DARK The Mafia Boss Chapter 38
"ONE MORE!" kahit nahihirapan at napapagod ay binibigay ko parin ang lahat sa pagsuntok ng punching bag sa harapan ko.
Maghapon akong nag-eensayo. Physical and mentally. Hurt.
Maisip ko lang ang nangyari isang buwan na ang nakakalipas ay gusto kong magwala dahil sa poot at galit na aking nararamdaman. Matapos na nangyari ay ilang linggo akong umiiyak at nasasaktan.
Ang tanga-tanga mo kasi Aileen. Nagpapaniwala ka sa lalaking iyon! Tignan mo tuloy nauto ka. At higit sa lahat ay ginamiy ka pa.
"On more, Aileen!" nabalik ako sa ulirat ng malakas na sigaw ni Khaterryn ang pumailanlang sa buong silid.
Matapos kong umiyak na parang tanga ay napagtanto ko na hindi na maibabalik pa ang lahat. Ay, eto ako, nag-eensayo, inabala ang sarili upang kalimutan ng nangyari.
Dahil sa nangyaring iyon ay nagbago ang lahat. Ang kilala nilang Aileen noon ay may nagbago, pero konti lang naman. Maliban sa matagal na akong maganda ay naging matatag na ako. Matatag sa lahat ng bagay.
Hindi 'yong utong-uto sa lahat ng sasabihin niya.
"Binibigay ko na nga lahat diba?!" sigaw ko habang malakas na nakalapat ang kamao ko sa punching bag, nakakunot ang noo, "at hindi mo parin nakikita ang effort ko!" gaga 'to.
Oo nga pala, Khaterryn Aque, siya yung kasama ni Vianno noong may pagdiriwang ang nangyari dito noong nakaraang buwang. At isa pala siyang reaper ng pamilyang Alfonso. Isang combat expert.
Tinuruan rin nila akong humawak ng baril at matatalik na dagger. Akalain mo yun may iba't-iba palang uri ang mga ito. Nagkibit-balikat na lamang ako.
Seryoso parin ang ekspresyon nitong nakatuon sa akin, "Just think what you aim for!"
Bakit ba sigaw ng sigaw ang babaeng ito, magkalapit lang naman kami.
Sinasaisip ko lamang ang sinabi niya ay bigla na lamang sumiklab sa dibdib ko galit. Galit sa lahat ng ginawa niya sa akin. Pinauto at ginamit. Nunkang, binigay ko pa ang sarili ko sa kanya dahil minahal ko siya pero, parang may kung anu ang bumara sa lalamunan ko maisip ko lang iyon.
Tangina niya! Sagad sa buto ang galit ko sa lalaking iyon.
Sa huling pagkakataon ay malakas kong sinuntok ang harapan dahilan upang mabutas ito. Ngayon ko lang napansin na masagana palang bumuhos ang luha ko.
Akala tapos na. Akala ko wala na. Akala ko ubos na ang mga luhang ito. Akala ko lang pala.
Ito ako ngayon, nakasalampak sa sahig, umiiyak at nasasaktan.
Ang sakit-sakit, bes'.
Many weeks before,
"DARK..." Naibulong ko na lamang sa aking sarili. Ilang oras o araw ba kaming nagkahiwalay?
Hindi ko alam.
Ang alam ko lang ay namiss ko ang lalaking ito. Sobra. Waaah!
Nalipat ang atensyon ko sa suot nitong damit. Malinis ito. White long sleeve na bakat ang maskels nito na nakakapanlaway sa yummyness. Idagdag pa ang aviator glass nitong nakasabit sa bandang itaas ng damit. Hapit na black slacks at black shoes.
Kahit anong sout niya ang nakapagwapo at yummyliciuos parin nito. Almost perfect bes'. Ay, hindi pala, perfect na perfect, na parang sa kanta ni Ed Sheeran.
Pero ang ngiting kaninang sumilay sa aking mukha ay unti-unting nawawala. Para kasing may kakaiba. Bigla naman akong binundol ng kaba.
Inilibot ko naman ang tingin ko sa buong paligid. Ngayon ko lang napansin na nandito pala sina Jaycob, Darrfyl, Zachary at nasa likurang bahagi naman ni Dark si bebe Kidd ko.
