"My love is a heavy one..."
AVERY
Pumasok kami sa isang maliit na silid. Isa-isang binuksan ni Veana ang mga ilawan na nakadikit sa dingding. The whole room was just plain in my sight. Sa pinakagitnang bahagi, mapapansin ang mahabang mesa kung saan nakalatag ang isang malaking mapa.
Makikita sa mapa ang iba't ibang kaharian ng mga tao na kalapit ng Hysteria. Ang sunod na kaharian sa Hysteria ay ang Tresha. Mapapansin na nasa gitnang bahagi ng mapa ang malawak na lupain ng Alveria pero napakalayo na ng Alveria sa Hysteria kaya kailangang dumaan muna sa Tresha na nasa silangan upang bumili ng mga kakailanganin sa paglalakbay. Nasa hilaga ng Alveria ang Hysteria.
Sa Kanlurang bahagi, makikita ang Sumeria, samantalang nasa timog naman ng Alveria ang Galesha. Ang tatlong kahariang ito ang kontrolado na ngayon ni King Aulius. Hindi na nakapagtataka kung bakit maraming kawal ang nagmamartsa ngayon patungo sa Hysteria.
Tumayo si Reyna Veana sa gitnang bahagi ng mapa. Nag-aalangang tumingin siya kay Haring Darmari. Marahang tumango ang hari sa kanya.
"Use your magic. Don't hesitate. We both know what's at stake here," mahinahong saad ng hari. Malambot pero may kalaliman ang tinig ng hari. Pinagmasdan ko siya habang iniisip kung alam ba niya ang pinasok niya. He fell in love with an immortal but he's just a mortal. Forever will never be theirs to keep.
Marahang tumango si Reyna Veana. Dahan-dahan niyang ipinikit ang mga mata. Mula sa nakalatag na mapa, makikita ang pamumuo ng itim na linya. Pigil ko ang hininga habang pinagmamasdan ang ritwal na isinasagawa niya. Unti-unting kumakalat ang itim na linya at bumubuo ng hugis bilog.
Bawat kaharian sa silangan, timog at kanluran ng Alveria ay unti-unting naging magkakadugtong. As if it was a bridge connecting different planes of existence, binding all of the Kingdoms together. Different magical sigils are drawn on each kingdoms.
In the middle of the black magic circle, a small gate was drawn and could be seen inside a hexagonal star. Hindi ko alam kung para saan ang gate na 'yon pero nagsitayuan ang mga balahibo ko. Makikita ang gate na ito sa mismong lupain ng Alveria. Everything looks darker than it seems to be on this map.
Hindi pa buo ang magic circle dahil hindi pa ito nakararating sa Hysteria. Tanging ang Hysteria ang pumipigil upang mabuo ang black magic circle. The magic lines in Sumeria and Tresha is still waiting to be linked to Hysteria.
Napansin ko rin ang mga pulang tuldok na nagkalat sa malawak na disyerto sa pagitan ng Tresha at Hysteria. Nagmamartsa ang mga ito patungo sa Hysteria. They were too many to count. Thousands. Saka ko lang naintindihan na ito ang mga kawal ng Alveria.
May mga asul na tuldok din na namuo sa loob ng lupain ng Hysteria. Ito naman ang mga kawal ng Hysteria na nagsisipaghanda sa paglusob ng mga kaaway.
Queen Veana actually drawn the battlefield through her magic. Mahigpit na napahawak ang reyna sa gilid ng mesa. She used too much power to predict everything with accurate position and speed. She envisioned the current happenings outside and inside her kingdom.
Gusto kong matutunan ang ganu'ng kapangyarihan pero wala na akong sapat na oras para alamin ang mahikang ginawa niya.
Agad na lumapit sa kanya si Haring Darmari upang suportahan siya. He held her gently in his arms. The King looked down on the map. Malalim at seryoso ang mga mata niya. Tila nakikita na niyang dehado ang Hysteria sa laban na ito.
He looked back at Queen Veana's eye. He's worried at her for some reasons. As if his eyes were asking her if she's alright. Makikita talaga ang pagmamahal sa mga mata niya.
Namayani ang katahimikan sa buong silid habang pinag-aaralan ang mapang nasa harapan namin. Malapit na talagang mabuo ang magic circle. Kapag sumuko ang mga Hysterian, katapusan na naming lahat.
The whole battlefield looks like a chess game that came into life. The only difference is that the pieces are not equal. They totally outnumbered us. I wish there is a way to freeze time and be ready for this. But there's always a time limit for everything.
