Chapter 37
*Amie*
We stayed at the hotel the whole night.. pinilit ko pa nga siyang umuwi na lang, pero ayaw nya daw dahil gusto nga daw nya kong masolo.. hindi na ko kumibo, ganun din naman kasi ung gusto ko.. ang masolo ko siya.. xD
Nagpalipas kami ng gabi dun ng puro paliwanagan at puro sorry ang ginawa nya.. maging ako din naman ay ganun din.. parehas kaming may kasalanan sa isa’t isa.. ayoko naman ung isa lang ang nag-so-sorry, tapos ung isa hindi.. alam ko, may kasalanan din ako sa kanya, kaya gaya ng ginawa nya kagabi, ay humingi din ako ng tawad sa kanya..
“gising na..” sabi ko, and then i kissed the top of his nose..
“hmmm.. maaga pa..”
“maaga ka jan.. alas otso na..” and then i kissed him on his lips..
“o sige, five minutes..”
“five minutes? Kanina pa yun ah.. nakaka-30 mins ka na nga eh..”
Sabi ko sa kanya sabay kiss sa cheeks.. ginagawa ko lang kasi ung Gawain nya twing gigisingin nya ko.. ganito siya twing umaga kapag nau-una siya sa aking gumising at eto daw ung pampagising nya sa akin.. when i’m about to kiss his forehead, he gripped my hand – which is nakapatong sa chest nya – at then he encircled his another arm around my waist and flipped over to be on top of me.. impit na napatili ako at napapikit, dahil sa gulat.. nang imulat ko ang mga mata ko, nakita ko ung mukha nya sa ibabaw ng mukha ko at naka-ngisi siya..
“nakaka-ilan ka ng kiss sa akin?” sabi nya..
“t-tatlo! Pangatlo pa lang un..”
“talaga??”
“oo nga..”
“hoooooo.. if i know, sa 30 mins na sinabi mo, 3 kiss per minute eh..”
“grabe naman un! Ang dami na nun..”
“kaya nga.. kaya kailangan kong makabawi..”
He bent down closer and claimed my lips fully.. i didn’t complain.. i don’t want to complain, because i love the feeling when he is nearer on me like this.. i encircled my arms on his nape and pulled him nearer, to deepen the kiss.. he groaned because of that..
Nang bigla kong maalala na may pupuntahan daw pala kami, kaya ako kumalas sa kanya at tinignan siya sa mukha..
“aalis tayo, diba?”
“ou.. pero pwede ng hindi..” sabi nya sabay lapit nya ulit sa akin..
“HEP!” pigil ko “Hindi na pwede.. bawal na ang round 2.. halika na.. alis na tayo..”
Sabi ko sabay tayo sa kama at dumiretso na sa banyo.. kipkip kipkip ko sa katawan ko ung kumot kaya alam kong wala siyang suot na naiwan dun sa kama.. bahala siya dun, makulit eh! xD
Hindi naman kami nagtagal at nakapag-ayos na din kami.. simpleng shirt and pants lang ang sinuot ko, dahil mamasyal lang kami sa may park.. nagugulat na nga lang ako sa kanya, dahil naiplano nya itong lahat ng isang araw lang.. basta pupunta na lang daw kami sa park, at may pagkain na daw kami dun.. pinahanda nya un kay manang at ipapadala na lang daw niya sa amin kung saan kami naka-pwesto..
Nasa may sasakyan na kami.. minsan, may napagkkwentuhan, minsan wala.. binuksan ko na lang ung radio, para hindi kami maboring sa byahe.. medyo traffic kasi kaya hindi mabilis ang byahe namin.. nung saktong nag-red light, tumunog ang phone nya na nasa dash board.. kinuha ko iyon at nakita ko kung sino ung tumatawag.. medyo nainis lang ako dahil si Cathie iyon..
“si Cathie..” sabi ko sabay abot ko sa kanya nung phone nya..
“si Cathie? Bakit naman kaya?” sabi nya sabay kuha sa phone nya..
Sinagot na nya un pero hindi man lang siya nag-hello at nanatili lang siyang nakikinig sa kabilang linya.. walang ka-ekspresyon ekspresyon ung mukha nya, pero, nagulat na lang ako dahil bigla na lang siyang nabigla at hindi nya alam na napataas na ang boses nya..
“WHAT?? Saang hospital kayo?...... ok.... ok.... relax, Cathie, Kayela will be good.... don’t worry.. ok bye..” binaba na nya ung phone nya at dali-dali siyang nag-u-turn na sakto naman na nag green light, at may u-turn slot sa di kalayuan.. “baby, hindi muna tayo pupunta sa park.. si Kayela daw nasa ospital..”
