a/n: pahinga muna tayo sa kudak/kayestin...
[54.1] X10'S SWEET REVENGE
GAIL'S POV
"ATE! ATE! ATEEEEEEEE!"
Nagising ako na niyuyugyog ni Misty ang balikat ko. She hugged me tight. Napansin ko rin na lumuluha ako. Basa kasi ang pisngi ko. "Misty, b-bakit?"
She caressed my back. "Nananaginip ka, ate. You must be having a nightmare," humiwalay siya sa yakap at pinunasan ang luha sa mga mata ko. "Paulit-ulit ka sa pagbanggit ng pangalan ni Kuya Kurt."
Napanaginipan ko na naman pala ang insidenteng yun. After that worst night, lagi nalang akong hinahaunt ng panaginip na yun tuwing gabi. Natrauma na yata ako. Pang-apat na gabi na ito mula nang mangyari yun.
Tumingin ako sa gawi ni Kurt. He still looked helpless. Lumapit ako sa kanya at umupo sa monobloc chair sa harapan niya. I touched his hand gently. "Kurt, wake up na... Gusto ko ng umuwi tayo ng sabay sa unit." Another tear flowed to my cheek.
"May check up pa tayo sa OB, diba?" I buried my face on his hand. "Gumising ka na, please. Miss na miss ko na ang kayabangan mo... Igagawa pa kita ng ice cream cake eh. Promise, hindi na rin ako magpapasaway. But please, wake up na~"
Naramdaman ko nalang na tinap ni Misty ang likuran ko. "... A-Ate Gail, w-wag ka naman ganyan. Naiiyak tuloy ako! Uwaaaah!" Humagulhol na si Misty sa likuran ko kaya nilingon ko siya. Nakatakip na ang dalawa niyang palad sa mukha niya. "... N-Namiss ko na rin si Kuya eh~!! Promise ko rin, hindi na ako mangdudugas ng pera sa kanya. Sana gumising na siya now na!"
Natawa nalang ako ng mahina habang pinupunasan ang sarili kong luha. Binalingan ko ulit si Kurt. "Oh yan baby love, marami ng nakakamiss sayo. Hindi lang kaming dalawa ang nakakamiss sayo. Pati ang X10 miss ka n-na rin at syempre ang parents mo."
"Ate Gail, can he hear us?"
I smiled while staring at Kurt. Pinadaan ko ang hintuturo ko sa ilong ni Kurt pababa sa pisngi niya. "Yes, he can. Kaya nga lagi ko siyang kinakausap dito eh... Kahit na ako lang ang mag-isa dito, hindi ako nabobored. H-Hinihintay kong magising si Kurt dahil gusto ko, ako ang unang makikita niya pagmulat niya."
"... Ate Gail, lagi ko siyang pinagpe-pray. Sabi ko nga, magpapakabait na talaga ako at hindi na ako mang-aaway basta magising na agad siya." Lumipat si Misty sa kabilang side ng kama at hinawakan ang isa nitong kamay. "Kuya, huwag ka ng matulog ng matagal dyan! Kawawa na si baby love mo dito oh~ Sige ka, pag di ka gumising dyan, maghahanap ako ng subsititute baby love niya!"
I giggled, "Gumising ka na dyan agad ha? Fight fight fighting lang..."
Narinig namin na bumukas ang pinto kaya naman sabay kaming lumingon dito ni Misty. Napatayo ako nang makita ko ang mga parents namin ni Kurt ang pumasok kasama ang doctor at ang personal nurse. Sinalubong namin sila ni Misty.
"Mom!" She welcomed me with a tight hug. Ganun din si Dad. "I missed you!"
"Are you fine?" Tanong sa akin ni Dad.
I smiled, "Ayos po ako. Buti nalang, strong ang kapit ng baby ko." Binalingan ko ng tingin ang parents ni Kurt. Tita Elizabeth kissed me on the cheek. Teary-eyed sin siya pero nakangiti pa rin.
"How are you, hija?"
"Ayos lang po ako."
Nagsmile lang siya sa akin tapos ay hinarap niya ang assigned doctor ni Kurt. "How's my son's condition?"
