-Гэгээ-
Бид эцэст нь Чанёолын гэрээс гарахад оройн таван цаг болсон байх бөгөөд зун болохоор гадаа одоо ч гэрэлтэй аж. Бид гэртээ ирэн Жэжүүн шууд л өрөө рүүгээ явж, би хиртэй хувцаснуудаа угаалгын машинд би хэт их хувцастай байхыг үзэн яддаг болохоор нимгэн өмд, хөхний даруулгатай үлдлээ. Жэжүүнтэй амьдарч эхлэснээс хойш ийм шинэ зуршилтай болчихсон.
Би дуут мессежүүдээ шалгаад өрөөндөө орлоо. Жэжүүн орон дээр хэвтэн утасаа оролдоно. Намайг ороход над руу хараад биеийг минь гүйлгэж харах нь тэр. Биднийг харц тулгарахад түүний нүд зөөлхөн байх агаад хайр, хүндэтгэл бишрэлээр дүүрэн бас ямар ч дур хүсэл агуулаагүй байв. Би өнгөрсөн хэдэн жилүүдэд гэрээрээ өмдгүй ч явж байсан атлаа энэ намайг ичээж орхих нь тэр.
"Дизайнер залгаад өнөөдөр үйл явж ямар байгааг шалгана бас байшин сайхан харагдаж байна даа, биднийг гурван долоо хоногийн дараа нүүж болно гэсэн"
"Гайхалтай" Жэжүүн инээмсэглэн ширээн дээр утсаа тавиад намайг орон дээр суу хэмээн дохилоо. "Надтай тэврэлдээд хэвт"
Намайг ор руу авирахад тэрээр шууд л бэлхүүсээр минь ороон тэврэх нь тэр. Жэжүүний гар хөхөн дээр минь байх бөгөөд түүний гар хөхний даруулаас минь ч илүү таарах юм.
"Тэгээд дахиж жирэмснээс хамгаалах эм уухгүй биз дээ?"
"Гэхдээ бид секс хийж байгаад би жирэмсэн болчих юм бол яах юм? Бид одоохондоо бэлэн биш байна" Эсвэл би бэлэн биш байгаа байх. Жэжүүнтэй хамт байснаас хойш би амьдралдаа юу хийхээ мэдэхээ больчихсон. Үргэлж л Жэжүүнд найддаг.
"Тэгээд есөн сард л бид бэлэн болчихно. Бас өөр би гадуур нь тавьчихаж болно гаргачихаж болно" хэмээн хэлээд уруул дээр минь үнслээ.
"Юу?"
"Чи миний дотор тавих дуртай гэж хэлсэн биз дээ"
"Үнээн, гэхдээ чи биднийг хүүхдэд бэлэн биш гэж бодож байгаа бол би гадуур нь тавьчихаж болно. Би чиний төлөө юу ч хамаагүй хийнэ ээ"
Би багахан инээмсэглээд уруул дээр нь удаан гэгч нь үнсээд "Бид яахыг нь харж л байя за юу?"
"Гэхдээ дахиж уухгүй биз дээ?"
Би толгой дахиж "За"
"Энэ чинь л миний охин" Жэжүүн инээмсэглэн уруул дээр минь зөөлөн үнслээ. "Чиний бие эргээд хэвийндээ орох гэж цаг авах болохоор..." Тэр одоо миний доод уруулыг зөөлөн сорох ажээ.
Би инээн түүнийг түлхээд "Жэжүүн"
"Бид энэ цагийг ашиглах хэрэгтэй. Гэхдээ зүгээр ээ, бид маргааш цагаа ашиглана аа" Тэгээд намайг чангаар тэврэн хацранд минь уруулаа наан шивнэлээ. "Өдөр бүр хоолны дараа"
"Би секс тоглоом биш шүү дээ Жэжүүн" би инээн гарыг нь цохиод "Би бараг л алхаж чадахгүй болно. Эсвэл бүр дор цэнхэр ваффли шиг болно доо"
"Цэнхэр ваффли гэж байдаггүй юм хонгор минь" Тэрээр инээн чихний минь ард үнсээд "Бид хэсэг зуур унтаж болох уу? Би өнгөрсөн шөнө амьдралдаа анх дуу тавгүй унтсан"
"Битгий наадхаа Чанёолд хэлээрэй"
"Гэр нь биш ээ" Жэжүүн санаа алдах нь тэр. Тэр бувтнаад л би түүнийг аль хэдийн нүдээ аньчихсан байгааг мэдлээ. "Би зүгээр л чамайг хагас нүцгэн байгаад санаа зовоод бүхэл шөнөжин унтаж чадаагүй"
Би энгэрт нь эргэн түүн рүү харлаа. Тэр одоо ч нүдээ анисан байх аж. Би гараа үсээр нь гүйлгэхэд тэр бага зэрэг толгойгоо өргөн уруул дээр минь үнсэнэ. Жэжүүн миний энгэрт хэвтэх бөгөөд одоо би түүнийг тэврэх аж. Бид хэзээ ч ингэж тэврэлдэж байгаагүй, ихэнхдээ Жэжүүн намайг тэвэрдэг болохоор.
