BABALA: MEDYO SPG
-----------------------
Chapter Ten
"Fairytale"
Umiling ako kay West at umalis ako sa harapan niya. I wanted time alone. I need to call Brett back!
Habang naglalakad sa gitna ng mga tao ay nagtitipa na ako sa aking cellphone upang magtext na kay Brett kung ano ba ang ibig sabihin ng sinabi niyang 'yon? Ano na ba ang nangyayari?
Paulit-ulit akong nagdial sa number ni Brett sa aking cellphone pero ni isang sagot ay wala akong natanggap.
"Celeste? Anong nangyari sa'yo?" bakit ka umiiyak?" Nilapitan narin ako ni May.
Umiling lamang ako at pinunasan ko ang aking luha. What's happening? Napaisip tuloy ako kung kailan pa ba ako huling umiyak? I have never cried in so long, kahit sa sobrang hirap ng buhay ko ay hindi ako kailanman umiyak dahil dito, tuwing pinapagalitan ako ni nanay o ni tatay, kahit masakit ay pakiramdam ko namanhid na ako. But what is this? Brett is breaking up with me?
Hindi ko na alam kung saan ako pumunta. Sa huli ay nahanap ko na lamang ang aking sarili na lumabas ng building. Sinalubong ako sa malamig na hangin ng Manila. Suminghot ako at pinunasan ko ang aking luha bago umupo sa gilid ng building.
Tumingin na lamang ako sa kawalan. Hindi ko naiintindihan. Bakit ito nangyari? Bakit gustong makipaghiwalay sa akin si Brett? What did I do wrong? May nahanap na ba siyang bago doon? Hindi na ba niya ako mahal? Kumirot ng husto ang aking puso. Ilang taon nang naging kami, basta-basta na lang ba niyang itapon 'yon lahat?
"Celeste!" Lumabas narin si West at nahihingal siyang tumingin sa akin, as if he almost searched the entire building just to find me here outside.
Parang sirang plaka na paulit-ulit na bumabalik sa aking isipan ang malamig na boses ni Brett kanina.
"Anong... nangyari? Why are you crying?" Matigas ang pagbigkas niya ng ingles habang nakatitig na sa akin.
Umiling ako at hindi ako nakatingin sa kanya. "Nakikipaghiwalay sa akin ang boyfriend ko.."
Saglit na natigilan si West sa aking sinabi.
"Boyfriend?"
Kumirot ang aking puso sa bawat sagling iniisip kong wala na kami ni Brett, na sa lahat ng taong naging masaya kami sa isa't isa ay magiging isang panaginip na lamang.
"Nakipaghiwalay?" Kumunot na ang noo ni West at tumabi siya sa akin. "Bakit siya ang nakipaghiwalay? Isn't he the guy? That fvckin' jerk!"
Hindi ako umimik. Hindi ko lubos kilala itong si West, nor does he also know a lot about me. At ngayon na nakasaksi pa siya sa eksena kong ito ay nakakahiya na tuloy.
"Bumalik ka na doon sa loob, West." umiwas ako ng tingin upang magpunas ng luha. "Magpapahangin lamang ako rito, kailangan ko naring bumalik kaagad sa trabaho--"
"Where is he now?" Tanong ni West.
Nagkatinginan kami at nakita ko ang seryoso at mukhang nagagalit na ekspresyon ng kanyang mga mata, naghahalo rin nito ang simpatya, ang pagtataka. I did not know what he was actually expressing.
"He's in Quezon.." Mahina kong sagot. "Nag-aaral kasi siya sa UP.."
"LDR?" Ani West. "Is that why he wants to break up?"
Natahimik ako. Pero napaisip akong okay lang naman kami sa aming LDR mula pa noon nagsimula kami nito. There could be another reason. Umiling na lamang ako bilang sagot.
Kailanman ay hindi ko inasahang darating ang araw na tatanungin ako ng mga tao kung bakit maghihiwalay kami ni Brett, because all I thought was that we will never break up. Pero ano na ito, Celestina?
"Then what's his reason?" Kununot ang noo ni West. "Cuz I don't hell see anything wrong with you, Celeste."
Bumalot sa amin ang katahimikan. Napatingin na lamang ako kay West. Bakit ba ay nandito siya? Di ba ay dapat nandoon siya ngayon sa VIP section at nakaupo kasama ang mga kaibigan nila?
"Anong plano mong gawin?" Tanong niya.
