Attraction Between Us
"Oh, shit!" Sambit ni Gab habang tinitignan ang relo niya.
"Hmmm?" Iyon nalang ang nasabi ko dahil hindi ko pa kayang magsalita, hiningingal pa kasi ako sa pagtakbo.
In fairness, medyo malayo din yung tinakbo namin. I just hope hindi kami maabutan ni Hunter dito. Siguradong galit na galit yon'. But on my defense, he have no reason to be mad.
Akala mo kasi kung sino siyang makapag-utos sa kin na sumakay sa sasakyan niya.
"Late na ko!" Sambit ulit ni Gab. Okay, nakapag decide na ako na Gab nalang ang itawag ko sa kanya. Tutal isip bata naman siya and he has been insisting me to call hin by his name.
"Sandali!!" Sigaw ko pero nakatakbo na siya papaunta sa next class niya. Tatanungin ko sana kung anong oras na eh.
Kung late na siya ibig sabihin late na rin ako sa first class ko. Kaya pala wala ng students sa hallway.
"Gosh! I'm late!" Tatakbo na sana ako papuntang second floor pero natapilok ako dahil may biglang nagsalita sa likod ko. Syempre dahil sa gulat kaya nawalan ako ng balance.
"Do you think you can get away from me, Khyra?" Said a husky voice. And that voice belongs to Hunter.
Bago pa man ako tuluyang matumba, hinablot ko ang braso ni Hunter para sana kumapit pero ayun at nawalan din siya ng balance.
I don't know what happened but Hunter managed to switch positions before we end up in the ground for a matter of seconds.
Pano niya nagawa yun?
Pagmulat ko ng mata, nakapatong na ako kay Hunter habang hawak-hawak niya ang ulo ko. Para siguro protektahan kung sakali man na ako ang nasa ilalim ngayon. Pero pano niya nagawang pagplitan ang posisyon namin ng ganun kabilis?
"Fuck! Are you okay Kyra?" Nag-aalalang tanong ni Hunter habang chini-check ang mukha ko.
"A-ah, y-yes" I'm stuttering not because of shock from what happened but from the fact that I'm feeling sparks and tingles all over my body specially on my face where he is holding me.
Nagtataka parin ako kung bakit lagi akong nakakaramdam ng kuryente sa balat ko everytime na hinahawakan niya ako.
Isn't that weird?
"You're so clumsy! You could have been injured." Hunter scolded and I pout.
"Im not clumsy." Dabi ko habang naka pout.
Napatingin si Hunter sa labi ko for a second pero inalis din niya agad ang tingin niya.
He closed his eyes firmly and he starts shaking again. Na-realize ko naman na nakapatong parin ako sa kanya at nakayakap parin siya sakin. Buti nalang at wala nang mga students dahil kung hindi madadag-dagan nanaman ang kahihiyan ko kung sakali.
Tatayo na sana ako dahil baka nabibigatan siya sakin pero biglang humigpit ang yakap niya. Na-estatwa naman ako sa pwesto ko.
I gasped and my eyes widened because I can feel something poking my thigh. This is super awkward. What is that thing poking my thigh?
"Ahmm." I cleared my throat. "Uhm, H-hunter..." Diniliat niya ang mata niya at tumingin sakin.
Black nanaman ulit ang kulay ng mata niya. Pero hindi ko na iniisip kung bakit bigla-bigla nalang nagbabago ng kulay ng mata niya. But my main concern right now is that thing poking my thigh.
"What is that thing poking me, Hunter?" Tanong ko.
Lumaki nanaman ang mga mata ko ng marealize ko kung ano iyon. And Hunter just smirk. Proud pa talaga siya!
"Is that-- ahm.. I mean is that your h-hard on poking me?" I'm probably blushing right now.
"Yes" And the devil just smirk.
"oh my god!" Sigaw ko at agad-agad na tumayo. Sumunod din naman siya agad sakin.
"Kadiri ka! You are such a pervert!" Sigaw ko sa kanya.
"Stop calling me a pervert, I know you like it."
Napanganga naman ako sa kapal ng mukha ng lalaking to.
"Disgusting. Over my dead body!" I scremed as I walked away after flipping my hair.
Hinawakan niya ang braso ko at napatigil ako sa paglalakad.
"Ano nanaman?!" Naiinis na tanong ko.
"Bakit kasama mo nanaman kanina ang lalaking iyon? At sabay pa talaga kayong pumasok."
"Wala kang paki-alam."