Жэжүүн дуу алдан улам тэврэлтэнд минь шигдэх ажээ. Бидний хөл орооцолдож, гараа салаавчлан хөтлөөд бүх зүйл амар тайван байна. Би түүний намуухан амьсгалахыг сонсож байгаад унтлаа.
Намайг сэрэхэд харанхуй байлаа. Би тийм ч их унтаагүй бололтой. Жэжүүн одоо ч унтах бөгөөд бага зэрэг хурхирна. Би духан дээр нь үнсчихээд тэврэлтнээс нь аль чадахаараа чимээгүйхэн босов. Гэхдээ би хөлсний алуурчин байсан ч Жэжүүн үргэлж мэдчихээд байдаг юм. Тэрээр хөмсөг зангидаад цамцнаас минь зууран авах нь тэр.
"Би шүршүүрт орчихоод оройн хоол хийх хэрэгтэй байна" би шивнээд эргэн орон дээр суулаа. Гараараа түүний үсийг илэх бөгөөд тэрээр замбараагүй ямар нэгэн зүйл бувтнана. "Жэжүүн, хонгор минь. Би чамайг сонсохгүй байна. Зүгээр л унт за юу? Хоол бэлэн болохоор чамайг сэрээе"
Жэжүүн эцэст нь цамцыг минь тавин би угаалгын өрөө рүү орон усанд орлоо. Жэжүүнийг сэрээд шууд өлсөнө гэдгийг мэдэж байсан болохоор хоол хийхээр шийдсэн юм.
Хоёр цагийн дараа бүх хоолоо хийж дуусаад ширээн дээр тавилаа. Намайг хоолоо дуусгахаас өмнө Жэжүүн сэрчихээд одоо усанд орж байгаа. Жэжүүнийг үсээ алчуураар хатаасаар угаалгын өрөөнөөс гарч ирэхэд би хоолоо бэлэн болгочихсон байв.
"Вуаа ямар найр хийж байгаа юм?" Жэжүүн урдаа байх хоол руу харсаар нүд нь томроно.
"Би өнөөдөр ганц удаа хоол идсэн шүү дээ. Чамайг өлсөж байгаа байх гэж бодоод"
"Үнэндээ би хоол зүүдлэсэн" Жэжүүн инээн өмнө минь суугаад над руу инээмсэглээд "Баярлалаа хонгор минь"
"Идэцгээе"
Жэжүүн одоо ч бага зэрэг нойрмог байгаа болохоор бид чимээгүй хоолоо идэж байлаа. Хэсэг хугацааны дараа тэр Сэүн, Каин талаар ярьж эхлэв. Тэгээд Чанёолын болон түүний найз охины талаар. Бүгд сайхан амьдарч байгаад тэр үнэхээр жаргалтай байх ажээ.
"Хоёулаа дессерт идэхээр гарах уу?" биднийг хоолоо идэж дуусгасны дараа тэрээр ийнхүү асуулаа. Одоо ч үнэхээр их хоол үлджээ.
"Чамайг чихэрлэг зүйлсэд дургүй гэж бодсон юмсан" би түүн рүү хөмсгөө өргөв.
"Би зүгээр л чамтай хамт гадуур гармаар байна за юу?"
Би инээн толгой дохиод "За"
"Хос хувцас өмсөх үү?"
"Би тиймэрхүү зүйлсэд дургүй" би түүний нүдээ эргэлдүүлэхийг хараад "За яахав, ингэхэд өнөөдөр чамд юу болсон юм?"
"Би чамайг хатан болсон байна гэж зүүдлэсэн. Гэхдээ би чиний хаан байгаагүй. Азаар намайг уйлахаас өмнө зүүд маань өөрчлөгдсөн шүү" Жэжүүн миний WTF гэсэн харцыг хараад "Би тоглоогүй ээ. Чиний хаан чинь царай муутай Каи байсан"
"Чи тэнэг юм аа" би инээн босоод аяга тавгаа хураалаа.
"Би зүгээр л чамайг өөр хэн нэгнийх болсон гэсэн бодлыг тэвчиж чадахгүй байна. Галзуу юм аа"
"Тэгвэл битгий тийм юм бод, тэгвэл ядаж амьдрал илүү хялбар болно"
"Хэрвээ үнэхээр тийм юм болвол яах юм?" Жэжүүн намайг ширтэн "Би чамайг алдмааргүй байна"
"Чи намайг алдахгүй за юу?" би санаа алдан аяга тавгаа угаалтуур руу хийгээд маргааш угаахаар шийдлээ. Тэгээд түүн рүү очин араас нь тэврээд "Би чамтай гэрлэсэн бас өөр хүнтэй секс хийнэ гэж ч бодохгүй байна"
"Тийм болохоор л би чиний анхны бас сүүлийнх. Чамд харьцуулах өөр хүн байхгүй юм чинь"
Үнэхээр миний тухай болохоор тэр өөртөө итгэлгүй болчихдог.
