"A new, bigger storm is silently brewing..."
AVERY
Every Sumerian wear there dresses with confidence and elegance. Hindi nawawala ang mga ngiti sa kanilang labi na sa tingin ko naman ay peke lang. Alam nila ang nangyayari sa buong Sumeria pero sa tingin ko, wala silang pakialam o natatakot silang makialam.
Mabibining ngiti, tawanan at kwentuhan ang maririnig mula sa kanila na tila walang problemang kinahaharap ang kaharian nila.
We already emptied our drinks and put the empty glass on a tray. Masaya at malakas na tugtugan ang pumailanglang sa buong paligid. There are guards on every exit and entrance of this hall. Waiters and waitresses are all over the place. Red carpet covered the whole room. White elegant curtains covered the windows and doors and white cloths covered the tables.
Elegant paintings are hanging on the halls made of marble and ivory. The pillars stand tall on the sides and the dome above is elegantly painted with images of well-known figures and past Kings with their names.
There's also a huge balcony outside that connects to this hall. And at the front, there's a double stairs and above that, there's an elegant platform, a huge balcony, especially made for the King's speech.
Nagkatinginan kami ni Damon. I allowed him to invade my mind. We can talk without revealing ourselves now. Hindi kami maaaring magkamali sa gabing ito. His lips are pressed on a thin line and his gray eyes are fixed intensely on me. I could feel how grave the situation we're in. Hindi na kami nag-abalang umupo pa.
"It's time to check the palace. Maghiwalay muna tayo. If someone noticed us, let's just say we are lost or had gone to the restroom," sabi ko kay Damon sa isip ko. "Maybe we can also note the possible number of people affected by the black crescent moon magic."
Tumango si Damon. "Mag-iingat ka. Kung sakaling magkaproblema, sabihin mo lang sa 'kin. You can talk to me through this mind link," he said with a nod. I smiled at him as if I'm assuring him everything will be alright. Pinisil ko muna ang mainit na kamay niya at pinisil niya ito pabalik bago kami tuluyang naghiwalay. We're inside the enemy's territory. Isang maling hakbang lang, tiyak na mahuhulog kami sa mga kamay ni Seth.
I head straight to the exit. I ask the guard the way to the restroom. "Sa labas, diretso lang tapos lumiko ka sa unang hallway pakanan," sagot niya. Marahan akong tumango at nagpasalamat sa kanya. Paglabas ko sa double door, may dalawang kawal na nagbabantay rito. They are standing on each sides of the door. They didn't even dare to look at me which was a good thing. Dumiretso ako sa direksiyong sinabi ng kawal. Pasimple kong nilingon ang dalawang kawal pero hindi talaga sila lumilingon sa 'kin. Nang masiguradong hindi nila ako mapapansin, dumiretso ako sa paglalakad at hindi lumiko sa unang hallway sa kanan kundi sa pangalawa.
The erratic beating of my heart made me a little nervous. Nakahinga ako nang maluwag nang mapansin na walang tao sa hallway na ito. Sinubukan kong maglakad at umaktong normal. Kung may makakita man sa 'kin, sasabihin ko na lang na naliligaw ako.
The blue marbled floor is all shiny and cleaned. Mapapansin ang magagandang paintings na nakadikit sa pader. The walls are made of thick bricks and cinderblocks. Iba't ibang lugar ito na matatagpuan sa Sumeria. The green sceneries and people of Sumeria are its theme. Mapapansin kung gaano kayaman at kaayos ang lugar ng Sumeria noon. Pinipilit kong hindi makagawa ng ingay ang bawat hakbang ko habang naglalakad. I saw many closed doors. Sinubukan kong pihitin ang bawat pinto at silipin ang loob. Some doors are locked. Some doors are not.
Sa mga silid na nabuksan ko, nakita ko ang isang malaking studio na ginagamit sa pagpipinta ng mga larawan, ang iba naman ay silid kung saan maaaring ganapin ang mga pagpupulong, ang iba pa ay punong-puno ng sandata, ang iba naman ay mga normal na guest rooms lamang. Sa tuwing may mga katulong akong natatanaw sa malayo agad akong lumiliko sa ibang pasilyo. Iniiwasan ko sila sa abot ng aking makakaya.
Napadako ako sa madilim na bahagi ng palasyo kung saan nakakita ako ng hagdan pababa. I assumed this way leads to the underground passages. Or maybe an underground prison? I should have asked Savanna if there's an existing blueprint of the castle. Nang pasimpleng sumilip ako, may mga kawal na nagbabantay sa loob nito. Nagpasya akong umalis upang iwasan sila.