Kinabahan ako.. “bakit daw?”
“bigla na lang daw nag-collapse sa school.. nag-dugo daw ung ilong..”
----------------
Nasa ospital na kami.. exactly at Kayela’s private room.. naka-confine na ung bata at kasalukuyang kausap ni Kieffer at Cathie ung doctor.. nandito lang ako sa may couch at nakaupo lang.. nasa likod nila ko at nakikita ko ung magandang view ng mag-iina at mag-ama dun.. si Kieffer ay nakahawak sa kamay ng anak nya, habang kausap ang doctor, habang si Cathie naman ay naka-dantay sa may kama at nakaharap sa anak nya, habang kausap din ang doctor..
A perfect picture it is.. at talaga namang extra lang ako sa picture na un..
Hindi ko maiwasang hindi mag-selos.. pilit kong pinapaunawa sa sarili ko na nandito lang si Kieffer sa sitwasyon na to dahil sa anak nya, wala ng iba.. at in-assure nya sa akin un bago nya harapin ang doctor.. actually, kanina pa sila naguusap doon, pero wala naman akong maintindihan sa mga sinasabi ng doctor.. pero naging attentive lang ako sa pakikinig, ng mapunta sila dito sa usapan na to..
“stage 1 pa lang ang leukemia ng bata, hindi pa ito malala.. pero she needs to have a blood transfusion because needs red blood cells and platelets.. malaki din ang chance na gumaling ito, kapag nag-undergo siya sa sa treatment na un.. so base sa test namin sa bata, she has an AB blood type.. sino ho sa inyo ang AB?”
Hindi nag-atubiling magtaas ng kamay si Kieffer, at pinrisinta ang sarili nya.. napaiwas ako ng tingin at pinipigilan ko lang ang luha ko.. to tell you the truth, hanggang ngayon ay umaasa pa din ako na sana hindi nya anak si Kayela.. umaasa pa din ako na lalabas ang totoo at malalaman ni Kieffer na hindi sila magkadugo ni Kayela.. na sana ay wala silang naging anak ni Cathie..
But i guess.. hindi na iyon mangyayari ngayon..
“babe.. babe.. are you ok?”
Napatingin lang ako sa harap ko at dun ko lang napansin na nasa harapan ko na pala si Kieffer.. kalalabas lang ng doctor ng tawagin nya ko.. nakalahad sa akin ung kamay nya kaya hinawakan ko iyon na hindi ko alam ang dahilan kung bakit..
“where are we going?”
“dun sa laboratory.. ite-test daw nila kung pwede ung dugo ko kay Kayela.. come.. samahan mo ko.. takot ako sa injection eh..” Sabi pa nya sabay tawa.. kung hindi lang siguro nagpatawa si Kieffer, hindi na siguro gagaang ang loob ko..
Ningitian ko na lang siya nun at inalalayan akong tumayo.. nahagip pa ng mata ko si Cathie na nakamasid lang sa amin.. inalis ko kaagad ung tingin ko sa kanya at saka lumabas na ng kwarto na un..ayoko Makita ung mukha nya dahil naaawa ako.. kita ko na stress siya sa nangyari sa anak nya.. pagkalabas namin, agad naman kaming nakarating sa may lab at kinuhanan na kaagad ng dugo si Kieffer.. naghintay kami ng ilang oras at saka lang namin nakuha ung result..
“thank God.. pwede sa kanya ung dugo ko.. halika na..” sabi nya sabay akay sa akin..
Tahimik lang ako nun habang hawak-hawak nya ung kamay ko habang lumalakad.. i still feel so bad about on what’s happening right now.. aside from Kayela’s condition, syempre ung katotohanan na talagang mag-ama sila Kieffer at Kayela.. napabuntong-hininga na lang ako at pilit kong inaalis sa isip ko ang bagay na un.. tumungo kami sa may doctor at ibinigay ung result sa kanya.. di na nagpatagal ung doctor at ini-sched na si Kieffer sa isang room at hintayin na lang daw namin si Kayela sa loob..
“bakit ka tahimik, babe?” sabi nya sa akin habang pinipisil nya ung kamay ko.. nakahiga na siya sa kama.. naka-hospital gown na din siya at inaasikaso na siya ng nurse..
“wala.. wala..”
“meron eh..”
“wala, Kieffer..”
“tell me.. what’s bothering you?”