Pero may iba. May iba sa mga ekspresyon ng mata nila. Hindi ko matukoy pero parang malungkot sila na natatabunan ng kaseryosohan.
Ano ba ang nangyayare?
Nailapat ang tingin ko kay Dark na ganun din ang ekspresyon maliban lamang sa lungkot. Wala akong mabasa na kahit na ano. Kahit na mautot ay hindi ko mabasa.
Ang itim na itim nitong mga mata ay walang buhay na nakatitig sa akin. Nasa magkabilang bulsa ang mga kamay nito.
Humakbang ako papalapit sa kanya, "Dark..." napahinto ako ng humakbang ito paatras.
Napakunot ako ng noo. Bakit?
"I am here just to say..." nabitin sa ere ang sasabihin nito at nakatitig sa akin ng mariin. "to stop this nonsense thing,"
Hindi ko maintindihan.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Marahas na rin ang pagbuga ko ng hangin. "This is fake. The marriage. All of this is a fake. To sum it all I used you because of one reason."
Hindi ko na alam. Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa parang talon na bumuhos ang luha ko. Para akong tinarak ng punyal. Libong punyal sa aking dibdib.
"You're not dumb to know at is it, right?" sa buong durasyon ng pagsasalita niya ay ang alam ko lang ay sakit. Masakit na siya mismo ang nagsabi ng mga salitang hindi ko gustong marinig.
Ginamit.
He used me.
He fvcking use me for his fvcking revenge!
Wala sa sariling napakuyom ako ng kamao.
Umiling ako.
Umiling ako ng ilang beses. Hindi yan totoo!
"Tama na!!" sigaw ko. Nasa magkabilang tenga ang mga palad. Nakapikit.
Ayoko ko na siyang marinig.
"Aileen, makinig ka," mabilis akong umiling.
"Hindi! Nagsisinungaling ka lang!" sigaw ko pa.
Puno na ng hinanakit ang puso ko. Sumisikip ito sa lahat ng sasabihin niya.
Tagos-tagusan ba.
Parang papel lang na tinusok ng matalim na bagay at napunit.
"This is just a part of my game, Aileen." nararamdaman kong papalapit ito sa akin. "a chess game, where's the King is the most important. And I am that. And you are just one part of my chess pieces, and..." tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa. "thank you for you body, I enjoy it." nanlaking mga mata, lumapat ang palad ko sa pisngi niya.
Umalingawngaw naman ito sa buong paligid. Ang kaninang sakit ay napalitan ng galit. Galit at pagkamuhi.
Humarap itong nakatiim-bagang. Nakahawak na ngayon sa sinampal na pisngi.
"Walanghiya ka..." puno ng galit na bulalas ko.
Sa wakas, nagawa ko na ring makapagsalita. Dahil sa galit ay nagawa kong magsalita.
Pero sa lahat ng nasa isip ko. Yun lamang ang lumabas sa aking bibig.
Nakangisi itong humarap sa akin. Yung ngising, nakakapanlaglag panty parin. Shit, Aileen, may gana kapang pagnasahan ang lalaking nanakit sayo.
Nakakapagtaka lang. Kung nandito lang siya para sabihin sa akin ang lahat na ito hindi ba at nakabulagta na siya bungad pa lang ng mansyon. At kasa-kasama pa niya si Vianno na ngayon ay nakaupo lang sa malaking kulay gintong sofa habang naiinganyo nakatingin sa amin. At ang hudyo ay may hawak pang tasa ng kape.
"Kidd," tawag nito nakatitig parin sa akin.
"Yes, sire." sagot ng huli.
"You know what to do." ngumisi muli ito bago ako talikuran.
Nakatanga lamang ako ng ilag segundo ng mapansin kong may hila-hila na si Kidd na isang malaking maleta.
Nilapag sa aking harapan. "Miss, this is your things." tiim-bagang, marahas akong humakbang palabas ng pinto.
Narinig ko pa ang pagsita sa akin ng isa sa mga tauhan ni Vianno ngunit binalewala ko lamang iyon. At nagpatuloy sa aking gagawin.
Hindi naman ako nagkakamali. Naabutan ko siya pababa sa hagdan sa bungad ng mansyon.
