P.O.V. Caitlyn
Ik geef mijn broer een knuffel van achteren, waardoor hij schrikt en ik moet lachen. Claire en ik gaan zitten en ik zie dat een van de barbiepoppen mij vies aankijkt.
"Wat?" Vraag ik op een geïrriteerde toon. "Hij is van mij en daar komt niks tussen" zegt ze bitchy terug. Colin en ik moeten grinniken en kijken elkaar aan. "Wat is daar nou weer zo grappig aan?" Vraagt ze nu ook lichtelijk geïrriteerd. "Hoor je dat broer. We zijn een koppeltje" zeg ik. "Heel leuk samen" zegt hij. Nadat we dit gezegd hadden, keek ze beschamend weg.
Een tijdje later valt de aula stil en gaan alle blikken naar de deuren van de aula toe. Ik kijk er ook heen en zie drie jongens staan, met een typische Badboy-uitstraling.
Dit meen je niet... Dit is net zoals je in films ziet of in boeken leest. Ik zucht zachtjes en begin aan mijn eten die ik samen met Claire had gehaald.
Ze komen natuurlijk deze kant oplopen, omdat hier ook de barbiepoppen zitten, en gelijk heb ik spijt dat ik Claire had meegetrokken naar deze tafel. "Claire" fluister ik in haar oor. "Ja" fluistert ze terug. "Zit je normaal aan een andere tafel met vriendinnen?" "Nee niet echt. Mensen vinden mij altijd raar" mompelt ze. "Nou, dat snap ik niet. Je bent hartstikke aardig" zeg ik glimlachend.
"En wie zijn jullie" hoor ik ineens een diepe stem achter mij zeggen, terwijl ik een hand op mijn rechterschouder voel. Ik kijk op en zie dat hij ook zijn hand op de schouder van Colin heeft gelegd. Ik sla zijn hand van mijn schouder af en kijk hem aan. "Dat gaat jou niks aan" zeg ik. Hij kijkt me verontwaardigd aan. "Nou moet jij even luisteren. Wíj zijn hier de baas en jíj moet luisteren naar wat wij zeggen" Ik doe alsof ik nadenk. "Nou nee, liever niet" zeg ik, terwijl ik een 'lieve' glimlach opzet.
Hij zucht diep. "Ik laat het je nog wel een keer duidelijk weten" zegt hij met een vieze grijns. "Je doet je best maar"
Hij loopt met zijn vrienden weg en de barbiepoppen lopen erachteraan, waardoor ik samen met Colin, een 'vriend' van hem en Claire achterblijf.
"Wie waren dat?" Vraag ik, terwijl ik mijn hoofd naar Claire toe draai. Ze kijkt me met grote ogen en een open mond aan. "W-wat?" Vraagt ze, terwijl ze weer bij zinnen komt. "Wie waren dat?" Herhaal ik. "Dat waren Sander, Dylan en Tyler, de Badboys van de school, zoals je misschien wel zag." "Fijn dat ik hun namen weet" zeg ik. "Je bent de eerste die ooit tegen hen in is gegaan" zegt de jongen, die naast Colin zit. Hij ziet er wel aardig uit...
"En hoe heet jij?" Vraag ik nieuwsgierig. "Jonathan, ik zit bij Colin in de klas" "Aha, ik ben Caitlyn" zeg ik glimlachend.
Al snel gaat de bel weer en dat betekent dat we naar de volgende les moeten. "Duss, waar hebben we nu eigenlijk les?" Vraag ik. "Lokaal 215"
We komen het klaslokaal binnen en de leraar is er nog niet. We gaan ergens zitten en in pak mijn boeken uit mijn tas. Ik zet mijn hoofd in mijn hand en begin een beetje in mijn schrift te tekenen. "Caitlyn hè" hoor ik dezelfde stem van daarnet naast me zeggen. Ik kijk weer op en zie Sander naast me staan. "Dat klopt helemaal" zeg ik. "Maar het gaat je nog steeds niet heel veel aan" zeg ik er nog achteraan. "Ik denk dat het mij wel wat aangaat. Ik ben de baas hier, dus ik moet je kunnen aanspreken" zegt hij met zijn vieze grijns. Ik zucht en draai mijn hoofd weer naar Claire toe, waardoor ik laat weten dat ik klaar ben met het gesprek.
Ik hoor hem weglopen en glimlach in mezelf. "Goedemiddag leerlingen. Ik ben meneer Gilles en ik geef jullie Engels dit jaar" zegt hij. Ik herken meteen zijn stem en kijk op. En ja hoor, de docent Engels die ik in de derde had, staat voor de klas. Hij was na dat schooljaar hier naartoe verhuisd, omdat het uit was met zijn vriendin die hij in Nederland had ontmoet, dus hij is nu eigenlijk weer terug verhuisd.
Hij begint met een namen-rondje en al snel komt hij bij mijn naam. Ik zeg dat ik er ben en hij kijkt mij moeilijk aan. "Kan ik je ergens van kennen?" Vraagt hij. "Ik heb in Nederland les van u gehad, twee jaar geleden" "Oh ja, dat was het! Wat leuk je hier te zien" "Insgelijks meneer" Hij gaat verder met de namen en begint daarna met zijn les.
De allereerste schooldag is voorbij en ik zucht van opluchting. Ik heb het overleefd... "Hey zusje" hoor ik Colin naast me zeggen, terwijl hij een arm om mij heen slaat. "Hey" zeg ik glimlachend.
Ik loop samen met Colin en Claire naar buiten en Colin en ik zeggen Claire gedag. Colin en ik stappen in de auto en Colin rijdt dan rustig naar huis. "En hoe vond je de eerste schooldag?" Vraagt hij onderweg. "Heel erg leuk. Hoe vond jij het?" "Raar om weer met jou op school te zitten, terwijl ik eigen zou gaan studeren" zegt hij grinnikend. "Ja, dat snap ik wel. Ach, je hoeft maar 1 jaar. Ik moet er 3" zeg ik zuchtend, alsof het heel erg is. "Dat komt wel goed" zegt hij grinnikend.
Al snel komen we thuis en parkeert Colin de auto. We stappen beide uit en lopen naar de voordeur. Ik open de deur en we lopen naar binnen. "Hey schatjes. Hoe was het?" Vraagt mijn moeder, die de hal in komt lopen. "Heel leuk" zeg ik glimlachend. "Gelukkig maar. Ik heb jullie trouwens ingeschreven bij de sportverenigingen" "Oh wat leuk! Welke? Dan kan ik online gaan kijken" zeg ik glimlachend. Ze geeft ons een allebei een papiertje met de namen erop.
Ze heeft Colin bij een basketbalvereniging ingeschreven en mij bij een voetbalvereniging. Ik loop naar mijn kamer en besluit online te kijken hoe het eraan toe gaat en hoe het eruit ziet.