I looked away. Tumingin ako sa kalsadang nasa aming harapan. "Pupuntahan ko siya.."
"I'll come with you then."
Muling bumaling ako sa kanya. Umiling ako. "West, hindi na kailangan.."
Biglang naputol ang aming pag-uusap nang biglang may tumawag sa aking pangalan.
"Sabi ko na nga ba ikaw 'yan!" Nagjog ang pamilyar na masiglang mukha ni Katia sa akin. "Celeste!"
Pareho kaming napatingin ni West sa naka-hoodie na babaeng lumapit sa amin. She was wearing pajamas, at sa isa niyang kamay ay may hawak siyang isang supot ng mga damit na mukha yatang galing pa sa laundry shop.
"Katia.." Pinunasan ko lalo ang aking luha at tumayo narin ako habang papalapit si Kat.
"Pauwi na sana ako sa boarding house e, di ko inasahan makikita pala kita ngayon. Dito ka nga pala nagtrabaho 'pag gabi--" Nakangiti pa sana si Katia habang papalapit na siya sa akin pero nang nakita niya ang nababasa kong mga mata ay napahinto siya. "Teka, anong.. bakit ka umiiyak?"
Agad niya akong nilapitan at hinawakan sa magkabilang braso.
Hindi ko inasahang pati si Katia ay makikita rin akong ganito.
Kumunot ang noo ni Katia at namataan niya si West sa aking likuran. Nang nakita niya si West ay nagulat akong nilagpasan niya ako at hinarap si West.
"Sinaktan mo ba si Celeste? Huh? Ikaw ba yung gagong Brett na hindi na nagpaparamdam sa kanya? Anong klase kang boyfriend huh? Bakit mo pinaiyak ang kaibigan ko?" Pambungad ni Katia kay West.
Napaawang ang bibig ni West dahil sa ginawa ni Katia. Hinawakan ko na lamang si Katia upang makalma siya.
"Kat, hindi siya si Brett." Umiling ako sa kanya.
"Ano?" Kumunot ang noo ni Katia sakin.
"My name is West." ani West kay Kat. Napatingin na lang rin si Kat sa kanya.
Nagkatinginan lamang ang dalawa at pareho sila ay napataas ang kilay sa isa't isa.
"Edi sorry na. Ikaw lang kasi kasama niya rito." Umirap si Katia kay West upang humarap sa akin. "Bakit ka ba kasi umiiyak, Celeste?"
"Is Brett the jerk's name?" Tanong ni West.
"Jerk? Bakit?" Kumunot ang noo ni Katia kay West. Bumaling rin siya sa akin kaagad. "Tama na nga ba yung hinala ko! Anong ginawa ng boyfriend mo sa'yo, Celeste? Huh?"
Hindi ako nakapagsalita kaagad. Parang nanunuyo ang lalamunan ko habang naririnig ko parin sa isipan ko ang malamig na boses ni Brett kanina.
"Nakikipaghiwalay ba siya sa iyo?" Tanong ni Katia.
Napaiwas ako ng tingin.
"Oh my god!" Namilog ang mga mata ni Katia.
Bumalot sa amin ang katahimikan. And I knew from the corner of my eyes that they were observing me. Humahapdi na naman tuloy ang aking mga mata pero ayaw ko nang umiyak lalo. Hindi pa rin naman ito sigurado, I still have to talk to Brett, I have to know his reasons.
"I can drive you to Quezon tomorrow." ani West.
"Pupuntahan niyo siya?" Tanong ni Katia. "Aba eh sasama ako!"
Nagkatinginan sina West at Katia. Pagtingin ko kay West ay nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga habang nakatingin kay Katia bago bumaling sa akin at nanlambot ulit ang mga mata.
Kinabukasan ay maaga ulit akong gumising upang maghanda ng agahan para sa lahat. Pagkatapos ng agahan ay agad narin akong nagbihis upang makaalis na ako ng bahay.
"Saan ka na naman pupunta ngayon, Celestina?" Tanong ni nanay sa akin.
"May lalakarin ho ako, nay."
"Saan nga?" Tumaas ang kilay ni nanay sa akin.
Tumikhim ako. "Makikipagkita po ako kay Brett.."
Nang narinig niya ang aking sinabi ay tumango na siya't lumambot narin ang ekspresyon ng kanyang mukha.
"Ganun pala?" Aniya. "Oh edi pakisabi naman kay Brett na kinumusta ko siya. At magpasalamat ka din sa tuition ni Julia, masama na kung mapagkamalan tayong mga gold digger."