Umakyat ako sa paikot na hagdan sa likod na bahagi ng kastilyo patungo sa ikalawang palapag ng palasyo. Hindi ko na naririnig ang malalakas na tugtugan. Nagmamadali ang mga hakbang ko at napansin ko na mas maraming katulong ang nag-iikot sa lugar na ito. Mas marami ring silid na hindi ginagamit. My instinct tells me that I can find something interesting in the King's room. I have an good idea where it is located. I've been living inside a palace before. I somehow know what to expect and where to look.
Agad akong pumasok sa isang silid nang marinig ang mga tinig na paparating. I left the door a little open to hear their conversations.
"Naihanda na ba ang lahat? Kamusta ang mga bisita?" seryosong tanong ng malalim na tinig. Isang lalaki. Dumaan sila sa silid na kinaroroonan ko at natanaw ko pa ang likod nila.
"Nakahanda na po ang lahat, Kamahalan. Nagsisimula na po ang kasiyahan at kayo na lang po ang hinihintay," sagot ng isang lalaki sa tabi niya. Agad silang nawala sa paningin ko. Maraming katulong at kawal ang nakapalibot sa kanya. Kung ganu'n papunta na si Haring Sean sa pagtitipon. Nang makaalis sila agad akong lumabas at naglakad sa kabilang direksiyon kung nasaan, sa palagay ko, ang silid niya.
Sa dulo ng pasilyo, isang malaking double door ang sumalubong sa 'kin. I checked the door and it was locked. Isang pin ang inalis ko sa buhok ko at ginamit ito upang buksan ang pinto. Pinagpapawisan ako sa ginagawa ko dahil sa takot na baka may bumalik na katulong sa bahagi ng pasilyong ito. Nakahinga ako nang maluwag nang bigla itong bumukas.
Agad akong pumasok sa loob at ini-lock ang pinto. The room is so damn huge. Maging ang asul na kama sa gitna ng silid ay napakalaki rin. I looked around for any trace of residual magic. I saw nothing. At least this room is not protected with magic.
I opened the windows to check if there's a way for escape if worse comes to worst. Isang asul na ibon ang dumapo roon. I know it's Shin. Good timing.
Lumipad siya sa loob at agad na nagpalit-anyo. "You're fast, Avery," seryosong sabi niya.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Sa tingin ko, mas mabilis ka. At bakit Avery lang ang tawag mo sa 'kin? Mas matanda ako sa 'yo," sermon ko sa kanya habang iginagala ang paningin sa kabuuan ng magarbong silid. A gold chandelier illuminates the whole room. Paintings hang on the wall. Sculptures perfectly rest on some small tables made of white marble and ivory.
"Ashii Avery," he said in his elf language. I smiled at him with approval while he's frowning and blushing. That's the endearment when you're calling an older sister.
Nakita ko ang mga rolyo ng papel na nakapatong sa malaking study table. I noticed that the rolls of paper are secured by magic. Napansin ko rin ang malaking bookshelf sa gilid ng silid. Agad akong nagtungo roon upang hanapin ang blueprint ng palasyo. Sa palagay ko, nandito lamang ito.
I checked even the books of magic. Hahawakan sana ni Shin ang mga rolyo ng papel pero pinigilan ko siya. "Don't touch those things. They are protected by magic."
"Maybe we can just steal these things? Siguro may mga impormasyong maaaring makatulong sa 'tin," kunot-noong sabi ni Shin. Pinag-aralan niya ang mga rolyo pero hindi niya ito hinawakan.
"I don't think they can help unless it's from Seth," sagot ko. Patuloy ako sa paghahanap ng blueprint at libro.
"Ano'ng hinahanap mo?" tanong ni Shin sa 'kin.
"The castle's blueprint and some useful magic books," sagot ko.
"Ashii, bumalik ka na sa pagtitipon. Ako na ang bahala rito. Ako na ang maghahanap. Mas malaking problema kung makikita ka nila rito," sabi ni Shin. Tiningnan ko si Shin. I also need to see the King. Kailangan ko siyang malapitan at mapag-aralan.
"Kung ganu'n, ikaw na ang bahala rito. Mag-iingat ka, Shin. Kung sakaling marinig mong may nagbubukas ng pinto, umalis ka na agad," sabi ko at tumango siya sa 'kin. Nagmamadaling tinungo ko ang pinto. I slowly and carefully opened it and checked if there's someone in the hallway. Glad there's no one. I came out of the room and locked the door from the inside. Pinilit kong umakto ng normal at maglakad nang mabilis. I went to the back of the castle and took the spiral stairs again. I was heading now in the party but someone stopped me.
"Saan ka pupunta?" matigas na tanong ng lalaking nasa likod ko. Dahan-dahan ko siyang nilingon. It was a guard making his round inside the castle.
"I'm a guest. Naligaw lang ako pero may nagturo na sa 'kin ng tamang daan," sagot ko. Itinago ko ang nararamdamang kaba. "I'm heading back to the party," dagdag ko. Isang matamis na ngiti ang gumuhit sa labi ko. Nagsalubong ang mga kilay niya pero sumenyas na magpatuloy na ako sa paglalakad. I nodded at him and gracefully head back to the party.
