Pierce POV -
"Ikaw kasi eh! Alam mo namang ayoko ng ganyan!"
"Eh sa ito ang gusto ko eh, tsaka tingnan mo nga! Para 'kang bata!"
"Hala! Sino kayang mas parang bata sa atin sa mga inaasta nya ngayon? Diba't ikaw?"
"Hoy! Ikaw kaya ang na una ano?"
"At ako pa talaga!?"
"Oo! Kapre!"
"Kaysa naman sayo, bird brain!" Babatuhin nya na sana ako ng unan ng biglang bumukas yung pintuan at pumasok na sila Lola kasama yung Doctor ni Leaf kaya parehas kaming natahimik.
"I heard everything." Nagkatinginan naman kaming dalawa, "Mag-asawa na kayo but the way you act, para pa rin kayong mga bata." Lola, nalaman nya na siguro yung nangyare kahapon. Ano pa 'bang aasahan namin eh marami syang matang nakapaligid sa amin dalawa ni Leaf.
"Sorry po Lola. Wala naman pong kasalanan dun si Pierce, ako po talaga yung nagpumilit na ilabas nya ako kaya sorry po." Leaf.
"Kahit na anong sabihin mo apo, kasalanan pa rin ni Pierce ang mga nangyare. Alam naman nyang may sakit ka pa pero kinunsinte ka pa nyang lumabas at tumakas."
"Kasalanan ko rin po ba na pag bigyan ang kagustuhan ng asawa ko?" Bigla yung lumabas sa bibig ko kaya naman nabigla sila, "Hindi po ba't sinabi nyo na alagaan ko sya, na ibigay ko ang lahat ng gusto nya hangga't makakaya ko? Paano na lang po kung 'yun pala ang gusto nung baby, hindi ko pa po ba pagbibigyan eh anak at asawa ko na po ang pinag-uusapan?"
Hindi na nakaimik pa si Lola, bagkos ngumiti lang sya at tinapik ako sa balikat, "Mag pagaling ka na lang apo." Sunod na lumabas na sila.
Pansin ko naming kanina pa sya pasimpleng nakatingin sa akin, alam kong natuwa sya sa sinabi ko her eyes say it all.
"Ano 'yun? Arte mo lang? Galing mong magpanggap ah, pati ako napahanga mo." Pagbibiro pa nya pero alam kong kinikilig sya pinipigilan lang nyang ilabas dahil alam nyang babarahin ko lang sya.
"Magpahinga ka na lang napakadaldal mo." Inayos ko yung pagkaka kumot nya, pero bumangon na naman sya. "Ano na naman ba?"
"Eh teka, hindi pa tayo tapos maglaro nung pick-a-boo. Kita namang talo ka na kanina pa, nagdedeny ka pa. Ang daya mo --- aray!" Pinitik ko sya sa noo pasaway.
"Diba sabi mo, hindi ka na magiging pasaway? Pero anong ginagawa mo? Napaka pilyo mo talaga, kaya tumigil ka na hah! Dapat mimiya magaling ka na okay?"
"Oo na po!" Biglang bumukas na naman yung pintuan, pero hindi na sila Lola ang dumating. Nagkatinginan naman kami ni Leaf dahil miski ako ay hindi ko inaasahan ang pag dating nya. Inilapit naman nya yung mukha nya sa tainga ko at bumulong, "Diba sya yung bestfriend mo?"
"What brings you here?" Tumayo ako para harapin sya.
"Hello, sorry to bothered you but, can we talk?" Tiningnan ko muna si Leaf at nagsign sya na okay lang.
"Take a rest, I'll be back." Pero hindi pa kami nakakaalis ay panay ang pag silip nya kay Ally. Iniwan ko na muna sya dun at pumunta kami ni Allycole sa malapit na coffee shop sa may hospital. "What now?"
"Kamusta? Tagal na din nung huli pa tayong nagka-usap."
"Okay lang ako." Base sa expression ng mukha nya ay parang nababasa ko na kung anong sadya nya sa akin.
"Nakikita ko nga---- na okay ka lang, by the way malapit ng umuwi si Hayley. What's your plan?"
"Plan?"