Hindi pa man nagsisimula ang laban, nararamdaman ko na ang tensiyon na unti-unting namumuo sa kalamnan ko. I looked around the room and I noticed everyone's grave expression.
Napansin ko ang pamumutla sa mukha ni Reyna Veana. Mariin niyang kinagat ang labi habang pinag-aaralan ang bawat linyang nabuo sa mapa.
"This magic c-circle..." nag-aalangang sambit niya. Kapansin-pansin ang panginginig sa boses niya. Her right hand slowly traced the magic circle lines. Kita-kitang ang takot sa mga abong mata ni Reyna Veana. Napalunok siya na tila nahihirapan. "This magic circle can destroy the five kingdoms. This magic circle can annihilate everything. Everyone... Everything... is a sacrifice. Walang makaliligtas kapag tuluyang naisagawa ang ritwal."
Napalunok ako. Lumapit si Zirrius sa mesa. Seryoso ang mga asul na mata niya at mariing nakakuyom ang mga kamao niya. "May paraan ba upang mapigilan ito?"
"Walang ibang paraan kundi ang burahin ang magic circle na ito. Maaari ring baguhin ang mga simbolo upang baliktarin ang magiging epekto nito sa mga kaharian. Pero ang black magic circle na ito ay ginawa ng isang napalakas na nilalang. You must be powerful enough to erase or reverse this kind of magic," she answered.
Napansin ko na saglit siyang natigilan na tila may naalala. "May isa pang paraan upang matigil ito. Death. Kung mapapatay ninyo ang gumawa nito, mawawalan ng bisa ang magic circle. Maglalaho ito."
"Kung ganu'n, maaari ring mapalaya ang mga taong kontrolado ni Seth kung mapapatay natin siya," seryosong saad naman ni Damon. Tumango si Reyna Veana.
"May paraan ba upang malaman kung sino ang gumawa nito?" tanong ko.
Nag-aalangang tumango si Reyna Veana. "The source where this energy came from can be traced. But it will take time unless you're an experienced tracker," she answered. "But this requires too much power."
"Do you know someone who can help?" umaasang tanong ko. Umiling si Reyna Veana. Mariin niyang ikinuyom ang kamao. Wala rin akong maisip na maaaring tumulong.
"The last best magic tracker is your mother, Avery. She can see the future but she's not interested with that. She chose to track every source of magic," she revealed. Nagulat ako nang banggitin niya ang pangalan ko. Kung ganu'n kilala niya talaga ako kahit hindi ako magpakilala. "So the best elf who can foresee the future is your mother, Zirrius. Sila lang ang kilala ko na maaaring makatulong sa sitwasyong ito pero wala na sila."
"Should I call for my mother, then? From the otherworld? What if she's already reincarnated?" Bakas ang pag-aalangan sa tinig ko.
"It's dangerous to open the gates of the otherworld. Hindi lang mabubuting kaluluwa ang naninirahan doon. If she's reincarnated, you can't call her anymore," sagot ni Reyna Veana.
Mabigat akong bumuntong-hininga. Kung wala akong gagawin, walang mangyayari. "I'll try. I need answers. Maybe she can teach me. I don't care if it's dangerous. Right now, playing safe is much more dangerous," mariing saad ko. Nag-aalalang tumingin silang lahat sa 'kin. "Pero hindi ngayon, kailangan muna nating harapin ang Alveria."
"Nagsisimula ng lumikas ang mga tao sa bayan. Patungo na sila ngayon sa bayan sa pinakadulong bahagi ng Hysteria. Napapalibutan ito ng malawak na kakahuyan. It's just to delay Alveria's army from getting there. But I hope they won't get there," seryosong saad ni Haring Darmari.
"So, you choose to fight?" seryosong tanong ni Shin.
"Surrendering is like giving up your dignity," seryosong sagot ng hari. " We. Will. Fight. Until. The. End."
Napailing si Reyna Veana pero napangiti na rin pagkalipas ng ilang segundo. "Hysteria will fight. We will try to delay them. But all of you must head straight to Alveria and stop Seth," seryosong saad ni Reyna Veana. "Ito lang ang tanging paraan upang matigil ang lahat ng ito. We can't hold you here, stuck in between this war."
Ipinatong ni Reyna Veana ang kamay sa mapa. Mula sa isang kamay niya, lumabas ang isa pang maliit na kopya nito. She gave it to me and I accepted it.
"Pilitin ninyong iwasan ang mga kawal ng Alveria habang naglalakbay kayo," paalala niya sa 'min.
"Sigurado ba kayong makakaya ninyong lumaban nang mag-isa?" seryosong tanong ni Damon.