"Akala ko ba wala kang boyfriend." Nagdilim nanaman ang paningin at nagbago ang facial expressions ni Hunter. Indication na galit nanaman siya.
"Wala nga akong boyfriend eh! Hindi ko nga boyfriend si Gab, okay?"
"Then, stay away from him." He demands.
Hinarap ko siya at tinitigan ng masama.
"At bakit ko naman gagawin yon? Kaibigan ko siya." Sumbat ko.
"Because I said so. At nakikita kong hindi kaibigan ang tingin niya sayo."
I just rolled my eyes in frustration.
"No. And that's final. I'm not getting away from him and you shouldn't care if he becomes my boyfriend. I can consider him anyway. Gwapo naman siya at mabait. Besides you are not someone who should tell me to stay away from someone. We're not even close. " I know, hindi ko dapat ginagalit ang taong galit na. Pero I can't help it. Naiinis na rin ako sa kanya.
At late na ako sa first class ko. There's no way na papapasukin pa kami ni Maam Cruz.
Tumalim ang tingin niya at humakbang palapit sa akin. Na-trap tuloy ako between him and the wall.
"Wag mo nang uulitin ang sinabi mo dahil kung hindi..." Nilapit ni Hunter ang mukha niya sa tenga ko and I can feel his minty breath against my ear.
"Kung hindi ano?" oh shit! Bigla ko nalang naitanong yun. Geez! Dapat hindi ko na siya tinanong.
"I will mark you." He said with a husky voice. Binaba ni Hunter ang mukha niya sa leeg ko. "In here." And he give a light kiss on my neck that sent shivers and spark through my body. I should be pushing him but my body seems to like that kiss.
That spark again?
"W-why do I feel sparks when ever you touch me?" Tanong ko sa kanya.
"I told you, you can't deny the attraction between us." He said with glint in his eyes.
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay naglakad na siya palayo. Yun ba yung tinutukoy niyang atrraction naming dalawa? Yung sparks and tingles na nararamdaman ko sa tuwing hahawakan niya ako?
I will mark you.
What the hech is he talking about?!
****************
Sa lunch, kasabay ko si Anika at kanina pa siya tanong ng tanong sa akin kung bakit daw hindi ako pumasok sa English.
"Late nga ako nagising." Oagsisinungaling ko. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya ang totoo dahil nakakahiya.
"Weh? Alam kong nagsisinungaling ka Kyra. What for the friends tayo for seven years kung hindi ko alam kung kelan ka nagsisinungaling. Pero okay lang. Malalaman ko din yan."
Hindi ko nalang siya pinansin at sumubo nalang ulit ako. Nasa canteen kami ngayon ni Anika dahil lunch na at nagugutom na rin talaga ako.
Nasa harapan ko siya na sumusubo na parang hindi siya nakakain ng isang buwan. Pero ayos lang dahil sanay naman na ako sa kanya at maganda parin siya tignan kahit ganun niya kumain.
For seven years, kasabay ko siya lagi kumain ng lunch tuwing school days kaya sanayan lang yan.
"Besty..." Tawag sakin ni Anika na puno pa ang bibig.
"Wag mo nga ako sabi tinatawag na besty..." Singhal ko dito.
"Arte naman nito. Besty kaya tawag ko sayo for seven years." Pagrereklamo pa niya. "Sige na nga.. Ky nalang."
"Mas okay pa yan kesa Besty. Ano nga pala sasabihin mo?"
"Fiesta na next week diba?!" Bigla siyang sumigaw at napatingin lahat ng tao sa canteen sa aming dalawa. "Im soooo excited! Meron nanamang amusement park! Gusto ko na ulit sumakay ng ferris wheel!"
"Oo nga pala! Ibig sabihin wala tayong pasok for a week! Yes! Manunuod nalang ako ng movies sa bahay."
At dahil sa fiesta na yan excited na rin ako. Lagi naman akong excited every time na walang pasok eh.
"Ngek! Ang kj mo talaga besty..." sinimangutan ko si Anika dahil tinawag nanaman niya akong betsy.
"Kaya ko nga pina-alalala sayo na fiesta na next week para makapunta tayo sa amusement park hindi para magkulong sa bahay at manuod ng movies."
"Eh sa gusto kong manuod ng movies eh!"
"Ewan ko sayo. Ang weird mo! Lahat gusto pumunta sa fiesta tapos ikaw manonood lang ng movies. Pano nga ulit kita naging best friend?"
Bigla naman akong natawa ng maalala ko kung pano kami nagkakilala. Nagbago naman ang expression ng mukha ni Anika dahil narealize na din niya kung ano ang nagyari nung grade six palang kami.