"Hindi magtatagal malalaman at malalaman rin ni Hayley ang tungkol sa inyo ni Leaf. Hindi mo 'yun maitatago ng panghabang buhay sa kanya, alam mo 'yan PV. Walang sikreto na hindi mabubunyag."
"I know." Pero kahit anong tagal na 'yata ang lumipas ay wala pa rin nabubuong plano sa isip ko, kung papaano ko ba sosolusyunan ang gulong pinasok ko? At kung papaano ko sasabihin at ipapaliwanag kay Hayley ang mga nangyare.
"Alam mo pero hindi ka pa rin gumagawa ng paraan." Sabay inom nya ng tea. "Paprangkahin na kita PV, bestfriend mo ako, kilalang kilala na natin ang isa't isa kaya alam ko kung anong makakabuti sayo. Alam mo ang ugali ni Hayley at alam mo rin na ang lahat ng gusto nya ginagawan nya ng paraan para makuha nya. Hindi ganun kadaling paliwanagan si Hayley, Pierce at alam kong--- ayaw mong saktan si Leaf, pero tandaan mo---- na kaylanman hindi mo pupwedeng pagsabayin ang dalawang tao, you need to choose one person as soon as possible. Bago pa mas gumulo ang sitwasyon."
Alam ko naman simula pa lang nung una na mali ang gagawin ko, na mali ang mga ginawa kong sitwasyon at sa huli ay pagsisihan ko lang 'yun pero---- bakit ngayon, ang hirap magdesisyon? Bakit parang may pumipigil sa dapat na gawin ko? Naguguluhan na ako at hindi ko na alam kung ano pa 'bang dapat na maramdaman ko.
"Ikaw ba naramdaman mo na ba ang nararamdaman ko kaya mo nasasabi ang mga bagay na 'yan sa akin?"
"Hindi, alam ko na wala ako sa lugar para sabihin sayo 'to pero kung patatagalin mo pa ang pagpili sa kanilang dalawa. Alam mong sa huli, na mas may masasaktan kaya habang maaga pa please, nakiki-usap ako sayo, mamili ka na. Kaybigan ko rin si Hayley at hindi ko na kayang magtago pa ng sikreto sa kanya at ayoko din na masasaktan sya. Sana maunwaan mo ako!"
Nauunawaan ko naman eh, pero ano nga 'bang dapat na gawin ko?
Athan's POV -
Tahimik lang kami sa buong biyahe, walang umiimik hanggang sa makarating na kami sa hospital kung saan nakaconfine si Sabrina.
"Sarah, please huwag ka munang magsasalita tungkol sa mga nalalaman mo."
"Don't worry, alam ko ang mga ginagawa ko." Sana nga tama ka.
Pag pasok namin sa kwarto nya naabutan namin syang naglalaro sa tablet. Pagkakita sa amin ay agad naman syang nagtalukbong ng kumot kaya tinanggal ko yung pagkakatalukbong nya at itinaas yung kamay nya sabay peace sign.
"Alam mo ba kung gaano kami nag-aalala sayo? Tapos ngayon nasa hospital ka pala." May mga galos sya sa ibang parte ng katawan nya at mukhang may sprain pa sya. Tsk! Ano na naman 'bang kapasawayang bagay ang ginawa nya?
"Sorry na, hindi ko naman sinasadya eh." Pero kahit may mga galos at sugat na sya ay hindi mo mababakas sa mukha nya ang problema.
"Palagi mo na lang sinasabng hindi mo sinasadya but the truth is, lahat ng nangyare sayo ay ikaw din ang may kagagawan. Masyado 'kang clumsy at pabigla bigla! Hindi mo muna iniisip ng mabuti ang mga bagay bagay bago mo gawin. Wala 'kang preno sa mga desisyon mo basta ang sayo magawa mo lang ang mga bagay na gusto mo, ni hindi mo nga naisip na baka mag-alala kami sayo kapag may nangyare sayong masama. Katulad na lang ngayon, kung hindi pa kita tinawagan hindi ko pa malalaman na nasa hospital ka pala." Hindi naman sya tumitingin sa mga mata ko, alam nya na kasing seryoso ako sa mga sinasabi ko.