Nang makapasok sa loob, bumungad sa 'kin ang malakas na tugtugan. Everyone is lively and dancing with the music. Natigilan ako nang makita ang hari na nakikipagsayaw sa mga kababaihan. They're waltzing while switching partners.
Hindi ko mahanap si Damon. I looked around but he's nowhere to be found. Pilit ko siyang kinausap sa isip ko. "Damon? Nasaan ka?" nag-aalalang tanong ko. "Nandito na ako sa pagtitipon. Bumalik ka na rito," seryosong sabi ko. Unfortunately, I heard no response that made my heart skip beats. Ano naman kaya ang nangyari sa kanya?
Nagpasya akong maglakad upang mas malapitan ko si Haring Sean sa kabila ng pag-aalala ko kay Damon. I know he can take care of himself. Wala pa akong naririnig na komosyon at kung pumalpak man siya, agad na makakarating ito kay Haring Sean. There's no indication that he was already caught. Siguro malayo lang ang narating niya kaya hindi gumagana ang mind link.
I decided to join the fun and walked towards the dance floor snatching a partner when it's time to switch.
The guy didn't mind at all, instead he smiled at me. I forced a smile. I need to see the King closely. Closer. I switched partners and moved closer to the king. I was very careful on my every steps. Kalkulado ko ang bawat hakbang ko hanggang sa marating at mahawakan ko ang kamay ng hari. My heart beats so fast. His masculine scent invades my sense of smell.
I smiled awkwardly at him and curtsied to show respect. He looks pleased.
Hinapit niya ang baywang ko gamit ang isang kaliwang kamay. Samantalang ang isa naman ay hawak ang kanang kamay ko. We danced in slow waltz and make some slow twist and turns.
"Have I seen you before? I don't think you're from here," he said with a gentle smile but he can't hide his growing curiosity. I can't see the black crescent moon on his neck. Natatakpan ito ng coat niya. Nakagat ko ang labi ko dahil sa pagdududa niya sa 'kin.
"This is my first time in such gathering, Your Highness. Madalas na nagkukulong lang ako sa silid ko. I just turned eighteen and my parents think it's time for me to socialize and discover the world." I used my shy voice to further deceive him. I hope everything works as expected.
"From which family?" he asked as he knit his forehead. He's really interested at my roots and I'm fucking nervous. "You're beautiful. They should hide you." His green eyes looked at me intently. His full red lips curved into an enticing smile. His strong jaws are perfectly sculpted. His nose are sharp and defined and his eye lashes are not that long but very manly. His one of a hell gorgeous king I've met and he's still young though.
He still recognizes the beauty in front of him. Mukhang may pag-asa pa talaga siya.
"My parents are overprotective, Your Highness," sagot ko pero hindi ko maiwasan ang pinipigil kong ngiwi para lang iwasan ang tanong niya.
It's time to switch partners but I still can't see the mark on his neck. I curtsied reluctantly at some point of the music and let go of his warm hands. He followed me with his amused and fascinated gaze. Another partner took his empty hands. I smiled at him sweetly. I thought I caught a glimpse of the crescent moon on the left side of his neck when he turned to his new partner.
I need him to be intrigued by me. I need him to approach me by his will. Napasinghap ako nang may bagong humapit sa baywang ko. "Hi, Beautiful Lady. Now you're dancing with me," nakangiting bati sa 'kin ni Damon. I smiled widely at him. Mabuti na lang nakabalik na siya. We danced away from the group and avoid switching partners.
"Hi gorgeous," bati ko rin. Masaya ako na ligtas siya pero unti-unting nawala ang ngiti ko sa labi nang maalala ang sitwasyon namin. "How is it?" tanong ko sa kanya. "May nakuha ka bang impormasyon?"
"Mukhang may hindi sila magandang plano. Hindi ko alam kung ano pero mukhang hindi na tayo maaaring lumabas dito kapag nagsimula na sa pagsasalita ang hari," seryosong sabi niya na naging dahilan ng lalong pagbilis ng tibok ng puso ko. My jaws drop and horror and terror flooded my face. Naramdaman ko ang pamumutla ng mukha ko.
Damon looked at me intensely as if he's trying to figure out something from my expression. His chiseled jaws are moving a bit nervously and his lips are tightly pressed in thin line. He pulled me even closer and we stopped dancing. "Ano'ng problema?" mahinang tanong niya.
Hindi na ako nakapagsalita nang huminto ang musika at umakyat na ang hari sa hagdan at umupo sa magandang upuan kung saan tanaw na tanaw niya kaming lahat. Kumalas ako kay Damon at hinila siya palayo kung saan hindi kami matatanaw ng hari.