Tumango na lamang ako sa sinabi ni nanay, hindi ako nagtagal at umalis narin ako sa bahay.
Sa tapat ng convenience store ang napag-usapan naming meeting place nina West at Katia. Pagdating ko doon ay agad kong namataan ang dalawa na nakatayo narin sa labas ng nakapark na sasakyan ni West. They were meters standing away from each other at mukhang kanina pa ata sila tahimik doon.
Nagjog ako kaagad patungo sa kanila.
"Celeste!" Kaway ni Katia.
Ngumiti ako para sa kanya. "Pasensya medyo natagalan ako."
"Okay lang, Celeste. Mabuti nga at dumating ka na eh. Okay ka na ba? Kumusta?" ngiti ni Katia at bahagya siyang lumingon kay West upang umismid.
"Tss." hindi pinansin ni West si Katia. Pagtingin ni West sa akin ay lumambot naman din ulit ang kanyang ekspresyon. "You want us to go now, Celeste?"
Kumunot na lamang ang noo ko sa pag-asta ng dalawa bago tumango.
West opened the door for me at the front seat, samantalang si Katia naman ay umupo sa back.
Nang nakaupo na kaming lahat ay bumalot na sa akin ang kaba. I am going to face Brett today.
Buong magdamag ay hindi ako nakatulog ng maayos. Siguro ay bakas din sa mukha ko ang lahat ng pagpatak ng mga luha ko kagabi.
Brett was a best friend, a best companion. Lahat ng meron at wala ako ay ramdam na ramdam ko ang pagtanggap niya sa akin ng buong buo. We tell each other our problems, we fix it together, we grow together. Kahit saang angulo na pilit kong tingnan ay hindi ko parin talaga naiintindihan kung bakit.. Bakit makikipaghiwalay si Brett sa akin? Paano na ang mga pangako niya sa akin na hindi niya ako iiwan? Ang mga pangarap namin? Ang lahat?
"West.." umimik ako nang pinaandar na ni West ang sasakyan. "Marami talagang salamat dito. Sana ay balang araw makakatulong rin ako sa 'yo ng higit pa nito. Alam kong busy ka, you have a lot more things to do.."
"Celeste, it's fine." ani West habang nakatingin sa akin at binigyan ako ng maliit na ngiti. "It's my pleasure to help. Aren't we friends?"
Friends? Ang akala ko lamang ay hanggang sa restobar ko lamang siya makikita, nakakagaan sa loob na gusto niya palang maging magkaibigan kami. Ngumiti na lamang din ako sa kanya.
"Alam mo na ba kung saan nakatira yung Brett na 'yon, Celeste?" Tanong ni Katia.
I only know his address, but I haven't really been into his condo. Si Brett lamang kasi ang bumibisita sa akin.
Tumagal ng mga isang oras ang biyahe, dulot na rin sa traffic.
"Dito.."
Napalunok ako habang nakatingala pareho kaming tatlo sa mataas na condominium building na nasa aming harapan.
"Gusto mo bang samahan ka namin sa kanya? O dito lang kami sa lobby?" Tanong ni Katia pagpasok namin sa loob ng building.
Tiningnan ko lamang muna silang dalawa.
"They need privacy. I guess dito lang muna tayo." ani West kay Katia.
Sa huli ay mag-isa akong sumakay sa elevator patungo sa floor ng unit ni Brett. I know his unit number, matagal niya na itong tinext sa akin noon pa nung unang pagtira niya dito.
Lumalakas ang pintig ng aking puso sa bawat hakbang ko sa empty corridor ng floor paglabas ko ng elevator. At nang huminto ako sa tapat ng pinto ng unit ni Brett ay humugot na ako ng malalim na hininga.
Kumatok ako at naghintay na lumabas siya. Habang naghihintay ay hindi ko pa talaga alam kung ano ang gagawin ko kapag nasa harap ko na siya. I have so many questions, pero hindi ko alam kung kaya ko ba talagang magtanong. Hindi ko alam kung kaya ko ba talagang marinig ang kanyang mga sagot.
Walang bumukas sa pinto, kaya kumatok ako muli. Tulog pa ba siya?
Kumatok pa ako ng pangatlong beses nang biglang may niririnig ako mula sa loob.
"Ugh! Brett! Uhh... Please do it faster.. You're so hot... Fuck me harder!"
Nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig. Oh my god.