"Hayaan mo na, masyado ka namang seryoso Athan. Nag sorry na naman sya sayo at okay naman sya. Magpagaling ka na Sabrina hah? Magshahopping pa tayo!" Ang galing nyang umarte na parang walang nangyare.
Ngumiti naman sa amin si Sabrina na parang kumbinsido pa sya sa pagtatanggol sa kanya ni Sarah.
"Oo magpapagaling agad ako, salamat sa pagtatanggol hah?"
"Your welcome."
"Nga pala nakita ka namin nung isang araw tinatawag mo yung Kuya ni---- este si Charles, tinatawag mo syang Raf. Kilala mo ba sya?"
Nakita't narinig nya!!?
"Ahh---- 'yun ba? Wa--wala 'yun! Charles is---- also my old friend like Pierce and Raf ang tawag ko sa kanya."
"Ahh-- sorry huh? Hindi ko kasi alam na magkakilala pala kayo, nagulat na lang kasi ako nung nakita ko kayo. Lately kasi tinatanong ako ni Pierce tungkol daw kay Raf." Naalala na kaya nya? "Madalas ko daw napapaginipan ang taong 'yun sabi nya, kaya naman----- na---- curious lang ako kasi tinawag mo syang Raf. Medyo naalala ko lang yung sinabi ni Pierce, sorry." Mukhang hindi pa naman nya alam.
"Yun ba? Tsk, don't mind it! Wala 'yun."
"Sige!" ^____^ Binantayan namin si Leaf hanggang sa makatulog na sya. Lumabas na muna ako para bumili ng pagkain ng maabutan ko si Pierce na naka upo sa labas.
"Mr. Choi!"
Pierce POV -
Lagot! Nakita nya ako na nandito, hays lagot ako kay Leaf nito. Eh paano nya ba kasi nalaman na nandito si Leaf sa hospital? Psh.
"Huwag mo na ako tawaging Mr. Choi masyado 'kang formal. Just call me Athan."
"Okay, Athan." Kahit pareho kaming lalake hindi ko talaga sya feel kausap. Hindi ko rin alam kung bakit basta hindi ako komportableng kausap sya kahit pa sa trabaho.
Na upo naman sya sa tabi ko.
"Marami na syang pinagdaanang pagsubok lalo na---- kapag tungkol sa ex-boyfriend nya." Ano 'bang sinasabi nya? "Bumalik sya dito to find him, para masagot na ang mga gumugulo sa isip nya---pero hindi ko alam, ibang lalake na pala ang nahanap nya dito." Alam na nya? "Salamat kahit papaano nalilimutan na nyang umiyak dahil sa ex nya, nakalimutan nyang isipin ang mga nanyare sa kanya. Salamat at pinaltan mo 'yun ng kasiyahan---- alam ko ang tungkol sa kasal nyo. Sarah told me about your marriage, gusto ko 'man tumutol pero wala na akong magagawa, huli na ng malaman kong kasal na kayo."
Mukhang seryoso sya sa mga sinasabi nya, kaya hindi ako makatingin ng diretso sa kanya. "Sorry."
"It's okay, dapat nga mag pasalamat pa ako sa mga ginawa mo kay Leaf. Thank you for being always there for her when she felt alone, but I think----- " Bigla naman akong kinutuban ng hindi maganda, "You need to let her go." Napatingin na ako sa kanya at seryoso pa rin sya sa mga sinasabi nya, "Let her go as soon as possible para wala ng masaktan at para hindi magkaroon ng other feelings si Leaf para sayo. Hindi sya nababagay sayo, para mo lang binabalik sa kanya ang mga pinagdaanan nyang sakit noon. I'm sorry for telling you this but, you don't deserve each other."
Ano 'bang mga sinasabi nya? Oo alam kong bestfriend sya ni Leaf at alam kong ayaw nya lang masaktan si Leaf pero, ano 'bang bagay ang dahilan para masabi nyang hindi kami nababagay ni Leaf para sa isa't isa.
"Pa--paanong hindi nababagay?"
"Sabihin na lang natin na hindi sya para sayo kasi pagmamay-ari na sya ng ibang tao."
