yani sen nasıl istersen Ömer. Eğer gidip de sonra yine hastaneye düşersek seni öldürürüm haberin olsun.
Dedi Defne gayet sakin bir şekilde. Ömer şaşkın şaşkın ona baktı.
Ö: Sen şimdi gitmek istemiyor musun?
Defne yanına yaklaştı ve ellerini tuttu.
D: Ömerim. Hayatımın sigortası. Ben gitmek istemiyorum demiyorum ki. Hem neden istemeyeyim? Ben senin için diyorum.
Ö: Bence gitmeliyiz.
D: Tamam sen öyle diyorsan öyle olsun.
Serkan yükarıdan koşarak indi ve kendini Ömerin kucağına attı.
SE: Nereye gidiyoruz?
D: Şeye gidiyoruz...
Ö: Babaannenin evine.
Serkan birden durup yutkundu.
SE: Ba-baannemin evine? Ne zaman?
Ö: Daha belli değil. Hatta ben bir arayım gideceğimizi söyleyeyim.
Ömer Serkanı koltuğa bıraktı ve telefonunu cebinden çıkardı.
Ö: Alo Sedat bey? .... Evet evet konuştum Defne ile. Siz ne zaman müsaitseniz biz geliriz. ..... Yarın?
Ömer Defneye baktı. Defne de başını sallayarak onayladı.
Ö: Tamam yarın iyi. ..... Hoşçakalın.
Ö: Yarın bizi bekliyorlar.
D: Emine hanımla konuşmuş mu?
Ö: Yok daha konuşmadı. Alıştıra alıştıra söylemek istiyormuş.
D: Bunun alıştırması nasıl olur ki?
Ö: Valla bende pek anlamadım. Ama iyi adam. Durumu gayet normalmiş gibi kabullendi.
SE: Nasıl yani? Babanne, babaanne olduğunu bilmiyor mu?
Ö: Durum biraz karışık. Ama biz yarın gidince sakın bu konuyu açmıyoruz tamam mı oğlum?
SE: Tamam. Zaten bu benim işime girmiyor. Yiyelim yeter. Yemek önemli.
Gülmelerini Rüyanın çığılı kesmişti.
D: Hadi bakalım Serkan paşa banyoya koş. Ben de geliyorum birazdan.
Serkan merdivenleri ikişer ikişer bindi.
D: Bende gidip Serkanı yıkayayım. Sen de Rüyanın üstünü değiştir.
Ömer ensesini kaşıyıp başını salladı. Defne yanından geçip yükarı gitti.
Ö: Neredeymiş bakalım babasının prensesi.
Rüya gülerek koltuğun arkasında oturuyordu. Ömer ise onu arıyormuş gibi yapıyordu.
Koltuğa dizlerinin üstüne oturup koltuğun arkasından Rüyayı aldı.
Ö: Sen niye babadan kaçıyorsun? Ha? Gıdıklıyayım mı şimdi seni? Isırayım mı?
Deyip Rüyayı öpmeye başladı. Rüya da kahkahalarla gülüyordu. Ömer onu omuzuna atıp odasına doğru yürüdü.
Ö: Gördün mü minik cadı babadan kaçmanın bedelini? Öpe öpe yerim seni. Annesi kılıklı.
***
D: Babası kılıklı. Bir şey de bilme.
SE: Bilmek güzel şey anne deme öyle. Hem ne varmış benim taşşşşşşşşşşş gibi babamda? Yani adam çok bilmişmiş de o yüzden evlenmişsin.
D: Bir laf söyledim bin laf işittim. Allah senin dilinden korusun oğluşum.
SE: Koskoca Serkan İplikçinin dili. Tabii ki korusun.
D: Hadi bakalım çok konuşma. Uyku zamanı.
Serkan da ki tükenmek bilmez enerjisi yüzünden yorganın altına girerken bile bir şeyler mırıldanıyordu.