“wala to Kieffer.. napagod lang siguro ako..”
“are you sure you’re ok?”
“yea..”
“sige.. after this, uwi muna tayo.. magpahinga tayo, ok?”
Tumango na lang ako.. “sige na.. hintayin na lang kita sa labas..”
Sabi ko sabay tayo at tinungo ko na ung labas ng kwarto.. naupo na lang ako dun sa may bench dun at dun ko inilabas ang lahat ng sama ng loob ko.. not actually crying, ung puro lang ako buntong hininga.. as much as possible, ayoko ng umiyak.. ayoko na kasi.. pagod na ko umiyak ng umiyak..
-----------------
“Kayela, baby.. what do you want?”
Sabi ni Kieffer sa anak nya na kagigising lang.. nandito na kami sa room ni Kayela at katatapos lang nung blood transfusion na ginawa sa kanilang mag-ama.. wala si Cathie dito dahil kumuha siya ng gamit nila sa bahay.. dinala nya kasi dito si Kayela kahapon, nang walang dala kaya ngayon pa lang siya makakakuha..
Nakita kong umiling lang ang bata at saka muling pumikit.. nauulingan kong naalimpungatan lang siya nun at muling natulog ulit.. inangat ni Kieffer ang kumot nito paakyat sa leeg nito at hinalikan sa noo.. after that, bumaling na siya sa akin at tsaka ngumiti..
“pagkadating ni Cathie, uuwi na tayo ha..”
“sige..”
Nakaupo lang ako nun sa couch at siya naman ay nakaupo lang sa tabi ng anak nya.. hawak hawak nito ang kamay ng anak nya at panaka naka ay hinahalikan niya ito sa kamay.. kitang kita ko ang pag-aalala sa mukha nya.. halata talaga na mahal nya ang anak nya kahit maiksing panahon pa lang ang pinagsamahan nila..
Hindi ako nagseselos, o ano pa man.. in fact, natutuwa nga ko dahil ganyan si Kieffer sa anak nya.. nakikita ko na sa kanya na magiging mabuti siyang ama sa mga magiging anak namin.. dito pa nga lang kay Kayela, halos gawin na nya ang lahat mailigtas lang siya, ano pa kaya kapag magkaroon pa siya ng anak ulit? O anak namin?
Napatingin ako sa pintuan, at iniluwa nun ay si Cathie. May dala na siyang malaking back pack at may shoulder bag na medium size.. ngumiti lang siya sa akin, pati kay Kieffer at saka tumuloy na sa loob.. nilagay nya sa vacant chair ung mga bag at saka muling tumungo sa anak nya..
“thank you, Amie.. sa pagbabantay sa anak ko..” sabi nya.. nagulat ako dahil sa inasal nya.. but then, ngumiti ako sa kanya at sinabing..
“wala un.. parang anak ko na din ang bata..”
Ngumiti lang siya nun at saka bumaling sa natutulog na anak..
“how’s Kayela?” tanong nya kay Kieffer..
“she’s fine..nakatulog lang siya..”
Tumango lang si Cathie nun at saka hinalikan ang anak sa noo.. kita ko mula dito ang pagngiti ni Kieffer sa ginawa ni Cathie sa anak nila.. maging si Cathie ay gumanti din ng ngiti sa kanya..
Pakiramdam ko ay nawala ang kulay ng mukha ko, at bigla na lang akong namutla.. and my heart was slowly being crashed dahil sa view na un.. Alam kong wala lang un, pero nainis ako.. alam kong wala kay Kieffer ang bagay na un, pero may impact iyon sa akin, at kahit hindi sabihin ay parang natuwa si Cathie doon..
at masakit iyon sa akin..
Napalitan ng pilit na ngiti ang itsura ko, nang bigla siyang lumingon sa akin.. lumapit ang asawa ko sa tabi ko at saka hinawakan ang kamay ko..
“let’s go home?”
“yea..”
Tumayo na ko at sumunod na sa kanya.. nagpaalam na kami kay Cathie at sinabi na babalik na lang kami bukas para palitan siya sa pagbabantay.. tumango lang siya nun at muling nagpasalamat..
Kahit papaano, ay naging mabait ang pakikitungo nya sa akin.. alam kong mas uunahin nya ang anak nya, kesa sa kung ano pa man... ina siya, kaya alam kong iyon ang gagawin nya.. kaya inalis ko sa pag-iisip ko ang mga masasamang impression ko sa kanya.. na hindi naman nya talagang intension na guluhin kami ni Kieffer at para kay Kayela ang mga ginagawa nya..
