Chapter 27—His happiness.
“Julie! Julie!” tawag nila Patricia habang hinahabol nila si Julie sa corridor ng kanilang opisina.
Huminto sa paglakad si Julie at nilingon ang mga kaibigan. Dali-dali namang lumapit ang mga ito sa kanya at agad siyang inintriga tungkol sa date nila ni Daren.
“Uy! Anyare?” tanong ni Michele.
“Huh? Nangyari saan?” nagtatakang tanong ni Julie.
“Haysus, Julie! Alam mo na yun.” sagot ni Kei.
“Seryoso ako, hindi ko kayo naiintindihan. Ano nga?” naguguluhang tanong muli ni Julie habang nakakunot ang kanyang noo.
“Yung coffee date niyo ni Sir Daren!” sagot ni Patricia.
“Ahh…teka, hindi naman date yun, e!” pagdidipensa ni Julie.
“Anong hindi date!” sabat ni Kei.
“Hindi nga yun date!” pagpipilit ni Julie.
“Oo na, sige na! Hindi na yun date! Eh, ano bang nangyari?” tanong ni Patricia.
“Wala…uminom lang kami ng kape at orange juice,” mahinang sagot ni Julie.
“Yun lang? Hindi man lang kayo nag-usap?” mausisang tanong ni Kei.
“Nag-usap…” halos pabulong na sabi ni Julie. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon na lang ka-interesado ang mga kaibigan niya sa pag-uusap nila ni Daren.
Ano bang meron? Bakit ako iniintriga ng mga 'to? tanong ni Julie sa sarili.
“Yun naman pala, e! Ano pinag-usapan niyo?” tanong ni Michele.
“Wala lang yun. Nagkwento lang siya," matipid na sagot ni Julie.
“Aysus! Ayun na. Nagkwento! Diyan nag-uumpisa ang lahat!” sabi ni Kei.
“Julie…nililigawan ka ba niya?” pasingit na tanong ni Cassy.
Nagulat si Julie. “Hindi, ‘no! Ano ba kayo!”
Aba! Lakas maka-showbiz ng mga 'to! Daig pa ata nila si Boy Abunda ah!
“Hindi... pero niyayaya ka niya lumabas?” tanong ni Kei.
“Alam niyo, kailangan lang niya ng kausap. Wag niyo nga nilalagyan ng malisya lahat ng bagay,” pagpapaliwanag ni Julie.
Napa-iling sila Sef.
“Haynako! Wag na nga natin pag-usapan yan.” sabi ni Julie.
“Mabuti pa nga.” sabi ni Cassy.
“Uy…guys, kelangan ko kasi ng tulong niyo, e…” pag-iiba ni Julie ng usapan.
“Ano namang tulong?” tanong ni Kei.
“Eh, kasi mag-bibirthday na nga si Princess, hindi ba?… eh, kelangan ko kasi sana ng tutulong sa akin sa preparations…ano…pwede ba kayo?”
“…nako, Julie…pass muna ako, ha.” sabi ni Patricia. “May pupuntahan kasi kami nun ng family ko, e. Importante lang talaga.”
“Eh, Julie…ako rin, e…sorry, ha. Kasi may trabaho ako nun. Alam mo namang suma-sideline ako, 'di ba?” sabi ni Kei.
“…Julie…sorry pero ako rin, e…may lakad din kasi ako nun. Naka-commit na kasi ako.” paliwanag naman ni Cassy.
“Nako, eh, lalo naman ako. Nasa ospital yung lola ko, e. Dapat nga hindi ako pupunta ng Linggo kaso nakakahiya naman sa'yo…” sabi naman ni Mayton.
Tumango si Julie. “Sige, okay lang. Naiintindihan ko. 'Di bale, baka sakaling sila Kath libre,” nakangiting tugon ni Julie sa kanila.
“Pasensiya na talaga, Julie…” paumanhin nila Patricia, Kei, Cassy at Michele.
“Ano ba kayo, okay lang ano…ako nga dapat mahiya, e.”
“Eh, paano, nakakadalawang tanggi na kami sa'yo. Sorry talaga.” paumanhin ni Patricia.
“Sus! Parang yun lang. Basta pumunta kayo sa birthday ni Princess, bawing-bawi na kayo.” nakangiting sabi ni Julie.
Ngumiti rin sila Patricia.
“Ang bait mo talaga!” sabi ni Michele.
“Nako, nambola ka pa,” nakangiting sabi ni Julie.
“Uy, hindi ah. Mabait ka talaga.” sabi ni Michele.
Tumango sila Patricia. “Oo nga, Julie. Sobra.”
“I agree.” sabi ni Cassy.
“Join ako diyan!” sabi ni Kei.
Tumawa si Julie. “Haynako, kayo talaga! ”Bumungisngis din sila Patricia, Cassy, Kei at Michele.
—;—
(V.O)
“Hello, Kath?” wika ni Julie.
“O, Japs, ba’t ka napatawag?” tanong ni Katherine.
“Eh... Kath, pwede ka ba sa Sabado?”
“Bakit?”
“Eh kasi 'di ba birthday na ni Princess sa Sunday? Kelangan kasi namin ng tutulong mag-ayos, e. Pwede ka ba?”