"We're not alone. You're fighting alongside with us. But in different places. We may not be together but we're one. We're fighting for the same cause," mariing saad ng reyna. "You're fighting for everyone."
Marahan kaming tumango sa sinabi niya.
"Malalaman ninyo sa mapang yan kung nagtagumpay sila. Kapag nabuo na ang magic circle," seryosong saad ni Reyna Veana.
"Paano kung kasama pala nila si Seth?" seryosong tanong ni Zirrius.
Umiling si Reyna Veana. "No. He must be at the center in order to keep the magic circle," makahulugang sagot niya. "Once the magic barrier of Hysteria has been broken down, he will be able to complete it."
"You know so much," komento ni Shin.
Ngumiti si Reyna Veana sa kanya. "I was once a member of the White Council," she said with a knowing grin.
We gasped. Kumunot naman ang noo ni Zirrius dahil sa reaksiyon namin. "White Council? The council that houses the highest ranking elves from all around the world?" hindi makapaniwalang tanong ni Damon.
"But I had already given up my power. I'm no longer a high ranked elf. You're more powerful than me now," she answered with a coy smile.
"Can't you contact them for help?" umaasang tanong ko.
Ngumiti si Reyna Veana. "I already cut ties with them. When you leave the White Council, there's no way to return. All of the member's identities are unknown. And since this war is taking place on the human's realm, they won't interfere. Maybe Seth knows this."
"But they didn't interfere when Severus conquered Elfania," seryosong saad ko.
"Elfania is an exception from their jurisdiction," seryosong paliwanag ni Reyna Veana. "That's because of your ancestor. Because of Empress Sin... and her lover," paliwanag ni Reyna. Kumunot ang noo ko. Ano naman kaya ang ginawa ni Empress Sin sa White Council? Bumuntong-hininga si Reyna Veana. "You should go now. You can't expect help from the White Council now. Time is running."
Mariin na kinagat ko ang labi ko. Kung ganu'n wala na talaga kaming pagpipilian kundi ang umalis.
"Ipapahanda ko na sa mga kawal ang mga kakailanganin ninyo sa paglalakbay," seryosong saad ni Haring Darmari.
"Salamat," mahinang saad ko. Muli kong tiningnan ang mapang hawak ko. Alveria's army is advancing now. We can't stop the war between Alveria and Hysteria. But we can stop Seth. I need to know how to trace the source of magic. I need to talk to my mother.
~~~
Bumalik kami sa Inn ni Shin upang kunin ang mga gamit namin. The King gave us horses and foods and tents. Mabibilis ang mga kilos namin. Shin will close this Inn down and he will bring Ayen with him. Ang iba naman ay pinabalik na niya sa Ameya upang tumulong doon.
Nang bumaba ako, nakita ko kung paano ikuyom ni Shin ang mga kamao habang pinagmamasdan ang bawat sulok ng inn. As if he was memorizing every details of it. The wooden floor. The tables and the small bar. I know it was difficult for him to leave.
"I'm sorry that we have to leave," mahinang sambit ko.
"It's fine. The memories, I can bring it with me," seryosong saad niya.
"Yes. Don't forget," matipid ang ngiti na sabi ko. "Let's go?"
Tumango siya. Naghihintay na sa 'min sina Zirrius sa labas. Sumakay na ako sa isang puting kabayo na ibinigay ng Hari. The horse's name is Brave. I like her name. Our horses are already loaded. Mas pinili ni Shin na umangkas kay Kendrick.
Ayen got a black horse too. She was wearing her light armor suit. Bows and arrows are strapped on her back. Nakatirintas ang mahaba at itim niyang buhok. Malalim at misteryosa ang mga abong mata niya.
I gave the signal for us to go. We run towards the west gates. We are heading to Sumeria Kingdom. It's the safest way now.
Nang makalabas kami sa lupain ng Hysteria, saka pa lang namin naramdaman ang bigat ng responsibilidad na nakaatang sa 'ming mga balikat. Maraming kaharian ang mapapahamak kung hindi kami magtatagumpay. There's no time for slacking off so we run like there's no tomorrow.
~~~
Gabi na at kailangang magpahinga ng mga kabayo namin. Unfortunately, we are in the middle of a desert. Nagsimula na silang magtayo ng mga tents. Lumapit ako kay Zirrius na abala sa pagtulong.
"Are you able to open the letter?" I asked. Seryoso ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. Hindi ko maiwasang pansinin ang bawat detalye ng mukha niya. I think I will be lost on his perfectly shaped jaws and his red sexy lips.