"Sandali!" habol ko. Kahit puno ng hilam sa luha ang pisngi ay wala na akong pakealam.
Para lang wala itong naririnig dahil patuloy parin ito sa paglalakad. Nang makarating sa kanya ay marahas kong hinablot ang kamay nito at walang anu-ano'y malakas ko siyang sinuntok sa magkabilang mukha.
"Aww..." narinig ko pang daing sa paligid. Ngunit hindi ko na pinansin iyon.
"Is that all?" walang emosyong tanong nito ng makabawi sa suntok ko.
Muli, bumuhos ulit ng masagana ang aking mga traydor na luha.
Mabilis ko namang pinahid iyon. Alam kong may uhog na ako pero pake ko ba.
"Hindi lang iyon!" galit na galit na sigaw ko. Pinaghahampas at pinagkakalmot ko siya sa mukha. Galit ako. Hindi mapapantayan ang galit ko ngayon. "Walanghiya ka! Ang sama-sama mo! Ang sama-sama mo! Paano mo nagawa sa akin ito..." humihikbi at masakit na sa lalamunan.
Hindi naman ako pinigilan nito sa ginawa ko sa kanya. Hinahayaan niya akong gawin lahat ng gusto ko sa kanya. Kahit namumula na ang mukha nito sa ginawa.
Hindi ko na alam.
Wala naman akong ginawang masama sa kapwa ko. Wala naman akong inargabyado ha? Sa pagkakaalam ko ay maganda lang ako hindi ganito, sinasaktan.
Inis na hinuli nito ang aking kamay na sanang hahampasin ulit siya. "Are you done?"
Tinangka kong agawin ang mga braso ko ngunit napaigik lamang ako ng isang dangkal na lamang ang pagitan ng aming mga mukha. Lumamlam ang ekspresyon nito at balik ulit sa pagiging malamig. "Wag kang umiyak, pinapakita mo lang kung gaano ka kahina," bulong nito.
Mas inilapit pa nito ang mukha sa akin at ng maabot ang aking kanang tenga, at sinabing nakakapagpainit ng aking dugo. Pagkatapos ay nakangising nakatingin sa akin.
Sa inis, mabilis at marahas kong hinablot ang kamay. Tinulak siya at mabilis pa sa kidlat ang kanina ko pa ginawa dahilan upang mapadaing ito sa sakit. At marinig sa buong paligid ang mga daing nila sa nasaksihan.
"Fvck!"
"That's really fvcking hurts..."
"Ayan tapos na!" sigaw ko sa lalaking kaharap na ngayon ay hawak-hawak ang ibabang parte. "mabaog ka sana, bwisit!"
Pagkatapos nun' ay tumalikod at iniwang sapo-sapo ang bayag nito.
Nakangisi ngunit basag na basag ang puso.
Waah! Bes' ang sakit. Masakit pa kesa sa mawalan ng aso.
Many weeks after,
NAKAHARAP ang sarili sa salamin. Nakatitig sa babaeng ilang araw ng buhay ngunit patay naman sa loob.
"Ang panget muna bes'." bulalas ko na lamang sa aking sarili.
Namamagang mata dahil sa kakaiyak kanina. Iniwan naman ako ni Khat dahil sa nangyari. Ayaw niya kasing nakikita ako sa ganoong sitwasyon. Naiinis siya sa kaartehan ko.
Bumuga ng malakas na hangin. At pinagpatuloy ang pagsusuklay sa mahaba ko ng buhok.
Pagkatapos kong magdrama kanina ay dumiretso ako rito para makapag-ayos ng sarili. Nang matapas ako sa aking pagt-training ay wala na akong gagawin pa.
Sa loob ng ilang linggo ay pagt-training lang ang inaatupag ko. Kung paano humawak ng baril ng dagger at iba ba. Feeling ko nga magkakaabs pa ako dahil mga ensayong pinagdadaanan ko.
Naagaw naman ang atensyon ko sa bagay na umilaw sa ibabaw ng lamesa. Kinuha at agad na iti-naype ang password. Ng mabasa ang mensahe ay napangisi ako,
Agad akong napalingon sa pagbukas ng pinto at iniluwa nito si Jenny at Kesha. Sa buong linggo ay sila na ang kasa-kasama ko mapaensayo man o saan man ako magpupunta sa sulok ng mansyon. At isang linggo narin na hindi ko pa nakikita si Vianno. At nagpapasalamat ako roon.