The doctored eyed us in a calm expression. "Your son is having a head injury, Madam. Based on his X-ray's result," inabot niya ang result ng X-ray kay Mommy Elizabeth. "--- He had been struck twice on his head. One, at the back and the other one is on the right side of his head."
Para akong pinagpawisan ng malamig sa narinig ko. Nakita ko yun. Nakita ko kung paano pukulin ng baseball bat si Kurt na dahilan ng pagkahulog niya sa pool.
"---And patients suffered from severe head injuries lead to coma that's why."
Napatikhim si Daddy Luke, Kurt's dad and seemed to be fixing his composure. "How severe his head injury is?"
"I can't answer that for now, sir. Minomonitor ko pa ang condition ng pasyente. Thus, I may be sound cruel to tell you just to wait and see. But in general terms, the longer the patient remains in coma, the less likely he is to recover completely. And he's in his 4th day being in coma so far."
"How long do patients having head injury usually recover? Kailangan ba ng medications or such para lang gumaling siya agad? If there is, gusto kong gawin niyo sa anak ko yun!"
"To be honest with you Madam, there are no currently medicines known that will shorten the duration of coma. Recovery is measured in weeks, months or even years. Masasagot ko lang ho ang mga katanungan niyo once na magising ang pasyente. For now, he's under my monitor."
"Oh God, son. Please wake up..."
Tears flowed to my cheeks automatically after hearing Kurt's condition. Oh God, please... Sana gumising siya as soon as possible...
K-Kaya pala ayaw nilang sabihin sa akin kung ano ang condition ni Kurt dahil severe pala ang head injury niya.
After talking to the doctor, Kurt's parents left for awhile. Ipapakita raw kasi sa kanila ang X-ray result ni Kurt. Hindi ko alam kung bakit ayaw i-explain sa akin ng doctor kung anong condition na ni Kurt. Malamang, sinabihan na siya nila Alex. Baka kasi ma-i-stress ako. Ni hindi nga inexplain ng maayos sa akin kung ano ba talaga ang kalagayan ni Kurt eh! All I know is he's in coma. Period. Well, I kind of understand them. They just don't want me to get stressed again after what happened to us.
Mom touched my cheek gently. "Baby girl, let's go home. Get some sleep muna?"
I smiled weakly to her. "Mom, okay lang talaga po ako dito. Nakakatulog naman po ako ng maayos. I'm with Misty for the whole night." Tumingin ako kay Misty na ngayon ay nasa tabi ni Kurt.
"Okay," she led me to the cornered sofa and we sat on there. "Napag-usapan namin ni Elizabeth ang tungkol sa case ni Kurt. I told her na ipakulong ang gumawa nito kay Kurt. But she told us that it's no use. Gangster daw kasi ang fiancée' mo and it's all about underground society. Ang away gangsters ay mananatiling away gangsters lang. Tanggap niya na raw ito and expected na rin..." She faced her palm in frustration. "-Parang naulit lang kay Kurt yung nangyari sa Kuya mo way back."
"Mom, that's how gangster's life goes. Natanggap ko na rin naman noon pa man na gangster si Kurt eh."
"Pero, takaw-gulo naman. Pati ikaw napapahamak, Crystal Gail."
I sighed helplessly. "Mom, are we going to argue about this?"
She looked to me with her worried expression. "I'm just worried, okay? Hanggang kailan kayo lalapitan ng disgrasya? Buntis ka anak."
"Don't worry Mom, kapag nagising na si Kurt, we'll follow you in Korea. Dun na muna kami mag-i-stay ni Kurt."
She fainted a smile, "Sana naisip mo yan bago pa mangyari ito."
***
4:30PM na. 2 hours na ang nakalipas nang iwanan kami nila Mom at ng parents ni Kurt dito. Natutulog si Misty ngayon kaya tahimik lang ako na pinagmamasdan si Kurt. Ang peaceful ng mukha niya habang natutulog. Hindi mo mahahalata na isa siyang gangster. Akalain mo, kung sino pa yung kinamumuhian ko noon, siya pa ang kasama ko ngayon.
Hindi rin ako makapaniwala na itong gwapong lalaking ito ang nagtapat sa akin three years ago.
