CHAPTER FIVE
Wait
Nagkatampuhan kami ni Spike because he asked me to be his girlfriend but I'm not ready yet. Yes, I like him already but I guess I need more time. Isa pa nag-aaral pa lang ako ng high school and I have no idea about love and relationships. He got pissed nang wala akong maisagot sa kanya at sabi niya ay aalis na lang daw siya kung hindi ko naman kaya pang magcommit. Sabi niya baka pinapaasa ko lang daw siya.
Araw iyon ng semi-finals para sa basketball tournament. Nanalo ang Knights, team ng mga pinsan ko. I feel bad for Spike dahil natalo sila ng mga pinsan ko. Pinagmasadan ko siyang malungkot na binubuhat ang gym bag niya at umiiwas sa mga players na nagsasaya.
Ang alam ko ay may after party na gaganapin ang school namin para kina Elijah. I'm sure Spike will be with him. I want to talk to him. I need to clear things out.
"Tara Rin, Klare. Clau?" Tumayo si Chanel at sumunod ang mga pinsan kong babae. Nagtungo sila sa mga nanalong pinsan namin at isa-isang binate ang mga ito.
Tahimik ko lang silang pinagmasdan habang nagkakantyawan at nagtatawanan. Hinintay kong matapos 'yon para maka-usap si Elijah.
"Nakita mo 'yon Dette? I smashed your pet. He's stiff!" Tumawa si Kuya nang inakbayan ako. Tumalim ang titig ko sa kanya dahil sa mga sinabi niya patungkol kay Spike. Kahit kalian mahangin talaga si Kuya Azrael.
"There's after party. Sunod na tayo." Tinanguhan lang ni Kuya si Damon. Binalingan niya ulit ako.
"Stop seeing him." Seryoso niyang sinabi. Inalis ko ang pagkakaakbay niya sa akin.
"Stop being sooo mahangin muna, Kuya." Tinalikuran ko siya para hanapin si Elijah na nawala na sa paningin ko.
"Tss. Kanino ka ba sasabay?" Pahabol niyang tanong kaya napalingon ako.
"Elijah." Simpleng sagot ko at tumango na siya.
Natagpuan ko siya patalikod at medyo palayo na kaya Tinawag ko siya. Lumingon naman siya sa direksyon ko at tumigil. Hinintay niya akong makalapit sa kanya. Hinihingal pa ako.
"Uhm, k-kasama mo si Spike, diba?" Iniwasan ko ang mapanuri niyang tingin.
"Yup, Dette. Sasabay ako sa kanya. He's using tito's car illegally." Hindi na ako nabigla don. Lagi naman eh. Tumango nalang ako sa kanya.
"Well, pwedeng sumabay?" Alanganin kong tanong. Elijah was stunned.
"Hindi ba kayo kukunin ni Knoxx?" Nanliliit ang mga mata niya. Hindi na siguro pupunta si Kuya dito at baka diretso na siya sa lugar. Azi can hop in to Rafael's.
Umiling ako. "Gusto kong sumabay kay Spike."
I know I'm straight forward many times. Tinuruan akong maging ganito ni Mommy.
Ilang segundo siyang hindi nakasagot at pinagmasdan lang ako at lumingon siya sa kinaroroonan nila Kuya Azrael.
"Okay." Sagot niya at nagpatiuna kaya naman sumunod nalang ako.
Nakita ko agad ang sasakyan nila Spike. Binuksan niya ang window ng front seat at tinignan ako ng diretso sa mata.
"Someone's lost." Aniya. Tumikhin nalang ako.
"Spike, sa front seat na siya. Dito na lang ako sa likod. Drive safely. Ibaba natin siya sa bahay nina coach. Papunta don sina Azrael."
Nilingon ko si Elijah at naramdaman ko naman ang pagbukas mula sa loob ng pintuan nong front seat. Uminit ang pisngi ko habang dahan dahang pumapasok. Pinagpapawisan ako ng malamig ngayon kahit mainit ang klima.
"Alright. If I wasn't crazy for this girl..." Bulong iyon pero tama lang para marinig ko. Tinignan ko siya na nakatingin lang ng diretso sa daan. Naririnig ko ang mahinang pigil na tawa ni Elijah sa likuran. Hindi ko siya magawang lingunin para patigilin.
Walang nagsasalita habang lahat kami ay seryoso lang na nakatungo sa daan. Mabagal ang patakbo niya and thank you for that. Baka lalo lang akong kabahan kapag pinabilis lang niya ang takbo.