"But Raf is dead."
"Yes he's dead, but your girlfriend, Hayley, is not." Paano na naman nya nalaman 'yun? Trabaho ba nya ang mag espiya tungkol sa buhay ko? "Your girlfriend is Hayley, I know her at bilang bestfriend ni Leaf. Mas iniisip ko yung sa tingin ko'y tama. Nagawa mong magpakasal kay Leaf because of that fixed marriage na ginawa ni Lola Elizabeth--- at kahit na alam mong may girlfriend ka ipinagpatuloy mo pa rin. Alam kong makikipag hiwalay ka rin kay Leaf, kaya habang hindi pa lumalalim ang nararamdaman sayo ni Leaf, hiwalayan mo na sya, you don't deserved Leaf she deserves someone else, not you."
I think he's right. Tama nga siguro si Allycole, I need to choose one as soon as possible. Madami na silang nagsabi sa akin na mamili na ako, na hindi ko sila pwedeng pagsabayin. Ilang beses na akong kinonsenya ni Cliff para sa mga kalokohan ko at siguro nga, panahon na para itama ko ang pagkakamali ko.
Leaf's POV -
Hindi ako makatulog kaya pag gising ko si Sarah na lang ang naabutan ko, "Nasan si Athan?"
"Wala lumabas muna, may bibilhin lang." Alam na nga pala nya ang tungkol sa amin ni Pierce. "Kamusta naman ang pakikitungo sayo ni Pierce? Maayos ba? Okay ba? Hindi ka ba nya sinasaktan or something?"
"Oohm, hindi naman nya ako sinasaktan, maayos naman kaming dalawa kaso minsan hindi maiiwasan na may pagtalunan kami kahit na maliit na bagay lang." Ewan ko ba, kung bakit parati kaming nag-aaway. -___-
"That's good, eh nasan nga pala sya ngayon?
"Lumabas lang sila saglit, may pag-uusapan daw sila ni Allycole." Nabitiwan nya bigla yung baso na hawak hawak nya kaya agad yung nabasag, "Oh! Okay ka lang!? Sarah? May masakit ba sayo? Ano? Huwag ka munang maglakad baka mabubog ka, wait----" Hahakbang na sana ako ng bigla akong binuhat ni Pierce na seryoso ang mukha at---- nandito rin si Athan, nako lagot!
"Ano ka ba? Alam mo ng may bubog maglalakad ka eh wala ka namang saplot sa paa. Hindi ka ba talaga nag-iisip!" Galit na si Pierce halata naman sa mga mata nya eh, parang nag-aapoy din ang ulo nya. Ini-upo nya muna ako sa kama. "Don't move Sarah tatawagin ko yung janitor." At lumabas na sya.
"Anong nangyare? Bakit naman nabasag? Okay lang ba kayong dalawa hah?" Napatingin lang sa akin si Sarah.
Dumating na yung janitor, nilinis yung mga bubog at umalis na sila Athan at Sarah para daw makapagpahinga na ako. Pero hindi ako makapagpahinga kasi hindi pa rin ako mapalagay sa sinabe ni Athan kay Pierce, Aalis na kami alagaan mo syang mabuti. Kung kaylangan mong ikadena, gawin mo para lang manahimik sya. Pasaway 'yan! Para 'bang alam na nya yung tungkol sa amin. Nakakatakot nga lang kasi tahimik na tao si Athan pero iba syang magalit lalo na ngayong naglihim ako sa kanya, isang napaka laking lihim.
"Pierce?"
"Hmm, baket?" Sabi nya habang nagbabasa nung libro.
"Sinabi mo ba kay Athan yung tungkol sa atin? Para kasing---- may alam na sya eh, kutob ko lang naman."
"No, but he knows."
"Ano!? Paano!? Paano nya nalaman!?" Napabangon tuloy ako mula sa pagkakahiga.
"I don't know." Bakit para namang okay lang sa kanya na nalaman ni Athan. Hindi kaya nag-usap na sila? At ano namang pinag-usapan nila? Jusko, bakit hindi ako na inform?
"Sinabi mo ano?!"