Defne onu öpüp ışığı kapattı ve odadan çıktı. Aşağı inerken Ömer de Rüyanın odasından çıkıyordu.
Birbirlerine bakıp bir oh çektiler.
Odaya girdiklerinde Ömer t-shörtünü çıkarıp banyoya girdi. Defne de üstünü değiştirmeye başlamıştı. Banyonun kapısı açık olduğu için Ömer aynadan Defneyi görebiliyordu.
Defneye dalmışken neredeyse dişlerini değil dudağını fırçalıyordu. Defne ona doğru bakınca hemen toparlandı. Ağızını durlarken Defne yanına geldi. Ömerin önünden fırçasına uzandı.
Ömer yüzünü sildi ve tezgaha dayandı. Defneyi izlemeye başladı. Karısı salına salına odaya dönünce o da arkasından gitti. Pantolonunu çıkarıp yatağa Defnenin yanına uzandı.
D: İyi geceler.
Deyip Ömerin dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. Arkasını dönüp uyumaya çalıştı.
Ömer Defneye yanaşıp omuzunu öptü. Küçük küçük öpücüklerle boynuna kadar geldi. Elleri arsızca gezinmeye başlayınca Defne ona doğru döndü.
Ömer vakit kaybetmeden dudaklarına yapıştı...
***
Ertesi gün gayet normal geçmişti. Şirket, okul derken gün geçmişti. Şirketten hemen Akaydın sarayına gitmişlerdi. Kapıyı hizmetçileri açmıştı.
Hizmetçi: Hoş geldiniz efendim. Buyrun.
Salona girdiklerin Emine ile Sedat ayağa kalktılar.
SED: Hoş geldiniz.
Ö: Hoşbulduk Sedat bey.
El sıkıştılar. Ömer Emineye doğru elini uzatınca hafifçe yutkundu.
Ö: İyi akşamlar.
E: İyi akşamlar beyefendi.
Herkes yerini alınca ilk Sedat konuştu.
SED: Nasılsınız evladım?
Ö: İyiyiz. Siz nasılsınız?
SED: İyiyiz bizde.
Yükarıdan Kerem gelip kulaklıkları ile oturdu.
E: Oğlum hoşgeldiniz desene misafirlerimize.
Tabii ki kulaklıklardan duymamıştı.
SED: Kerem çıkar şunları.
Sedat yine duymadığı için sinirlenmişti. Kulaklıkları tutup indirmişti.
K: Baba ne ediyon ya?
Kulaklıklardan dışarı çıkan metal müziği duyan Serkan kaşlarını çatıp yüzünü buruşturdu.
SED: Oğlum sen ne zaman öğreneceksin konuşmayı?
K: Yine naptım ya?
E: Oğluuuum! Misafirlerimize hoşgeldiniz desene.
Kerem onlara bakmadan kafasını salladı.
SE: Valla yani pek hoş gelmedik gibime geliyor.
Diye mırıldandı. Defne de onu hemen dürttü. Serkan ona kaş göz yaparak dürtmemesini işret etmeye çalıştı.
Hizmetçi: Sedat bey sofra hazır efendim.
SED: Eee gençler geçelim isterseniz.
Ömer başını sallayınca hepsi ayağa kalkıp sofraya gittiler.
Sohbet muhabbet ederken Ömerin bir gözü sürekli Eminenin üstündeydi. Ömer öz geçmişini anlatırken ailesi hakkında konuşurken Eminenin gözlerinin içine bakıyordu.
E: Hmm demek annenin de adı Emineydi. Ne güzel.
Serkan gözlerini devirirken Ömer ise birazcık sinirlenmişti. O kadar şey anlatmıştı yine de ufak da olsa bir etki yaratmamıştı.
SED: Hayatım sana da İplikçi soyadı bir yerden tanıdık gelmiyor mu?
Emine baiını salladı.
E: Aslında bir kaç dergide görmüştüm. Ömer beyin yeteneği üzerine bir kaç yazı vardı.