"Gail, I love you. I don't know when it started. All I know is I wanna protect you all the time, I wanted to follow you especially when you're meeting that stupid Nathan. I got jealous whenever I saw you with him, when I saw you kissed him on his cheek last Friday, I wanted to let him taste the hell right at that moment, when I watched you played the keyboard, you really impressed me. I want you to be mine.. mine alone! Sh*t! This is hella crazy. Most of all, when you decided to ignore me, to ignore the X10, I didn't know why I acted so f*ckin dumb! I was so hella affected though I supposed to be not. Suddenly, I felt something special in you. I never felt this way before... I'm fallin hard for you!"
"GAIL, YOU'RE OFFICIALY MY PROPERTY. YOU'RE OFFICIALLY MINE."
Pinunasan ko ang luha na pumatak sa kamay ni Kurt. I stared at his face for a moment. Minememorize ko ang bawat facial features niya. I can't believe that we're still together kahit pa ang bata pa namin nung naging kami.
"Please Kurt, nagpromise k-ka sa akin diba? S-sabi mo, hindi mo na ako iiwan. Promise mo yun diba? Gumising ka na please... Hinihintay ka na namin ng anak mo."
"Now that you're officially mine, ibig sabihin lang nito ay pwede ko ng gawin ang lahat sayo." He grinned.
"O.o anong p-pwede? A-anong--- hoy! Pervert ka pala talaga!" hinampas ko yung braso niya through my left hand.
"Hey, don't be dirtyminded. What I meant is we should be free to do what ordinary lovers do." He winked and smiled at me. Napahinto tuloy ako sa paghahampas sa kanya. Para akong aatakihin sa puso sa sobrang kilig.
"Like what?"
"Like this..." Inangat niya ulit yung magkahawak na kamay namin. Ahh I get it. Binitawan niya naman ito then niyakap ako. "Like this." Ang sarap yakapin naman nito. Feeling ko safe ako. I hugged him back. "Good..." he whispered huskily.
I leaned to him closely and pecked on his cheek. Nasasaktan ako habang nasa ganyang condition siya. Bakit sa lahat ng tao siya pa ang napunta sa ganitong sitwasyon?
"IKAW LANG ANG BABAENG GUSTO KONG MAKASAMA. AYOKONG MAPAHIWALAY SAYO. YOU'RE MY POSSESSION, I WANT YOU TO BE MINE ALONE FOREVER. NATATAKOT AKO LALO NA PAG NAIISIP KONG AAGAWIN KA NG IBANG LALAKI SA AKIN. GUSTO KO IKAW LANG. AYAW KO NG IBA. TAKOT AKONG MAWALA KA EH KAYA GUSTO KONG MAGING CRYSTAL GAIL RIVERA- LEE KA NA PARA AKIN KA NA. AKIN KA LANG. SH*T! I MAY SOUND SO GAY BUT YOU'RE MY WEAKNESS. GUSTO KO IKAW ANG MAGING ANAK NG APAT KONG ANAK IN THE FUTURE. I REALLY LOVE YOU, CRYSTAL."
"OO NA. MAY TANONG BA DUN? WALA NAMAN AH. UTOS YUN EH. Ang siga mo talaga!" O____O Lumaki yung mata niya tapos ngumiti siya ng napakalawak. Parang unbelievable yung itsura niya. Kiniss ko nga sa lips para matauhan HAHAHAHA.
"Really?" Kurt
"Yes, I will marry you ^__________^"
I caressed his left hand. Nilapit ko pa ito sa mukha ko. Ang kamay na ito, ito yung kamay na nagpupunas lagi ng luha ko kapag umiiyak ako. Pero sa mga oras na ito, hindi niya magagawa yun...
"Waaaahhhhhhhhhhh!! KUUUUUUUUUURT!!!!!!!" TT______TT
Bigla nalang may humila sa akin kaya napalingon ako... Waaaaaaaahhhhhh! White bloody lady!!!!!!!!!! T_____T
Suddenly, I felt somebody grabbed my wrist and pulled me to give a tight hug. His scent is definitely familiar to me. I hugged back and muttered shaking, "Kurt, let's get out of here.. Please..."