"Надад чамтай харьцуулах өөр хүн хэрэггүй шүү дээ Жэжүүн. Би зөвхөн чамайг хүсдэг. Хэрэв харьцуулах явдал гарвал би тэр залуусыг чамтай л харьцуулна шүү дээ. Чи миний нөхөр Ким Жэжүүн. Би чамд хайртай"
"Нөхөр чинь ч бас чамд хайртай" Тэр санаа алдлаа. "Үнэхээр, үнэхээр их. Энэ ертөнцийн барьж чадахаас ч илүү"
"Зүүд чинь чамайг бүр бусниулчихжээ"
Би үлдсэн хоолоо далд хийсээр Жэжүүн дуугарав. "Тийм ээ би одоо Каин талаар яримааргүй байна. Би үнэхээр зүүдээ бодохоо болих хэрэгтэй эсвэл дахиж хэзээ ч Каид өмнөх шигээ хандахгүй байх"
Бид хоолоо хөргөгчинд хийгээд гарахад бэлэн болохоор өрөө рүүгээ орлоо. Би Жэжүүний хос хувцас сонгохыг нь харсаар орон дээрээ дотуур хувцастайгаа сууна. Жэжүүн их эрэгтэйлэг харагддаг болохоор ийм зүйл хийхийг нь харах инээдтэй юм. Би шинэ гэрийнхээ ханан дээр өлгөхөөр хэдэн зураг нууцаар дарлаа. Тэр бидэнд цагаан хувцаснууд сонгосон байх бөгөөд ижилхэн гутлаа өмсөв.
"Утсаараа тоглохоо болиод нийтэч бол л доо" бид аль хэдийн машиндаа суун хөдлөсөн бөгөөд Жэжүүн ийнхүү хэллээ. Би түүнтэй байхдаа үргэлж утсаа оролддог юм.
"Гэхдээ тэр чинь чи шдээ"
"Би гэж юу гэсэн үг юм?" Жэжүүн над руу хараад "Би чиний нөхөр"
"Гэхдээ бид өдөр бүр ярилцдаг"
"Би чиний хоолойг илүү их сонсмоор байна болохгүй юу?"
"Чи улам л нялуун болоод байна Жэжүүн" би утсаа унтраад суудлаа налан суулаа. Хэсэг чимээгүй байдлын дараа түүн рүү харвал сонин царайлсан сууж байх нь тэр. Би санаа алдаад "Уучлаарай хонгор минь-"
"Үгүй ээ, зүгээр"
"Уучлаарай, би тэгэж хэлэх гээгүй юм аа" би гарнаас нь барин атгаад "Удахгүй миний сарын тэмдэг ирэх гээд байгаа болохоор их эмзэг байна. Бас удахгүй би том төсөл дээр ажиллана гэж ажлаас мессеж ирсэн"
Миний тайлбар Жэжүүнийг арай дээрдүүлэв бололтой над руу хараад "Тэгээд чи их ажилтай болно гэсэн үг үү?"
Би түүний хуруунуудаар тоглосоор санаа алдан доош харлаа. "Мэдэхгүй ээ, Шивон намайг сар хагасын дотор дуусгахыг хүсэж байгаа гэсэн"
"Чи илүү цагаар ажиллах хэрэгтэй болвол би чамайг ажлаас чинь гаргамаар байна. Тэд миний найз нар байсан ч хамаа байхгүй шүү" хэмээн гарыг минь атгав.
Би инээн толгой сэгсрээд "Би ажлаасаа гарч чадахгүй ээ"
"Мэдээж чи чадна. Чи зүгээр л гэртээ суугаад хоолоо хийгээд, намайг ажилд минь явуулж орой ирэхэд үнсэлтээр угтаж аваад, зангиаг минь зангидаж тайлж өгөх болно" Жэжүүн над руу мишээн "Надад үнэндээ таалагдаж байна"
"Чиний цалин биднийг хүүхдээ өсгөхөд хүрэхгүй шүү дээ, хонгор минь"
"Чамд бол миний цалин хангалттай хүрнэ" Тэрээр машинаа зогсоол дээр тависаар бувтнан "Чи хамгийн чухал хүн минь шүү дээ. Чамгүйгээр би ганц бие болно. Тэгэхээр бид хүүхэд өсгөх шаардлагагүй"
-Гэгээ-