Ö: Tabi tabi.
Diye mırıldandı Ömer.
SED: Hım. Sadece o mu?
E: Evet. Başka nereden hatırlamam lazımdı?
SED: Hiç öylesine sordum sadece.
Yemek bitince salonda kahvelerini içiyorlardı.
Büyüklerin ısrarı ile Kerem ile Serkan Keremin odasına gitmişlerdi. Tabii Serkan odaya benzeyen şeyi görünce yüzünü buruşturmuştu.
SE: Sen burada nasıl uyuyorsun? Bu ne böyle her şey kap kara.
K: Ben burada uyumuyorum. Ben burada yaşıyorum.
Dedi dümdüz.
SE: Uyumak da yaşamaya dahil değil mi?
Kerim ona boş ifadesi ile baktı.
K: Ha ha. Çok komik.
SE: Espri miydi bu? Ben ciddiydim.
K: Hala komiksin.
SE: Sen niye böyle robot gibi konuşuyorsun anlamadım doğrusu. Çok... renkli kişiliğin var diyeceğim de pek renk göremiyorum.
K: Her renk bir şey ifade eder. Siyah da benim rengim.
SE: "Gizemli biriyim" der gibi mi mesela?
K: Yok. İsyankar biriyim der gibi.
SE: Kaç yaşındasın?
K: 14.
SE: Gerçekten isyan etmek için çok uygun bir yaş.
K: Sonunda beni anlayan biri.
SE: Dalga geçmiştim.
Boş boş bakan gözleri görünce yalandan sırıttı.
SE: Önemli değil galiba. Tabi tabi.
***
Ö: E biz artık kalkalım. Pardon Serkanı çağırabilir misiniz?
Hizmetçi başını sallayıp yükarı çıktı. Onlar kapıda vedalaşırken Serkan gelmişti.
SED: Hadi bakalım aslan parçası öp deden ile babaannenin ellerini.
Deyip elini uzattı. Hepsi Sedata şaşkın şaşkın bakıyordu.
SED: Ne bakıyorsunuz ya? Serkanın dedesi ile nenesi olacak yaştayız artık.
Herkes derin bir nefes bırakmıştı. Serkan da ikisinin ellerini öptü.
SED: Ya Ömercim sizin bir tane çocuğunuz daha yok muydu? Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum?
Ö: Evet doğru hatırlıyorsunuz. Bir tane de kızım var.
E: Öyle mi? Kaç yaşında?
D: Bir yaşında daha. Onu ananeme bıraktık. En küçük torun olduğu için sürekli onun ilgilenmek istiyor.
E: Ne güzel. Adı ne?
Ö: Adı Rüya.
SE: Gerçi ben Serkaniye istemiştim ama kimse beni dinlemedi.
Hepsi kahkahalarla gülerken bir tek Kerem boş bakoşları ile onlara bakıyordu.
Ö: Biz artık gidelim. İyi akşamlar size.
SED: İyi akşamlar oğlum.
Evden çıkıp arabaya bindiler.
SE: Keremin ne kadar da "renkli" bir kişiliği var.
Ö: Sedat beye göre ergenliğe girmiş.
SE: 14 yaş ergenliğe erken değil mi?
Ö: Kişiye göre değişir.
SE: Yani gerçekten çok isyankarmış öyle diyor. Bir de robot gibi konuşuyor.
***
Rüya aldıklarında hemen eve geçmişlerdi. Rutin işlerini halledip yani çocukları yatırıp kendi odalarına gitmişlerdi.
Yataklarında uzanmış birbirlerine sarılmışlardı.
Ö: Ya bir şey diycem.
D: Söyle kocacığım.
Ö: Kocacığım diye dillerini yerim karıcığım.
D: Yaaa sen çok mu tatlısın?
Ö: Bilmem. Öyle miyim?
D: Yaaaaaaa. Sulandırma şimdi konuyu. Ne diyecektin?