The host introduced the King. King Sean proceeds with his speech and stand near the balcony. He was standing in the platform above. Everyone's eager to see and hear him. Mahigpit akong napahawak sa gilid ng suot kong cocktail dress.
Nang sulyapan ko si Haring Sean, mapapansin na ang gwapo niyang mukha at misteryosong berdeng mata ay blanko na ngayon. He was wearing this white feathered coat mixed with gold shirt dress and black pants. I tried to check his neck but it's covered with white feathers.
"I'm glad everyone made it in this party. This was a good year for us and it's time to celebrate all the things we worked hard for," seryosong sabi ni Haring Sean. I don't think he meant every word he just said. He was really too young to be a king. His sun-kissed skin was glowing under the lights of the chandelier. "Malapit ng magbunga ang paghihirap at mga sakripisyon natin," makahulugang sabi niya na hindi naging maganda sa pandinig ko. "Ngayon, samahan ninyo ako. Samahan ninyo ako upang mas lalo pang paunlarin ang Sumeria! Mabuhay ang Sumeria!" sigaw niya. He even raised his fist as if he was ready to start a revolution.
Sumabay naman ang bawat isa sa loob ng malawak na bulwagan. "Mabuhay! Mabuhay ang Sumeria! Mabuhay!" palakas nang palakas ang sigaw nila na tila nabuhayan sila ng loob. They cheered even if the situation of Sumeria is dire and odd.
Kumunot ang noo ko dahil sa itim at pulang mahika na lumalabas mula sa kanya, nagmula ito sa kanyang leeg at unti-unting humahalo ang mahikang ito sa hangin. Kumabog ang dibdib ko dahil alam kong hindi magiging maganda kung mananatili kami rito. I can just guess what's happening. He's planning to control everyone!
Napansin ko ang pag-ilaw ng pula at itim na magic circle na nasa sahig. "Can you see that?" turo ko sa magic circle dahil wala man lang pumapansin dito.
Kumunot ang noo ni Damon pero halatang wala siyang nakikita. He's clueless. Everyone's clueless as hell. "Ano?"
Nagmamadali akong naglakad palayo habang hila-hila ang kamay ni Damon. "Kailangan na nating umalis, ngayon din!"
Agad kaming lumabas sa silid. Hindi agad kami napigilan ng dalawang kawal na nagbabantay dahil may mga bisitang gusto rin lumabas sa silid upang pumunta sa restroom. "Saan kayo pupunta? Hindi pa natatapos ang pagtitipon. Ipinagbilin ng Mahal na Hari na walang maaaring lumabas hangga't hindi pa tapos ang kanyang talumpati," seryosong sabi ng isang kawal na mahigpit na humawak sa braso ko. "Bumalik na kayo sa loob," dagdag pa niya at pilit akong hinihila pabalik sa bulwagan.
Ipiniksi ko ang braso ko at mahigpit namang hinawakan ni Damon ang braso ng kawal dahil sa inis. "Bitiwan mo siya! Don't you dare touch my wife," mariing sabi ni Damon na may kasamang tahimik na pagbabanta.
"Ano'ng problema?" seryosong tanong ng isang kawal. Pinag-aaralan niya kami mula ulo hanggang paa na nakapangingilabot. Masamang tingin ang ipinukol ko sa kanya. Ipinaliwanag ng isang kawal na pinapapasok niya kami sa loob ng bulwagan. "Sumunod na lang kayo at 'wag ng magmatigas pa. Hangga't hindi pa natatapos si Haring Sean, hindi kayo maaaring lumabas. Isa itong kalapastanganan."
May guwardiyang humawak kay Damon at sa 'kin. Malalim akong humugot ng hininga at tahimik na bumilang hanggang tatlo. I will really not hesitate to knock these two guards down. Akmang ipipiksi ko na ang braso ko nang magsalita si Damon.
"Tumingin kayo sa 'kin," mariing utos ni Damon. His face darkens. He was not pleased to see one of them harassing me. Nang lumingon ang dalawang kawal kay Damon, natigilan sila. They were completely controlled and the guards willingly let us go. They stiffened in their position as if they are lost.
Muli kong hinila si Damon. "He's planning to control everyone. We need to get out of here. Now."
Nang lingunin ko ang dalawang kawal, napansin ko ang itim na mahika na pumalibot sa kanila. Muli silang nakagalaw at lumingon sa 'min na tila mga robot. Their eyes suddenly turned bloodshot. Oh-oh! Damon's magic isn't working against them because someone else has more control on their bodies.
Napansin din ito ni Damon at nagkatinginan kami. The only option we had now is to run. Fucking run and defend ourselves to death.
"May naisip ako," sabi ko kay Damon na ikinataas ng kilay niya. I grinned at him. "We'll be able to save them too."