Magkaklase kasi kaming dalawa mula pa noong elementary at naging close lang kami nung grade six. Nakatagos kasi siya at ako lang ang tumulong sa kanya. Yun ang unang araw na dinatnan siya.
"Anyway, forget about it. Bakit ba kasi ang aga kong nakaroon?"
"hahahahaha" Patuloy parin ako sa pagtawa.
"Tama na, okay? Maawa ka naman sa dignidad ko besty."
At dahil tinawag nanaman niya akong betsy, napatigil ako sa pagtawa. Napangiti naman si Anika.
"Yun lang pala ang pakakapag-patigil sayong pagtawanan ako eh. Besty besty besty " Pang-aasar pa niya.
"Besty? Who's Besty?" Napatingin kami ni Anika sa nagsalita. Si Jake pala.
Nakatayo ngayon sina Hunter, Jake at Aspen sa harapan namin dala-dala ang mga tray nila na punong-puno ng pagkain. Ang takaw naman nila. Katumbas na yung ng nakakain ko ng isang araw eh.
"I think besty is a weird name for a girl." Komento ni Aspen. Nagsasalita rin pala ang lalaking to.
"Besty kasi ang tawag ko kay Kyra. In short for best friend" kinikilig na sagot ni Anika.
"Anyway, pwede ba kaming maki-upo? Wala na kasing bakanteng upuan eh." At nag puppy eyes pa si Jake.
"Ayun oh! May bakanteng mesa." Turo ko sa mesa na nasa dulo. There's no way na dito sila umupo. Awkward yun para saming dalawa ni Hunter. Pagkatapo ng nangyarin kanina.
Namula naman bigla yung mukha ko ng maalala ko yung mga pangyayari kaninang umaga.
"No its okay. Dito na kayo umupo. Kasya pa naman tayong lima eh." Nakangiti pa ang lokong babaeng to at saka umusog sa gilid para bigyan ng space si Jake sa tabi niya.
Ayokong tumabi sakin si Hunter kaya tinignan ko si Aspen na hindi sigurado kung saan uupo.
"Aspen, dito ka nalang sa tabi ko." Suhesyon ko at nginitian siya.
"Thank you." Akmang uupo na sana si Aspen pero pinigilan siya ni Hunter.
"No. I'm going to sit here. Go sit beside Jake."
Ayun at sa tabi ko nga umupo si Hunter samantalang nasa tapat naman namin si Anika, Jake at Aspen. Buti nalang at maluwang tong table kaya nagkasya kaming lima. Ewan ko ba kung bakit parang lagi nilang sinusunod si Hunter.
Hindi nalang ako nagsalita dahil ayokong kausapin si Hunter. Ito namang si Anika at Jake ay parang sampong taon nang magkakilala. Nakikisabay nalang si Aspen sa topic ng dalawang to.
Bigla kong nabitawan ang kutsara ko dahil pinatong ni Hunter ang kamay niya sa hita ko. Buti nalang at naka pantalon ako ngayon.
Tinignan ko siya ng masama at kumindat lang siya sa akin.
"Why are you ignoring me?" Tanong niya. Mukhang hindi naman kami napansin nila Anika dahil busy parin sila sa pagkukwentuhan.
I gasped when he started moving his hands up and down on my thigh. I tried to take his hands away but he is much stronger than me.
"Alisin mo nga yang kamay mo."
"Why wold I do that? I know you like it." Hunter whispered near my ear. Nagtayuan naman lahat ng balahibo sa leeg ko.
Instead of showing him my weakness I smiled and lick my lips to tease him. Two can play this game.
I know he's affected to me also and the proof is his hard on this morning.
Pinatong ko din ang kamay ko sa hita niya at napatigil siya bigla sa paghaplos sa hita ko.
Now its my turn to tease him. I acted like nothing is happening and started moving my hands up his thigh and drawing circles. His grip tighten on my thigh and I cant's help but look at him.
He is breathing hard now and the grip on his spoon is incredibly tight. Hindi ko parin tinigil ang ginagawa ko hanggang natupi ang hawak niyang kutsara sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya.
"What happened to your spoon Hunter?" Nagtatakang tanong ni Aspen sa kanya ng mapansi nito ang kutsara niya.
"I dont know." Simpleng sagot ni Hunter.
Nakangiti lang naman si Jake na parang alam kung ano ang nangyari.
"Kukuha lang ako ng kutsara." Paalam ko and traced the tip of my finger into Hunter's back before walking to the counter to get spoon for me and Hunter.