Kunut-noong bumaling ang tingin niya sa 'kin. Umiling siya. "Hindi pa."
"Can I open it? I want to talk to your mother," seryosong saad ko.
Natigilan siya. His eyes were staring directly at me. Mariin niyang kinagat ang labi. Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga. "It's risky. Paano kung hindi siya ang matawag mo?"
"Not taking a risk is also a risk. I need to try," determinadong saad ko sa kanya.
He frowned. "Okay. Let's try," seryosong sambit niya.
Kumunot ang noo ko. "Let's?" takang tanong ko sa kanya.
"I'll be watching you," kibit-balikat na sagot niya.
"Paano kung hindi siya lumabas dahil nanonood ka?" nag-aalangang tanong ko sa kanya.
"I don't think she'll know."
Ipinagpatuloy niya ang pagtatayo ng tent. Kendrick made fire and started to cook food and Damon helped him. Shin shifted into an owl and flew away without a word. Ayen shifted into a Raven and followed him.
"Okay."
Hinintay ko na matapos ang ginagawa niya. Kinuha niya ang sulat sa bag niya. We walked in the vast desert. As much as possible we made sure that we are far away from the camp. Para hindi sila madamay kung sakaling pumalpak ako.
The sky full of stars are staring down at us. watching us. I wonder if the universe is conspiring for us to be together. We're mates, after all. I hope the universe will do something and help me. The waxing gibbous moon looks dull tonight.
Ibinigay sa 'kin ni Zirrius ang sulat. Tinanggap ko ito pero hindi pa rin niya binibitawan. Seryosong tumitig siya sa 'kin. "What will you do if you fail?" nagdududang tanong ni Zirrius sa 'kin.
"What else? Fight," seryosong sagot ko sa kanya.
"You know how to close gates?" he asked. Sa tingin ko, sinisigurado niya na alam ko ang ginagawa ko.
"Yes. I think so," sagot ko sa kanya.
"You think so? You're not sure?" Bahagyang nanliit ang mga mata niya sa 'kin. Tila gusto niyang bawiin ang sulat sa mga kamay ko. Hinigpitan ko ang paghawak sa sulat.
"I'm sure," mariing wika ko sa kanya na tila nauubos ang pasensiya. "I know, alright?" I did it before. Once. The truth is I was just being lucky back then. But I don't want him to change his mind.
Bumuntong-hininga siya pero halatang nagdududa pa rin. "Be careful," nag-aalangang saad niya at binitawan na ang liham. Lumayo siya at pinagmasdan ako mula sa malayo. He's waiting for what's to come.
"Thank you," mahinang saad ko kahit alam kong hindi niya ako maririnig.
I started to chant a spell. I moved the seal's line in different angles like I did before. I was silently praying for Zara to come out. Pinagpapawisan ako kahit malamig ang gabi. A magic circle started to come out from the letter. Lumutang sa hangin ang suot, sa pinakagitnang bahagi ng magic circle at nabalot ito ng nakasisilaw na liwanag. Agad akong lumayo mula roon.
Nang mawala ang liwanag, kumunot ang noo ko dahil walang lumabas na kahit ano mula rito. But the magic circle was still glowing. Maging si Zirrius ay nagtaka.
"You sure, you did the right spell?" tanong ni Zirrius na halos magsalubong na ang mga kilay.
"Ginawa ko lang ang ginawa ko noon," sagot ko sa kanya. "Maybe your mother will come out soon." Bigla akong kinabahan. Naalala ko ang mga sinabi ni Zara noon. She may not come out again. Paano kung hindi siya ang lumabas?
Nagsimulang maglakad si Zirrius patungo sa kinatatayuan ko. Napasinghap na lang ako nang may biglang lumabas sa magic circle. It was fast and black. Bigla itong tumalon patungo sa 'kin. It almost bit off my shoulder if I didn't manage to step away.
"Avery!" malakas na tawag ni Zirrius sa pangalan ko. The hell-hound was too close and suddenly my feet and body went cold as ice. I didn't know why I couldn't move. I felt like my body was bound by some spell.
The blazing red eyes of the hell-hound lit up as it stared back at me. It's grinning. A demon.
"You called for me?" It's voice echoed in my head. It can speak. I have a feeling that it was a shape-shifter or something. Maybe it's really a demon. The hell-hound's body was too huge. Halos tingalain ko ito. Its black furs reek with a foul smell. Mahahaba ang mga pangil ito at maging ang laway nito ay tumutulo na sa buhangin. Napansin ko ang pag-usok ng buhangin at pagkatunaw ng ilang butil nito.
