25
Lianne pov
Nagising ako ng may nararamdaman akong nakatitig sakin parang lang. Dahan dahan ko minulat ang dalawang mata ko, inikot ko ang paningin ko sa paligid nasa isang kwarto ako. Teka lang, kaninong kwarto ito? Ng maalala ko anung nangyari sakin kagabi.
Napatingin ako sa nakatalikod palabas dito sa kwarto. "Teka lang" tawag ko sa kanya.
Huminto siya malapit sa pintuan kaya agad ako bumaba at pinuntahan siya. "Ikaw ba nagpakidnapped sakin kagabi? Walang hiya ka kapal ng pagmumukha mo"!! Pinagsuntok ko yung likod niya.
"Anung gagawin mo sakin bakit moko pinakidnapped at sino ka naman ha"?!! Humarap siya bigla sakin at hinawakan ang kamay ko. Inangat ko ang tingin ko.
"Ikaw?" Pabagsak ko tinanggal ang kamay ko pagkahawak niya.
Nakatingin ng diretso sa mata ko. Ng makabawi ako "ikaw ba nagpakidnapped sakin ha Vincent? Anung nagawa ko sayo"? Halatang nagulat pa siya sa sinabi ko.
"What? Ikaw ipakidnapped ko? At bakit naman ha? - - - wala sa vocabulary ko ang mga ganyan. Dahil kung gagawin ko yan sayo ako mismo gagawa" sagut niya.
"So-sorry" yun lang nasagut ko sa kanya. Napapaisip ako sino ba yung mga lalaki kagabi gusto kumuha sakin.
Napatingin ako sa phone ko bigla tumunog. Tiningnan ko si Vincent.
"Sagutin mo na" sabay alis niya papunta sa pinto. Agad ko sinagut ang tAwag si mommy.
"Yes mom" sagut ko sa kabilang linya.
"Hija, umuwi kana puntahan mo kami dito sa hospital. Dumiretso ka nalang dito" gulat ko sa sagut ni mommy.
"Wait mom? Hospital? Sino ang nasa hospital bakit ka nasa hospital"? Bigla akong kinabahan sa sinabi ni mommy.
"Hija, ang dad mo nasa hospital dinala binaril siya kaya bilisan mo na" agad ko kinuha ang coat ko nasa gilid. Napatingin ako sa pintuan andun parin siya nakatayo.
"Hatid na kita bilisan mo" yun lang sinabi niya saka lumabas sa kwarto. Agad ko siya sinundan palabas ng bahay pagkarating namin sa gate. Pumasok siya diretso sa isang kotse kulay darkblue. Sumunod narin ako pumasok hindi ko na siya hinintay na sabihan pa ako. Minsan kasi pag ganitong sitwasyon ikaw pa pagagalitan niya.
Pagkapasok ko agad niya pinaandar ang makina sa kotse. Walang salita.
Pero bakit ganito ang nararamdaman ko ngayun bakit ang awkward ng sitwasyon ko sa kanya dahil ba hindi niya ako kinausap? Bakit ba ako umaasa na kausapin niya ako. Mas mabuti siguro pagkatapos nito magpakalayo layo na ako sa kanya.
"Saan na hospital dinala si daddy mo"? Bigla niyang tanung kaya napatingin ako sa kanya.
"Sa Carlos Hospital" sagut ko sa kanya. Nasa daan parin ang tingin niya. Galit ba siya sa sinabi ko kanina? Akala ko kasi siya gumawa nun.
"Ba-bakit ka pala nandito"? Hindi ko maiwasan tanungin siya.
"Wala ka ng paki doon" napatango nalang ako sa sagut niya.
Kung magiging okay ang lahat ipa asikaso ko na ang yung papers baka yun ang gusto niya. Wala kaming imikan sa byahe hanggang sa makarating kami sa hospital.
Agad ko nakita si mommy nasa e.r. "mom" tawag ko sa kanya at nilapitan sila.
"Ate? Ate Lianne bakit ngayun ka lang? Alam mo ba nangyayari kay daddy?" Umiling ako saka pinaupo siya ni mommy.
"Mom anung nangyayari bakit nabaril si daddy?at sino bumaril sa kanya?" Tanung ko kay mommy.
Hinarap ako ni mommy. "Hija, hindi ko rin alam tinawagan nalang kami ng police na nabaril si daddy niyo" sagut ni mommy.
"Anung sabi ng mga police"? Napaangat kami ng tingin sa dumating.
"Hijo Vincent? Wala pa silang balita biglaan daw nangyayari" sagut ni mommy. Maya maya palipat lipat tingin niya samin ni Vincent.
"Magkasama kayong dalawa"? Umupo siya sa gilid ko.
"Ate Lianne sino siya"? Napatingin kami ng sabay ni mommy kay Clarence habang nakatitig siya kay Vincent.
"Siya si kuya Vincent mo Clarence husband ni ate Lianne mo" sagut sa kanya ni mommy.
"Anu? Bakit hindi ko yan alam? Mom, Ate"? Kunot noo ko tiningnan si Clarence.
"Sorry kung hindi nasabi sayo Clarence, pero sa ngayun si daddy muna isipin natin explain ko sayo pag may oras na" palihim ko tiningnan si Vincent nakacross arm habang naka upo sa gilid ko.
Napatingin kami sa doctor lumabas galing sa e.r kaya agad kami tumayo at sinalubong siya.
"Doc musta na yung daddy ko"? Tanung ko sa doctor.
"Kaylangan pa siya ng obserbaran , sa ngayun stable na siya. Pero kaylangan pa natin hintayin magising ang dad mo." Sagut niya.
"Si-sige doc thank you" sagut ni Vincent.
"Kung may problema tawagin niyo lang ang nurse" tumango kami sa sagut niya. Saka umalis na siya.
"Mom, umuwi muna kayo ako na bahala dito ayusin ko na rin ang kwarto ni daddy" sabi kay mommy need din kasi niya ng pahinga.
"Clarence samahan mo muna si mommy umuwi sa bahay" mabuti pumayag si Clarence.
"Sige hija, total andito naman asawa mo" saka tumingin siya kay Vincent nakasandal sa pader.
"Hijo, umuwi muna kami. Kayo nalang muna bahala dito" tumango naman siya sa sinabi ni mommy.
Umalis na rin sila mommy. Napatingin ako kay Vincent tahimik parin. Umupo siya sa unahan.
Tumayo ako humakbang palapit sa kanya.
"Hintayin mo nalang yung papers, ibibigay ko sayo bukas" bigla kong sabi sa kanya saka iniwan siya nakaupo doon para asikasuhin ko ang magiging kwarto ni daddy.
"Excited ka na ata sa kasal niyo ng boyfriend mo" nauna siya pumasok sa elevator.
Natahimik ako sa sinabi niya. Kasal? Hindi ko alam kasi hindi pa namin napag usapan yun ni Luke. Palihim ko siya tiningnan. Ganun ba kalaki ang galit niya sakin?.
Ang dali naman niya nakakita ng ibang babae. Swerte niya kay Vincent kung sino man siya.