----------------
Nagising ako ng maramdaman kong kanina pa pa-baling baling sa higaan si Kieffer.. hindi ko na sana siya papansinin, pero alam kong may nagbo-bother sa kanya.. nakatalikod ako sa kanya nun, kaya pinakiramdaman ko muna siya bago ko siya harapin.. pa-ikot ikot lang siya sa kama, at minsan ay babangon, tapos hihiga ulit, at babangon na naman.. hindi ko na natiis, hinarap ko na siya..
“hey.. what’s wrong..” sabi ko.. naabutan ko pa siyang nakatakip sa mukha nya ung parehas nyang kamay..
“nagising ba kita? Sorry..”
“no.. no.. what’s bothering you? Hindi ka ba makatulog?”
Bumangon na ko nun, at saka humarap sa kanya.. hinawakan ko ung kamay nya, at naramdaman ko itong malamig..
“bakit, baby? Ano bang nangyayari sayo?”
“wa-wala.. wala to.. nag-aalala lang ako kay Kayela..”
“Kayela will be alright.. hindi siya pababayaan ng Diyos.. gagaling siya.. believe me..” tumingin siya sa akin saka ngumiti..
“yea.. tama ka.. gagaling siya..”
Nahiga na kami sa kama, at muli ay isiniksik ko ang sarili ko sa tabi nya.. magkaharap lang kami sa isa’t isa at nakatingin lang sa mata ng bawat isa..
“pikit na..” sabi ko..
“pikit ka na din..”
“you first.. i want to see you fall asleep..”
“wag na.. sabay na tayo..”
“please..”
He sighed.. “alright” sabay pikit nya..
Nakatingin lang ako sa kanya nun ng mga ilang minuto, para tignan ang itsura nya.. isang araw pa lang nya nakikitang ganun si Kayela, pero nakikita ko na ang stress sa mukha nya.. halatang nag-aalala talaga siya anak nya.. i understand him.. ganyan din ang papa ko sa akin twing magkakasakit ako.. hindi mapakali.. nakikita ko na magiging mabuting ama talaga si Kieffer.. and i admire him for that..
ganyan din kaya siya sa magiging anak namin – kung sakalaing magkaanak na kami?
Nakatitig lang ako sa kanya ng mga ilang minuto pa nang bigla na naman siyang dumilat..
“oh? Di ka pa tulog?” sabi ko..
“hindi ako makatulog..”
“nag-iisip ka kasi eh.. walang mangyayaring masama kay Kayela.. sige na, matulog ka na.. bukas, dadaan tayo sa kanya.. di na din ako papasok..”
“ok..”
Muli siyang pumikit at may ngiti na sa labi nya.. pero nagulat ako ng muli siyang nagsalita..
“can you sing for me? Baka sakaling humimbing ang tulog ko?”
Nangiti ako.. isa nga pala to sa mga factor, kung bakit ko nagustuhan si Kieffer.. ang pagiging isip-bata nya..
“alright..” I cleared my throat and i started singing.. “been thinking bout you baby, and i don’t know what to do, all i think about is you.. Seems everything around me, things i’ve never understood, they all make sense when i’m with you..”
habang kumakanta ako, sinusuklay ko ang mga daliri ko sa buhok nya.. naalala ko kasi ung sinabi ni mommy Sandra sa akin nung last na punta ko sa kanila.. nung bata daw kasi si Kieffer, kapag hindi siya makatulog, pupunta siya sa kwarto nila ni daddy at magpapasuklay lang ng buhok.. after that, tulog mantika na daw ang loko.. so, i’ve decided na gawin to ngayon sa kanya, at baka sakali na umepekto pa sa kanya ito ngayon..
“do you know that it feels good when someone’s doing that to me, babe?”
“i know.. sinabi sa akin ni mommy..”
He chuckled.. “she did a great job.. hindi lang pala ako ang may kasabwat, pati din pala ikaw..”
Natawa na lang ako.. alam kong inaantok na siya nun, base na din sa boses nya, pero na-manage pa nyang magsalita.. itinuloy ko lang ang ginagawa ko sa buhok nya at ganun din sa pagkanta ko.. itinigil ko lang ang pagkanta ko, ng maramdaman kong mahimbing na ang tulog nya..
Kinintalan ko muna siya ng halik sa noo at saka nahigang muli.. Hindi din nagtagal, ay sumunod na din ako sa kanya at nahatak na ng antok..
---------------
konting kembot nlng, 6k na! :D salamat fows sa lahat! vote and comment fows! :))))