I felt him carresing my back and stroking my hair while his head buried into my nape and mine is on his chest hearing his own heartbeat. I dont know that he's good in comforting.
"Ssshh.. Stop crying.. I love you..."
Idinampi ko ang mga labi ko sa kamay niya at ibinaon dito ang mukha ko. Medyo nababasa na ang kamay niya dahil sa tuloy-tuloy na pagpatak ng luha ko... I don't want to cry infront of him, pero 'di ko kayang kimkimin ito.
"Baby love, gusto mo kantahan kita? In return, dapat mabilis ka ng gumising dyan ha? Alam ko naman na... na naririnig mo ako eh." Tumikhim ako saglit at nagsimula nang kumanta.
(A/N: Pakinggan ang version ng Baby love sa gilid~ Ganda.)
"*~ I remember like it was yesterday
First kiss and I know you changed the game
You had me exactly
Where you want it and I'm on it~*"
Napapikit ako ng mariin ng magsimula na akong humikbi. Napakaiyakin ko talaga... Pero hindi ko kasi mapigilan ang sarili ko eh. Unti-unti kasing bumabalik sa isip ko lahat ng memories namin.
"Ah, wala ka ring gift katulad ni Tracy?"
"Of course not. May gift ako noh! Ako pa." Nilabas ko sa bag ko yung gift ko for him. Bahala na kung hindi niya magustuhan.-__-++ Inabot ko na sa kanya yung lil box.
Nagmamadali niyang binuksan ito. Excited much? "Teddy bear na key chain?"
Oo, tama! Teddy bear na key chain. Wala ako maisip eh =__=
"Ayaw mo? Edi wag! Akin na nga!" Aagawin ko sana sa kanya kaso nilayo niya sa akin.
"Hindi. Gusto ko, thanks." Binulsa niya agad. WAAAAH! Nagustuhan niya! Yippee! Magdiwang tayo guys \\(^u^)//
"Your welcome. Tig-isa tayo nyan eh, look." Nilabas ko yung cellphone ko. Nakasabit kasi yung akin dun. "His name is Tristy. I want you to name yours, Crysty okay?"
"Ang weird mo. Galing sa pangalan natin? =__=" I nodded.
"Para masaya. Kausapin mo yan kapag namimiss mo ako,I will do the same thing. Okay?" He gave me an 'ANG KORNY MO PERO SIGE NA NGA' look and he nodded. Ehhh >///< buti nalang!
"*~ And I never gonna let y-you get away
Holding hands never made me feel this way
So special
Boy it's your... Your smile
We so inlove... Lalalalalove~
Yeah... We so inlove ... Lalalalalove~
And I just can't get enough of your lalalalove
Yeah~ We so inlove... Love... I want you to know~*"
"My life became colorful when you said that you love me. Kahit pala na ang g@go ko, pinatulan mo ako? Hehehe. But I thank God that He brought you to my life. Everytime I'm with you, kahit nag-aaway pa tayo o nag-aasaran, I considered those memories as happy days of my pathetic life. Hmm, though di na pathetic ang buhay ko kasi dumating ka, pinasaya mo ako."
"Hahahaha ang cheesy ng fiancé' ko. Ayiieee!" Kinurot ko lang siya sa pisngi para di niya mapansin na naluluha na ako sa mga sinasabi niya. Tears of joy nga naman. I am really lucky having him in my life.
"Even I'm wasted because I am a gangster yet you still love me. You're the most special girl in my life, Crystal."
"Weh? Paano Mom mo?" Napalayo ako ng konti pero hinigpitan niya pa lalo ang akbay sa akin.
"Wala akong pakialam dun. Wala namang pakialam yun sa akin eh -____-+++"
"Ang bad neto!"
"Mahal mo naman!"
"Paano kapag sinabi kong hindi?" Biglang sumimangot yung mukha niya. Amp!
"Edi pakamatay nalang -___-" He said in a cold voice. Nakakatakot!
"Silly! Magpapakamatay ka kapag di na kita love?" Hinampas ko siya sa legs niya.
"Of course not! Ang kapal mo naman. Joke lang yun. -___-" Akala ko pa naman totoo. Napaka amp nitong taong ito.