Hindi ko na narinig pa ang mga ungol nang bigla nang gumalaw na ang pinto at napaatras na tuloy ako habang dahan-dahan itong bumukas.
"What is it?" Bumungad sa akin ang isang naka-topless na lalake, magulo ang madalas clean-cut niyang buhok, at may tuwalya na nakayakap sa kanyang bewang.
Sa likod niya ay may isang babaeng tumatayo mula sa kanyag kama. She was wearing nothing but the comforter of his bed, nang nakita ako ng babae ay tumayo na siya nang nakahubad at pinulot nito mula sa sahig ang isang mukhang bathrobe bago sinuot!
Napasinghap ako sa aking nakita.
"Sino 'yan, Brett?" Narinig ko ang pamilyar na boses ni Olivia habang naglalakad siya patungo kay Brett na ngayon ay wala akong natatanggap na ekspresyon nang nakita niya ako. Natigilan lamang si Brett, at nakita kong nag-igting ang kanyang panga.
When Olivia saw me, a smile drew on her little thick lips. Niyakap niya ang malaking braso ni Brett at hinilig niya ang kanyang ulo nito sa balikat ng aking boyfriend..
Oh my god.
"Oh, ikaw pala yan, Celeste. What brings you here?" Lumabas ang smirk ni Olivia habang hinahaplos nito ang matigas na braso ni Brett.
Pakiramdam ko ay nawawalan ako ng hangin sa aking nakikita. Tuyong tuyo na ang aking lalamunan, at sobrang sumikip ang pakiramdam ng aking dibdib.
Brett.. and Olivia?
Paanong.. Paano sila nagkakilala?
Bakit? Anong..
"What are you doing here, Celeste?" Malamig ang tono ni Brett.
I felt even more little by the second.
"Oo nga. Naisitorbo mo kami..." nanunuya ang boses ni Olivia at hinawakan niya si Brett sa pisngi. "Didn't she, Brett?"
Nalaglag ang aking panga nang hinalikan niya si Brett ng matagal sa kanyang mga labi. And I can't believe I stood there watching Olivia suck Brett's face in front of my eyes!
Nagdaan mula sa leeg, sa dibdib ni Brett at patungo sa gitna ng kanyang mga hita ang kamay ni Olivia habang hinahalikan niya ito.
Napaungol si Brett habang hinahaplos haplos ni Olivia ang pagkalalaki niya sa harap ko!
Lumunok ako at napaatras. Hinawakan na ni Brett ang kamay ni Olivia bago pa ako makatuklas pa ng kung ano. When Olivia's lips left Brett's, nagkatinginan na lamang kami ni Brett.
Nawalan ako ng hininga.
Hindi ko na siya kilala. The way he looked at me was so dead, expressionless, cold. Paano niya nagawa ito sa akin? Bakit niya ito ginawa?
Oh my god!
"Ito ba ang dahilan kung bakit hinihiwalayan mo ako?" Nabasag na ang aking boses.
Sex. Sex ba ang naging pagkukulang ko sa kanya? Dahil hindi ako touchy, hindi ako sweet, hindi ako malandi?
Brett has tried asking me to give it to him every time we kiss and find ourselves alone in his room back in our town. Tuwing wala ang mga magulang niya ay dinadala niya ako doon kahit na ayaw ko sana. But every time he asks, I am just not ready.
I want to get married before I let that happen. Gusto ko itong ibigay sa lalakeng mapapangasawa ko, dahil 'yon naman talaga ang tama hindi ba? At kung totoong nagmahal ang isang lalake sa'yo ay handa niyang maghintay. And in the first place, if he truly loves you, sex should not be the only highlighted part in his criteria of finding the right woman.
Iyon ba? Nagsasawa na siya sa akin dahil hindi ko kayang ibigay ang pwedeng mabigay ni Olivia sa kanya?
Umiling iling ako sa harap ni Brett bago malakas na dumampi sa kanyang pisngi ang aking palad.
Napasinghap si Olivia sa aking biglabg ginawa. Napatungo si Brett at agad namula ang kanyang kanang pisngi.
"Oh my god Brett!" Tumili si Olivia.
Hindi ko na natiis ang dalawang ahas na nakatayo sa harap ko. Sobrang sumikip ang aking dibdib at pakiramdam ko ay sasabog na ako. Halu-halong galit, lungkot, pagsisisi... lahat ay naghahalu-halo sa aking isipan. Brett cheated on me!
