En daar zitten we weer met zn allen opgesloten in een kleine ruimte. Ik haat het. Fuck claustrofobie. Iedereen zit op de grond honger te lijden en met iedereen bedoel ik Renske, Niall en ik. We hebben gewoon honger oké.
"Juist, en wanneer kwamen Luke en Ashton precies?" Vraag ik sarcastisch en ze kijken me droog aan. "Wat? Ik vroeg het me gewoon af hoor." De deuren gaan plots open en er komen twee mensen de kamer in lopen. De twee mensen zijn helemaal gekleed in zwart en hebben zelfs een bivakmuts op. De deur gaat niet eens dicht. Gauw sta ik op en ren ik naar de deur maar het tweede persoon pakt mijn pols vast en trekt mij tegen zich aan. Ik probeer uit zijn greep te worstelen maar het lukt niet.
"Hallo Nienie, lang niet gezien." Hoor ik de stem van Tristan zeggen. Ik vervloek mijzelf van dezelfde lucht inademen als hem op dit moment. Iedereen is ondertussen opgestaan en Niall komt dreigend een paar passen naar voren totdat het eerste persoon een pistool op hem richt.
"Hallo allemaal, wij gaan Nienke even van jullie lenen." Klinkt de stem van Amy da bitch.
"Wat? Nee echt niet." Spreek ik tegen maae ze richt het pistool nou op mij dus hou ik gauw mijn mond.
"Je gaat wel mee." Grijnst Tristan en ik probeer op zijn teen te trappen maar ik kom er niet bij.
"Wat gaan jullie met haar doen?" Vraagt Lieke en Amy wend zich tot Lieke. Inclusief pistool.
"Even een paar dingen veranderen. Zoals haar geheugen misschien? Doeg!" Ze zwaait entaustiast naar mijn Friends en dan trekt Tristan mij met hun mee de kamer uit. We zijn in een lange gang waar uiteindelijk de witte deur is waar ik in Word getrokken. Ze zetten mij op een witte tandarts stoel en ik word vast gegespt. De moeder van Lieke, die een arts is, zit in een wit dokterpakje op een draai stoel naast de tandarts stoel waar ik in zit.
"Zozo, hier hebben we Nienke." Zegt ze vriendelijk lachend. "Ik gauw jou even een spuitje geven en dan mag je weer naar je vrienden." Ze haalt een klein spuitje van een tafeltje en stroopt mijn mouw omhoog. Ik probeer tegen te stribbelen maar de gespen zitten te stevig vast. "Je wilt vast eerst weten waar dit voor is?" Ze legt de spuit weer weg en vouwt haar handen samen. "Met de substantie die hierin zit kan je op willekeurige momenten een woedeuitbarsting krijgen waarbij je misschien wel je beste vrienden beledigt zonder dat je het wil. Misschien is het wel zo erg dat je ze lijn doet." Ze pakt de spuit weer en duwt die zonder genade in mijn arm. Ik geef een gesmoorde gil en ze haalt de spuit er weer uit. Dit is echt kut.
"Nu mag je weer naar je vriendjes." Zegt Amy 'lief' en Tristan pakt mij weer op en we lopen weer terug naar de kamer waar we zitten opgesloten. Ze gooien mij de kamer in en ik val op de grond. Iedereen komt direct naar mij toe gerent en gaan om mij heen staan.
"Ze heeft een spuitje in mijn arm gedaan waardoor ik plots woedeuitbarstingen kan krijgen en jullie pijn kan doen." Ratel ik en een traan verlaat mijn oog. Niall drukt mij tegen hem aan en ik huil verder in zijn shirt. Normaal ben ik een vredelievend persoon maar nu kan ik een monster worden..