"Seriously, wala ng ibang lalaki akong papakasalan kundi ikaw. Itaga mo pa yan sa dibdib mo. HAHAHAHA. You'll become my husband and I'll be your wife after we graduate from College whatever happens."
"I love you baby love..." Sabay na sabi namin.
Pinunasan ko ang tuloy-tuloy na luhang tumutulo sa pisngi ko habang may ngiting nakaukit sa labi ko. Those are our memories I cherish forever.
"*~ You are my baby love my baby love
You make the sun come up oh boy
You're my every everything that I could ever dream of~*
"Marry me, Crystal."
"Am I dreaming?"
"Sh*t, you're not. Bahala ka, basta papakasalan kita." Sabi niya habang sinusuot na sa akin yung singsing. He leaned closer to me and whispered, "You can't say no because I already marked my territory that's why we're having our baby."
"*~ You are my baby love my baby love
You make the sun come up oh boy
You're my every every every everything~*"
"Crystal, kung may mangyari man sa atin, stay strong okay?"
I look to him in astonishment. Why is he saying this to me?
"May mangyari? What do you mean?"
Lalo niyang hinigpitan ang pagkakahapit niya sa bewang ko saka niya isinandal ang ulo ko sa balikat niya, "Nothing. Gagawin ko ang lahat para walang mangyaring masama sa atin at syempre sa baby natin," tapos hinaplos niya ang tummy ko.
Tatanggalin na sana niya ang kamay niya sa stomach ko pero hinawakan ko yun at pinagdiinan pa sa bulge ko. "Promise me Kurt, whatever happens, you'll stay with me. Huwag mo na akong iiwan." Saka ko siya tinignan sa mga mata niya. "Hindi ko talaga yun kakayanin."
He smiled faintly at me, "... I promise, I ain't gonna leave you anymore. I will love you as well as our baby with all of my heart to infinity and beyond... I promise..."
Natapos na ang kanta ko pero nakatitig pa rin ako sa kanya. Mas gugustuhin ko pa ang mayabang, siga, pasaway at moody na Kurt kesa sa walang malay na Kurt ngayon. Namimiss na talaga kita, baby love.
"Baby love, I believe we can get through this. Nag-promise ka sa akin diba? Hindi mo na ako iiwan kahit kailan. Kaya pakiusap ko sayo, lumaban ka ha? Lalaban din ako para sayo. Magpapakatatag ako." Dahan-dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya, saka ko idinampi ng magaan ang labi ko sa labi niya. "--- I love you, Kurt."
Napalingon ako sa pinto nang marinig kong may kumatok. Agad naman itong bumukas.
I smiled as I saw Alex with Lovely and Sandy. Kasunod pa nila sina Dustin at Chloe na pumasok.
"Ate Gail~ Kamusta ka na?" Lumapit sa akin si Sandy at niyakap ako ng mabilis. Ganun din sina Chloe at Lovely.
I smiled weakly, "I'm okay. Thanks sa pagdalaw ha?"
"Wala yun, Ate! Kahit ba na galit sa amin si Kurt, dadalawin pa rin namin kayo dito." Nakangiting sambit naman ni Lovely.
"Hinatid ko lang sina Sandy at Lovely dito," said Alex while looking at Kurt. "May aasikasuhin pa kami ng X9. Bukas babalik ako, Princess."
"Sige, thanks Alex."
Pagkaalis nila Alex at Dustin ay lumapit sa akin silang tatlo. Nakatitig lang din sila kay Kurt ng tahimik.
"Gail, kamusta na raw si Pareng Kurt?" I heard Chloe asked.
Napabuntong-hininga ako at lumipat na sa cornered sofa sa paanan ni Misty. Kumuha ako ng apple mula sa center table at kinagatan iyon. "Hindi ko alam eh. Pero sa pagkakarinig ko sa Doctor kanina, kailangan daw naming hintaying magising si Kurt."
Umupo naman silang tatlo sa bandang kaliwa ko. "Hindi ka pa ba uuwi?"
Tinignan ko lang si Chloe. "Gusto kong dito lang ako kasama ni Kurt hanggang sa magising siya."