Umalis ako kaagad. Brett did not go after me. Pagbaba ko sa lobby ay agad napatayo sina Katia at West na nakahintay sa akin doon. Hindi ko na napigilan ang mga luha ko nang napahinto ako't nagkatinginan kami.
"Anong nangyari?" Lumapit si Katia sa akin.
Umiling iling lamang ako. Hindi ko kayang sabihin, hindi ko kayang maalala. What happened back there felt like shit! Shit ang dalawang hudas na 'yon!
I remember it vividly, kung paano napapikit ang mga mata ni Brett sa harapan ko habang binibigyan siya ng masarap na sensayon ni Olivia. Hindi na sila nahiya!
I stood silent. Hindi na nagtanong pa si Katia at agad na niya akong niyakap. I felt the warmth of her hug against me. Napapikit na lamang ang aking mga mata, kasabay sa pagtulo ng aking mga luha.
I can't believe this...
"Celeste, mabuti at nandito ka na. Tumulungan mo sila sa itaas na maglinis sa mga tables doon. May party kasi ngayong gabi, gagamitin 'yong second floor."
Pagdating ng Lunes ay bumalik ako sa trabago. Galing pa ako sa convenience store kaya medyo natagalan ako.
"Opo."
Dumeretso ako sa locker room. Tahimik lamang ako, halos wala akong ekspresyon an pinapakita habang naglalakad.
Pagpasok ko sa locker room ay marami nang mga babae doon na nagbibihis rin para sa shift namin ngayong gabi.
Nang namataan ko si Olivia na nagtatawanan kasama yung ibang mga maaarte niyang kaibigan ay kumulo ang dugo ko. But I kept a straight face. Dumeretso lamang ako sa aking locker upang makapagbihis.
Hindi ko kayang tingnan ang mukha ni Olivia. Dahil baka kung makikita ko pa ito ay makakagawa talaga ko ng eksena. Hindi ako isang skandalosa, at wala akong balak na bumaba sa lebel ng babaeng 'yon.
I wonder how she did it. Paano niya nakilala si Brett? Paano niya nakuha ang loob ni Brett? Alam na ba niyang boyfriend ko si Brett? O girlfriend ako nito? Mahal ba niya si Brett? Kailan? Paano? Bakit? Ano ba ang totoong intensyon niya?!
"Halika na Celeste!" Hinila ako ni May patungo sa itaas. I wonder what's going on tonight. Bakit may okasyon?
Naglilinis kami sa mga table doon at pagkatapos ay naghintay na lamang kaming magsimula ang trabaho.
Sobrang dami nga ng taong dumating, ni hindi pa lumalalim ang gabi. May dumating na live band, at tiningnan ko na lamang ang mga instrumento habang ito ay hinahanda sa stage.
"Celeste!" Kumaway sakin si Eugene nang nakita niya akong naglilinis sa may bar.
"Eugene." I wonder if he knows what's happened between me and Brett. Ngumiti na lamang ako. "Ano ba ang event ngayong gabi?"
Nginitian niya rin ako at sumagot. "Tonight's the anniversary for this place. So I invited people to come. And a handful of bands are playing tonight."
Tumango naman ako. Kaya pala..
"Order for table 2!" Nang narinig ko na ang mga orders ay kinailangan ko nang bumalik sa trabaho.
"I have to go back to work." I excused myself.
"Alright, Celeste." tango naman ni Eugene.
Nagdaan ang gabi at sobrang ingay at wild and bar ngayon kumpara sa mga normal na gabi.
I was so busy with all the orders, and the place was getting too crowded. Hindi ko alam kung narito ba ngayon si West, o kung narito din ba si Moses.
"Ihatid mo 'to sa itaas, Celestina. Tables A, F and E."
Dala dala ko na ang tray papunta sa itaas. Pagkatapos kong ihatid ang mga orders nito ay babalik na sana ako sa baba nang bigla akong sinalubong ni May.
"Celeste! Hindi sumipot yung singer ng isang banda!" Aniya.
Kumunot ang aking noo.
"Ayun oh." napatingin ako sa entablado at nakita kong nag-uusap yung mga players ng isang banda sa stage. There was no music and people were anticipating to hear them. Wala ang singer?
"Kita mo? Oh my god, halika!" Bigla akong hinila ni May patungo sa gilid ng stage kung saan namamataan ko na si Eugene na nakakunot ang noo sa sitwasyon.
"Anong gagawin natin, May?"