Napansin ko sa gilid ng mga mata ko ang namumutlang si Zirrius. Mula sa kamay niya ay lumabas ang isang espada.
"Move out," seryosong utos niya sa 'kin. But I can't move. I could just stare at him in horror. I tried to move my fingers but it's no good. The hell-hound's eyes lit up again as if it was putting me under a spell.
The only thing it can't bind is my heart. It was beating so loudly in my chest. It might come out from my ribcage anytime soon. The hell-hound's big mouth opened up. Its sharp teeth are anticipating for a bite.
Narinig ko ang malakas na pagmumura ni Zirrius. The next thing I saw was him, running in haste to reach me.
Before the hell-hound could bite me, Zirrius sword interfere. The hell-hound was biting his sword in between its teeth. It growls in anger.
"Why can't you just move?" galit na tanong sa 'kin ni Zirrius. He pushed his sword against the hell-hound. But he can't penetrate and cut it into halves. It was strong and huge.
"I-I can't..." nahihirapang saad ko.
Napansin ko ang muling pag-ilaw ng mga mata ng hell-hound. One of its paw with sharp claws moved. It slammed against Zirrius' body. Due to the hell-hound's strength, we were both sent flying. Nabitawan ni Zirrius ang espada niya. Our bodies crashed against the sands. Halos makain namin ang mga buhangin.
Zirrius' sword fell in the sand. The hell-hound looked at us with sharp, deadly eyes. It has no plans on forgiving us. Unfortunately I still can't move my body. Pakiramdam ko namamanhid ang buong katawan ko. Agad na lumapit sa 'kin si Zirrius. I can't even stand up.
Nalilito siya habang nakatingin sa 'kin. He held me in his arms. "You say you can't move?"
"N-M-manhid ang k-katawan ko," I mumbled. I can't even move my lips to speak properly.
Zirrius looked troubled. "Damn!"
In the corner of my eyes, I could see the hell-hound running towards us.
Zirrius leaned closer and faced me. "This will be painful. Just a bit."
Hindi na ako nakapagsalita pa dahil tuluyan na niyang inilapit ang labi sa labi ko. He bit the corner of my lower lip. Hard. I could feel my lips bleeding. I can even taste it.
Pain started to rush back in my system. I can finally move my fingers. I hold in his right arm. He moved away when he felt I'm moving. He helped me stand up. Sobrang lapit na ng hell-hound sa 'min at dinamba na kami. Muli kaming natumba sa buhangin. Some of its claws hit Zirrius' left arm. Napangiwi siya dahil sa hapdi ng sugat na dulot nito. Though he was still holding me in his arms.
Itinapat ni Zirrius ang kamay sa tiyan ng hellbound. Huge black flame bursted out from it. It was enough to eat the hell-hound whole. The hellhound tried to bite his head off but I managed to release my Angel Fire into a form of a sword. Naitarak ko ito sa bunganga ng hellhound at tumagos hanggang sa noo nito.
The hell-hound disappeared in front of our eyes.
Zirrius looked at me with worry. "Ayos ka lang ba?"
Umiling ako. "I don't know."
Kumunot ang noo niya. I noticed that his left arm was bleeding.
"You're bleeding," nakasimangot na komento ko.
He chuckled. "You're bleeding too."
My face flushed red.
"I think we should clean it up," he teased.
Sumimangot ako. "Hindi malaki ang sugat ko kumpara sa 'yo."
"Uh-uh," he agreed but he's still looking down at my lips. It's as if he was mesmerized. He was lost in it. As if he was under some magical spell. He leaned closer that made my heart stop. I can't tell what's he's planning to do.
"Some things are harder to resist when you already tasted it, huh?" he almost whispered. My heart suddenly stopped. For him. Just for him.
He leaned closer and closer and closer until our lips are almost touching. Almost.
"Sorry to interrupt but you can't leave this gate open," seryosong wika ng isang tinig. Halos mapatalon kaming dalawa sa gulat. Agad kaming lumayo sa isa't isa. Bumangon kami at agad na tumayo ng tuwid.
Nang lumingon kami sa pinanggalingan ng tinig, nakita namin ang seryosong mukha ni Zara na nakatitig sa 'ming dalawa. Sobrang init ng pisngi ko dahil sa hiya.
"M-Mom..." hindi makapaniwalang sambit ni Zirrius.
Ngumiti sa 'ming dalawa si Zara. Hindi ko alam kung matutuwa ako sa biglang pagdating niya. Parang gusto ko siyang ibalik sa magic circle. And tell her to come back later.
****