Tumango-tango naman siya. "Kung sa bagay, pero huwag mong pababayaan ang sarili mo, Gail. Alalahanin mong buntis ka rin." I just smiled to her and nodded. Buti nalang may mga kaibigan akong katulad nila. Kahit papaano ay gumagaan ang loob ko.
"Ate Gail, sino siya? Ang ganda naman niya... Nakakatomboy..~" *u* Tanong ni Sandy habang nakatingin sa natutulog na si Misty. Tinignan ko rin siya. Ang cute cute talaga ng batang ito. Nakapajamas na pink siya ngayon habang may yakap yakap na teddy bear. Akala mo, parang umattend ng slumber party.
"Si Misty yan. Younger sister ni Kurt."
"Wow! Ang ganda naman niya..." Sabay na sambit nina Sandy at Lovely. "Ilang taon na siya, Ate?"
"She's 16..." Bahagyang gumalaw si Misty kaya pinatahimik ko sila. "Ssshhh... Baka magising siya. Puyat din siya kakabantay kay Kurt. SInasamahan niya ako dito for 2 nights."
Kahit papaano ay napangiti naman nila akong tatlo. Nagkwento sila sa akin although pabulong lang kasi baka magising si Misty. Nakakatuwa nga kasi nagdala pa sila ng pagkain. Umabot na nga kami ng dalawang oras sa pagkukwentuhan ng kung ano-ano eh. Hindi naman ako nakikisabay sa kwentuhan nila. I was just listening to them.
"Gail, have you heard about Kaye Anne's status?" Pag-iiba ng topic ni Chloe. Umiling lang ako dahil wala naman akong nabalitaan na kung ano.
"Ay, oo nga... Nakita ko lang sa facebook na nakain a relationship na siya... Sila na pala ni Kyle?" Lovely asked innocently.
Napakunot-noo ako. Sila na? "Really? May boyfriend na siya? Well, that's nice."
"Yeah, grabe sissy... Kung nandun ka lang sa cafeteria nung isang araw, makikita mo kung gaano ka-awkward ang sitwasyon." Tumayo si Chloe at nagpameywang pa. "Sabi ba naman ni Austin sa harapan namin na 'I'll catch when you fall.' And take note, nandun pa si Nathan nang sagutin siya!!"
Medyo gumalaw na naman si Misty at nagpalit ng sleeping position kaya tumahimik kami saglit.
"Napanuod ko nga sa website ng E.H.U yun..." Komento ni Sandy. "In fairness, gwapo naman si Kyle eh. Sana gwapo rin ang ugali niya."
Chloe and I eyed Sandy. "What do you mean?"
Nagshrug lang siya. "Wala naman... Sana lang talaga mabait siya. Medyo may bad record kasi yan si Kyle sa probinsya, right Lovely?"
Lovely commented, "Yeah right. Well, according to my observation during our Tagaytay Escapade, he had been so nice naman... Ang laki na ng pinagbago niya."
Nagkatinginan kami ni Chloe. Yung bang tingin na Sana nga.
Bigla namang may nagring na phone. For sure, hindi akin o kay Kurt yun. Hindi naman kasi Korean song ang ringtone namin eh.
Tumayo si Sandy at medyo tumalikod ng konti mula sa amin. "Excuse me, I got a phone call." She murmured at us and then took up the call. "Yes, Kent?..."
Pagkarinig namin sa pangalan ni Kent, nagkatinginan na naman kami ni Chloe ng makahulugan. Wala lang, baka kasi may something sa kanila.
"...No, you can't. Dadaanan daw kami mamaya ni Kuya Alex dito o di kaya ng driver namin. Baka mahuli ka... Bukas nalang... Sige, ingat... Bye... Oo na, bye... Goodbye na nga eh... Ikaw muna ang magbaba. Ikaw ang tumawag eh... Yuck~ Don't call me Myloves. It's so Kaka!"
Wow, kunwa-kunwari pa na naaasar pero kinikilig naman siya sa ganyang ngiti. Nakakamiss naman yung ganyan. Sana magising na rin si Kurt. Wala na kasi akong kalambingan eh.
"... Bye na... I love you mong mukha mo..."