"Now's your time to shine, Celeste. Maganda ang boses mo!" Nilingon niya ako
Namilog kaagad ang aking mga mata. "Ano? May, waitress ako. Employado ako rito. Hindi ako singer ng banda!"
"Hindi ba pwedeng kumanta ang isang employado? Come on! Ang ganda ng boses mo, Celeste!" Lalo niya akong hinigit at nang nakalapit na kay Eugene ay lalo akong umatras pero nagsalita na si May. "Sir Eugene! Wala po ba 'yong singer ng banda?"
Nilingon kami ni Eugene nang nakakunot pa din ang kanyang noo.
"Oh Celeste, Maylyn." ani Eugene na amin. "Oo, nagquit ng pabigla-bigla ang kanilang lead singer."
"Naku Sir Eugene, nandito na po si Celeste. Maganda po ang boses niya. Pwedeng siya ang kumanta para sa banda!" Ani May at tinulak niya ako palapit kay Eugene.
Nang nagtama ang mga paningin namin ni Eugene ay agad kumislap ang kanyang mga mata. "Really? Can you sing for them Celeste?"
Napalunok ako.
"Eugene.."
"It's just one song, Celeste." Ani Eugene. "Can you please do me this favor?"
Wala ako sa lugar upang umayaw. Eugene has helped me get this job, I have all my reasons to do him a favor.
"Anong susuotin ko?"
Tiningnan muna ako nina Eugene at May sa aking suot na pencil skirt at uniporme naming polo shirt.
"Heto.." Lumapit si May sakin at tinanggal niya ang buhok ko mula sa pagkakatali nito sa isang ponytail. Nakalugay na tuloy ang buhok ko at inayos ni May ito. "Ayan okay na yan!"
Pinaakyat nila ako sa entablado pagkatapos nilang sabihin sa akin kung ano ang ikakanta ko.
Nang humarap ako sa audience sa aking harapan ay kalma ko lamang silang tiningnan. Akala ko ay magiging estatyuwa ako sa kinatatayuan ko, pero namanhid parin yata ang mga emosyon ko at hindi ako nakakaramdam ng kaba.
Nilingon ko ang bandang magtutugtog sa kanta at tumango na sa akin 'yong drummer. Nang sumenyas siya ay humarap na ako ulit sa audience.
Hinawakan ko ng mahigpit ang micropono. The band started playing, at wala akong ibang magawa kundi mapapikit sa aking mga mata habang dinadama ang musika.
Say you're sorry that face of an angel comes out just when you needed to.
As I paced back and forth all this time 'cuz I honestly believed in you.
I didn't have to memorize or practice the song, matagal na itong pamilyar sa akin. At habang kinakanta ko ito ay hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkirot ulit sa aking puso.
Holding on, the days dragged on,
Stupid girl I should've known I should've known..
The lyrics struck me each word I sang. I loved Brett, and all I thought was he loved me too. But I should've known what lied beneath. I should've known..
That I'm not a princess,
This ain't a fairytale
I'm not the one you'll sweep off your feet.
Lead her off the stairwell..
Hindi nga ako prinsesa. I'm not a Cinderella. Walang magic, at ang akala ko ay prinsepe ko, ay isa palang halimaw na manloloko sa akin. Life should not be thought of as a fairytale, life is a battle. The happy ending doesn't matter, what matters is if you survive in the end.
This ain't hollywood, this is a small town
I was a dreamer before you went and let me down.
Now it's too late for you and your white horse to come around.
Sobrang sumikip ang dibdib ko sa aking kinakanta. Dinama ko ang bawat salita, bawat nota, bawat pahiwatig ng kanta.
I always had dreams, at naging parte na sana si Brett sa mga pangarap ko. Pero wala nang sibli ang lahat. Niloko niya ako! Ginawa niya akong tanga!
And then I saw Moses standing and watching me among the audience. He towered over the people around him. Si Moses ang tipong lalake na hindi mo lang talaga maiwasang mapansin.
Nakasuot siya ng itim na v-neck shirt. Kahit malayo siya ay alam kong bagay na bagay ito sa kanya.
Nakatitig siya sa akin. His eyes were focused on me as if he was trying to see through me. Na para bang lahat ng emosyon at sakit na nararamdaman ko ay nakikita niya at nararamdaman din. Kanina pa ba siya dyan?
I closed my eyes, kasabay sa pagtulo ng isa kong luha. Hindi ko alam kung nakita ba ni Moses ang pagtulo ng aking luha, pero sigurado akong hindi parin niya inaalis ang kanyang tingin sa akin.