"Hindi nga sabi!" Tiningnan ko sya ng masama, ibinaba na muna nya yung librong binabasa nya. "Hays! Hindi ko nga sinabi sa kanya, promised! Hindi naman kami close para kausapin ko yung Athan na 'yun, at isa pa hindi ko sya feel kausap. Ngayon ko nga lang naka usap 'yun eh. Promised! At hindi rin ako madaldal katulad mo para isiwalat ang lahat ng sikreto sa mundo, psh!"
"Oo na nga sige na. Eh anong sinabi nya sayo?"
"Wa--wa--wala!" Hindi naman sya makatingin sa akin ng diretso. Problema nito?
"Anong wala? Kasasabi mo nga lang na nagka-usap kayo kanina."
"Sina--- sinabi lang nya na, okay lang daw sa kanya. Wala na naman daw syang magagawa pa kasi kasal na tayong dalawa. Huli na daw nung nalaman nya, 'yun lang. Ano pa 'bang sasabihin sa akin nun? Tsk!"
"Huwag ka ngang ngumuti ng ganyan! Nakaka asar!" Pero ngiting ngiti pa rin talaga sya. Parang sira! Ang lakas mang-asar, parang kanina lang galit na galit sya nung matalo ko, tapos naging seryoso't galit sya nung nabasag ni Sarah yung baso tapos ngayon, ngingiti ngiti sya ng nakakaloko! Ano kayang nakain nito at ang hypher nya ngayon? Hindi kaya---- may multi personality disorder sya? My god!!
Pierce POV -
Inabot na ako ng gabi sa pagbabantay sa kanya. Ang tigas kasi ng ulo nya, okay na daw sya pero ang totoo hindi pa naman. Mas lalo pa 'yata syang magtatagal pa dito, hindi kasi marunong makinig!
"Pierce?" Nakahiga na kaming dalawa dito sa iisang higaan. Natatakot daw kasi sya kaya naman pinagkasya na namin ang isa't isa sa hindi ganun kalakihang kama.
"Oh?"
"Na wiwiwi ako."
"Ano?" Hindi ko masyadong marinig dahil ang hina ng boses nya, para kasing iniipit nya.
"Naiihi ako." Pero kahit anong pagsabi nya ay mahina pa rin talaga at hindi ko marinig.
"Ano!?" Napaharap tuloy ako sa kanya at ang lapit ng mukha naman sa isa't isa. Bigla namang may naramdaman akong kakaiba sa dibdib ko, hindi ko maipaliwanag kung ano. Nakaka-inis lang at hindi ko 'yata gusto ang nararamdaman ko ngayon!
"Wi-wi! Wiwi!"
"Oh anong gusto mong gawin ko? Hindi ko naman hawak ang inidoro."
"Hays! Ang sungit mo na naman! May regla ka ba ngayon? Napaka moody mo, kanina lang pangiti ngiti ka na parang nang-aasar tapos ngayon naka beast mode ka na naman!"
"Kanina ayaw mo 'kong pangitiin tapos ngayon ayaw mo naman na sinusungitan kita. Ano ba talagang gusto mo? Masyado 'kang magulo! Hindi kami puppet na pwedeng kontrolin ang nararamdaman, jusko naman Leaf."
"Dapat kasi mild lang, yung tama lang! Yung ngingiti ka kasi may dahilan yung pag ngiti mo at mag seseryoso ka kapag busy ka o seryoso ang pinag-uusapan. Wuy! Dali na nawiwiwi na ako! Buhatin mo 'ko. Pleaseee, sasabog na talaga pantog ko. Hindi mo naman gustong mag linis ng ihi ko diba?" Bakit baga bubuhatin pa? May mga paa naman sya.
Binuhat ko na sya at feel na feel naman nya yun. Kaya ibinagsak ko sya, "Aray!"
"Huwag ka ngang mag daydream dyan! Umihi ka na! Ayan na ang banyo oh, napaka lapit na."
