Zapraszam was na moje nowe tłumaczenie, praca należy do tej samej autorki co "Return", niestety jeżeli chodzi o historie Claire i Scott'a, pojawia się jeden problem. Dzisiaj chciałam dodać 16 rozdział, po nim zostanie mi tylko 7 rozdziałów do dodania i będziemy na równi z autorką. Dziewczyna przechodzi ostatnio ciężki okres w swoim życiu, więc nie sądzę, że zaktualizuje Return w najbliższym czasie, lecz mam taką nadzieję. Dlatego skoro lubicie tak bardzo tę historię pomyślałam, że ta również przypadnie wam do gustu :)
☼☼☼☼☼
-Myślisz, że mnie znajdą?
- Może. - Harley syknęła i zaczęła tankować samochód rozmawiając z Ericą. - To tak jakby policja w tym mieście nie była do bani.
- Starają się. - blondynka przemówiła łagodnie, powodując, że Harley wywróciła oczami.
- Zapomniałam, zakochałaś się w synu szeryfa. - westchnęła i oparła się o samochód, skrzywiła się lekko gdy telefon zapiszczał jej do ucha. - Cholera Er, muszę kończyć, telefon mi zaraz padnie.
- Widzimy się w jutro w szkole?
- Oczywiście. - jęknęła gdy urządzenie ponownie zapiszczało. - I proszę, ubierz coś co kupiłaś w ten weekend. Nie zdrowo jest żyć tylko w swetrach słońce. - nie otrzymała żadnej odpowiedzi. Odsunęła telefon od ucha i ujrzała czarny ekran. Schowała telefon do tylnej kieszeni. Wskoczyła do samochodu i starała się go odpalić. Silnik poburczał przez chwilę ale nie zaskoczył.
- Co do cholery? - zapytała uderzając kierownicę. Podrapała się po szczęce i ponownie wysiadła, wcześniej ubierając kaptur na głowę.
- Potrzebujesz pomocy? - usłyszała głęboki głos, na dźwięk którego podskoczyła.
- Nie czaj się tak za ludźmi, to przerażające i - odwróciła się, aby spojrzeć na mężczyznę. Gdy złapała z nim kontakt wzrokowy odrzuciła włosy za plecy. - Cześć.
- Hej. - odpowiedział, dziewczyna tasowała go wzrokiem. Podobały jej się jego ciemne włosy i czarna skórzana kurtka. - Co jest nie tak?
- Nie mam pojęcia. - jęknęła i podrapała się po karku. - Mógłbyś zajrzeć? - chłopak po prostu skinął. Otworzył maskę i zaczął w czymś grzebać.
- Nie za wiele tu widzę, ale wydaję mi się, że to nic wielkiego.
- Dziękuję. - uśmiechnęła się do niego i ruszyła w stronę miejsca dla kierowcy. Zdziwiła się gdy chłopak złapał ją za nadgarstek. - Puść. Mnie.
- Nie chcę tego robić. - jego głos był spięty, ale uśmiech poszerzał się na twarzy. - Dlatego, że pomożemy sobie na wzajem.
- Nawet cię nie znam. - syknęła, próbowała się wyrwać, ale nic to nie pomogło.
- Oh, ale ja znam ciebie. - uśmiechnął się ponownie, widział jak dziewczyna zaczyna panikować. - Harley Finstock. IQ 180. Królowa Ula zwanego inaczej Beacon Hills, jedna z najlepszych zawodników lacrossa... O czymś zapomniałem?
- Poza faktem, że jesteś psychopatą? - zacisnęła mocniej szczękę. - To niczego.
- Dokładnie. Perfekcyjne oceny. Perfekcyjne życie. - zaczął ponownie, tasując ją wzrokiem. - Może chciałabyś, żeby był jeszcze bardziej perfekcyjne? Żadnego przebarwienia na skórze, nigdy nie zachorujesz. Będziesz lepiej widziała, słyszała. Będziesz silniejsza, szybsza i idealna.
- Nie wiem co bierzesz, ale ja nie... - przerwała w momencie gdy oczy chłopaka stały się czerwone.
- Żadnych narkotyków. - zaśmiał się i powrócił do normalnej postaci. - Likantropia. Mogę ci zaoferować bycie perfekcyjną, jeżeli ją przyjmiesz.
- Nic od ciebie nie chcę. - wyrwała rękę z jego dłoni. Alfa odpuszczał. Odwróciła się i zaczęła rozmasowywać obolały nadgarstek.
- Wypadanie płatka zastawki mitralnej*. - blondynka ponownie zacisnęła szczękę. Ręce jej się trzęsły. - Tak się na to mówi, prawda? To jest powodem kucia w klatce piersiowej i bólów głowy, prawda? Powód dlaczego tata chcę wyrzucić cię z drużyny? Słyszę to. Małe kliknięcie i szmer. Ciekawie się słucha, jak twoje serce walczy.
Podszedł do niej bliżej, czuła jego oddech na karku.
- Mogę spowodować, że to odejdzie w zapomniane. - Schował ręce do kieszeni spodni. - Ale jeśli nie chcesz, zostawię cię w spokoju.
-Dobra. - Harley powiedziała przez zaciśnięte zęby, skrzyżowała ręce na piersi i odwróciła się do niego. - Co chcesz w zamian?
*Jest do choroba serca.