"I promise to obey the traffic rules when I'm with you. There." Nilahad niya ang traffic light na nasa kulay pula ngayon. Pero hindi ko iyon tinignan. Sa halip ay yumuko lang ako at nag-umpisa nang bumigat ang damdamin ko.
"I'm sorry." Sabi ko. Nilingon agad ako ni Spike.
"Why is she sorry?" Nagulat ako sa biglang pagsasalita ni Elijah. Nakalimutan kong kasama pala natin siya. Napakagat nalang ako sa labi at lalong yumuko.
"None of your biz, couz." Ani ni Spike.
"Hindi ko alam anong gagawin ko. I'm too speechless to say anything. I just... can't..." Hindi ko masabi ang sasabihin ko. May bumubukol na sa lalamunan ko.
Tinuloy ni Spike ang pagmamaneho sa mabagal parin na takbo.
"Yeah, I know. Pupunta na akong U.S next week. I'm gonna really miss you." Nilingon niya ako nang bahagya at napapikit nalang ako at hindi ko na napigilang humikbi. There! I know he's going to leave but why am I hurting?
Marahas na itinigil ni Spike ang sasakyan. Naramdaman ko ang titig niya sa akin. Gusto niya akong patahanin pero hindi niya alam kung paano.
"Hey, what's wrong, Dette?" Boses ni Elijah. " Spike, anong nangyari?" dagdag niya. Hindi ko siya nilingon at nagpatuloy ang mahina kong paghikbi. The tears can't stop from pouring!
"Ej, can you please leave us? Mauna ka na lang sa Manolo Fortich. I need to fix her." Malamig na sinabi ni Spike.
"Spike, what's wrong. I'm really gonna punch your face right now. What's wrong?" Elijah's voice is frustrated.
"Dammit, Ej, just leave us please. Privacy?" Spike is now irritated to Elijah.
"Azrael is going to kill me for this!" Aniya.
"I swear I won't touch her, Elijah. Just... magtaxi ka na lang pauwi sa inyo tas sunduin kita don at magkita na lang tayo?" Ani Spike.
"Dette, Dette, Ayos ka lang?" Tinanong ako ni Elijah habang niyuyugyog ang braso ko. Tinanguhan ko siya pero ang mga kamay ko ay Tinatakpan na ang aking mukha.
"Anong nangyari? Sinaktan ka ba ni Spike?" Dagdag na tanong niya pero hindi ako sumagot. I am the one who hurted your cousin Elijah.
"Hell ako pa ang nanakit? Siya 'yong nanakit dito." Iritadong sabi ni Spike na lalo kong ikinahagulgol. I know! Damn it!
"What?" Tanong ni Elijah.
"Elijah, leave us please?" Damn. Nanginginig na ang boses ko.
"Spike, binabalaan kita." Banta ni Elijah kay Spike.
"Just leave. You don't need to threaten me. I won't hurt her, Ej." And with that padabog na sinarado ni Elijah ang pintuan sa back seat. Ilang sandal pa bago may magsalita sa amin.
"Hey, stop crying. You're freaking me out." Hinawi niya ang nakatakip kong kamay at marahang pinunasan ang mga luha ko.
"I-I'm sorry." Nanginig parin ang boses ko at nahinto siya sa pagpunas ng mga luha ko.
"I'm sorry too. Hindi naman kita minamadali." Malambing niyang sinabi.
"I know. I'm sorry nasaktan kita." Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nagtagpo ang mga mata namin.
"Natatakot akong hindi ka na babalik. Hindi mo na ako babalikan dahil hindi ko pa kayang ibigay sa'yo ang relationship na gusto mo. I d-don't want you to leave." There, nasabi ko rin. He held my hands and pressed it.
"Did I scare you?" Marahan niyang tanong na napatango na lang ako.
He held my chin. "I'm sorry. I didn't mean it that way. I can wait Claudette. I still need to win your brothers' and cousins' trusts, right?" Ngumisi siya pagkasabi nun.
"Stop crying. Always remember that I'll be back because I love you. I'll be back because you are waiting for me. Sasagutin mo pa ako, di ba? Huh?" Aniya na nagpatawa sa akin. I still can't say the words to him. He knows that. Nakontento na ako dahil babalik siya.
"Cheer up. I love you, alright?" Unti-unti akong lumapit sa kanya at pumikit. Mabilis kong dinampian nang halik ang kanyang pisngi. Alam kong wala pa akong masasabi tungkol sa nararamdaman niya ngayon kaya iyan na lang muna.
Uminit ang pisngi ko nang makita ang pigil niyang ngisi. Before I could react he kissed my foreahead and continued to drive.