"Oo na! Ang sungit." Pumasok na sya sa loob at ilang minuto pa lang ang nakakalipas ay napatakbo ako papunta sa banyo ng may narinig akong nalaglag sa loob. "Leaf!? Leaf!? Open the door Leaf!?" Pinipilit kong buksan yung pintuan. "Leaf!? Leaf okay ka lang!? Leaf!? Buksan mo yung pinto!" Mas lalo akong natataranta dahil hindi sya sumasagot.
"Nahi--nahihilo ako Pierce----" At nabuksan ko na yung pintuan sakto namang nasambot ko agad sya kasi nahihilo daw sya. Kaya naman pinilit kong buhatin sya!
"Ayos ka lang? Ano 'bang nangyare sayo? May masakit ba sayo? Gusto mo 'bang tumawag ako ng Doctor? Ano, Leaf magsalita ka nga!!!"
Tumingin naman sya sa akin, yung parang kinikilala nya ako. "Si----sino ka?" At tuluyan na syang nawalan ng malay kaya inihiga ko na sya at nangyare na naman ang bagay na ayoko ng mangyare. "Raf?" Tinatawag na naman nya yung pangalang 'yun habang umiiyak.
Pinagmasdan ko lang sya at pilit pa rin ang pag daloy ng luha sa mga pisngi nya.
"Ganyan mo ba talaga sya kamahal kaya palagi mo na lang ako tinatanong kung sino ako tapos sya naman yung maalala mo?" May biglang kumirot sa dibdib ko, "May amnesia ka nga pero sa tuwing tulog ka sya naman ang naalala mo at--- hindi ako."
Biglang bumukas yung pintuan at pumasok sila Soney, Roice at Cliff.
"Ow, sleeping beauty!" Soney.
"Kamusta na sya?" Roice.
"She's crying again because of Raf." Nanlumo yung mga mukha nila. "Gusto ni Ally na mamili ako at gusto rin ni Athan na hiwalayan ko na si Leaf kasi hindi daw kami para sa isa't isa. Sinabi nilang, hindi ako nababagay para kay Leaf at sa huli ay sasaktan ko lang sya kagaya ng ginawa sa kanya ni Raf."
"Bakit kaya ang dami na lang sagabal sa inyo?" Roice.
"Parang Romeo and Juliet lang." Soney.
"I think, this is the right time." Napatingin kaming tatlo kay Cliff. "Tama sila! You need to choose between Leaf and Hayley. Kung si Hayley ang gusto mong makasama habang buhay, makipag hiwalay ka kay Leaf. Mag file ka ng annulment, para makabalik na sya sa Europe at isama na nya sa alaala nya si Raf pero kung gusto mong ituloy ang relasyon nyo ngayon ni Leaf bilang totoong mag-asawa, hiwalayan mo si Hayley, pero kung si Leaf naman ang pipiliin mo. Piliin mo sya hindi dahil sa gusto namin at naaawa ka sa kalagayan nya, kundi piliin mo sya dahil mahal mo sya at ayaw mo syang mawala. Handa na si Leaf noon pa 'man sa magiging desisyon mo at kung hindi 'man sya ang pipiliin mo, siguradong matatanggap nya 'yun. Don't be afraid to fall, it's part of our lives. Just choose what makes you happy and don't listen on what other people say! Life is too short Pierce, kung hindi mo pa gagawin ang gusto mo maaaring mahuli na ang lahat."
Napatingin ako kay Leaf na ngayo'y nakapikit pa rin. Hindi ko alam kung ano ba ang nararamdaman ko para sa kanya, kung nahuhulog na ba ako o dahil sa sya ang nagpupuno ng pagmamahal ni Hayley para sa akin. Leaf and Hayley deserved someone na mamahalin sila ng totoo at hindi ako yun.
Napatingin ako kay Leaf na ngayo'y natutulog pa rin, hindi ko alam kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para sa kanya. Hindi ako sigurado sa mga bumabagabag sa isipan ko pag dating sa kanya. Hindi ko alam kung pagmamahal na ba kung tatawagin ito o nalilibang lang ako dahil pinupuno nya ang pagmamahal na hindi naibigay ni Hayley?
They both deserved someone na mamahalin sila ng totoo at hindi sasaktan, at hindi ako 'yun.
"It's really hard for me to choose pero--- nakapili na ako."