Ö: Haa şey diyecektim ya. Biz çoktan şey yapmiyoruz.
D: Tövbe de ya daha dün şayapmadık mı?
Ö: Şayaptık. Ama ben başka bir şeyi kast etmiştim.
D: Ay utandım şimdi.
Ö: Utanma. Ne zamana kadar utanacaksın?
D: Ne bileyim birden öyle bir şey oluyor. Ya sen söyle artık ne diyecektin.
Ö: Şey diyecektim. Biz çoktan fantazi yapmıyoruz.
D: Ha bir fantazimiz eksikti.
Ö: Niye öyle diyorsun? Eskiden ne güzel her fırsatta yeni bir macera yaşıyorduk.
D: Ay sen macera mı istiyorsun? Ben sana maceranın alasını yaşatırım.
Ö: Gerçekten mi? Neymiş?
D: Yarın sabah erkenden kalkıyorsun. Dip köşe evin her yerini bir güzel temizliyorsun sonra da bizimle ilgileniyorsun.
Ö: Gerçekten çok güzel bir maceraymış.
D: Öyle deme. Bak temzilik yapmak çok büyük bir macera olabiliyor. Hele bir böcek falan çıksın karşına var ya. Maceranın dibini yaşarsın.
Ö: Çok komik.
D: Evli barklı adam macerası böyle olur.
Ö: Bak sen. Demek öyle ha?
Ömer Defneyi gıdıklayarak üstüne binmişti...
***
Sabah onları uyandıran telefonların sesleri idi.
İkisinin de telefonu aynıa anda çalmıştı. Ömer ile Defne bir kendi telefonun bir de diyer telefona bakmışlardı.
D/Ö: Niye arıyor bu seni?
D/Ö: Önce sen bana cevap ver.
İkiside derin derin soluyup telefonları açmışlardı. Sırtlarını birbirlerine dönüp konuşmaya başlamışlardı.
Konuşmalarını sona erdiğine yine aynı kızgınlıkla bakmışlardı birbirlerine.
Ö: Ne istiyor bu kıl kuyruk senden?
D: Asıl bu kurtulmaz leke niye arıyor seni?
Ö: Ayıp oluyor ama.
D: Ha senin eski sevgiline ayıp oluyor da benim arkadışıma ayıp olmuyor.
Ö: Olmuyor tabi. Onun yüzünden 1 hafta Serkan yüzüme bakmamıştı. Fernando diye diye dolaştı ortalıkta.
D: Bir kere onun adı Fernando değil. Federiko.
Ö: Ay çok çok çok özür dilerim. Ayıp oldu. O adamı bana savunma.
D: Nedenmiş o?
Ö: Adam ecnebi bir kere.
D: Ne var bunda? Hem konuyu saptırma. O gitmek bilmez leke niye arıyormuş seni? Yine öpesi mi gelmiş?
Ö: Yuh ya. Kaç sene geçti üzerinden hala unutmadın mı sen onu?
D: Unutmam. Kocama göz koyan kadının hiç bir şeyini unutmam. Leke ya. Kene gibi yapıştı gitmiyor.
Ömer oflayıp arkasına yaslandı.
Ö: Dün gecenin sabahı böyle mi olacak yani?
D: O kadın yüzünden.
Ö: Asıl o ecnebinin yüzünden.
D: Bana eski sevgilini savunma. Hem sen hala söylemedin niye aramış seni?
Ö: Şirkete gelicekmiş.
D: Ne? Hangi yüzle? Niye gelicekmiş?
Ö: Asıl o italyan kıl kuyruğu niye gelicekmiş?
D: O da şirkete gelicekmiş.
Ö: Ne? İtalyadan şirkete gelicek. Niye?
D: Bilmiyorum.
Ö: Çok güzel. Gerçekten çok güzel.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bu uzun arayı sezon finali gibi düşünün. Gerçi yayınladığım son bölüm pek sezon finaline yakışır değildi ama neyse.
Yb de flashback devam edicek.