“Nako Julie, yun kasi yung day ng presentation ko, eh. Pano ba ‘to…?”
“Ahh, ganun ba…”
“Try mo kaya sila Jade or Ana?”
“Tinawagan ko na sila. Si Jade may sakit. Si Ana naman pinapapasok ng boss niya that day. Hindi ko na kasi alam kung sino pwede tumulong sa amin, e.”
“Hindi ka ba nag-ask ng party organizer?”
“…hindi, e…dagdag kasi sa gastos.”
“…nako…eh, pano ba ‘to…ah! Si Elmo. Try mo si Elmo!”
“Si Elmo?”
“Oo.”
“Katherine naman…”
“Nako Julie, wag ka na choosy, ha. Kung pwede naman si Elmo, why not 'di ba? Tulong lang naman. May masama ba dun?”
“…kaso Kath…”
“Hay, Julie! Yan ang hirap sa iyo, e. Palagi mo na lang iniisip yung ibang tao. Pwede ba, Japs, kahit ngayon lang isipin mo naman sarili mo? Okaya kahit hindi na lang sarili mo, si Princess... para naman ‘to sa bata, e…baka naman pwedeng babaan mo na muna pride mo.”
Hindi naka-imik si Julie.
“Japs…”
“Mmm…tama ka…sige, kakausapin ko na si Moe…”
“Mabuti naman.”
“Thank you, Kath.”
“No worries. And sorry, hindi kita matutulungan…”
“Okay lang. Alam ko namang busy ka, e.”
“Thank you, bes.”
“No problem.”
—;—
Magkakasama sila Elmo sa sala. Nanunuod sila Marge at Fell samantalang nag-titext si Saab at ginagawa naman ni Elmo ang ilang paper works niya.
Maya-maya ay nag-ring ang telepono.
(*RING *RING)
Walang kumikilos sa magkakapatid para sagutin ang telepono. Tumingin sa kanila si Elmo pero lahat sila ay abala sa ginagawa nila kaya nagkusa na si Elmo na sagutin ang telepono.
(V.O.)
“Hello?”
“Hello, pwede po ba kay Elmo?”
“Ako na ‘to. Sino ‘to?”
“Moe…si Julie ‘to.”
“Julie?” nagtatakang tanong ni Elmo.
“Oo…”
“…Ah…B-bakit ka napatawag?”
“Uh…Ano kasi, e…kasi 'di ba birthday na ni Princess sa Linggo…eh…kung pwede sana…kung okay lang naman sa'yo, ha. Ano…pwede mo ba kaming tulungan mag-prepare?”
“Mag-prepare? Para sa party?”
“O-oo sana…pero kung busy ka, okay lang.”
“Hindi…uh…kelan ba?”
“Etong Sabado sana…”
“Wala naman akong gagawin this Saturday…sige…okay lang.”
“Sure ka ba?”
“Mmm. Okay lang.”
“…nako…salamat, ha. Sobrang malaking tulong.”
Ngumiti si Elmo. “No problem. Para naman kay Princess, e.”
“Thank you pa rin.”
“You’re welcome.”
“Sige…yun lang yung gusto kong sabihin.”
“Ah, sige…”
“Bye.”
“Bye.”
Binaba ni Elmo ang telepono at wagas ang ngiti nito.
“Sino yun?” tanong ni Margaret.
“Huh? Wala…ano, friend lang.”
“Friend?”
Tumango si Elmo.
“Sige, ha…akyat na muna ako.” paalam ni Elmo.
“Akyat ka na?” tanong ni Anabelle.
“Oo.”
“…o-okay…”
Bakas sa mukha ni Elmo ang kaligayahan habang umaakyat ng hagdan.
Nagkatinginan ang magkakapatid—Maragaret, Fell at Anabelle.
“Anyare dun?” tanong ni Marge.
Kumibit-balikat si Belle.
“Ba’t parang ang saya niya?” tanong ni Marge. “May kinausap lang, masaya na siya.”
“Oo nga, e.” sabi ni Anabelle.
“Pansin ko, napapadalas ang kaligayahan ni Elmo, ah. Ba’t kaya?” nagtatakang tanong ni Marge.
“Sus! 'Di pa ba obvious? Isa lang naman kaligayahan niyan, e.” sabat ni Fell.
“Ano?” kunot-noong tanong ni Margaret.
“Hindi, ano. Sino!” sagot ni Fell.
“O, sino nga?” tanong muli ni Margaret.
“Sino pa? Eh 'di si Julie!”
“Exactly!” wika ni Anabelle na nakangiti.
“Ahh…kaya pala.” sabi ni Margaret.
Nakangiti lang sila Anabelle at Fell.
“Mukhang magandang simula na ‘to, ah. Siguro in less than a month, magkakaayos na ulit yung dalawa.” sabi ni Margaret.
“Alam mo, na-fifeel ko rin yan, e.” sabi ni Fell.
“Wusus! Gaya-gaya!” pang-aasar ni Anabelle.
“Heh!” wika ni Fell.
Tumawa ang magkakapatid.
Masaya sila para sa kapatid nila dahil matapos ang pitong taon, nagagawa na muli nitong ngumiti gaya noon.