Humarap na siya sa amin na parang bang nagpipigil ng ngiti. "So where were we? Ahh, about Kyle..."
Umiling ako. "Forget about Kyle. Kayo na ba ni Kent?"
Automatic na nagblush siya at umiwas ng tingin. "It's no use kung idedeny ko pa. Basta, huwag niyo kaming isusumbong ni Lovely kay Kuya Alex or we're dead!"
"Ha? Kayo na rin ni Brent, Lovely?!" Chloe asked in amusement.
Lovely just nodded shyly. "---Can we keep it as a secret perhaps?"
"OMG! Itutweet ko yan~"- Chloe.
"Huwaaaaag~" TT_____TT
X10'S POV
Kasalukuyang nasa parking lot ng isang bar sina Dustin at Wayne somewhere in Pasig. Quarter to 10 in the evening na kaya marami ng tao ang nasa paligid. Nakasandal sila sa trunk ng black AUV ni Wayne.
["Ano na? May na-i-spot-an na ba kayo dyan?"] Dustin is currently talking to Toffer over the phone.
"Maghintay kang ungas ka. Kanina ka pa. Nagsasayang ka ng load." Then he hung up his phone and slid it back to his pocket. He then eyed Wayne with his cold expression. "Nakakainip, Waynepot."
Inakbayan ni Wayne si Dustin at binulungan ito. "Yung Red Ferrari na yun sa dulo... Plate number yan nung rank 5 nila. Tara..."
Pasimple nilang nilapitan ang nasabing kotse at saka nito binutasan ang dalawa nitong gulong sa kaliwa. Pangisi-ngising bumalik sila sa AUV nila at dun naghintay.
--AFTER 2 HOURS--
"Tara, Wayne... Why don't you join us inside?" Yaya ng isang babae na nakasuot ng sleeveless shirt, micro-mini skirt at wedges kay Wayne habang nakayakap pa ito sa braso niya. 2 hours na silang naghihintay sa paglabas ng rank 5 ng Black Ace mula sa bar pero wala pa rin ito. Kaya eto, kung sino-sinong babae ang lumalapit sa kanila.
"Ah, may hinihintay kasi kami, Miss eh." Tinanggal ni Wayne ang kapit ng babae. "Pasok na kayo. Malamig dito sa labas. Baka sipunin kayo. Kita pa naman pusod mo. Pfft!"
"Eeeeh! Sama ka na..." Sabi naman nung isa na naka green fitted dress. Malagkit ang tingin nito kay Dustin.
"Talagang bang hindi kayo nakakaintindi? May hinihintay kami dito... Alis na..." =_____=
Natakot yata ang dalawa sa inasta ni Dustin kaya umalis na rin ang dalawang babae. And as if on cue, natanaw ni Dustin mula sa exit ng bar na palabas ang pinupuntirya nila.
"Wayne... Nandyan na siya."
Palihim na pinagmasdan nila ang Black Ace Member habang pangisi-ngisi pa at nilalaro ang susi ng sasakyan sa daliri nito palapit sa kotse nila. Nagkatinginan sina Wayne at Dustin nang makita nilang sumakay na ito sa loob. Pabulong na bumilang si Dustin.
"In 3, 2, 1..."
"SH*T! SINONG NAGBUTAS NG GULONG NG KOTSE KO!!??"
They smirked and signaled each other to approach them. Bahagyang nauna si Wayne na lumapit sa galit na galit na lalaki. If he could remember his profile right, he's the rank 5 of the gang.
"What's the problem, bro? May maitutulong ba ako?" Pa-cool na tanong nito.
Napalingon naman ito sa kanya at nagbago ang expression nito nang makilala niyang X10 member ito. He clenched his fist as he turned his back on him. "Wala ako sa mood makipagbangasan sayo kaya umalis ka na."
Bago pa ito lumakad palayo ay hinablot na ni Wayne ang collar nito mula sa likuran sabay subsob nito ng mukha sa kotse niya. Nagpupumiglas ito kaya gamit ang balisong na pinambutas sa gulong ng kotse ay itinutok niya iyon sa likuran ng lalaki.
"Sasama ka o sasama ka pa rin?"