Pero alam na alam ko na updated parin ang lalaking iyon sa lahat ng kilos ko rito. Nunkang napakaloyal ng lahat ng mga taong nandito sa loob ng masyon. Kulang na lang ay mismong aso ay magbabalita sa lahat ng kilos ko.
"Gusto kong lumabas." Walang gana kong imporma sa kanila na ikinakunot ng mga noo nito.
"Why a sudden?" kunot parin ang nuong tanong ni Jenny.
"Dahil gusto ko, bakit, may angal?" sa totoo lang hindi parin mapanatag ang loob ko rito sa mga taong nandirito.
Bumuga ng malakas ang kasama nito. "Sige, ihahanda ko lamang ang sasakyan natin." agad naman itong lumabas at nabaling ang atensyon ko kay Jenny na nakatitig parin sa akin ngayon.
"Dahil sa tingin mo na ikaw ang isa sa mga tagapagmana ay magagawa mo na ang lahat ay pwes, hindi mo magagawa iyon. Master Vianno is the only one heir of this mafia." napangisi ako.
"Talaga?" pabalang kong sagot. Ayoko talaga sa babaeng ito. Pramis.
Tinanaw ko siya mula ulo hanggang paa. Alam kong nakakabastos na ako pero bagay lang iyon sa kanya. "Dahil ba sa nakajugjug mo ng ilang beses ang 'pinsan' ko feeling mo na ay may nararamdaman na siya sayo?" Binigyan ko pa ng diin ang 'pinsan' dahil sa inis.
Nakita ko pa ang pagbabago sa mukha nito na ikinatuwa ko naman. Maldita na kung maldita.
"How dare you," may pagkadiing bulalas nito. Madilim ang mukha.
"Yes, how dare me. Pero bes', sinasabihan na kita magsasawa rin siya sayo. Dahil ginamit ka lang niya bilang parausan." Yeah, medyo may hugot ang sinabi ko pero totoo naman. Base on my experience. Duh.
Tila, naging estatwa siya sa sinabi ko. Bago ko siya nilagpasan ay tinapik ko pa ito sa balikat at bumulong. "wag ka ng umasa, dahil walang poreber,"
Napanguso ako dahil hindi ko alam kung ano ang pipiliin ko sa dalawang hawak kong damit. Pareho kasi silang maganda. Isang plain white at plain black lang naman. Pero mas gusto ko yung kulay pink na T-shirt na may imprinted na walang poreber at may poker face na emoticon pa ito sa likuran nito.
May naalala tuloy ako rito. Huhubels.
"Miss Aileen, ang dami na nito hindi mo pa ba bibilhin ito? Nilingon ko naman si Aris na bugnot na ang mukhang nakatitig sa mga damit na hawak niya kasama si Kesha.
Ewan ko pero hindi ko na mabilang kung ilang damit na ang nakukuha ko e'.
Sa ilang pagkakataon ay magaan ang loob ko sa kanilang dalawa lalong-lalo na si Aris kasi na bugnotin ay mabait naman ang mga ito maliban lang kay Jenny.
Kumunot naman ang noo ko. Oo nga 'no. Pero susukatin ko pa ang mga iyan. May mga jeans pang hawak si Aris sa kabilang kamay.
Napangiwi naman ako. Susukatin ko na nga lang. "Susukatin ko muna."
Bagsak ang mga balikat ng dalawa.
Oo nga pala ito na rin ang naging hobby ko sa araw-araw. Bakit ba, e'en sa binigyan ako ni Vianno no pera, hindi lang pero isa pang black card na nagsasabing unlimited ang perang nasa loob.
Siguro nga na kung araw-arawin kong paggasta ay hindi ito mauubos.
Nang makaratibg sa labas ng dressing room ay agad na ibinigay sa akin ni Aris at Kesha ang mga damit na napili ko. Agad naman akong ngumisi at pumasok sa loob nito.
Sorry for the late, hope you enjoy this chapter.
#unedited #IamDyosa