Hindi niya na hinayaan na makasagot ang lalaki dahil iniumpog niya ulit ang ulo nito sa kotse na dahilan nang pagkahilo nito. Medyo lasing na rin kasi ang lalaki at idagdag pa ang pagkauntog kaya sobra na itong nahilo. Buti nalang ay madilim kaya wala masyadong nakakita sa kanila at kung may makakakita man, tiyak walang mangingielam sa kanila dahil pugad yun ng mga gangsters na katulad nila.
Tinulungan siya ni Dustin na isakay ito sa trunk ng kotse ni Wayne. Itinali ang dalawang kamay at paa habang nakapacking tape ang bibig nito saka nila ito tinangay sa hideout nila.
***HIDEOUT
"Kahit bugbugin niyo pa ako dito, wala kayong mapapala sa akin!!" Kalmadong sabi ng rank 5.
Alex smirked at him and walked around the guy. "Sasabihin mo lang naman sa amin kung nasaan ang leader niyo. Papuntahin mo na rin sila dito... tapos ayos na... "
"Wala nga siya!! MAKULIT?! BOB*? HINDI MAKAINTINDI?! BUWAG NA NGA ANG GANG NAMIN! MATAGAL NA!"
Binatukan ng malakas ni Alex ang lalaki. "T*rant*do! Makabob* ka ah! Ikaw na nga ang nakatali dyan, ikaw pa nagmamaangas?!"
"Gusto kong maglaro ng Pen pen de sarapin! Hohoho!" Tumawa ng nakakaloko si Toffer habang pinagmamasdan ang kalmadong lalaki na nakaupo sa monobloc chair paharap sa kanilang X9.
"Edi maglaro ka! Isali mo itong si ungas," natatawang sambit ni Jake habang marahas na nakahawak sa ulo ng lalaki.
"Game!" Toffer smirked and sat infront of the guy. Tinanggalan nito ng tali ang kamay at ipinatong sa lamesa. "Open your hand!"
Ibinuka naman ng lalaki ang kamay na nakapatong pa sa mesa. "GAME NA!!" Nilabas ni Toffer ang balisong niya at itinutok ang patusok na dulo nito sa pagitan ng hinlalaki at hintuturo ng lalaki. Napalunok siya ng itusok pa ito sa bawat pagitan ng daliri niya kasabay ng pagkanta ng X8 ng------
"PEN PEN DE SARAPIN DE KUTSILYO DE ALMASEN! HAW HAW DE KALABAW DE BATUTEN! SIPIT NAMIMILIPIT, GINTO'T PILAK NAMUMULAKLAK SA TABI NG DA--------" Huminto sila lahat at malakas na itinusok ito sa....
"SH*T!! OO NA, TATAWAGAN KO NA SILA! P^TA! ITIGIL NIYO LANG ITO!"
Napatawa silang lahat. "Joke! Masyado ka namang nerbyoso! Hahaha!" Toffer handed him his phone. "Tawagan mo na sila... Huwag kang magbabanggit ng X10 sa kanila, kundi itutusok ko itong balisong na ito sa kamay mo! Sabihin mo sa kanila na puntahan ka dito sa Montalban."
Black Ace's rank 5 had left no choice. Ayaw man niyang aminin na buo pa rin ang gang nila matapos silang buwagin ni Alex two years ago ay wala na siyang magagawa. Buong akala ng X10 na buwag na ang gang na ito kaya naman pasikretong sumasabak sa gang fights ang Black Ace at matagal na iniwasan ang X10... maybe because they're shy of them? Pero wala na... After 2 years, they're going to meet each other again... FOR X10'S SWEET REVENGE.
~~~
A/N: Dapat bukas ko pa ito i-uupdate kaso baka di na ako makapag-online bukas kasi sira ang charger ni Lappy. Baka matagalan na rin ang next update. Maybe next next week? Sira nga kasi ang charger! >_____< Sorry! May part 2 pa itong chapter na ito. Gail on the side nga pala :(
May new group na pala... Sali kayo. Libre lang... ^_^ Nasa external link para makapunta dun. Makipagkulitan sa characters :) Happy birthday kay Crystal Gail Rivera. July 16th... And tomorrow, naman kay Nathan! xoxo